Χρονια πολλα, Θρυλος για παντα (pics+videos)

10/03/2014

Στις 10 Μαρτίου του 1925 ιδρύθηκε η μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας, ο Ολυμπιακός.
Στην ταβέρνα του Μοίρα, επί της οδού Τζαβέλα στον Πειραιά, έγινε η ιστορική συνέλευση των μελών του Πειραϊκού Ποδοσφαιρικού Ομίλου και του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιώς και εκεί αποφασίστηκε η μεγάλη συνένωση.

Εκείνη την ηµέρα ήταν που αποφασίστηκε η ίδρυση του Θρύλου του Ελληνικού Αθλητισμού.
Η μέρα όπου το όνομα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και το κόκκινο με το λευκό (με τον Γιάννη Ανδριανόπουλο να τα διαλέγει ως χρώματα του νέου μεγάλου συλλόγου) ταυτίστηκαν για να γράψουν αδιάκοπα ιστορία με συγκλονιστικές, δοξασμένες στιγμές μέσα στην καρδιά του κόσμου που τον αγάπησε και συνεχίζει να τον στηρίζει με όλη του τη δύναμη!
Με τον Δαφνοστεφανωμένο Έφηβο στην ιστορική "ερυθρόλευκη" ριγωτή φανέλα ο Ολυμπιακός έχει διαγράψει μια εκπληκτική πορεία. Το όνομά του καταγράφεται σε αμέτρητα ρεκόρ τίτλων, νικών, επιτυχιών.
Οι αριθμοί τα λένε όλα. 40 πρωταθλήματα, που ετοιμάζονται να γίνουν 41. 26 κατακτήσεις Κυπέλλων και 16 νταμπλ, που επίσης θα αυξηθούν φέτος. 4 Σούπερ Καπ. 1 Βαλκανικό Κύπελλο.
Και φυσικά εκατομμύρια κόσμου τον ακολουθεί παντού και πάντα. Ο Ολυμπιακός είναι ο λαοφιλέστερος σύλλογος της Ελλάδας. Ενωμένος μια γροθιά με τον φοβερό λαό του, μεγαλώνει την ιστορία του.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ!

Ο Ολυμπιακός γιορτάζει 89 χρόνια από την ίδρυσή του ως ποδοσφαιρικό σωματείο, από τα οποία σχεδόν στα μισά είναι πανάξιος πρωταθλητής Ελλάδας καθώς έχει κατακτήσει 40 φορές την κορυφή της χώρας, περισσότερες από όσες όλες οι άλλες ομάδες μαζί... Ας κάνουμε μια βόλτα πίσω στα χρόνια, πίσω από το 1925 όταν γεννιόταν αυτή η θρυλική ομάδα του Πειραιά, ο ένδοξος Ολυμπιακός…
Σας παρουσιάζουμε την ιστορία του θρύλου με τον πλέον επίσημο τρόπο, αντλώντας στοιχεία από την επίσημη ιστοσελίδα του Ολυμπιακού και παράλληλα σας προσφέρει εικόνα και ήχο από διάφορες σημαντικές στιγμές μέσα σε αυτή την πορεία δόξας και τίτλων.

1925-1930
Με χρυσά γράμματα, γράφεται στην ιστορία του Ελληνικού αθλητισμού η 10η Μαρτίου του 1925, ημέρα ίδρυσης του Oλυμπιακού μας. Ο ιστορικός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς ( Ο.Σ.Φ.Π.) δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση δύο σωματείων, του Αθλητικού και Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Πειραιώς και του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιώς.
Ο αληθινά πρωτότυπος τίτλος ψηφίστηκε ομόφωνα από τα μέλη του συλλόγου και έλυσε τη δυστοκία που επικράτησε στην ανεύρεση κοινά αποδεκτού ονόματος. Ανάδοχος ήταν ο Νότης Καμπέρος, που θέλησε να υποδηλώσει με τον τίτλο του νέου συλλόγου δύναμη, αθλητική ισχύ, ήθος, ευγενή άμιλλα, και φυσικά το ολυμπιακό ιδεώδες.
Οι ιδρυτές ήταν όλοι αυτοδημιούργητοι επιχειρηματίες στο μεγάλο λιμάνι. Η οικογένεια των Ανδριανόπουλων έχει στην ιδιοκτησία της ένα εμπορικό οίκο, που διηύθυνε τότε ο πατέρας Ανδρέας Ανδριανόπουλος. Τα παιδιά του δραστηριοποιούνται σε όλα τα αθλήματα. Σε άμεση συνεννόηση με άλλους επιφανείς παράγοντες της πειραϊκής κοινωνίας , δημιούργησαν ένα αθλητικό σωματείο, για να αμφισβητήσουν άμεσα την κυριαρχία του Πειραϊκού Συνδέσμου, παλιού σωματείου του Πειραιά, με πολύμορφη δραστηριότητα (λογοτεχνική, εκπαιδευτική, πολιτιστική, αθλητική).Ανάμεσα στους ιδρυτές ξεχώριζαν, ο βιομήχανος Μιχαήλ Μανούσκος, ο ανώτατος αξιωματικός του Π.Ν Νότης Καμπέρος, ο διευθυντής του Ταχυδρομείου Σταύρος Μαραγκουδάκης, ο έμπορος Νίκος Ανδρόνικος, ο αξιωματικός του Στρατού Δημήτριος Σκλιάς, ο δικηγόρος Νικόλαος Ζαχαρίας, ο συμβολαιογράφος Αθανάσιος Μέρμηγκας, ο χρηματομεσίτης Ιωάννης Κεκκές, και ασφαλώς η οικογένεια των εμπόρων Ανδριανόπουλων, με πολύμορφη δραστηριότητα (λογοτεχνι-κή, εκπαιδευτική, πολιτιστική, αθλητική).

Ο Ολυμπιακός ταυτίζεται στο ξεκίνημά του με τα αδέλφια Ανδριανόπουλου. Και οι πέντε έγραψαν ιστορία. Ποτέ άλλοτε δεν έχει συμβεί παρόμοιο γεγονός, όπου πέντε αδέλφια να είναι συμπαίκτες σε μία ομάδα, και ακόμη περισσότερο όλοι τους να αγωνίζονται στην επίθεση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους άλλους πρωτοπόρους, όπως ήταν ο Κώστας Κλειδουχάκης, τερματοφύλακας της ομάδας, αλλά και οι Νίκος Πανόπουλος, Χαράλαμπος Πεζώνης, Πάνος Κορωναίος, Κώστας Τερεζάκης.
Η δεκαετία του 1930 ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές για τον πειραϊκό σύλλογο. Ορισμένες σημαντικές επιτυχίες επί ξένων ομάδων που είχαν προηγηθεί, οι νίκες επί των ελληνικών σωματείων στα συχνά φιλικά παιχνίδια και η αποτελεσματική διοικητική λειτουργία προοιώνιζαν ευνοϊκή αθλητική πορεία για την ομάδα. Δύναμη του συλλόγου οι πολυπληθείς οπαδοί του, οι οποίοι έδειχναν την υποστήριξή τους ακόμη και στους φιλικούς αγώνες. Εναντίον του Παναθηναϊκού στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, εναντίον του Εθνικού στο Ποδηλατοδρόμιο, εναντίον του Απόλλωνα ή της ΑΕΚ στο γήπεδο του Ρουφ, εκδήλωναν τη συμπαράστασή τους στην ομάδα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού επέστρεφαν στον Πειραιά με τα πόδια πανηγυρίζοντας κάποια σημαντική επιτυχία . Περνούσαν από τους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας για να διατρανώσουν τη νίκη επί των Αθηναίων, κατηφόριζαν την οδό Πειραιώς και κατέληγαν με ζητωκραυγές στον κεντρικό Πειραιά αλλά και ακόμη παραπέρα στις απόμακρες φτωχογειτονιές . Ήταν οι στιγμές της δικαίωσης, της καταξίωσης που έφερνε η νίκη επί των αθηναίων ανταγωνιστών. Ιδιαίτερα οι επιτυχίες κατά του Παναθηναϊκού γιορτάζονταν με ένα ξεχωριστό τρόπο. Οι ολυμπιακοί φίλαθλοι επινοούσαν διάφορα για να πανηγυρίσουν τη νίκη και να σαρκάσουν τους φιλάθλους του αντιπάλου. Το 1931 ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία του. Διοργανώθηκε στο πρότυπο της εθνικής κατηγορίας, έτσι όπως επανήλθε αρκετές φορές αργότερα για να οριστικοποιηθεί το 1959 με τη δημιουργία του εθνικού πρωταθλήματος. Συνολικά στην προπολεμική περίοδο ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή 6 φορές, ενώ ένα πρωτάθλημα εκείνο του 1934-35 δεν ολοκληρώθηκε. Στη φίλαθλη κοινή γνώμη ο Ολυμπιακός είχε καταγραφεί ως η μεγαλύτερη ομάδα της χώρας, με απανωτές επιτυχίες επί όλων των αντιπάλων του. Η συρροή του κόσμου στα παιχνίδια του ήταν εντυπωσιακή.

