Ο Βάσκος «μάγος»(video)
14/07/2011
Η λαμπρή καριέρα
Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1979 στο Μπασάουρι, μία κωμόπολη λίγα χιλιόμετρα νότια του Μπιλμπάο. Ως εκ τούτου, ο δρόμος της ποδοσφαιρικής χαραυγής του ήταν ένας, οι ακαδημίες της Αθλέτικ. Πρωτοπήγε στη Λεζάμα, στις προπονητικές εγκαταστάσεις του συλλόγου, σε ηλικία 12 ετών. Πρώτη του ομάδα, η "Infantil B". Την επόμενη σεζόν η "Infantil A", το 1993-1994 η "Cadete B", ακολούθως η "Cadete A", το 1995-1996 η "Juvenil B" και το 1996-1997 η "Juvenil A".
Σε ηλικία 17 ετών, πλέον, ήταν σε θέση να αγωνιστεί επαγγελματικά. Εκείνη η Αθλέτικ Μπιλμπάο, όμως, της σεζόν 1997-1998, αποτελούσε μία εξαιρετική ομάδα, η οποία τερμάτισε 2η, πίσω μόνο από την κραταιά Μπαρτσελόνα της εποχής. Δεν είχε θέση ακόμη στην πρώτη ομάδα και γι' αυτό δόθηκε στην Μπασκόνια, στην 3η ομάδα, για να "ψηθεί" στην Terzera Division (4η κατηγορία). Εκεί βρήκε τους Ντάνι Αρανθουμπία και Λουίς Πριέτο, με τους οποίους ανήλθαν μαζί τη "σκάλα" της ιεραρχίας. Μετά από 38 εμφανίσεις και 7 γκολ, το δελτίο του ανήκε πλέον στην πρώτη ομάδα.
Η σεζόν 1998-1999, μία χρονιά που βρήκε την Αθλέτικ στους ομίλους του Champions League, προκάλεσε ανάγκες στο ρόστερ. Ο Γέστε έδωσε τις βοήθειες που χρειάστηκε στον Λουίς Φερναντές στο 2ο μισό της σεζόν. Το ντεμπούτο του έγινε στις 7 Φεβρουαρίου του 1999, όταν αγωνίστηκε σε όλο το ματς στην ήττα 2-0 από τη Σανταντέρ στο "Σαν Μαμές". Ακολούθησαν ακόμη 7 παιχνίδια εκείνη τη σεζόν κι ενώ παράλληλα αγωνιζόταν κανονικά στην Μπιλμπάο Αθλέτικ, τη 2η ομάδα του συλλόγου, που ανήκε στην Segunda B (3η κατηγορία). Η επόμενη σεζόν τον βρήκε επίσης μοιρασμένο, αλλά με λιγότερες συμμετοχές λόγω τραυματισμών (6 στην 1η ομάδα, 11 στη 2η).
Σε αυτές τις 2 χρονιές ο Γέστε φόρεσε για πρώτη φορά στην καριέρα του εμφάνιση με το εθνόσημο. Το 1998 είχε 1 συμμετοχή με την εθνική κ-18 και το 1999 προβιβάστηκε απευθείας στην Ισπανία κ-20, όπου συμμετείχε στην αποστολή της "φούρια ρόχα" για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νιγηρίας. Στο πλευρό των Τσάβι, Ίκερ Κασίγιας, Γκονθάλο Κόλσα, Κάρλος Μαρτσένα, Πάμπλο Ορμπάιθ, Γκάμπρι, Ντάβιδ Αγκάνθο και του συμπαίκτη του στην Μπιλμπάο Αρανθουμπία (βασικός αντί του Κασίγιας), ο 19χρονος Γέστε στέφθηκε πρωταθλητής κόσμου. Στον προημιτελικό με την Γκάνα, μάλιστα, πέρασε στο 86' στη θέση του Πάμπλο Κουνιάγιο και 4 λεπτά αργότερα ο Πίτερ Οφορίκουε ισοφάρισε για τα "μαύρα διαμάντια", με συνέπεια το ματς να οδηγηθεί στην παράταση και από εκεί στα πέναλτι. Ο Γέστε ανέλαβε την ευθύνη του 3ου κατά σειρά, ευστόχησε και έβαλε το "λιθαράκι" του στη νίκη-πρόκριση με 8-7. Στον ημιτελικό απέναντι στο Μάλι του Σεϊντού Κεϊτά και του Μαχαμαντού Ντιαρά πέρασε στον αγώνα στο 76' στη θέση ξανά του Κουνάγιο, με την Ισπανία να επικρατεί 3-1. Στον τελικό όπου η Ισπανία έκανε περίπατο με 4-0 δεν αγωνίστηκε, ωστόσο πανηγύρισε κι αυτός το τρόπαιο της πρώτης από τις "χρυσές φουρνιές" του ποδοσφαίρου της ιβηρικής χώρας, που λίγα χρόνια αργότερα θα διέπρεπε. Ακολούθησε η εθνική κ-21, όπου συμμετείχε σε 12 ματς μεταξύ 2000 και 2001.
