MUNDIAL:To pregame των σημερινων αναμετρησεων

MUNDIAL:To pregame των σημερινων αναμετρησεων

05/07/2014

 

ΟΛΛΑΝΔΙΑ-ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ 

 

Γήπεδο: «Arena Fonte Nova» (Σαλβαδόρ)
Διαιτητής:Ravshan Irmatov (Ουζμπεκιστάν)
Καιρός: 25^οC, Αίθριος

 

 

Μακράν το πιο ξεκάθαρο, όσον αφορά την πρόκριση, ζευγάρι της φάσης των «8». Η Κόστα Ρίκα, απέκλεισε την εθνική μας ομάδα στα πέναλτι και αποτελεί τη μεγαλύτερη έκπληξη της διοργάνωσης.

Απέναντι στην Ολλανδία του Φαν Χάαλ θα έχει πολύ δύσκολη αποστολή και οι αποδόσεις του 1.50 στον άσσο αντικατοπτρίζουν εν πολλοίς την διαφορά δυναμικότητας των δύο αντιπάλων –έστω και αν μιλάμε για προημιτελική φάση ενός Μουντιάλ.

ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Η Ολλανδία έχει την καλύτερη επίθεση του Μουντιάλ (12 γκολ), έχει σκοράρει σε όλα τα παιχνίδια, έχει φανταστικό προπονητή, πλάνο στο παιχνίδι της, νεανική ομάδα, πνεύμα νικητή και παίκτες παγκόσμιας κλάσης. Οι τακτικοί πειραματισμοί του Φαν Χάαλ έχουν δικαιώσει τους «οράνιε» με τον τεχνικό της Γιουνάιτεντ (πλέον) να βρίσκει τρόπο να… χωρέσει τους Ρομπέν και Φαν Πέρσι στην επίθεση χωρίς να αποδυναμώσει την ανασταλτική συνέπεια και λειτουργία του άξονα – εκεί που ξεκινά η φάση της άμυνας με την πίεση και την αριθμητική υπεροπλία που δίνει το 3-5-2 έναντι στα συστήματα των περισσότερων αντιπάλων στην διοργάνωση.

Η Ολλανδία παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, εκμεταλλεύεται την ταχύτητα των επιθετικών της που κινούνται συνεχώς στον χώρο και γίνονται αποδέκτες κάθετων μεταβιβάσεων, είτε από το μπακ χαφ είτε από τον Σνάιντερ. Σύμμαχος των Ολλανδών το γρήγορο tempo και η εν γένει συνολική ταχύτητα του ρόστερ. Ακόμα και ο Σνάιντερ υπερβάλλει εαυτόν και τρέχει κατά πλάτος του γηπέδου παίζοντας εξαιρετικά τη θέση «10» μπροστά από την τετράδα των χαφ του 3-5-2, αλλά και ενίοτε μπαίνοντας στην περιοχή, όπως στο γκολ απέναντι στο Μεξικό, αφού του προσφέρουν την δυνατότητα οι κινήσεις των Φαν Πέρσι και Ρόμπεν που ανοίγουν χώρους παίζοντας πολύ στο πλάι.

Η απουσία του Ντε Γιονγκ είναι σημαντική στον άξονα και αποδυναμώνει τη συνολική αγωνιστική λειτουργία αν και απέναντι στην Κόστα Ρίκα η απουσία του δεν πρέπει να φανεί τόσο σημαντική αν αναλογιστεί κανείς την περιορισμένη επιθετικότητα των αντιπάλων και την επιλογή τους για συχνές μακρινές μπαλιές προς τον Κάμπελ.

Είναι σαφές ότι ο Φαν Χαλ, αν χρειαστεί, θα αποχωριστεί το 3-5-2 για χάριν του 4-3-3 αφού τα 3 στόπερ φαντάζουν υπέρ-αρκετά για το μαρκάρισμα το Κάμπελ που δέχεται σπάνια βοήθειες – ειδικότερα στο… κουτί.

