Περί αντικειμενικής δημοσιογραφίας, δικαιώματος στην ενημέρωση και ελευθερίας έκφρασης του Τύπου …
13 Ιουλίου, 2011
Το ξαναγράφω : Δημοσιογράφοι πού να τηρούν τους όρους ώστε να αποκληθούν «αντικειμενικοί», δεν υπάρχουν.
Δεν υπάρχουν, όχι επειδή δεν έχουν την πρόθεση να είναι αντικειμενικοί, αλλά για ένα άλλο λόγο : Ότι δεν υπάρχουν αντικειμενικοί εργοδότες, δηλαδή αντικειμενική ιδιοκτησία εφημερίδων.
Προσωπικά, ουδέποτε διεκδίκησα ή πρότεινα τον εαυτό μου για τον τίτλο του αντικειμενικού. Πάντα ήμουνα υποκειμενικός, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τα θέματα του Ολυμπιακού. Μέσα όμως σ’ αυτό το ατέλειωτο πεδίο δημοσιογραφικής «μάχης», προσπάθησα πάντα να υπηρετώ κάποιες άλλες αξίες, όπως η αλήθεια, το δίκιο, η δημοσιογραφική έρευνα και ανάλυση. Όλα αυτά, χωρίς να είμαι ούτε στιγμή «αντικειμενικός», ούτε και να θέλω να γίνω.
Η ταυτότητά μου, ως δημοσιογράφος, είναι γνωστή εδώ και μερικές δεκαετίες. Για άλλους είμαι καλός, για άλλους όχι. Γνωρίζω ως πού φτάνουν τα ποδάρια μου και δεν τα βγάζω ποτέ έξω από το στρώμα, για να μην κρυώσουν.
Εδώ και αρκετά χρόνια, δεν μπορώ να πάω σε γήπεδα πού παίζουν ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ και πολλοί άλλοι. Δεν το θέλω, αλλά και δεν αισθάνομαι μειονεκτικά. Ξέρω πολύ καλά πως σκέπτεται ο φίλαθλος, ο οπαδός, ο φανατίλας και δεν προκαλώ.
Δεν θα με πρόσβαλε λοιπόν ποτέ, το να μη με δέχεται μία ομάδα στην προετοιμασία της, να μη μου κάνει τα χατίρια, να μη με αφήνει να παρακολουθώ με τους άλλους συναδέλφους τις συνεντεύξεις και οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα.
Και ακόμα περισσότερο, δεν θα με πρόσβαλε ποτέ η μεροληπτική συμπεριφορά σε βάρος μου μιάς ομάδας, μιάς ΠΑΕ, μιάς εταιρείας δηλαδή, αν ξιφουλκούσα σχεδόν καθημερινά εναντίον της, χωρίς επιχειρηματολογία, απλά με το δίκαιο της «δημοσιογραφικής γνώμης», πού όταν δεν συνοδεύεται από επιχειρηματολογία, χάνει αυτό το δίκαιο.
Δεν μπορώ, φερ’ ειπείν, να φωνάζω καθημερινά από τα ερτζιανά ότι «ο Ολυμπιακός πρέπει να υποβιβαστεί» (!!!) επειδή ασκήθηκε δίωξη από μία εισαγγελέα με αόριστο και ακαθόριστο κατηγορητήριο, χωρίς να ΑΙΤΙΟΛΟΓΩ με ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ την ακραία μου αυτή άποψη. Η να επαναλαμβάνω ανόητα, «να γίνει αυτό πού έγινε και στην Τουρκία», χωρίς να με ενδιαφέρει ότι με αυτό τον τρόπο όχι μόνον μπουρδολογώ, αλλά και επιτίθεμαι εναντίον ενός ολόκληρου συλλόγου, εντελώς αναίτια, λες και είχα τίποτα … προσωπικά μαζί του.
Φυσικά και πρέπει να υπάρχει η ελευθερία του λόγου, αλλά δεν καταλαβαίνω, πως θα προστατευτεί μία εταιρεία, ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο, από την συνεχή άδικη και αδικαιολόγητη κριτική ;
Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι ότι ένας απεσταλμένος αποκλείστηκε με απόφαση της διοικήσεως του ολυμπιακού από τις συνεντεύξεις του Βαλβέρδε. Το πρόβλημα πού έχει δημιουργηθεί για κάποιους από τους άρχοντες των συγκεκριμένων Μέσων, είναι ότι με την ενέργεια του Ολυμπιακού ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ ΕΜΠΡΑΚΤΑ και με τρόπο μάλιστα αναμφισβήτητο, η «ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ» τους ! Εννοώ, η αντικειμενικότητα την οποία «πλασάρουν» επί χρόνια ολόκληρα στους αναγνώστες, ακροατές, τηλεθεατές τους.
Ηρθε λοιπόν κάποια στιγμή ο Ολυμπιακός και είπε με τρόπο πού δεν σηκώνει αντιρρήσεις, ότι οι ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ δημοσιογράφοι ( και δεν εννοώ τον νεαρό ρεπόρτερ πού βρίσκεται στο Ζέεφελντ ) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ, διότι δραστηριοποιούνται εναντίον των συμφερόντων του Ολυμπιακού. Και αυτό είναι πού τους πείραξε, πού τους ενόχλησε αφάνταστα.
Θυμάμαι, φίλοι μου, τον Γενάρη πού μας πέρασε. Ηταν γύρω στις 20 Ιανουαρίου, δεν είμαι και σίγουρος για την ημερομηνία, πού ο Γεώργιος Βαρδινογιάννης επιχείρησε μεγαλοπρεπές ντου στα δημοσιογραφικά και επιτέθηκε οργίλος εναντίον του σχολιαστή του συνδρομητικού καναλιού. Η μετάδοση σταμάτησε για αρκετή ώρα, από τις απειλές του καπετάν Γιώργη, ενώ ο σχολιαστής δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη από την τρομάρα του.
Ηταν ο αγώνας Παναθηναϊκός – Καβάλα 4-2, όπου ο τηλεσχολιαστής Αγγελος Στυλιάδης είχε τολμήσει να εκφράσει αμφιβολίες για το πέναλτυ πού έδωσε ο διαιτητής Μήτσιος υπέρ του Παναθηναϊκού, ύστερα από βουτιά του Νίνη.
Και βέβαια, από τότε ο συγκεκριμένος τηλεσχολιαστής δεν μετέδωσε κανένα αγώνα του Παναθηναϊκού.
Τέτοια και τόσο ΩΜΗ και ΒΑΝΑΥΣΗ παρέμβαση στην δημοσιογραφική λειτουργία, δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία της αθλητικής δημοσιογραφίας !
Δεν θυμάμαι πως ακριβώς αντέδρασαν τότε οι απανταχού αντικειμενικοί δημοσιογράφοι. Δεν θυμάμαι κραυγές, οιμωγές, πηχυαία πολύχρωμα πρωτοσέλιδα. Δεν θυμάμαι να ζήτησε κανείς τους, κλαψουρίζοντας, την παρέμβαση της ΕΣΗΕΑ, ούτε και θυμάμαι να επενέβη καμία ΕΣΗΕΑ ή άλλο δημοσιογραφικό όργανο.
Κι’ όμως, ο Παναθηναϊκός ήταν, με τον πιο ΕΠΙΣΗΜΟ τρόπο και μάλιστα σε συνθήκες ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ, πού διέσυρε την ελεύθερη δημοσιογραφία, το δικαίωμα της απόλυτης και πλήρους ενημέρωσης, το δικαίωμα του δημοσιογράφου να εκφέρει κρίσεις.
Τότε, όμως, οι «αντικειμενικοί» εσίγησαν, μούλωξαν, βουβάθηκαν. Όχι όπως τώρα.
Τώρα, με το παραμικρό πρόβλημα – το οποίο στις ημέρες μας με την άμεση ενημέρωση από τα σάϊτς δεν είναι και τόσο πρόβλημα και πού ίσως να μπορούσαν και να το διευθετήσουν, με τις κατάλληλες διευκρινίσεις, βάζουν τα κλάματα και φωνάζουν : «Θα το πω στη μαμά μου και θα δείτε τι έχετε να πάθετε»
Μανώλης Γαβαθιώτης
www.olympiacos24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου