MUNDIAL:To pre game των σημερινων αναμετρησεων

MUNDIAL:To pre game των σημερινων αναμετρησεων


29/06/2014

 

19:00 – 20:45 ΟΛΛΑΝΔΙΑ - ΜΕΞΙΚΟ «16» (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD | Γήπεδο: Καστελάο)

23:00 – 00:45 ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ - ΕΛΛΑΔΑ «16» (ΝΕΡΙΤ και Ν. HD | Γήπεδο: Αρένα Περναμπούκο)

 

 Ολλανδία - Μεξικό 

Ολλανδία και Μεξικό συνθέτουν ακόμα ένα… εκρηκτικό ζευγάρι στους προημιτελικούς της διοργάνωσης – ένα ζευγάρι απέναντι σε δύο ομάδες που έχουν εντυπωσιάσει με τις εμφανίσεις τους. Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο προπονητών (Φαν Χάαλ και Ερέρα) η εφαρμογή του 3-5-2, με τον Φαν Χάαλ να παρουσιάζει μία σχετικά επιθετική version με καθαρό «10» να κουμαντάρει ενώ τον Ερέρα μία πιο συντηρητική με το βάρος να πέφτει στην συνοχή των 5 χαφ και την άμεση τροφοδότηση της επιθετικής δυάδας. 

 

 
ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Ο Φαν Χάαλ έχει δημιουργήσει μία ομάδα που έχει τρομερές δυνατότητες αλλά και συγκεκριμένες αδυναμίες – άλλα όπως και να έχει τα συν είναι πολύ περισσότερα από τα πλην. Τα κυρίαρχα στοιχεία των Ολλανδών είναι η συνεχής κίνηση στον χώρο συγκεκριμένων παικτών όπως ο Ρόμπεν, Φαν Πέρσι, Σνάιντερ, Μπλιντ, Γιανμάατ που δημιουργεί εξαιρετικές συνθήκες ανάπτυξης και θέτει βάσεις για δημιουργία πολλών ευκαιριών – τα παραπάνω αποδείχτηκαν στο παιχνίδι με την Ισπανία, αλλά και με την Αυστραλία.

Η Ολλανδία διαθέτει εκπληκτικό επιθετικό δίδυμο, ένα «10» να τους τροφοδοτεί και ομαδικό πλάνο που έχει στηθεί για να υπηρετεί τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά των Φαν Πέρσι και Ρόμπεν: ελάχιστες γιόμες, κάθετο παιχνίδι, γρήγορο tempo, μπαλιές των μπακ-χαφ στους κενούς χώρους στην γραμμή, καλή κυκλοφορία της μπάλας στην άμυνα του αντιπάλου.

Παρά την επιθετικότητα τους οι «οράνιε» έχουν την δυνατότητα να παίξουν σκληρά, να ρίξουν… ξύλο και να σπάσουν τον ρυθμό του αντιπάλου – κάτι που επίσης αποδείχθηκε στα παιχνίδια με Χιλή και Ισπανία. Το μοναδικό παιχνίδι που η Ολλανδία δεν εφάρμοσε με πλήρη αυτοσυγκέντρωση τα παραπάνω ήταν με την Αυστραλία, όπου και το παιχνίδι άνοιξε επικίνδυνα αναφορικά με την ποιότητα των δύο ομάδων.

Στο παιχνίδι με το Μεξικό Ο Σνάιντερ θα αναλάβει τον κυρίαρχο τακτικό ρόλο αφού θα κληθεί να τροφοδοτήσει την επιθετική δυάδα απέναντι σε αντιπάλους σκληρούς και ικανούς αμυντικά και ταυτόχρονα να ενεργήσει πιο ψηλά στο γήπεδο σε μία προσπάθεια να γίνει 3ος, κρυφός επιθετικός και να αναδείξει τα προβλήματα του 3-5-2 σε καταστάσεις 3 επιθετικών. Ως γνωστόν οι 3 στόπερ είναι πολύ αποτελεσματικοί απέναντι σε 2 επιθετικούς –αν και οι πολύ mobile επιθετική δυάδα της Ολλανδίας δεν είναι εύκολο να περιοριστεί με man to man.

Απουσίες: (-)

ΜΕΞΙΚΟ: Ο Ερέρα δεν έχει τα ίδια όπλα με τον Φαν Χάαλ οπότε εφαρμόζει διαφορές τακτικές μέσα από τον ίδιο σχηματισμό. Το Μεξικό παίζει πιο κλειστά – ειδικά στον άξονα με την τριάδα των κεντρικών μέσων να αναλαμβάνουν αρκετά αμυντικούς ρόλους και να στοχεύουν στον έλεγχο του ρυθμού και τον περιορισμό των αντίπαλων χαφ.

Οι πλάγιοι μπακ έχουν περισσότερες ελευθερίες, χωρίς όμως να αμελούν τα αμυντικά τους καθήκοντα. Η γραμμή είναι εξολοκλήρου δική τους ευθύνη, τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά, αφού οι χαφ δεν δίνουν σημαντικές βοήθειες εκεί. Οι Λαγιούν και Αγιλάρ κάνουν εξαιρετική διοργάνωση και αποτελούν έναν από τους κύριους λόγους που οι «ατζεκοι» βρίσκονται στους 16 με άνεση.

Όλα τα παραπάνω δικαιολογούν εν πολλοίς την εξαιρετική αμυντική λειτουργία της ομάδας που έχει μαχητικούς παίκτες – ειδικά στα φτερά – δεν αφήνει κενούς χώρους στον άξονα, μπορεί να παίξει σκληρά και διαθέτει στόπερ με ποικίλα χαρακτηριστικά και πολύ καλές ανασταλτικές δυνατότητες. Αν σε αυτά προσθέσει κανείς την εμπειρία του Μάρκες αλλά και την ικανότητα του να ενεργεί ως λίμπερο, έχει μία πολύ καλή εικόνα για την γενικότερη λειτουργία του Μεξικό χωρίς την μπάλα.

Στην επίθεση το πλάνο είναι σχετικά απλό. Έλεγχο του ρυθμού στο κέντρο ώστε να βρεθούν χρόνος για ανέβασμα των πλάγιων μπακ-χαφ και χώροι για δράση της δυάδας των επιθετικών που αλλάζουν θέσεις και μπορούν να εκτελέσουν με πόδι και κεφάλι. Ο Περάλτα έχει πολύ μεγάλο μερίδιο από την επιθετική αποτελεσματικότητα του Μεξικό αφού ενεργεί ως σύγχρονος επιθετικός, συμμετέχει στο παιχνίδι, κινείται παράλληλα και διαθέτει τρομερή εκτελεστική δεινότητα. Ο Σάντος παίζει πιο πολύ σαν μέσοεπιθετικός έχοντας ως μέλημα να αναδείξει τις κινήσεις του Περάλτα και να συνδέσει τις γραμμές.

Απέναντι στην Ολλανδία οι δύο τους θα κληθούν να αναδείξουν τις ξεκάθαρες αμυντικές αδυναμίες/απειρία της αμυντικής τριάδας των Ολλανδών που στερούνται ποιότητας και ευελιξίας για να τους ακολουθήσουν. Στόχος δύσκολος άλλα όχι ακατόρθωτος.

Απουσίες: Βάσκες

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ολλανδία και Μεξικό έχουν όλα τα στοιχεία ώστε να προσφέρουν γκολ και θέαμα. Οι Ολλανδοί διαθέτουν ένα φανταστικό επιθετικό δίδυμο και έναν μεσοεπιθετικό που μπορεί με άνεση να ενεργήσει ως 3ος επιθετικός και να εκθέσει την αμυντική τριάδα του Μεξικό που στερείται ταχύτητας – ειδικά στην καρδιά της. Από την άλλη το Μεξικό μπορεί να κερδίσει την μάχη του άξονα, να βγάλει με ένταση τους πλάγιους χαφ στην πλάτη των μπακ-χαφ των «οράνιε» και να εκμεταλλευτεί την απειρία και επιπολαιότητα των κεντρικών αμυντικών των αντιπάλων – έστω κι αν ο Περάλτα δεν είναι Ρόμπεν ή Φαν Πέρσι. Ένα ισορροπημένο ματς που οδηγεί σε ένα λογικότατο over 2.5. 

 

Η μεγάλη στιγμή για την Εθνικής μας έχει φτάσει και οι παίχτες του Φερνάντο Σάντος έχουν μία ιστορική ευκαιρία να προκριθούν στους 8 καλύτερες ομάδες του Παγκοσμίου Κυπέλλου αντιμετωπίζοντας μία από τις πιο βατές ομάδες της διοργάνωσης και την μεγαλύτερη έκπληξη έως τώρα.