Απουσίες: Ντε Γιονγκ

 

ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ: Η Κόστα Ρίκα στο παιχνίδι με την Ελλάδα έδειξε να πιάνει το maximum των δυνάμεων της σε αγωνιστικό και ψυχολογικό επίπεδο. Ο Κάμπελ έπαιξε τραυματίας και είδε τον Μανωλά να τον… καταπίνει. Ο Νάβας έκανε ακόμα ένα φανταστικό παιχνίδι, ενώ οι Ρουίς και Μπολάνιος φάνηκαν να ξεμένουν από δυνάμεις στην παράταση.

Η ομάδα του Πίντο έχει εκπληκτική αμυντική συμπεριφορά με άξονα τη συνοχή των μεσοαμυντικών γραμμών, τον… ηρωισμό των μπακ, την απόδοση των κεντρικών αμυντικών Φερνάντεζ και Ουμάνια, αλλά κυρίως του υπεράνθρωπου Νάβας. Με την Ιταλία έδειξαν ότι δεν φοβούνται να πιέσουν ψηλά, αλλά με την Ολλανδία των 5 χαφ και της μεγάλης ταχύτητας δύσκολα θα επιχειρήσουν αυτή την προσέγγιση – ειδικότερα μετά από 120 κουραστικά και ψυχοφθόρα αγωνιστικά λεπτά.

Το μεγαλύτερο αρνητικό για την Κόστα Ρίκα είναι η απουσία επιθετικού plan B και το αρκετά προβλέψιμο παιχνίδι της (μόλις 3.6 σουτ στην εστία ανά αγώνα). Ο παράγοντας έκπληξη έχει πλέον εκλείψει και οι αντίπαλοι με, απλά, συγκρατημένη επιθετικότητα και έναν ταχύ κεντρικό αμυντικό (όπως η Ελλάδα) μπορούν να αντιμετωπίσουν με αποτελεσματικότητα τις αντεπιθέσεις και βαθιές μπαλιές προς τον Κάμπελ.

Η επιθετική συμπεριφορά των πλάγιων μπακ Γκαμπόα και Ντίαζ είναι αξιοθαύμαστη αν αναλογιστεί κανείς το μεγάλο αγωνιστικό βάθος και τα μέτρα που πρέπει να καλύψουν ώστε να συμμετάσχουν τόσο στην φάση της άμυνας όσο και στην φάση της επίθεσης. Η κούραση των μπακ έκανε την εμφάνιση της μετά το 70΄στο παιχνίδι με την Εθνική και πολύ λογικά ο Φαν Χάλ θα δοκιμάσει και το 4-3-3 δίνοντας έμφαση στην πίεση στα μπακ –προφανώς μετρ τον Ρόμπεν που είναι ειδικός στο 1 vs. 1.

Απουσίες: Ντουάρτε

 

Συμπέρασμα

Η Ολλανδία έχει σκοράρει τα πιο πολλά τέρματα στην διοργάνωση και έχει την… τεχνογνωσία να διασπάσει την κουρασμένη άμυνα της Κόστα Ρίκα και τον εκπληκτικό Νάβας. Η Κόστα Ρίκα μένει από ιδέες στην επίθεση και λογικά η πορεία της στην διοργάνωση θα σταματήσει εδώ.

 

 AΡΓΕΝΤΙΝΗ-ΒΕΛΓΙΟ

 

Γήπεδο: «Estadio National» (Μπραζίλια)
Διαιτητής: Nicola Rizzoli (Ιταλία)
Καιρός: 26^οC, Ηλιοφάνεια

 

 

Άλλος ένας μεγάλος προημιτελικός με την Αργεντινή να δείχνει το φαβορί, όχι τόσο λόγω αγωνιστικών κριτηρίων, αλλά κυρίως λόγω της φανέλας, την ιστορίας, των κλιματολογικών συνθηκών και φυσικά των Ντι Μαρία και Μέσι που βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση.

