Δεκαοχτώ χρόνια χωρίς τον Αττίλιο (pics+video)

11/11/2012

 ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ...

Oτι και αν γραψεις δεν μπορεις να μεταφερεις την ερυθρολευκη προσωπικοτητα του κυρ Βασιλη...οπως τον λεγαμε τοτε οι μικροτεροι...οταν τον ειδα πρωτη φορα στο Καραισκακη την 10ετια του 70...ενοιωσα δεος..αλλα συγχρονως ενοιωσα οτι  ημουν στο πλαι ενος....συνομηλικου μου...

 

Γιατι ο Βασιλης ηταν ενα παιδι...παρολο που ηταν 20 χρονια τουλαχιστον πιο μεγαλος απο εμενα εκεινη την εποχη...

Τοτε δεν υπηρχαν βεντετισμοι..μπορουσε να κατσει πλαι του οποιος αγαπουσε τον Ολυμπιακο πραγματικα και απο την καρδια του...ολοι ειχαν θεση στη Θυρα 4 κατω απο το ρολοι...ειμαι απο τους τυχερους που προλαβα αυτα τα χρονια και παραδειγματιστηκα απο ανθρωπους σαν αυτον αλλα και αλλους , παραδειγματα προς μιμησην τα οποια καταφερα να κρατησω μεχρι σημερα...οπου τα παντα εχουν απαξιωθει...αξιες ηθη και εθιμα.

Τοτε ο κατα τον κοσμον Βασιλης Δουριδας  και Αττιλιο για τον ερυθρολευκο λαο σεβαστος απο φιλους αλλα και αντιπαλους..εδινε τα παντα για την μεγαλη του αγαπη...τον Ολυμπιακο του οπως ελεγε..

Μεχρι και φυλακη πηγε για χατηρι του...και οχι δικαια μαλιστα...

Μεγα γεγονος για την εποχη εκεινη...να πηγαινει ενας οπαδος  φυλακη...ακομα και σε αυτο εχουμε τα...πρωτεια.

Αναλυτικοτερα...

Δεκαοχτώ χρόνια πέρασαν από την ημέρα που σίγησε η πιο διάσημη τρομπέτα των ελληνικών γηπέδων. Στις 11 Νοεμβρίου του 1994 ο Βασίλης Δουρίδας, κατά κόσμον "Αττίλιο", έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 52 ετών.

Αττίλιο... βαφτίστηκε όταν μια Κυριακή στο Καραϊσκάκη έσπρωχνε όποιον έβρισκε μπροστά του για να φτάσει στη θέση του. "Σιγά ρε φίλε! Ποιος είσαι, ο Αττίλιο (διάσημος παλαιστής της εποχής);", του είπε κάποιος και του έμεινε το παρατσούκλι.

Γεννημένος το 1942 στην κατεχόμενη Αθήνα, μάζευε το χαρτζιλίκι της εβδομάδας για να βλέπει από κοντά τον Ολυμπιακό. Με την τρομπέτα του έδινε το ρυθμό στην εξέδρα για 40 χρόνια, έστω κι αν κάποτε οι γιατροί τού είχαν πει ότι ότι δεν θα αντέξουν τα πνευμόνια του. "Τι με νοιάζει; Εγώ για τον Ολυμπιακό ζω", απαντούσε ο ίδιος.

Ηταν φοιτητής της Ιατρικής, αλλά παράτησε τις σπουδές του στο 4ο έτος, για να αφοσιωθεί στον Ολυμπιακό. Σε κάθε παιχνίδι ήταν εκεί, στο κάγκελο της εισόδου της Θύρας 7, με την θρυλική τρομπέτα του να ξεσηκώνει τους φιλάθλους και να διηγείται με καλαμπούρι τις περιπέτειές του.

Τη δεκαετία του `90 είχε γίνει στόχος άνανδρων επιθέσεων από οπαδούς άλλων ομάδων, οι οποίοι του είχαν στήσει δύο φορές καρτέρι, χτυπώντας τον βάναυσα.

Η ατίθαση ζωή που έκανε επιβάρυνε σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν και το βράδυ της 11ης Νοεμβρίου του 1994 έφυγε από τη ζωή, εξαιτίας πνευμονικού οιδήματος.

Χιλιάδες φίλοι του Ολυμπιακού συνόδευσαν το Αττίλιο στην τελευταία του κατοικία, μέσα σε ένα κόκκινο φέρετρο...


H παλια Θυρα 7 και το σαλπισμα της τρομπετας

ALEX WEB RADIO/TV