Η νέα χιλιετία έφερε και διασυλλογικές εξελίξεις για τον νεαρό αριστεροπόδαρο επιθετικό μέσο. Ο Τσέτσου Ρόχο διαδέχθηκε τον Γάλλο τεχνικό της Αθλέτικ και ανέβασε οριστικά τον Γέστε στην 1η ομάδα. Όχι μόνο αυτό, αλλά του έδωσε και φανέλα βασικού, με συνέπεια να τελειώσει τη σεζόν με 34 συμμετοχές και 6 γκολ στο πρωτάθλημα (2 στο 4-0 επί της Οβιέδο) και 4 ματς με 1 γκολ στο κύπελλο. Ορισμένα μικροπροβλήματα τραυματισμού, ο σκληρός ανταγωνισμός και οι συνεχείς αλλαγές προπονητών συνετέλεσαν ώστε ο Γέστε να έχει λιγότερες εμφανίσεις στις επόμενες 2 σεζόν, αλλά ήταν ξανά βασικός, αγωνιζόμενος κυρίως στο αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής της Αθλέτικ.
Ακολούθησαν οι 2 πιο παραγωγικές σεζόν του Γέστε, στις οποίες έπαιρνε οδηγίες από τον Ερνέστο Βαλβέρδε, ο οποίος βρισκόταν στον πάγκο των Βάσκων. Η χρονιά 2003-2004 ήταν η καλύτερη για τον Βάσκο αρτίστα. Συμμετείχε σε 30 αγώνες πρωταθλήματος, έστω κι αν έβγαλε μόλις 9 ολόκληρα 90λεπτά, και σημείωσε 11 γκολ, επίδοση ρεκόρ στην καριέρα του, που τον έχρισε 1ο σκόρερ της ομάδας. Όπως ήταν φυσικό, η Αθλέτικ εκτοξεύθηκε και κατέλαβε την 5η θέση, με συνέπεια να κερδίσει "εισιτήριο" για το Κύπελλο UEFA. Παράλληλα, κέρδισε την "παρθενική" κλήση στην εθνική Ισπανίας, μαζί με τον Τσάβι για τα παιχνίδια με Βέλγιο και Λιθουανία, έστω κι αν ο Λουίς Αραγονές δεν τον χρησιμοποίησε. Την επόμενη σεζόν αγωνίστηκε σε λιγότερα ματς, αλλά περισσότερα λεπτά και σημείωσε 8 γκολ, ενώ ήταν βασικότατος στην Ευρώπη, με 8 συμμετοχές και 3 τέρματα.
Στην πρώτη χρονιά χωρίς τραυματισμούς μετά από καιρό, το 2005-2006, ο Γέστε συμμετείχε σε 35 ματς, αλλά η Αθλέτικ είχε πτωτική τάση και το μόνο που κατάφερε ήταν να τερμαρίσει 12η. Το 2006-2007, στη χρονιά όπου ο Γέστε αγωνίστηκε και στους 38 αγώνες πρωταθλήματος, η ομάδα του είχε τη χειρότερη σεζόν των τελευταίων δεκαετιών, αφού γλίτωσε την ύστατη στιγμή τον υποβιβασμό, τερματίζοντας 17η στην Primera Diviion.
