Οι Κούπες είναι αμέτρητες

13/04/2014

 

Θα κάνουμε μία "βουτιά" στον χρόνο, γυρίζοντας στο μακρινό 1966. Οι περισσότεροι πιθανότατα να μην είχαμε γεννηθεί, αλλά το να γνωρίζουμε την Ιστορία του Ολυμπιακού μας είναι καθήκον. Άλλωστε χάρη σε αυτήν την Ιστορία θα καθίσουμε στις θέσεις μας στο Καραϊσκάκη και θα δούμε άλλη μια κούπα να υψώνεται στον Πειραϊκό ουρανό!

Οι Κούπες είναι αμέτρητες, όπως πολύ εύστοχα οι φίλοι του Ολυμπιακού τραγουδούν κάθε χρόνο. Οι φιέστες όμως του ποδοσφαιρικού τμήματος είναι 40 και σε λίγες ώρες το γήπεδο Καραϊσκάκη ανοίγει τις θύρες του για να υποδεχθεί τον για τεσσαρακοστή πρώτη φορά Πρωταθλητή Ελλάδος, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.

Όλες οι στέψεις του Πρωταθλητή έχουν ένα πάρα πολύ μεγάλο καλό. Μη βιάζεστε! Δεν αναφερόμαστε στο γεγονός ότι +1 κούπα καταλήγει στον Πειραιά, ούτε στα πανηγύρια, ούτε στα πυροτεχνήματα ούτε στην δόξα και την υπερηφάνεια μας. Για αυτά έχουμε καιρό να λέμε μέχρι την… επόμενη φιέστα του χρόνου!

Ποιο είναι όμως αυτό το μεγάλο καλό; Έχουν μία εξαιρετική ομοιότητα. Και αυτή είναι ότι η κάθε φιέστα είναι διαφορετική από την προηγούμενη. Ακριβώς. Η ομοιότητα είναι ότι και οι 41 είναι διαφορετικές!

Σε αυτό το σημείο θα κάνουμε μία "βουτιά" στον χρόνο, γυρίζοντας στο μακρινό 1966. Οι περισσότεροι πιθανότατα να μην είχαμε γεννηθεί, αλλά το να γνωρίζουμε την Ιστορία του Ολυμπιακού μας είναι καθήκον. Άλλωστε χάρη σε αυτήν την Ιστορία θα καθίσουμε σήμερα στις θέσεις μας στο Καραϊσκάκη και θα δούμε άλλη μια κούπα να υψώνεται στον Πειραϊκό ουρανό!

Την 18η Ιουνίου του 1966 ο Ολυμπιακός αγωνίζεται τελευταία αγωνιστική με τον Απόλλωνα Αθηνών, καλή ώρα όπως σήμερα, αλλά χρειάζεται μόνο νίκη για να στεφθεί Πρωταθλητής. Ο μεγάλος Μαγυάρος Μάρτον Μπούκοβι, προπονητής της ομάδας τότε, οι παίκτες, ο κόσμος και οι εφημερίδες εμφανίζονται σίγουρες για την έκβαση του αγώνα. Δια του λόγου το αληθές, πρωτοσέλιδο του Φωτός εκείνη την ημέρα.

  Και αναρωτηθείτε. Υπήρξε φορά που ο Ολυμπιακός να χρειαζόταν νίκη για να κατακτήσει το Πρωτάθλημα και να μην την πήρε; Μη πάτε μακριά. Θυμηθείτε 2005, Καυταντζόγλειο ή 2008 πάλι με Ηρακλή στο Καραισκάκη το 3-1. Όσα κι αν έβγαλε ο Αμπάρης το 2005 και ο Μπαντής το 2008, ο Ολυμπιακός νίκησε!

Επανερχόμαστε στο μακρινό 1966, όπου στο τέλος της ημέρας ο Ολυμπιακός θριαμβεύει με 3-0 και κατακτά το Πρωτάθλημα Ελλάδος ύστερα από 7 χρόνια ανομβρίας. Η ομάδα του Μπούκοβι περνάει στην ποδοσφαιρική Ιστορία πανηγυρικά.

 
Όμως το να γράψει η Ιστορία ότι κατέκτησες ακόμη ένα Πρωτάθλημα ποτέ δεν είναι αρκετό. Πάντα χρειάζεται κάτι που να κάνει το εν λόγω Πρωτάθλημα να "αντέξει" στον χρόνο. Την παράσταση εκείνη την ημέρα δεν θα την κλέψουν ο Μπούκοβι και οι παίκτες του Ολυμπιακού, αλλά ο λαϊκός τραγουδιστής Βαγγέλης Περπινιάδης!

Μετά τη λήξη του αγώνα ακολούθησε το παραδοσιακό γλέντι της ομάδας στο κέντρο "Φαληρικόν", ξακουστό για την εποχή του, έχοντας φιλοξενήσει όλους τους κολοσσούς του Ελληνικού Πενταγράμμου όπως ο Ζαμπέτας, ο Τσιτσάνης, ο Καζαντζίδης, η Μπέλλου, ο Περπινιάδης και ο… Ολυμπιακός!

Μα ήταν ο Ολυμπιακός στους κολοσσούς του Πενταγράμμου; Εκείνη την βραδιά δια στόματος Περπινιάδη, ναι, έγινε! Αν όλοι ήταν σίγουροι για την έκβαση του αγώνα με τον Απόλλωνα, ο Περπινιάδης ήταν πιο σίγουρος και είχε ετοιμάσει το τραγουδάκι για την περίσταση. Τραγουδάκι εύστοχο και διαχρονικό:

Βαλκανιονίκη Ολυμπιακέ (Αληθές)

Πρωταθλητή Ελλάδος δεν λυγάς ποτέ (επίσης αληθές)

Κύπελλο Ελλάδος χρόνια το κρατάς, και μέσα στην Ευρώπη ξέρεις και νικάς (διαχρονική αλήθεια).

Οι τότε παίκτες μας που διέπρεπαν και στις πίστες εκτός από τα γήπεδα, με μπροστάρη τον Βασίλη Μποτίνο και τον Αριστείδη Παπάζογλου ανεβαίνουν στο τραπέζι για να "υποδεχθούν" το ρεφρέν:

Του Μπούκοβι την ομαδάρα, την λένε Ολυμπιακάρα

Την λένε Ολυμπιακάρα, του Μπούκοβι την ομαδάρα

Το κωμικό της υπόθεσης σίγουρα ήταν οι σκέψεις του Μάρτον Μπούκοβι, που ενώ δεν υπολόγιζε για το παιχνίδι με τον Απόλλωνα λίγες ώρες νωρίτερα τον τραυματία Μποτίνο, τον έβλεπε μπροστά στα μάτια του να χορεύει πάνω στα τραπέζια! Είμαστε βέβαιοι όμως πως λίγο τον ένοιαξε!

Έτσι χάρη στο διαχρονικό τραγούδι του Βαγγέλη Περπινιάδη, εκείνη η φιέστα αλλά πολύ περισσότερο εκείνη η ομάδα, του Μπούκοβι η ομαδάρα πέρασε στην Ιστορία. Εξακολουθεί να υμνείται και να τραγουδιέται μέχρι σήμερα και από τους νεώτερους φίλαθλους του Ολυμπιακού που τώρα πλέον θα γνωρίζουν και για την Ιστορία αυτού του τραγουδιού.

Υπό τους ήχους του ας τραγουδήσουμε και σήμερα για άλλη μία αλήθεια: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 2013-14




ALEX WEB RADIO/TV