Στο πρώτο πρωτάθλημα Εθνικής Κατηγορίας της περιόδου 1930-31 ο Ολυμπιακός παρέταξε μια πολύ μεγάλη ομάδα: τον Γραμματικόπουλο, τους αδελφούς Ανδριανόπουλους- τον Ντίνο, τον Γιώργο, τον Βασίλη και τον Λεωνίδα-, τον Λεκκό, τον Κουράντη, τον Τερεζάκη, τον Πεζώνη, τον Πανόπουλο, το Σοφρά, τον Χρυσαφόπουλο, τον Κουράντη και άλλους. Ο Ολυμπιακός έγραψε ανεπανάληπτους θριάμβους μέσα στο Ποδηλατοδρόμιο - το Καραϊσκάκη - αλλά και στα άλλα γήπεδα των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Με 3-1 έχασαν όλες οι ομάδες του Πρωταθλήματος μέσα στον Πειραιά, καθώς το Ποδηλατοδρόμιο έθαψε τις ελπίδες όλων εκείνων που θέλησαν να νικήσουν ο Θρύλο. Με 3-1 έχασαν όλοι. Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Άρης Θεσσαλονίκης, Ηρακλής και ο ΠΑΟΚ. Μοναδική εξαίρεση ο Εθνικός. Αυτός φιλοδωρήθηκε με 4-1. Πηγή έμπνευσης όλα αυτά για το Βασιλειάδη που έγραψε τους στίχους και το Λαουτάρη που συνέθεσε την μουσική: «Ένα, δύο, τρία γκολ, παντού πανικός! Θρίαμβος, νίκη, - Ολυμπιακός- !» Ένας ύμνος που τον τραγουδούσαν οι παίκτες και οι φίλαθλοι μέσα και έξω από το γήπεδο με σφιγμένες γροθιές και δάκρυα στα μάτια. Ένας ύμνος που συγκινούσε, συγκλόνιζε και ηλέκτριζε ολόκληρη την Ελλάδα. Είχε γίνει της μόδας, ακουγόταν στα γραμμόφωνα, στα πάρτι, στις εκδρομές, παντού. Αντηχούσε και αντιλαλούσε σε όλο τον Πειραιά.
1931-1944
Την επόμενη περίοδο ο σύλλογος του Πειραιά, δεν κατέκτησε τον τίτλο, παρά το γεγονός ότι οι Βάζος, Συμεωνίδης, Λεωνίδας Ανδριανόπουλος, κατείχαν τις πρώτες θέσεις στον πίνακα των σκόρερς. Αμέσως μετά ο Θρύλος θα επανέλθει στη γνώριμη του θέση. Αυτή του Πρωταθλητή....
Παρόμοια επιτυχία και τη σεζόν 1933-34 όταν ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρωτάθλημα Πειραιά, κερδίζοντας τον Ηρακλή μέσα έξω. Ταυτόχρονα σημειώνει νίκες και μόνο νίκες στους διεθνείς αγώνες. Την περίοδο 1934-35 το πρωτάθλημα ξεκίνησε, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ αφού λίγο η διοργάνωση του 4ου Βαλκανικού ποδοσφαιρικού Κυπέλλου, λίγο η ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα λόγω πολιτικών και στρατιωτικών ταραχών, «ανάγκασαν» την ΕΠΟ να διακόψει το Πρωτάθλημα.
Η επόμενη χρονιά ήταν σημαδιακή για τον Ολυμπιακό. Ο Θρύλος κατατροπώνει με 6-1 τον Παναθηναϊκό στο μεταξύ τους παιχνίδι και οι φίλαθλοι του κάνουν πορεία σε όλη την Αθήνα για να γιορτάσουν. Η ενδέκατη χρονιά στην ιστορία του Ολυμπιακού συνδυάστηκε με το 10ο Πρωτάθλημα Πειραιά και το πέμπτο Πανελλήνιο και μάλιστα χωρίς να έχει καμία απώλεια βαθμών, αφού ολοκλήρωσε αήττητος την περίοδο, ενώ την επόμενη σεζόν 1937-38 έχοντας τον Γιάννη Βάζο σε μεγάλα κέφια κατατροπώνει όλες τις αντίπαλες άμυνες με τα γκολ του και ακόμη ένα πρωτάθλημα κατηφορίζει στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας. Οι ερυθρόλευκοι καταφέρνουν επίσης μεγάλες επιτυχίες μέσα στην Τουρκία στους διεθνείς αγώνες επί αγγλικών πλοίων.
Τη περίοδο 1938-39 οι αλχημείες της διοργανώτριας αρχής και οι αλλαγές στο βαθμολογικό σύστημα , περιορίζουν τον Ολυμπιακό, ο οποίος τελειώνει τη χρονιά χωρίς να καταφέρει να κατακτήσει το Πρωτάθλημα αποτυχία που τον επηρέασε και στο Κύπελλο.Λίγο πριν έρθει ο πόλεμος στη χώρα μας το τελευταίο προπολεμικό πρωτάθλημα κατακτείται και πάλι από τον Ολυμπιακό ο οποίος σε σύνολο δώδεκα διοργανώσεων, κατέκτησε συνολικά 6 τίτλους.

Ακολούθησε ο δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Στις 27 Οκτωβρίου αρκετοί παίκτες ταξίδεψαν στην Πάτρα για να παίξουν με τη μικτή Πειραιά εναντίον της μικτής Πάτρας, για το Πρωτάθλημα Πόλεων. Δεν πρόλαβαν, να γυρίσουν σπίτι τους, αφού τα χαράματα της άλλης μέρας είχε κηρυχθεί ο Ελληνο-ιταλικός πόλεμος.
“Να μου ρίξετε και να με δολοφονήσετε με τη φανέλα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ και να μη μου δέσετε τα μάτια, για να βλέπω τα χρώματα της ομάδας μου πριν από τη χαριστική βολή.” “Στον τοίχο με κόκκινη φανέλα”, Αλέξανδρος Ασωνίτης Ελευθεροτυπία 19/5/2002
Ο ήλιος σκάει πίσω από τα βουνά και δεν ξέρεις τι είναι πιο κόκκινο, η φανέλα που φοράει κατάσαρκα ο Νίκος, που οι λευκές λωρίδες της κοκκίνισαν απ’ το αίμα, ή ο ήλιος;” “Ωσπού να ξημερώσει”, Σταμάτης Σκούρτης
Ο Ολυμπιακός πλήρωσε το τίμημα με το θάνατο ποδοσφαιριστών του (μεταξύ των οποίων ο Γόδας- ο οποίος ζήτησε να εκτελεστεί με τη φανέλα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ- και ο Αναματερός). Σε τέτοιες συνθήκες γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης, το ποδόσφαιρο μοιάζει με πολυτέλεια. Παίκτες και φίλαθλοι ανήκουν κατά τεκμήριο στην κατηγορία των στρατεύσιμων και επιστράτων, οπότε δεν υπάρχουν περιθώρια για μπάλα. Η Κατοχή τελείωσε, ήρθε ο εμφύλιος πόλεμος, το ίδιο καταστροφικός. Με το πέρας των πολέμων, ο Ολυμπιακός βρέθηκε στην απελευθέρωση έτοιμος και πάλι πρωταγωνιστής.
1945-1958
Το 1945 ήταν μια δύσκολη χρονιά, καθώς όλη η Ελλάδα προσπαθούσε να ορθοποδήσει μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σ’ αυτή την προσπάθεια ανασυγκρότησης μπήκε και ο Ολυμπιακός το σωματείο με τους περισσότερους και πιο πιστούς οπαδούς.
Το 1946-47 ο Ολυμπιακός επανήλθε στις επιτυχίες με θριαμβευτικό τρόπο, αφού κατέκτησε πρωτάθλημα και κύπελλο, το πρώτο νταμπλ της ιστορίας του.
Από το 1950 έως το 1960 ήταν η χρυσή δεκαετία του Ολυμπιακού. Σε δέκα χρόνια κατακτήθηκαν 7 πρωταθλήματα και άλλα τόσα κύπελλα, αλλά και 5 νταμπλ. Ο Ολυμπιακός, η ομάδα του Πειραιά έγινε ομάδα όλων των Ελλήνων. Ήταν η εποχή που ο Ολυμπιακός έγινε ΘΡΥΛΟΣ, με χιλιάδες φιλάθλους. Πολυπληθείς, ένθερμοι, έτοιμοι να αποθεώσουν κάθε προσπάθεια των παικτών. Στα ξένα γήπεδα τη χειροκροτούσαν περισσότερο και από το δικό της. Οι αντίπαλοι αναγνώριζαν την αγωνιστική ανωτερότητα του πειραιώτικου συλλόγου, αλλά και το ενδιαφέρον όλης της φίλαθλης Ελλάδας ήταν έντονο για τους αγώνες των Πειραιωτών. Ίσως γι αυτό όλα τα ποδοσφαιρικά σωματεία της χώρας προσπαθούσαν να κλείσουν φιλικά παιχνίδια με τον Ολυμπιακό. Πριν από την έναρξη του εθνικού πρωταθλήματος το 1960, ο Ολυμπιακός παρουσίαζε 15 τίτλους σε 23 διοργανώσεις, 8 κατακτήσεις κυπέλλου, 6 νταμπλ, μία μοναδική επιτυχία, που οφειλόταν στους σπουδαίους παίκτες που είχε σε όλη αυτή την περίοδο.

Στην πρώτη, ουσιαστικά, περίοδο που ομαλοποιήθηκε το Πρωτάθλημα έπειτα από τον πόλεμο, τo 1946-47, μπήκαν οι βάσεις για τη συγκρότηση του μεγάλου Ολυμπιακού, αφού κατέκτησε το πρώτο νταμπλ στην ιστορία του, δείγμα γραφής για τα επόμενα σχεδόν είκοσι χρόνια. Σε αυτή την περίοδο ο Ολυμπιακός αναδείχτηκε Πρωταθλητής Ελλάδος σε 9 από τις 12 διοργανώσεις [1947, 1948, 1951, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959] και Κυπελλούχος σε 8 από τις 13 διοργανώσεις [1947, 1951, 1952, 1953, 1954, 1957, 1958, 1959], ενώ κατέκτησε 6 φορές το νταμπλ [1947, 1951, 1954 και τρεις συνεχόμενες το 1956-1959] κάτι που καμία άλλη ομάδα δεν έχει πετύχει μέχρι σήμερα...

Άλλες διακρίσεις σε αυτή την περίοδο ήταν οι κατακτήσεις του Κυπέλλου Πάσχα [1945, 1953, 1957, 1959], το Κύπελλο Χριστουγέννων [1953, 1956, 1958, 1959], Κύπελλο Αλληλεγγύης [1955].
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1958-59 κληρώθηκε να αντιμετωπίσει στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης την Μπεσικτάς, αλλά πολιτικοί λόγοι δεν επέτρεψαν τη μετάβαση των ερυθρόλευκων στη Τουρκία και δεν έγινε το ευρωπαϊκό ντεμπούτο. Επίσης την ίδια χρονιά έπαιξε η Μικτή Ολυμπιακού, με την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό και με την Αμέρικα Ρίο.
 <

iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/iWc3zOxFtGM" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
1959-1967
Η περίοδος 1959-60 έχει διπλό ιστορικό λόγο για τον Ολυμπιακό, αφού με τη θεσμοθέτηση και επικύρωση της Α’ Εθνικής, ανοίγει ο δρόμος στους ελληνικούς συλλόγους για την Ευρώπη.
Ο Ολυμπιακός κατακτά το Κύπελλο Ελλάδος 3 συνεχόμενες χρονιές, 1959-60, 1960-61, 1962-63, ενώ την επόμενη χρονιά [1963-64] η διοργάνωση του Κυπέλλου ματαιώθηκε λόγω επεισοδίων που έκαναν οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού ενωμένοι κατά των παικτών, στο ιστορικό παιχνίδι της Λεωφόρου Αλεξάνδρας την 17η Ιουνίου του 1964. Πρωταθλητής Ελλάδος στέφθηκε το 1965-66 και το 1966-67 ενώ το 1959-60 πήρε το Κύπελλο Χριστουγέννων.
Συμμετείχε σε Κύπελλο Κυπελλούχων, σε Βαλκανικό Κύπελλο και στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Είχε πολλούς φιλικούς αγώνες με διεθνείς ομάδες εκ των οποίων η Μπαρτσελόνα, η Παρτιζάν Βελιγραδίου, η Γκέμιο Πόρτο Αλέγκρε, η Μικτή Ρόμα-Λάτσιο, η Στεάουα, η Σπάρτακ Μόσχας, η Γαλατά Σαράϊ, η Λέφσκυ, και άλλες.
Αξίζει να σημειωθεί η νίκη επί της Σάντος Σαο Πάολο του Πελέ με 2-1 το 1960-61.
Και μετά ήρθαν τα χρόνια της ομάδας του μεγάλου Μπούκοβι, του σπουδαίου Ούγγρου προπονητή της διετίας 1965-67. Ομάδα χάρμα οφθαλμών, με απίστευτα επιθετικά , το Γιώργο Σιδέρη, το Νίκο Γιούτσο, το Βασίλη Μποτίνο, τον Παύλο Βασιλείου και τον Αριστείδη Παπάζογλου, κέρδισε τους αντιπάλους της με μεγάλα σκορ και δίκαια στέφθηκε πρωταθλήτρια και τις δύο χρονιές. Μάλιστα το 1966-67 κατέκτησε και το κύπελλο νικώντας στον τελικό τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο με 1-0. Η περίοδος του προέδρου Νίκου Γουλανδρή γέμισε χαρές το φίλαθλο κόσμο του Ολυμπιακού. Μεγάλοι διεθνείς ποδοσφαιριστές δημιούργησαν απίστευτα ρεκόρ την τριετία 1972-75 σε νίκες, σκορ και τέρματα. Τρία πρωταθλήματα και δύο κύπελλα προστέθηκαν στη συγκομιδή. Στην Ευρώπη στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ απέκλεισαν την Κάλιαρι και τη Σέλτικ προκαλώντας αίσθηση.
Η επιβολή της Χούντας των συνταγματαρχών είχε ολέθριες συνέπειες για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ καθώς απομακρύνθηκε ο Μπούκοβι και διαλύθηκε η μεγάλη ομάδα του. Οι μαρτυρίες για την εχθρική στάση της Χούντας στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ είναι πάρα πολλές.
1968-1978
Μια μικρή ανάπαυλα έγινε το 1971,  όταν το Κύπελλο έφθασε στον λιμάνι με νίκη επί του ΠΑΟΚ στον τελικό με 2-1.  Την ίδια χρονιά στο Στάδιο Καραϊσκάκη, υπήρξε η πρώτη μαζική ένδειξη αντιπάθειας κατά του δικτάτορα Παπαδόπουλου κατά τη διάρκεια  του τελικού Κυπέλλου Κυπελλούχων μεταξύ Τσέλσι και Ρεάλ. Το 1971-72 είναι η τελευταία κακή χρονιά του Ολυμπιακού σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο.
Το 1972-73 είναι μια μεγάλη χρονιά για τον Ολυμπιακό, κατακτώντας Πρωτάθλημα και Κύπελλο- το 7ο Νταμπλ έχοντας 94 βαθμούς με μία μόνο ήττα σε όλο το Πρωτάθλημα, και μία αξιοπρεπή πορεία όσο αφορά την πρώτη του συμμετοχή στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ.
Την επόμενη χρονιά, 1973-74, φαίνεται καθαρά η υπεροχή του Ολυμπιακού, κατακτώντας το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό αντίστοιχα έχοντας σκοράρει 102 επιθετικά γκολ ενώ δέχτηκε μόνο 14. Παράλληλα, όσο αφορά τα ευρωπαϊκά σαλόνια αντιμετωπίζει μεγαθήρια όπως την Σέλτικ και Άντερλεχτ και κατορθώνει να παραμείνει όρθιος, με 2 νίκες, 1 ισοπαλία και 1 ήττα.
Στα χρόνια αυτά, πέρασαν μεγάλες προσωπικότητες από τον Ολυμπιακό: ο Πρόεδρος Νίκος Γουλανδρής, ο Υβ Τριαντάφυλλος, ο Βιέρα, ο Δεληκάρης, ο Συνετόπουλος, ο Λοσάντα, ο Κελεσίδης και τόσοι άλλοι.
Από το 1975-76 αρχίζει μια ύφεση στα ποδοσφαιρικά δρώμενα του Ολυμπιακού η οποία όμως τελειώνει με το πέρας της περιόδου του 1978-79.
1979-1993
Το καλοκαίρι του 1979 το Ποδόσφαιρο γίνεται επαγγελματικό στην Ελλάδα, και ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ μπαίνει δυναμικά στο νέο θεσμό με Πρόεδρο τον Σταύρο Νταϊφά. Με τον Κάζιμιρτς Γκορσκι στον πάγκο και παίκτες επιπέδου Νοβοσέλατς, Γαλάκου, Μητρόπουλου, Κουσουλάκη, Νικολούδη κατακτά το 1980 το πρώτο επαγγελματικό Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Φιλίας  και Αλληλεγγύης ή αλλιώς Σούπερ Καπ.
Τα επόμενα τέσσερα Πρωταθλήματα (1980, 1981, 1982, 1983) περνούν και αυτά με τη σειρά τους στην τροπαιοθήκη  του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.
Το 1981, διπλή η χαρά για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ αφού εκτός από το Πρωτάθλημα κατέκτησε και το Κύπελλο Ελλάδος σημειώνοντας το 9ο Νταμπλ στην Ιστορία του. Όμως η θλίψη είναι αβάσταχτη. Στο παιχνίδι με την ΑΕΚ όπου κρίθηκε και το Πρωτάθλημα, στις 8-2-1981 γράφεται η μαύρη σελίδα της Ομάδας και του Ποδοσφαίρου γενικότερα με τον θρήνο 21 φιλάθλων.
8/2/1981 : Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ
Το πρωτάθλημα βρίσκεται στην 20η Αγωνιστική και η ΑΕΚ απέχει δύο βαθμούς από τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Όλα τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν. Ο ήλιος βρισκόταν στο υψηλότερο σημείο του όταν οι φίλαθλοι ξεκίνησαν να εισέρχονται στο γήπεδο, παρά το γεγονός πως το παιχνίδι ξεκινούσε στις 15.15. Το γήπεδο κατάμεστο από νωρίς, τα τραγούδια προάγγελος της γιορτής που επρόκειτο να επακολουθήσει.
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είχε παραταχθεί με τους Σαργκάνη, Κυράστα, Βαμβακούλα, Παπαδόπουλο, Νοβοσέλατς, Κουσουλάκη, Περσία, Νικολούδη, Αναστόπουλο, Ορφανό και Γαλάκο.
Απέναντι του η ΑΕΚ με τους, Οικονομόπουλο, Αρδίζογλου, Μανωλά, Καραβίτη, Παραπραστανίτη, Θώδη, Βλάχο, Ελευθεράκη, Κώττη, Μπάγεβιτς και Μαύρο.
Ο αγώνας έληξε με 6-0: τρία γκολ του Γαλάκου (30’, 53’, 84’), ένα του Κουσουλάκη (68’), ένα του Ορφανού (75’), ένα του Βαμβακούλα (80’).
Ο κόσμος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ άρχισε να τρέχει πριν τελειώσει ο αγώνας για να βγει από το γήπεδο, με προορισμό την έξοδο της Θύρα 1, απ’ όπου οι παίκτες θα αποχωρούσαν μετά το παιχνίδι για τα σπίτια τους. Εκεί όπου θα γνώριζαν την λατρεία για τον θρίαμβο τους. Η πόρτα της Θύρα 7 όμως ήταν μισάνοιχτη. Κάποιος γλίστρησε και μετά όλοι άρχισαν να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο.
Πολλοί τραυματίες και 21 νεκροί. Ψυχές που είναι πάντα κοντά, ακόμα και μέσα στο γήπεδο μας «στεκούμενοι» στα 21 μαύρα καθίσματα που έχουν τοποθετηθεί στο νέο Γήπεδο Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Παναγιώτης Τουμανίδης, 14
Κώστας Σκλαβούνης, 16
Ηλίας Παναγούλης, 17
Γεράσιμος Αμίτσης, 18-οπαδός της ΑΕΚ
Γιάννης Κανελλόπουλος, 18
Σπύρος Λεωνιδάκης, 18
Γιάννης Σπηλιόπουλος, 19
Νίκος Φίλος, 19
Γιάννης Διαλυνάς, 20
Βασίλης Μαχας, 20
Ευστράτιος Πούπος, 20
Μιχάλης Κωστόπουλος, 21
Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου, 23
Σπύρος Ανδριώτης, 24
Κώστας Καρανικόλας, 26
Μιχάλης Μάρκου, 27
Κώστας Μπίλας, 28
Αναστάσιος Πιτσόλης, 30
Αντώνης Κουρουπάκης, 34
Χρήστος Χατζηγεωργίου, 34
Δημήτριος Αδαμόπουλος, 40
Ο επόμενος τίτλος για τον Ολυμπιακό έρχεται το 1987, όταν κερδίζει άνετα το πρωτάθλημα με δέκα βαθμούς διαφορά απ’ τον δεύτερο Παναθηναϊκό.  Από τότε άρχισαν τα «πέτρινα χρόνια», η περίοδος της βαθιάς  αγωνιστικής κρίσης που διήρκεσε έως  τα μέσα της δεκαετίας του ‘90. Η έλευση του Λάγιος Ντέταρι το 1988 προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού στους πολυπληθείς υποστηρικτές των «ερυθρολεύκων», όμως τα πράγματα δεν ήλθαν όπως τα περίμεναν, με αποτέλεσμα τα δύο Κύπελλα (1990 και 1992) και το Σούπερ Καπ του 1992 να είναι οι μοναδικοί τίτλοι που πανηγύρισαν στο λιμάνι μέχρι το 1996. Τη σεζόν 1992-93, πάντως, οι Πειραιώτες καταφέρνουν να φτάσουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε προημιτελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης (του Κυπέλλου Κυπελλούχων), όπου και αποκλείστηκαν από την ισπανική Ατλέτικο Μαδρίτης, αφού πρώτα είχαν πανηγυρίσει πρόκριση επί της Μονακό με νίκη στο Πριγκιπάτο.
1994-2009
Το 1993 την προεδρεία της ομάδας αναλαμβάνει ο Σωκράτης Κόκκαλης, που επιχειρεί να καταστήσει και πάλι κυρίαρχο του ελληνικού ποδοσφαίρου τον Ολυμπιακό. Και το πέτυχε! Το καλοκαίρι του 1996, την τεχνική ηγεσία της ομάδας αναλαμβάνει ο επιτυχημένος από τη θητεία του στον πάγκο της ΑΕΚ, Ντούσαν Μπάγεβιτς
Την ίδια εποχή στον Πειραιά έρχονται μεταξύ άλλων οι Τζόρτζεβιτς και Γιαννακόπουλος  και προστίθενται στο ήδη πλούσιο ρόστερ της ομάδας (Καραπιάλης, Αλεξανδρής, Γεωργάτος, Σαμπανάτζοβιτς κ.ά.). Με καθοδηγητή τον Μπάγεβιτς βάζουν τέλος στη μακρά περίοδο… ξηρασίας του Ολυμπιακού ανοίγοντας μια νέα σελίδα στην ιστορία του συλλόγου. Η πορεία του Ολυμπιακού γίνεται ονειρεμένη για τους φιλάθλους του. Οι «ερυθρόλευκοι» εγκαθιδρύουν τη μονοκρατορία τους στον ελλαδικό χώρο, καθώς «θρυμματίζουν» το δικό τους ρεκόρ κατακτώντας επτά συνεχή πρωταθλήματα (1997-2003), ενώ το 1999 κερδίζουν και το Κύπελλο αλλά αποκλείονται (από τη Γιουβέντους)  φθάνοντας μια… ανάσα από την ημιτελική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ. Στο μεταξύ ο Ολυμπιακός απ’ το 1997 χρησιμοποιεί ως έδρα του το Ολυμπιακό Στάδιο και λίγα χρόνια αργότερα ξεκινούν τα έργα ανοικοδόμησης του νέου «Καραϊσκάκη», το οποίο ανοίγει τις πύλες του το καλοκαίρι του 2004 για να φιλοξενήσει τη συνέχεια της ιστορίας του Ολυμπιακού.
Τις επόμενες 5 χρονιές ο Ολυμπιακός συνεχίζει την δοξασμένη πορεία του με 5 Πρωταθλήματα (2005, 2006, 2007, 2008, 2009) και 4 Νταμπλ με τα Κύπελλα των 2005, 2006, 2008, 2009 και  καλή πορεία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
2010 +
Το 2010 η προεδρική σκυτάλη, περνάει από τον Σωκράτη Κόκκαλη στον Βαγγέλη Μαρινάκη, έναν άνθρωπο μεγαλωμένο και γαλουχημένο στα ιδεώδη του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.
Η πρώτη του χρονιά στην προεδρία στέφει τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ Πρωταθλητή, αφού έκανε προηγουμένως  όλες τις απαραίτητες μεταγραφικές κινήσεις ώστε να έχει το καλύτερο δυνατόν υλικό. Επίσης, εφαρμόζει μια πολιτική κοινωνικής ευθύνης, θέτοντας νέες βάσεις και στρατηγική σε όλες τις δράσεις προς την κοινωνία που υπήρχαν από την ίδρυση του Συλλόγου. Μια από αυτές είναι και ο «Αγώνας κατά της Φτώχειας» που διοργάνωσε ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών υποστηρίζοντας τους πληγέντες από τις φυσικές καταστροφές της Αϊτής και του Πακιστάν καθώς και τους αστέγους και απόρους της περιοχής του Πειραιά και το Ίδρυμα «Αργώ» για παιδιά ναυτικών με ειδικές ανάγκες.
Η ανωτερότητα του Ολυμπιακού έναντι των αντιπάλων του αποτυπώθηκε μέσα από τη διαδρομή της ομάδας μας στη σεζόν 2010-11 και φυσικό επακόλουθο αυτής ήταν η κατάκτηση του τίτλου του πρωταθλητή. Κάτι που έγινε για 38η φορά στη μακρά ιστορία του συλλόγου. Η χρονιά έκλεισε με μία μεγαλοπρεπή φιέστα, αντάξια του ονόματος και της ιστορίας της ομάδας μας.
Με τον Ερνέστο Βαλβέρδε να παραμένει στο «τιμόνι» για ακόμη μία σεζόν, ο Ολυμπιακός ετοιμαζόταν να βαδίσει ξανά στον δρόμο των επιτυχιών. Στο δυναμικό έγιναν προσθήκες ουσίας, ώστε ο ήδη «δεμένος» κορμός να δυναμώσει ακόμη περισσότερο. Με την επιστροφή του Ολυμπιακού στο Champions League, η χρονιά θα επιφύλασσε σπουδαίες ευρωπαϊκές βραδιές. Και όχι μόνο στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, αλλά και μετέπειτα, στο Europa League, όπου ο Ολυμπιακός πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις.
Και τη σεζόν 2011-12 ο Ολυμπιακός απέδειξε περίτρανα τη χαώδη διαφορά του από τους αντιπάλους του στο ελληνικό πρωτάθλημα. Παίζοντας θελκτικό ποδόσφαιρο και καταφέρνοντας να το συνδυάσει με τα αποτελέσματα που ήθελε, πέτυχε τον ένα από τους στόχους του σχετικά άνετα και στέφθηκε ξανά πρωταθλητής. Στην τελευταία σεζόν του Ερνέστο Βαλβέρδε στον πάγκο της ομάδας μας, όμως, το πρωτάθλημα μόνο… δεν έφτανε. Ο Ολυμπιακός απέκλεισε όποιον βρήκε μπροστά του στον δρόμο προς την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας και νικώντας στον μεγάλο τελικό του Ολυμπιακού Σταδίου τον Ατρόμητο, κατέκτησε και αυτό τον τίτλο, φτάνοντας στο 15ο Νταμπλ της ιστορίας του!

Η ευρωπαϊκή του παρουσία ήταν εξαιρετική. Εκτός έδρας νίκη επί της Μαρσέιγ, νίκη επί της Ντόρτμουντ στο Καραϊσκάκη και «υποταγή» της Άρσεναλ με 3-1 στο φαληρικό στάδιο ήταν μερικά από τα σπουδαία αποτελέσματα που πέτυχαν τη σεζόν 2011-12 οι «ερυθρόλευκοι». Οι εξαιρετικές εμφανίσεις στο Champions League συνεχίστηκαν και στο Europa League. Στις λεπτομέρειες η ομάδα μας δεν κατάφερε να φτάσει ακόμη πιο ψηλά στον θεσμό και να συνεχίσει στους «8» της διοργάνωσης.
Στο τέλος της σεζόν έκλεισε το κεφάλαιο Ερνέστο Βαλβέρδε. Ο Ισπανός αποχώρησε από τον πάγκο του Ολυμπιακού αφήνοντας πίσω του τίτλους και φίλους. Ο Πρόεδρος του Ολυμπιακού, κ. Βαγγέλης Μαρινάκης, προσέλαβε το περασμένο καλοκαίρι τον 38χρονο Πορτογάλο προπονητή Λεονάρντο Ζαρντίμ, ο οποίος πριν έδωσε τη θέση του στον Μίτσελ Γκονζάλεθ, με τον οποίο χτίζεται ο Ολυμπιακός του μέλλοντος.
Το 40ό ήρθε θριαμβευτικά και αποθεωτικά, έφερε παράλληλα και τις ακόμα πιο στέρεες βάσεις για μία ακόμα πιο σημαντική πορεία, με αποτέλεσμα ο Θρύλος να έχει αφήσει πίσω του έτη φωτός τους ...πελάτες του!

Θυμηθείτε εδώ και τη φιέστα για το 40ό:
Ευρωπαϊκή παρουσία
Ο Ολυμπιακός έχει πολυετή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έχοντας επιτύχει αρκετές προκρίσεις και νίκες, ενώ ήταν και η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετείχε σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Την περίοδο 1958–59 επρόκειτο να συμμετάσχει στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, όμως η κλήρωση του έφερε αντίπαλο την τουρκική Μπεσίκτας και λόγω των άσχημων σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες ο Ολυμπιακός αποχώρησε χωρίς να αγωνιστεί, καθώς η ΟΥΕΦΑ δεν δέχτηκε την πρότασή του οι αγώνες να διεξαχθούν στη Γιουγκοσλαβία. Τελικά έκανε την παρθενική του εμφάνιση την αμέσως επόμενη περίοδο στην ίδια διοργάνωση, όπου αντιμετώπισε τη Μίλαν, από την οποία αποκλείστηκε αποσπώντας ισοπαλία 2–2 στον Πειραιά και με ήττα 1–3 στο Σαν Σίρο. Επίσης, ήταν η πρώτη ελληνική ομάδα η οποία κατάφερε να προκριθεί στον επόμενο γύρο ευρωπαϊκής διοργάνωσης, όταν στο Κύπελλο Κυπελλούχων της περιόδου 1963–64 απέκλεισε την πολωνική Ζαγκλέμπιε, ενώ δύο χρόνια μετά στην ίδια διοργάνωση έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κέρδισε εκτός Ελλάδας, 1–0 την Ομόνοια στη Λευκωσία.

Σημαντική διεθνής επιτυχία για την εποχή εκείνη ήταν η κατάκτηση του Βαλκανικού Κυπέλλου το 1963, όπου στον τελικό επικράτησε της Λέφσκι Σόφιας μετά από τρεις αγώνες, 1–0 στο Στάδιο Καραϊσκάκης, 0–1 στη Σόφια και 1–0 στον τρίτο και αποφασιστικό τελικό στην Κωνσταντινούπολη. Στο Κύπελλο Κυπελλούχων της περιόδου 1971–72, ο Ολυμπιακός πέτυχε μία ιστορική εκτός έδρας νίκη με 2–1 μέσα στη Μόσχα απέναντι στην Ντιναμό Μόσχας, η οποία εκείνη τη χρονιά έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, αλλά αποκλείστηκε έχοντας χάσει με 2–0 εντός έδρας. Την επόμενη χρονιά στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, οι ερυθρόλευκοι πήραν σπουδαία πρόκριση απέναντι στην Κάλιαρι, η οποία τρία χρόνια πριν είχε στεφθεί πρωταθλήτρια Ιταλίας, νικώντας την μάλιστα και στους δύο αγώνες, 2–1 εντός και 1–0 εκτός έδρας, που ήταν και η πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας στην Ιταλία. Στον επόμενο γύρο αντιμετώπισαν την κάτοχο του τίτλου Τότεναμ, από την οποία αποκλείστηκαν αλλά κατάφεραν να την κερδίσουν στον πρώτο αγώνα στο Φάληρο με 1–0.


Ο Ολυμπιακός κατάφερε να προκριθεί από τη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ άλλες δύο φορές. Την περίοδο 2007–08 προκρίθηκε από έναν δύσκολο όμιλο ως δεύτερος με 11 βαθμούς, αλλά ισόβαθμος με την πανίσχυρη Ρεάλ Μαδρίτης, που είχε κατακτήσει την πρώτη θέση, αφήνοντας πίσω του τη Βέρντερ Βρέμης και τη Λάτσιο. Μάλιστα εκείνη τη χρονιά οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να κερδίσουν για πρώτη φορά εκτός έδρας σε όμιλο της διοργάνωσης πετυχαίνοντας δύο ιστορικές νίκες, μία μέσα στη Βρέμη με 3–1 επί της Βέρντερ και άλλη μία επί της Λάτσιο με 2–1 στο Ολίμπικο της Ρώμης. Επίσης, πραγματοποίησαν εξαιρετική εμφάνιση στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης, όπου αν και βρέθηκαν πίσω στο σκορ μόλις στο 2ο λεπτό, κατάφεραν να ισοφαρίσουν στο 8ο και να προηγηθούν με 2–1 στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου αν και αγωνίζονταν με 10 παίκτες από το 13ο λεπτό. Τελικά ισοφαρίστηκαν στο 68ο και δέχτηκαν άλλα δύο γκολ στα τελευταία λεπτά του αγώνα, χάνοντας όμως αρκετές ευκαιρίες για κάτι καλύτερο αν και έπαιζαν με παίκτη λιγότερο επί σχεδόν 80 λεπτά. Η επιβλητική νίκη με 3–0 επί της Βέρντερ στην τελευταία αγωνιστική στο Στάδιο Καραϊσκάκης σφράγισε την ιστορική πρόκριση του Ολυμπιακού στην επόμενη φάση, όπου αποκλείστηκε από τη μετέπειτα φιναλίστ της διοργάνωσης Τσέλσι, με ισοπαλία 0–0 στην Αθήνα και βαριά ήττα 3–0 στο Στάμφορντ Μπριτζ. Την πρόκριση στους "16" πήρε και την περίοδο 2009–10, όταν τερμάτισε δεύτερος στον όμιλο με 10 βαθμούς πίσω από την Άρσεναλ και πάνω από τις πρωταθλήτριες Βελγίου και Ολλανδίας, την Σταντάρ Λιέγης και την Άλκμααρ αντίστοιχα, κερδίζοντας και τους τρεις εντός έδρας αγώνες. Στην επόμενη φάση αποκλείστηκε από την αήττητη μέχρι εκείνη τη στιγμή Μπορντό, με ήττα 1–0 εντός και 2–1 εκτός.

Άλλες τρεις φορές ο Ολυμπιακός έφτασε κοντά στην πρόκριση από όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ. Την περίοδο 2000–01 οι Πειραιώτες έχασαν την πρόκριση στην ισοβαθμία με τη Λιόν στη δεύτερη θέση με 9 βαθμούς, χάρη στο εκτός έδρας γκολ που πέτυχαν οι Γάλλοι στα τελευταία λεπτά του αγώνα στην Αθήνα όπου ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει με 2–1, ενώ στην τελευταία αγωνιστική του ομίλου η ελληνική ομάδα έχασε στη Γαλλία με 1–0. Ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει εντός έδρας και τις άλλες δύο ομάδες του ομίλου, την ολλανδική Χέρενφεν και την φιναλίστ της προηγούμενης περιόδου Βαλένθια, η οποία τερμάτισε και πρώτη στον όμιλο. Παρόμοια τύχη είχε και την περίοδο 2004–05, όταν σε ένα δύσκολο όμιλο με αντιπάλους τη φιναλίστ της προηγούμενης περιόδου Μονακό, τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Λίβερπουλ και τη Λα Κορούνια, ο Ολυμπιακός τερμάτισε στη δεύτερη θέση ισόβαθμος με τη Λίβερπουλ με 10 βαθμούς, έχοντας κερδίσει και πάλι όλους τους εντός έδρας αγώνες και με εκτός έδρας ισοπαλία με τη Λα Κορούνια. Στην τελευταία αγωνιστική αντιμετώπισε εκτός έδρας τη Λίβερπουλ, την οποία είχε κερδίσει στην Αθήνα με 1–0. Αν και προηγήθηκε στο ημίχρονο μέσα στο Άνφιλντ, τελικά έχασε με 3–1 δεχόμενος το μοιραίο τρίτο γκολ πάλι στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
Στα επιτεύγματα του Ολυμπιακού στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις συμπεριλαμβάνονται επίσης η εντυπωσιακή νίκη με 6–2 επί της δευτεραθλήτριας Ευρώπης Μπάγερ Λεβερκούζεν στα πλαίσια του ομίλου του Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 2002–03, η οποία αποτελεί και τη μεγαλύτερη ήττα της γερμανικής ομάδας στην Ευρώπη,[29] η ευρεία νίκη με 3–0 επί της Γαλατασαράι στον όμιλο της επόμενης περιόδου, η ιστορική εκτός έδρας νίκη με 2–1 επί της Γιουβέντους στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ του 1999–00, καθώς και οι μεγάλες νίκες στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της περιόδου 2008–09 με 5–1 επί της Μπενφίκα και με 4–0 επί της Χέρτα Βερολίνου, η οποία επίσης αποτελεί τη μεγαλύτερη ήττα της Χέρτα στην Ευρώπη.[30] Επίσης, ένα σημαντικό στατιστικό στοιχείο είναι ότι ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να διατηρήσει αήττητη την έδρα του στα τέσσερα πρώτα χρόνια της συμμετοχής του στο Τσάμπιονς Λιγκ, χάνοντας για πρώτη φορά στην πέμπτη του διαδοχική συμμετοχή, όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έγινε η πρώτη ομάδα που τον κέρδισε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας με 2–0, διακόπτοντας το σερί των 15 εντός έδρας αγώνων χωρίς ήττα της πειραϊκής ομάδας. Ο Ολυμπιακός έχει πετύχει ένα ακόμα ανάλογο σερί 11 εντός έδρας αήττητων αγώνων στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, το οποίο διακόπηκε από τη Μπορντό το 2010, με την προηγούμενη ήττα του να καταγράφεται το 2006 από τη Ρόμα.

Την περίοδο 2011–12 ο Ολυμπιακός επιστρέφει στους ομίλους του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ αντιμετωπίζοντας την γαλλική Ολιμπίκ Μαρσέιγ, την αγγλική Άρσεναλ και την γερμανική Μπορούσια Ντόρτμουντ, τερματίζοντας στην 3η θέση του ομίλου. Παρά τις τρεις νίκες που σημείωσε στους ομίλους της σπουδαίας διασυλλογικής οργάνωσης (Ολυμπιακός-Ντόρτμουντ 3-1, Μαρσέιγ-Ολυμπιακός 0-1 και Ολυμπιακός-Άρσεναλ 3-1 - πληρώνοντας την εντός έδρας ήττα από την Μαρσέιγ με 1-0), ο πειραϊκός σύλλογος έφτασε έως την φάση των 16 του ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ νικώντας 2 φορές την ρώσικη Ρουμπίν Καζάν με 1-0 (εντός και εκτός έδρας) αλλά μάταια αποκλείστηκε από την ουκρανική Μέταλιστ παρά την εκτός έδρας νίκη του με 0-1 (Μέταλιστ-Ολυμπιακός 0-1 και Ολυμπιακός-Μέταλιστ 1-2). Ο Ολυμπιακός παρά την καλή του ευρωπαϊκή παρουσία, αποκλείστηκε και στους δύο θεσμούς, από τις δύο εντός έδρας ήττες στο Γ. Καραϊσκάκης που του κόστισαν μια καλύτερη μελλοντική ευρωπαϊκή πορεία. Το 2012-13 συμμετείχε στο 2ο όμιλο του Champions league με Σάλκε, Άρσεναλ και Μονπελιέ. Παρά τις καλές εμφανίσεις, κατέκτησε την 3η θέση (1η Σάλκε, 2η Άρσεναλ) και εξασφάλισε τη παρουσία του σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Το Φλεβάρη ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε τη Λεβάντε για τη φάση των «32» του Γιουρόπα Λιγκ. Με την ισπανική ομάδα ο Ολυμπιακός σημείωσε δύο ήττες σε ισάριθμα ματς. Μια εκτός έδρας με σκορ 3-0 και μια εντός 1-0 με αποτέλεσμα να αποκλειστεί από την συνέχεια της διοργάνωσης.
Φέτος, ο Θρύλος μαγεύει στην Ευρώπη! Με πρόκριση στον όμιλο με Παρί, Μπενφίκα και Άντερλεχτ, με μαγικά "διπλά", όπως αυτό στην  έδρα της Άντερλεχτ, με μεγάλες εμφανίσεις στην Πορτογαλία επί της Μπενφίκα και στο Παρίσι επί της Παρί και βέβαια, με νέες ιστορικές ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ νίκες στο ΝΑΟ, όπως αυτές με Άντερλεχτ, Μπενφίκα και βέβαια το 2-0 επί της Μάντσεστερ, ο Ολυμπιακός έχει βάλει πλώρη για μεγάλα πράγματα και φέτος, όσον αφορά την ευρωπαϊκή του υπόσταση!
H βαθμολογία του φετινού ομίλου


Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ 1-4
Δύσκολη αρχή για τον Ολυμπιακό μιας και η κλήρωση τον έφερε αντιμέτωπο από το πρώτο κιόλας παιχνίδι με την δυνατή Παρί Σεν Ζερμέν στο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Η αρχή ήταν ιδανική αφού ομάδα πίεζε τον αντίπαλο από το πρώτο λεπτό, ωστόσο η Παρί ήταν αυτή που προηγήθηκε με τον Καβάνι. Η αντίδραση του Ολυμπιακού ήταν άμεση και μέσα σε λίγα λεπτά μετά ισοφάρισε με τον Βάις. Η λήξη του πρώτου ημιχρόνου έστειλε τις δύο ομάδες με το 1-1 στα αποδυτήρια, ωστόσο ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που είχε κερδίσει τις εντυπώσεις έχοντας μάλιστα και δύο δοκάρια. Στο δεύτερο ημίχρονο η Παρί μπήκε αποφασισμένη να πάρει το παιχνίδι, κάτι το οποίο και κατάφερε πετυχαίνοντας 3 γκολ με τους Μότα (2) και Μαρκίνιος.
Ακούστε την περιγραφή του γκολ από το Olympiacos Web Radio

Τετάρτη 02 Οκτωβρίου 2013
ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-3
Πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι απέναντι στην βελγική Άντερλεχτ και η ομάδα δείχνει από την αρχή να πατάει πολύ καλά στο γήπεδο. Δίνει χώρο στην αντίπαλη επίθεση και ψάχνει το γκολ στην κόντρα. Το 0-1 έρχεται από τον Κώστα Μήτρογλου στο 17ο λεπτό της αναμέτρησης. Ο Έλληνας επιθετικός έβαλε την σφραγίδα του στον αγώνα μιας και με δύο ακόμα δικά του γκολ, το ένα πιο όμορφο από το άλλο, στο δεύτερο ημίχρονο διαμόρφωσε το τελικό 0-3. Άξιος συμπαραστάτης του Μήτρογλου, ο Ισπανός τερματοφύλακας της ομάδας Ρομπέρτο, όπου με τις επεμβάσεις του κράτησε το μηδέν στα μετόπισθεν για τον Ολυμπιακό.
Ακούστε την περιγραφή των γκολ από το Olympiacos Web Radio

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013
ΜΠΕΝΦΙΚΑ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-1
Δεύτερο συνεχόμενο εκτός έδρας παιχνίδι για τον Ολυμπιακό. Αυτή την φορά στην Λισσαβώνα απέναντι στην Μπενφίκα, φιναλίστ του περσινού Europa League. Ο Ολυμπιακός μπήκε για ακόμα μια φορά διαβασμένος και έκλεισε τους χώρους των Πορτογάλων. Μάλιστα ήταν αυτός που προηγήθηκε στο 29ο λεπτό με ένα πανέμορφο γκολ του Τσόρι έπειτα από πάσα τακουνάκι του Κώστα Μήτρογλου. Η καταρρακτώδης βροχή που άρχισε να πέφτει λίγο μετά το 40ο λεπτό δυσκόλεψε πολύ τις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών. Η Μπενφίκα τελικά κατάφερε να ισοφαρίσει στο 83ο λεπτό με τον Καρντόσο. Να σημειωθεί ότι λίγο νωρίτερα ο Φουστέρ στάθηκε άτυχος μιας και πλασέ που επιχείρησε κόλλησε στην λάσπη λίγο πριν περάσει την γραμμή του τέρματος.
Ακούστε την περιγραφή του γκολ από το Olympiacos Web Radio

Τρίτη 05 Νοεμβρίου 2013
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΜΠΕΝΦΙΚΑ 1-0
Μετά το 1-1 στην Πορτογαλία ο Ολυμπιακός υποδέχθηκε στο Γεώργιος Καραϊσκάκης την Μπενφίκα. Ο συγκεκριμένος αγώνας ήταν πολύ σημαντικός αφού σε περίπτωση νίκης η ομάδα έπαιρνε σοβαρό προβάδισμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση. Η Μπενφίκα μπορεί να μπήκε αποφασισμένη να πάρει το αποτέλεσμα που ήθελε, ωστόσο ο Ολυμπιακός ήταν και πάλι αυτός που προηγήθηκε με κεφαλιά του Κώστα Μανωλά στο 13'. Από εκεί και πέρα οι Πορτογάλοι πίεσαν για την ισοφάριση αλλά ο βρέθηκαν απέναντι στον Ρομπέρτο. Ο Ισπανός τερματοφύλακας με μοναδικές αποκρούσεις μέχρι το τέλος του αγώνα κράτησε ανέπαφη την εστία του και έδωσε της πολύτιμη νίκη στον Ολυμπιακό.
Ακούστε την περιγραφή του γκολ από το Olympiacos Web Radio

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2014
ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-1
Ο Ολυμπιακός ταξιδεύει για την Γαλλία έτσι ώστε να αντιμετωπίσει την Παρί Σεν Ζερμέν. Η ομάδα έχει, όπως πάντα, στόχο ένα καλό αποτέλεσμα. Επιπλέον κίνητρο για τους παίκτες είναι να αποδείξουν ότι το 1-4 του πρώτου αγώνα δεν είναι αντιπροσωπευτικό της ποιότητας που έχουν ως σύνολο. Τα πράγματα δεν ξεκινούν με τον ιδανικό τρόπο για τον Ολυμπιακό, μιας και στο 7ο λεπτό βρίσκεται πίσω στο σκορ με γκολ του Ιμπραϊμοβιτς. Στην συνέχεια η ομάδα μας βρήκε ρυθμό και άρχισε να γίνεται απειλητική ως προς την αντίπαλη εστία. Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου η Παρί έμεινε με δέκα παίκτες λόγω αποβολής του Βεράτι. Από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων και εν τέλει έφτασε στην ισοφάριση με τον Μανωλά στο 80ο λεπτό. Ωστόσο η Παρί έδειξε την κλάση της σαν ομάδα και κατάφερε τελικώς να φύγει με τους τρεις βαθμούς της νίκη μιας και ο Καβάνι έγραψε το τελικό 2-1 στο 90ο λεπτό.
Ακούστε την περιγραφή του γκολ από το Olympiacos Web Radio

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2012
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ 3-1
Ο Ολυμπιακός υποδέχεται την Άντερλεχτ στον τελευταίο αγώνα για την φάση των ομίλων. Τα πρώτα λεπτά είναι αναγνωριστικά, ωστόσο ο Σαβιόλα στο 33ο λεπτό λύνει το γόρδιο δεσμό της άμυνας των Βέλγων. Η απάντηση από την Άντερλεχτ ήταν άμεση στο 39ο λεπτό κάνοντας το 1-1 με τον Κλίεσταν. Στο 49ο λεπτό ο Σαβιόλα χάνει μοναδική ευκαιρία για το 2-1 αστοχώντας από το σημείο του πέναλτι, ωστόσο λίγο αργότερο και πιο συγκεκριμένα στο 58ο λεπτό βάζει μπροστά και πάλι τον Ολυμπιακό με όμορφο γυριστό σουτ. Δεύτερο χαμένο πέναλτι για την ομάδας μας, αυτή την φορά από τον Βάις στο 72ο λεπτό, ωστόσο η τρίτη φορά ήταν και η φαρμακερή αφού ο Τσόρι έκανε τελικώς το 3-1 από την άσπρη βούλα στις καθυστερήσεις.
Ακούστε την περιγραφή των γκολ από το Olympiacos Web Radio
Πανελλήνιοι, διεθνείς και άλλοι τίτλοι

    41 Πρωταθλήματα Ελλάδος: 1931, 1933, 1934, 1936, 1937, 1938, 1947, 1948, 1951, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1966, 1967, 1973, 1974, 1975, 1980, 1981, 1982, 1983, 1987, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014

    26 Κύπελλα Ελλάδος: 1947, 1951, 1952, 1953, 1954, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1963, 1965, 1968, 1971, 1973, 1975, 1981, 1990, 1992, 1999, 2005, 2006, 2008, 2009, 2012, 2013
    4 Σούπερ Καπ Ελλάδος: 1980, 1987, 1992, 2007.
    1 Βαλκανικό Κύπελλο: 1963.
    3 Κύπελλα Μεγάλης Ελλάδος: 1969, 1972, 1976.
    24 Πρωταθλήματα Πειραιώς: 1925, 1926, 1927, 1929, 1930, 1931, 1934, 1937, 1938, 1940, 1946, 1947, 1948, 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959.
    11 Κύπελλα Πάσχα: 1928, 1929, 1936, 1943, 1945, 1946, 1949, 1951, 1953, 1959, 1964.
    10 Κύπελλα Χριστουγέννων: 1943, 1948, 1952, 1953, 1954, 1956, 1959, 1960, 1961, 1962.
    2 Κύπελλα Σεπτεμβρίου: 1956, 1959.
    1 Κύπελλο Δημάρχου Πειραιώς: 1943.
    1 Κύπελλο Ελευθερίας: 1945.
    1 Κύπελλο ΣΕΓΑΣ: 1947.
    1 Κύπελλο Αλληλεγγύης: 1955.
    1 Κύπελλο Νέας Υόρκης: 1969.

Μικρές ηλικίες

    2 Πρωταθλήματα Ελλάδος Κ-20: 2004, 2010, 2013.
    2 Πρωτάθλήματα Ελλάδος Κ-17: 2010, 2011.
    2 Κύπελλα Πειραιώς: 1974, 2002.
Απολαύστε μερικά από τα καλύτερα γκολ του Θρύλου:



ALEX WEB RADIO/TV