Όλα αυτά απέναντι σε μία ομάδα που παρουσιάζει ένα ισορροπημένο αγωνιστικό σύνολο, αν και ολίγο πιο… φοβισμένο από ότι θα περίμενε κανείς με βάση τα ονόματα του ρόστερ. Μία αναμέτρηση με δύο προπονητές που έχουν δείξει αρκετά αμυντικογενείς διαθέσεις παρά την πλειάδα επιθετικών παικτών που διαθέτουν.

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: Δυσκολεύτηκε πάρα πολύ να πάρει την πρόκριση απέναντι στη σαφέστατα υποδεέστερη και χειρότερη Ελβετία. απόδειξη της μέτριας κατάστασης που βρίσκεται η παρέα του Μέσι στα γήπεδα της Βραζιλίας αλλά και της γενικότερης αμυντικής προσέγγισης του Αλεχάντρο Σαμπέγια που ακόμα δεν έχει καταλήξει σε μία σαφή τακτική προσέγγιση. Κυρίαρχο της αγωνιστικής συμπεριφοράς της Αργεντινής είναι η συμπεριφορά των Μέσι και Ντι Μαρία με τους υπόλοιπους παίκτες να έχουν αρκετά δευτερεύων ρόλο στο παιχνίδι της ομάδας.

Ο Σαμπέγια έχει δοκιμάσει το 3-5-2, το 4-4-2, το 4-2-3-1 και το 4-3-3 – απόδειξη των τακτικών του προβληματισμών. Κοινό γνώρισμα των πειραμάτων του είναι το μειωμένο αγωνιστικό πλάτος, η μειωμένη επιθετικότητα και η συμμετοχή του Μέσι στην φάση της επίθεσης. Ο mega star της Αργεντινής… επιβάλλεται να ακουμπά την μπάλα σε κάθε επίθεση της ομάδας, αυτός είναι που επιλέγει τον ρυθμό και τρόπο ανάπτυξης της ομάδας του που στηρίζεται κυρίως στις επελάσεις του με την μπάλα και την τροφοδότηση των παικτών που κινούνται μπροστά του –με τον Ντι Μαρία να έχει κύριο ρόλο σε αυτό το κομμάτι.

Η συμμετοχή του Μέσι στη φάση της επίθεσης κάνει την ομάδα αρκετά προβλέψιμη – κάτι που φάνηκε πολύ στον αγώνα με το Ιράν – έστω και αν η αναχαίτιση του είναι, σαφώς, ομαδικό ζητούμενο για τους αντιπάλους. Είναι δύσκολο να βρεθεί παίκτης και ειδικότερα αμυντικός μέσος που θα μπορέσει, αποκλειστικά, να περιορίσει τον σταρ της Μπαρτσελόνα. Οι κινήσεις του Μέσι στον άξονα αποτελούν το μεγαλύτερο αγωνιστικό προσόν της Αργεντινής με τα περισσότερα γκολ να προέρχονται από αυτόν τον χώρο με βάση αυτή την αγωνιστική συμπεριφορά. Το παραπάνω αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς την επιθετική αδυναμία των μπακ και την έλλειψη κινητικότητας των παικτών που κινούνται στα πλάγια – αφού κανείς τους (πλην του Ντι Μαρία) δεν έχουν έμφυτη την κίνηση πάνω στην γραμμή… επιθετικοί γαρ.

Οι αμυντικές τάσεις του Σαμπέγια και τα αυξημένα ποσοστά κατοχής της μπάλας έχουν προσδώσει μία σωστή, αποτελεσματική αμυντική λειτουργία. Η Αργεντινή δέχεται αρκετά σουτ από τους αντιπάλους της, αλλά υπό ιδανικές συνθήκες για τον Ρομέρο που δεν έχει απειληθεί ιδιαίτερα στην διοργάνωση – πλην στημένων και πολύ συγκεκριμένων φάσεων. Η Αργεντινή είναι μία σοβαρή, αμυντικογενής ομάδα που σέβεται τις αρχές του αργεντίνικου ποδοσφαίρου και αφήνει στον Μέσι τις ελευθερίες που αναλογούν στην παγκόσμια κλάση του.