Η άφιξη του Χοακίν Καπαρός άλλαξε άρδην την κατάσταση στο "Σαν Μαμές". Γέστε και Αθλέτικ ακολούθησαν αντιδιαμετρική πορεία, με τον Βάσκο να αγωνίζεται σε λιγότερα ματς, αλλά την Αθλέτικ να ανεβαίνει. Έπαιξε σε 24 ματς στο πρωτάθλημα (3 γκολ), αλλά έβγαλε μόλις 13 90λεπτά και αντίκρισε 2 κόκκινες κάρτες. Το 2008-2009 η Αθλέτικ τερμάτισε 13 κι έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου Ισπανίας, με τον Γέστε να έχει 28 συμμετοχές (3 γκολ) στην Primera Division και 4 στο Copa del Rey. Η τελευταία χρονιά του στο "Σαν Μαμές", η σεζόν 2009-2010, ήταν και η χειρότερη των τελευταίων ετών. Αγωνίστηκε σε 22 ματς λόγω τραυματισμών και της κόντρας του με τον Καπαρός, ο οποίος τον "πάγωσε" για περίπου 1 μήνα. Αντίκρισε 3 κόκκινες κάρτες και χρησιμοποιήθηκε κυρίως στο Europa League (11 συμμετοχές), το οποίο ο σύλλογος δεν έλαβε ποτέ σοβαρά. Δεν παρέλειψε να σημειώσει, όμως, το πιο όμορφο γκολ της καριέρας του, ένα μοναδικό σόλο μέσα στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου" κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, που άφησε "ξερούς" όλους τους πολυδιαφημισμένους αμυντικούς των "μερέγκες".
Αυτή η κατάσταση οδήγησε τον Γέστε στην πόρτα της εξόδου από τον σύλλογο μετά από 21 χρόνια. Το σίριαλ του επόμενου συλλόγου κράτησε αρκετό καιρό. Δεν ήταν εύκολη η επιλογή νέου σταθμού στην καριέρα μετά από μία ολόκληρη ζωή στον "λάκκο των λεόντων". Ενδιαφέρον υπήρξε ακόμη και από τον Ολυμπιακό, το οποίο δεν ευοδόθηκε. Ο ίδιος επέλεξε να απομακρυνθεί τελείως από όσα είχε γνωρίσει μέχρι εκείνο το σημείο. Επέλεξε τα πετροδόλαρα της Αλ Γουάσλ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και εν μία έννοια δικαιώθηκε. Ο Ισπανός ανέλαβε αμέσως ρόλο ηγέτη και ολοκλήρωσε τη σεζόν βασικός (22 συμμετοχές) και με 16 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις (1ος σκόρερ του συλλόγου). Η Αλ Γουασλ τερμάτισε 6η και έφτασε μέχρι τα ημιτελικά κυπέλλου και λιγκ καπ. Στην τελευταία διοργάνωση, μάλιστα, στα ημιτελικά κόντρα στην Αλ Αΐν, κατέγραψε την πιο γρήγορη ισοφάριση όλων των εποχών στον κόσμο, αφού με την μπάλα στη σέντρα μετά από γκολ της νέας ομάδας του Νάτσο Σκόκο, ο Γέστε σούταρε και ισοφάρισε αμέσως σε 2-2.
Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά
Το να παρουσιάσουμε τον Φραν Γέστε είναι περιττό. Δεν πρόκειται για παίκτη που δεν γνωρίζουμε ή δεν έχουμε απολαύσει. Απλώς υπενθυμίζουμε περί τίνος πρόκειται. Διαθέτει ένα μαγικό αριστερό πόδι. Ίσως το χειρίζεται καλύτερα από το καλό πόδι κάθε παίκτη του Ολυμπιακού. Μπορεί να κάνει με την μπάλα ό,τι θέλει, όπως το θέλει και όποτε το θέλει όταν αυτή βρίσκεται στο αριστερό πόδι του. Κατά συνέπεια, είναι εξαιρετικός στις στημένες φάσεις. Τόσο στις απευθείας εκτελέσεις, όσο και στις πάσες και τις σέντρες από φάουλ και κόρνερ. Το μυστικό κρύβεται στον τρόπο με τον οποίο χτυπάει την μπάλα. Αντί για το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, φροντίζει να αγγίζει την "στρογγυλή θεά" πιο πίσω, πιο κοντά στην ποδική καμάρα, δίνοντας μεγαλύτερη αντίσταση και φυσικά επιτρέποντας περισσότερα φάλτσα. Κίνηση πολύ δύσκολη, που θυμίζει τον τρόπο που χτυπάει την μπάλα ο Ντέιβιντ Μπέκαμ.