Είναι σαφές ότι και οι Κοσταρικανοί χαίρονται που αντιμετωπίζουν την Ελλάδα στους 16 και όχι την παρέα του Τουρέ και του Ντρογκμπά όπως, πάνω κάτω ομολόγησε κι ο προπονητής της ομάδας Χορχέ Λουίς Πίντο.

Μία καλύτερη ανάγνωση στα τακτικά δεδομένα της αναμέτρησης θα μας δείξει ότι η Κόστα Ρίκα δεν θα έπρεπε να έχει και τόσους πολλούς λόγους για να είναι ευχαριστημένη από την κλήρωση την ώρα που ο Σάντος μάλλον έχει πιο πολλούς λόγους για να είναι ικανοποιημένος με το σταύρωμα στους 16. 

Κόστα Ρίκα-Ελλάδα

 

 

 

ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ: Η Κόστα Ρίκα είναι ομάδα συνόλου και αυτό έχει επιβεβαιωθεί περίτρανα στην φάση των ομίλων όπου και κατάφερε, με βάση την ομαδικότητα και την πιστή τήρηση του τακτικού σχεδιασμού, να κερδίσει την 1η θέση σε έναν όμιλο με Ιταλία, Αγγλία και Ουρουγουάη… εκπληκτικά πράγματα.

Ο Λουίς Πίντο έχει βασίσει την συνολική τακτική εικόνα της ομάδας του – κυρίως – στην αμυντική λειτουργία που έχει δύο βασικές παραλλαγές : α) την πίεση των 5 χαφ (αν αποφασιστεί πλάνο pressing οι μπακ γίνονται μπακ-χαφ) ψηλά στις μεσοαμυντικές ζώνες του αντιπάλου με την αμυντική τετράδα να παραμένει χαμηλά, όπως στο παιχνίδι με την Ιταλία και β) την πιο μαζική αμυντική λειτουργία με διπλή ζώνης άμυνας, παίκτες πίσω από την μπάλα και ντουμπλαρίσματα στους πλάγιους παίχτες των αντιπάλων, όπως με Αγγλία και Ουρουγουάη. Όλα τα παραπάνω εφαρμόζονται με σχετικά μειωμένο αγωνιστικό πλάτος και αρκετό ξύλο από την τριάδα των στόπερ που δεν έχουν πρόβλημα στο να δίνουν φάουλ στον αντίπαλο.

Η αμυντική λειτουργία της Κόστα Ρίκα είναι εκπληκτική εξαιτίας της σκληράδας των τριών στόπερ στο 5-4-1, της αποτελεσματικής αντιμετώπισης των στημένων, της συμμετοχής των χαφ στην άμυνα, της ομαδικής αυτοσυγκέντρωσης στον στόχο και προφανώς του εκπληκτικού Νάβας που θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα πάρει μεταγραφή σε μεγάλη ομάδα.

Η εν γένει συμπεριφορά της Κόστα Ρίκα θυμίζει πολλά από την αμυντική τακτική της Ελλάδας το 2004 με τον Ρεχάγκελ να επιλέγει πάντα το έξτρα παίκτη στην άμυνα αλλά και να διαθέτει παίχτες να πρεσάρουν ψηλά, σε επιλεκτικά διαστήματα των αγώνων - ειδικά αν ο αντίπαλος έχει συγκεκριμένους παίκτες που δεν αντιδρούσαν σωστά στην πίεση.

Απουσίες: (-)

ΕΛΛΑΔΑ: Ο Φερνάντο Σάντος κατάφερε να βελτιώσει σταδιακά την ομάδα μας από αγώνα σε αγώνα με την κατάληξη να είναι η μεγάλη νίκη απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού που συνοδεύτηκε από την ιστορική πρόκριση. Η ατυχία των τραυματισμών και τιμωριών από κάρτες εν τέλει… βοήθησαν τον Σάντος που είδε τους παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο (Σάμαρης, Χριστοδουλόπουλος, Καραγκούνης) να βελτιώνουν την εικόνα την ομάδας και να δημιουργούν αγωνιστική ισορροπία. Σαφώς έβαλε το χεράκι του και ο Πορτογάλος – κυρίως – με την τοποθέτηση του Σαμαρά στην κορυφή της επίθεσης.

Η ομάδα μας απέκτησε ισορροπία στα χαφ αφού ο Καραγκούνης μπορεί να κρατήσει μπάλα, ο Σάμαρης έχει τρεξίματα με αποτέλεσμα να απελευθερώνει τον Μανιάτη που μπορεί να πιέζει σχεδόν σε όλο το γήπεδο. Ο Σάμαρης δεν υστερεί σε τεχνική ενώ ο Καραγκούνης επιδρά θετικά στο μοίρασμα της μπάλας και τα κερδισμένα φάουλ που τόσο βοηθούν την ομάδα μας. Σαφώς ο Σάμαρης είναι άπειρος σε επίπεδο εθνικής ομάδας και ο Κάρα δεν έχει 90 ποιοτικά λεπτά… όμως η ομάδα στον άξονα βρήκε την σωστή τριάδα.

Βελτιωμένες και οι ισορροπίες στην επίθεση με τον Σαμαρά στην κορυφή να κρατά μπάλα και να γίνεται ο συνδετικός κρίκος χαφ-επίθεσης – κάτι που τόσο έλειπε από το παιχνίδι της ομάδας μας που αρέσκεται να παίζει με βάθος και μοιραία οι αποστάσεις μεγαλώνουν από την κορυφή της επίθεσης. Ο Γκέκας αρέσκεται να παίζει στο όριο της αμυντικής γραμμής του αντιπάλου και σαφώς δεν ταιριάζει στο πλάνο του Σάντος.

Την ίδια ώρα ο Λάζαρος δίνει ένα plan B επιθετικής ανάπτυξης με την ομάδα να αποκτά έναν παίκτη στην ενδεκάδα που μπορεί να παίξει με ταχύτητα πάνω στην γραμμή. Η διενέργεια αντεπίθεσης δεν είναι πλέον… ουτοπία. Ο Σαλπιγγίδης από την άλλη κρατά τις ισορροπίες προσφέροντας πολύ περισσότερες βοήθειες ανασταλτικά.

Όλα τα παραπάνω θα είναι τα όπλα του Σάντος κατά του Πίντο. Η Ελλάδα διαθέτει παίκτες έμπειρους που δεν θα παρασυρθούν στην προσπάθεια της Κόστα Ρίκα να κερδίζει κενούς χώρους για τον Κάμπελ που στην ουσία αποτελεί και το μοναδικό επιθετικό πλάνο των αντιπάλων μας: άμεση διενέργεια αντεπιθέσεων από τις πλευρές και τροφοδότηση του Κάμπελ από όλα τα μέρη του γηπέδου. Οι διεθνείς μας παίζουν αρκετά χαμηλά την αμυντική γραμμή, αλλά όταν επιλέγουμε να πιέσουμε πιο ψηλά ο Μανωλάς διαθέτει την ταχύτητα να καλύψει την πλάτη της άμυνας μας. Η ταχύτητα του Μανωλά είναι πολύ σημαντικό δεδομένο απέναντι στον Κάμπελ και τον τρόπο που τον χρησιμοποιεί ο Πίντο.

Επιπλέον η Ελλάδα μπορεί να ρίξει πιο πολύ… ξύλο στον άξονα, έχει πιο ποιοτικά ανεβάσματα από τους μπακ, καλύτερα στημένα και μεγαλύτερη εμπειρία αντιμετώπισης set παιχνιδιού. Η Κόστα Ρίκα δεν ξέρει να παίζει απέναντι σε ομάδες όπως η Ελλάδα και το παιχνίδι του… 1-0 φαίνεται να ευνοεί τους «μετρ» του είδους, Έλληνες.

Αμφίβολοι: Καρνέζης

Απουσίες: Κονέ

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η Ελλάδα ξέρει να παίζει το παιχνίδι της Κόστα Ρίκα και έχει τρόπο να το αντιμετωπίσει. Απεναντίας η Κόστα Ρίκα δεν έχει μάθει να αντιμετωπίζει τακτικές αντίστοιχες της Ελλάδα που δεν θα πέσει στο λάθος να προσφέρει χώρους. Οι 3 επιθετικοί του 4-3-3 (καθαροί αυτοί την φορά) είναι το καλύτερο αντίδοτο στο 5-4-1 που έχει ως κύριο στόχο τον έξτρα παίκτη στην άμυνα. Μοναδικό ερώτημα είναι η απάντηση των διεθνών μας στα διαστήματα pressing των αντιπάλων στον άξονα – εκεί που ελπίζουμε να αναλάβει δράση η ποιότητα και εμπειρία του Γιώργου Καραγκούνη.

 

 

 

 

ALEX WEB RADIO/TV