Απουσίες: Ρόχο, Αγουέρο

 

ΒΕΛΓΙΟ: Με την Αμερική έκανε 25 σουτ στην αντίπαλη εστία, έπαιξε σοβαρό, πειθαρχημένο ποδόσφαιρο, έλεγξε τον ρυθμό και γενικά βασίστηκε στις αρχές του Βίλμοτς: έλεγχος ρυθμού, χαμηλό τέμπο, συμμετοχή των χαφ στο παιχνίδι, συμμετοχικός επιθετικός, δυναμισμό στην άμυνα. Το Βέλγιο κάνει τα προφανή χωρίς να αναλαμβάνει ρίσκα και έχει δικαιωθεί στη διοργάνωση με τον Βίλμοτς να στηρίζει πολλά στην ομαδική λειτουργία και την ανωτερότητα σε ατομικό επίπεδο εν συγκρίσει με την πλειοψηφία των ομάδων στο Μουντιάλ. Με την Αργεντινή η ανωτερότητα δεν είναι σαφής – οπότε ο Βίλμοτς θέλει κάτι οξυδερκές για να υπερκεράσει την αντίσταση του Μέσι.

Το ρεπορτάζ θέλει τον Βέλγο τεχνικό να δείχνει αποφασισμένος για λίγο πιο επιθετική προσέγγιση και ανάπτυξη από τα πλάγια –τουλάχιστον στοχοποίηση των εξτρέμ της ομάδας που δείχνουν αν έχουν την ικανότητα να προβληματίσουν τους… δύσκαμπτους μπακ της Αργεντινής. Είναι αλήθεια ότι οι μπακ του Βελγίου δεν συμμετέχουν πολύ στην ανάπτυξη της ομάδας και προτάσσουν ως κύριο αγνωστικό στόχο την ασφάλεια στα μετόπισθεν.

Η λογική θέλει τον Μιραλάς να ξεκινά με στόχο την πίεση στον αριστερό μπακ της Αργεντινής, στην αδύναμη αμυντικά πλευρά των λατινοαμερικάνων. Σημαντικό ρόλο θα αναλάβει – εκτελεστικό και δημιουργικό – ο Αζάρ που αποτελεί την σταθερή αξία του Βελγίου έχοντας ικανότητα και δυνατότητα να ενεργεί ως εξτρέμ αλλά και ως «10» όταν ο Ντε Μπρούινε έχει μείνει πιο πίσω ως τρίτος κεντρικός μέσος.

Η αμυντική συμπεριφορά του Βελγίου στηρίζεται στην σκληράδα του άξονα – κάτι που έχει τεράστια σημασία απέναντι στην Αργεντινή που έχει τον Μέσι να ξεκινά τις κούρσες και να υποδέχεται την μπάλα στο ημικύκλιο της μεσαίας γραμμής, τα αξιόπιστα στόπερ, τα μπακ που δεν αφήνουν την θέση τους και τον… superman Κουρτουά. Η ανασταλτική λειτουργία της ομάδας είναι σχεδόν υποδειγματική αν και φαίνεται ότι σε γρήγορο ρυθμό αγώνα θα έχουν πρόβλημα – όμως η Αργεντινή δεν δίνει μεγάλο tempo στο παιχνίδι της.

Απουσίες: Φά Ντεν Μπόρε

 

Συμπέρασμα

Οι αγωνιστικές ισορροπίες του αγώνα αδικούν το Βέλγιο που σαφώς έχει την δυνατότητα να προβληματίσει την Αργεντινή που στηρίζεται στις ορέξεις του Μέσι (κυρίως) και του Ντι Μαρία. Έστω και αν η Αργεντινή πάρει την πρόκριση η στοιχηματική αξία βρίσκεται στα αριστερά των αποδόσεων.

 

 

 

 

ALEX WEB RADIO/TV