Αγωνίζεται ως επιθετικός μέσος, πίσω από τη γραμμή κρούσης της ομάδας. Στον άξονα, λειτουργεί καλύτερα όταν βγαίνει ως κρυφός κυνηγός αρχίζοντας από πιο πίσω τις κινήσεις του, αντί να παίζει ως "δεκάρι", ακριβώς στα μετόπισθεν του "φουνταριστού". Σε περίπτωση που χρησιμοποιείται στα πλάγια αριστερά, έχει τη δυνατότητα να κάνει εφορμήσεις στην αντίπαλη περιοχή χρησιμοποιώντας την ικανοποιητική ντρίμπλα του ή να κάνει παράλληλη κίνηση και να σεντράρει. Διαθέτει ταχύτητα και επιτάχυνση γι' αυτό και μπορεί να αγωνιστεί ως παίκτης γραμμής.
Στα αρνητικά αγωνιστικά στοιχεία εντάσσεται η συμμετοχή του στα αμυντικά καθήκοντα της ομάδας. Εάν, δε, χρησιμοποιηθεί στον άξονα και πίσω (πχ. στη θέση που παίζει ο Αριέλ Ιμπαγάσα), δεν θα βελτιώσει την εικόνα της ομάδας ανασταλτικά. Επιπλέον, δεν φημίζεται για την κεφαλιά του, αν και δεν υπάρχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις στις θέσεις που αγωνίζεται. Τέλος, δεν διαθέτει σπουδαία αντοχή. Έχει γίνει πάρα πολλές φορές αλλαγή στη διάρκεια της καριέρας του εξαιτίας αυτής της αδυναμίας, η οποία παίζοντας σε ένα πρωτάθλημα όπως της Primera Division γίνεται ορατή. Στα ΗΑΕ, αντιθέτως, δεν αντιμετώπισε πρόβλημα.
Τα παραστρατήματά του χαρακτήρα του
Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Πρόκειται για μία ιδιαίτερη μορφή, η οποία είναι γνωστή για την έντονη προσωπικότητά της. Είναι γεννημένος ηγέτης, αλλά κατάφερε να το δείξει μόνο πέρυσι, στην Αλ Γουάσλ. Όλα αυτά τα χρόνια στην Αθλέτικ Μπιλμπάο βρισκόταν στη σκιά του αδιαμφισβήτητου ηγέτη Χοσέμπα Ετσεμπαρία και αυτό του κόστισε. Ακόμα και το καλοκάιρι του 2010, όταν αποχαιρέτησε τον σύλλογο, το "αντίο" του επισκιάστηκε από αυτό του Ετσεμπαρία, ο οποίος κρέμασε τα παπούτσια του. Για τον μεγάλο αρχηγό των Βάσκων διεξήχθησαν 2 φιλικά, ενώ στα τελευταία λεπτά συμμετοχής του στο πρωτάθλημα τον αποχαιρέτησε όλο το γήπεδο καταχειροκροτώντας τον επί 10 λεπτά μόλις έγινε αλλαγή. Ο Γέστε, με επίσης σπουδαία προσφορά, αποχαιρετήθηκε με τον σύλλογο μέσω μιας "ψυχρής" ανακοίνωσης.
Στη Χώρα των Βάσκων είχε τη φήμη του νυχτόβιου. Μάλιστα, μαζί με τον συμπαίκτη και φίλο του, Άσιερ ντελ Όρνο, είχαν αποκτήσει τα παρατσούκλια "Zipe-Zape", εξαιτίας των κοινών νυχτοπερπατημάτων τους. Ορισμένες φορές αμφισβητήθηκε η αφοσίωσή του στην ομάδα, ωστόσο η απάντησή του ήρθε το 2006-2007, όταν αγωνίστηκε και στα 38 παιχνίδια πρωταθλήματος, παρότι για ένα διάστημα αντιμετώπιζε πρόβλημα στους προσαγωγούς. Πριν από κάθε αγώνα, ο Γέστε έκανε ένεση ώστε να καταφέρει να συμμετάσχει. Η αυταπάρνηση είναι λέξη που βρίσκεται στο λεξιλόγιό του ανά διαστήματα, αλλά αυτή που δεν σβήνει ποτέ είναι η αυτοπεποίθηση. Ίσως και υπέρ το δέον ορισμένες φορές, όπως και ο τσαμπουκάς, όπως φαίνεται στις πρώτες σκηνές του παρακάτω βίντεο.
Δεν διστάζει να τα βάλει ακόμα και με τον προπονητή του, όπως απέδειξε στην τελευταία σεζόν του στο "Σαν Μαμές". Μετά από ένα παιχνίδι κόντρα στη Νασιονάλ Μαδέιρα, στο οποίο είχε πολλά νεύρα και δεν είχε καλή απόδοση, ο Καπαρός αποφάσισε να τον αντικαταστήσει στο ημίχρονο κι ενώ οι Βάσκοι έχαναν 1-0. Ο Γέστε δεν περίμενε να τελειώσει το ματς και αποχώρησε με ταξί μόλις έμαθε ότι δεν θα έβγαινε στο γήπεδο για το 2ο ημίχρονο. Την επόμενη μέρα, μάλιστα, ήταν προγραμματισμένη εκδήλωση σε μπουτίκ της Αθλέτικ, στην οποία έπρεπε να παρευρεθεί μαζί με άλλους συμπαίκτες του, αλλά απουσίασε. Ο διευθυντής του συλλόγου δικαιολόγησε αυτήν την απουσία λέγοντας πως είχε πρόβλημα στους συνδέσμου του αριστερού γονάτου και πως την ίδια στιγμή βρισκόταν για φυσιοθεραπεία. Η κόντρα του με τον Καπαρός έφτασε στο απροχώρησε στις 30 Ιανουαρίου του 2010. Ο Ισπανός τεχνικός τον αντικατέστησε στο 18' στο εκτός έδρας ματς με την Εσπανιόλ και τον άφησε εκτός δράσης μέχρι τις 25 Μαρτίου, όταν επέστρεψε στην ήττα από την Ατλέτικο στη Μαδρίτη. Έκτοτε περνούσε συνέχεια ως αλλαγή και φυσικά το τέλος του από την ομάδα ήταν προδιαγεγραμμένο.
Η λέσχη φίλων "Φραν Γέστε"
Κι επειδή τον Γέστε ή τον αγαπάς ή τον μισείς, εάν είσαι φίλος της Αθλέτικ Μπιλμπάο μπορείς να κάνεις μόνο το πρώτο. Και σε ορισμένες περιπτώσεις να ξεπεράσεις τα όρια. Στη γενέτειρά του, Μπασουάρι, οι κάτοικοι άνοιξαν το 2006 μία λέσχη φίλων της Αθλέτικ με το όνομα "Φραν Γέστε". Τα επίσημα εγκαίνια, όμως, έγιναν τον Απρίλιο του 2010, όταν ο Γέστε επισκέφθηκε τον χώρο για να τιμηθεί. Στο πλευρο του είχε μία πλειάδα συμπαικτών και αρκετούς πολιτικούς παράγοντες της περιοχής. Ο χώρος κατακλείστηκε από φίλους της Αθλέτικ και φυσικά οι στιγμές ήταν συγκινητικές.
Το κεφάλαιο τραυματισμοί
Ίσως αυτό που ανησυχεί περισσότερο και από τον χαρακτήρα τους φίλους του Ολυμπιακού να είναι οι τραυματισμοί του Γέστε. Η αλήθεια είναι πως ο Βάσκος είχε αρκετούς μεν στην καριέρα του, αλλά όχι σοβαρούς και όχι μαζεμένους. Δεν διαθέτει το πιο "γερό σκαρί", ωστόσο σε όλες τις επαγγελματικές χρονιές του από το 2000 κι εντεύθεν συμμετείχε τουλάχιστον στις μισές υποχρεώσεις της ομάδας του. Όσες φορές δεν είχε "γεμάτη" χρονιά, το πρόβλημα δεν ήταν κάποιος τραυματισμός, αλλά ένα σύνολο πραγμάτων, τα οποία αναλύθηκαν στις πιο πάνω γραμμές. Εξάλλου, μετά από περισσότερα από 400 παιχνίδια στην καριέρα του, θα ήταν τουλάχιστον άτοπο να αναφέρουμε ότι πρόκειται για παίκτη με προβλήματα τραυματισμών. Εξάλλου, στην πιο πρόσφατη χρονιά του, στην Αλ Γουάσλ, δεν αντιμετώπισε τέτοιες δυσκολίες. Αντιθέτως, δυσκολίες απέναντί του αντιμετώπισαν όσοι επιχείρησαν να τον μαρκάρουν, έστω κι αν κατέκτησαν τον τίτλο του κορυφαίου παίκτη του κόσμου το 2006 και ονομάζονται Φάμπιο Καναβάρο...
www.thrylos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου