MUNDIAL:To pre game των σημερινων αναμετρησεων
04/07/2014
Όπως γίνεται αντιληπτό, αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται καθώς η ποιότητα και η τακτική παιδεία των πάντσερ δεν αφήνει κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Είναι, όμως, βέβαιο ότι θα υπάρξει υπερπροσπάθεια ώστε να επιτευχθεί ανασταλτική συνοχή.
Το κλειδί για την έκβαση της αναμέτρησης είναι η πίεση στο νευραλγικό χώρο του κέντρου. Οι χαφ της Γαλλίας έχουν ικανότητα συνεχούς πίεσης, είτε ψηλά είτε χαμηλά, με σκοπό το κλέψιμο της μπάλας και το γρήγορο άνοιγμα –με τη μία- της επίθεσης από τα δεξιά, με αποδέκτη τον ταχύτατο Βαλμπουενά. Αυτό το μονόπλευρο transition είναι το σήμα κατατεθέν των Γάλλων: το υπηρετούν με ζήλο οι Πογκμπά και Ματουιντί που στο κέντρο καλύπτουν θαρρείς τρεις και τέσσερις θέσεις, αναδεικνύοντας πρωτίστως το χάρισμα της διείσδυσης με τη μπάλα που έχει ο Βαλμπουενά.
Παράλληλα, προσφέρει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία στον Μπενζεμά να κινηθεί στο χώρο δεχόμενος τη μπάλα και να εκτελέσει. Αυτή η κίνηση και η ταχύτητα του Μπενζεμά είναι και ο μεγάλος προβληματισμός των Γερμανών. Απομένει να διαπιστώσουμε αν το θεωρητικό τακτικό πλάνο θα μετουσιωθεί σε πραγματικό συγκριτικό πλεονέκτημα εντός του αγωνιστικού χώρου…
Απουσίες: -
Αμφίβολοι:-
ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Κόντρα στους Αλγερινούς δυσκολεύτηκαν περισσότερο από ότι περίμεναν, αλλά στο τέλος και πάλι ήταν οι νικητές. Αυτή η αλαζονική, κάποιες φορές, σιγουριά τους για τη νίκη είναι ταυτόχρονα και το μεγάλο τους όπλο: ενεργοποιεί ένα ιδιότυπο καμπανάκι κινδύνου που τους αποτρέπει από συμπεριφορές υποτίμησης του αντιπάλου και αποτρέπει τον απόλυτο αιφνιδιασμό (που συχνά αποβαίνει…θανάσιμος).
Βέβαια, κόντρα στη Γαλλία δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να δούμε μια νωχελική Γερμανία. Οι σέντερ μπακ έχουν αποδείξει πολλάκις πως δυσκολεύονται αφάνταστα με φορ γρήγορα που κινούνται στο χώρο και δέχονται κάθετα τη μπάλα. Ωστόσο, ο εκπληκτικός τερματοφύλακας Νόιερ έχει βαλθεί να καλύψει αυτή την αδυναμία με ένα ρόλο λίμπερο πίσω από τα σέντερ μπακ και με συνεχείς εξόδους με τα πόδια να απομακρύνει κάθε κίνδυνο. Η θεωρία λέει ότι δεν είναι αυτή η πρέπουσα αντιμετώπιση σε ματς υψηλού κινδύνου και μεγάλων απαιτήσεων. Η πράξη, όμως, δικαιώνει μέχρι στιγμής τον χαρισματικό τερματοφύλακα και τον προπονητή του που εμπιστεύεται ένα τόσο πολυσύνθετο ρόλο υψηλού ρίσκο.
Η μεσαία γραμμή των Γερμανών έχει την ομοιογένεια που χρειάζεται για να αντιπαρέλθει το συνεχόμενο πρέσινγκ των αντιπάλων. Πράγμα που σημαίνει πως η κατοχή θα είναι σε γερμανικά πόδια και πως αυτοί θα καθορίσουν το ρυθμό του αγώνα. Και σίγουρα επιζητούν μια τέτοια κατάσταση, ώστε να προηγηθούν και να κυριαρχήσουν ψυχολογικά. Μια κατάσταση κατοχής της μπάλας στα 3/5 του γηπέδου προσφέρει τη δυνατότητα στη γερμανική επιθετική τριάδα να επιδοθεί στο προσφιλές σε αυτήν τικι-τακα που αποδομεί τις αντίπαλες άμυνες με τη συνεχόμενη κίνηση στο χώρο και την εναλλαγή θέσεων.
Το πλεονέκτημα των πάντσερ είναι ότι διαθέτουν πάντα Plan B, σε περίπτωση που η αναμέτρηση δεν εξελιχθεί κατά το δοκούν. Λέγεται επιστροφή στις παλιές διαχρονικές αξίες .Δύναμη στην αντίπαλη περιοχή (παρουσία Κλόζε), αλλαγή στον τρόπο επιθέσεων και εκμετάλλευση των στημένων φάσεων, παρουσία των υψηλόσωμων σέντερ μπακ. Με ρίσκο και με τη βεβαιότητα πως όλα τα ματς γυρίζουν από τους πεισματάρηδες Γερμανούς.
Απουσίες: -
Αμφίβολοι: Μουστάφι
Συμπέρασμα
Δεν υπάρχουν εκπλήξεις και κρυφά χαρτιά όταν μιλάμε για δύο αντιπάλους παγκόσμιας εμβέλειας. Υπάρχουν, μόνο, κλειδιά ευτυχίας. Το γαλλικό κλειδί μοιάζει ελκυστικό, αλλά μονοδιάστατο. Αντίθετα, το γερμανικό πασπαρτού δείχνει να ταιριάζει σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις που ενδέχεται να προκύψουν. Αξίζει, επομένως, να ποντάρουμε στην πρόκριση της ομάδας που… στο τέλος κερδίζει πάντα.
Η απουσία του Λουίζ Γκουστάβο είναι σημαντική για την ανασταλτική δράση της βραζιλιάνικης μεσαίας γραμμής. Ειδικά αν αναλογιστούμε και την παρουσία του Χαμές Ροντρίγκεζ σε ελεύθερο ρόλο ως δεκάρι από την άλλη πλευρά. Ας μη μας φανεί παράξενο αν ο Σκολάρι προσπαθήσει με ενός είδους man-to-man και με τον Φερναντίνιο σκιά του Χαμές, να αναχαιτίσει τον Κολομβιανό σταρ.
Η παρουσία του Όσκαρ ως κυριότερου τροφοδότη των επιθετικών αναμένεται να αποβεί καθοριστική μιας και από τη δική του ακρίβεια στις πάσες θα κριθεί το κατά πόσο η Βραζιλία θα χτυπήσει στις αδύναμες επιστροφές αλλά και περιστροφές της Κολομβιανής άμυνας. Οι πλάγιοι μπακ προσφέρουν πλάτος στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, μα θα χρειαστούν καλύψεις από τα χαφ για να μην εκτεθούν. Για το λόγο αυτό , ο Σκολάρι θα εμφανίσει ένα όσο το δυνατό πολυάριθμο κέντρο.
Αμφίβολοι: -
Απουσίες: Λουις Γκουστάβο
ΚΟΛΟΜΒΙΑ: Έκανε επίδειξη δύναμης κόντρα στους Ουρουγουανούς και γιγάντωσε την πίστη της για μια ονειρεμένη πορεία στη διοργάνωση. Ο Πέκερμαν αλλάζει την ομάδα ανάλογα με τον αντίπαλο και τις αδυναμίες, που εκείνος οσμίζεται. Προς το παρόν δικαιώνεται σε απόλυτο βαθμό. Κόντρα στους οικοδεσπότες, ένας Αργεντινός, έχει την ευκαιρία να τους ‘’κλείσει το σπίτι’’ ανοίγοντας το δρόμο και στην ομάδα της πατρίδας του.Μα πάνω από όλα θέλει να δικαιωθεί για το φετινό του δημιούργημα. Την καλύτερη εθνική Κολομβίας όλων των Μουντιάλ.
Για το σκοπό αυτό πρέπει να ‘’δασκαλέψει’’ πολύ τα πλάγια μπακ στο να μην αφήνουν εκτεθειμένα τα νώτα τους, μιας και θα γίνουν εύκολη λεία για τους Νέιμαρ και Χουλκ. Πρέπει να τιθασεύσει τον Κουαδράδο , και να τον ενσωματώσει σε ένα τακτικό ομαδικό σύνολο όπως έχει καταφέρει ως τώρα.
Πρέπει να συνεχίσει να βασίζεται στην αυτοθυσία και αυταπάρνηση των αμυντικών χαφ Αγκιλάρ και Σάντσεζ που βάζοντας το’’ εγώ’’ κάτω από το ομαδικό ‘’εμείς’’ τρέχουν και καλύπτουν όλες τις τρύπες στη μεσοαμυντική γραμμή της ομάδας. Πρέπει τέλος να δει και κάποιο από τα φορ της ομάδας να σκοράρει σε παιχνίδι που η μπάλα ‘’καίει’’.
Για το τέλος αφήνουμε τον Χαμές Ροντρίγκεζ. Πρώτος σκόρερ ως τώρα της διοργάνωσης πάνω από Νέιμαρ και Μέσι. Στον ελεύθερο ρόλο του ‘’10’’ , εξυψώνει με τις απαράμιλλες εμπνεύσεις του, το παιχνίδι της Κολομβίας ,εκμηδενίζοντας την απουσία Φαλκάο. Είναι η πίστη του ότι θα γίνει ο καλύτερος παίχτης του κόσμου που παρασύρει και τους συμπαίχτες του στο τρελό Κολομβιανό πάρτι.
Απουσίες: -
Συμπέρασμα
Πέρα από κάρμα που οδηγεί τις σκέψεις ποδοσφαιριστών και προπονητών, υπάρχει και η ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Τα δεδομένα μιλούν για προβάδισμα των γηπεδούχων. Τα ντέρμπι της Νοτίου Αμερικής είναι πάντως ματς καρδιάς και πολλές φορές ανατροπής των δεδομένων. Και όταν πιστεύουν όλοι το ίδιο δυνατά , η εύνοια πάει σε αυτόν που έχει δείξει ως τώρα την καλύτερη διαγωγή. Επομένως, το παιχνίδι θα είναι ισορροπημένο με εξαιρετικά πιθανό το Χ στο πρώτο ημίχρονο. Θεωρείται, τέλος, value το 2-3 γκολ διότι οι επιθετικοί αποτελούν τα σημεία αναφοράς αμφότερων.
04/07/2014
ΓΑΛΛΙΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ (19.00)
Ένας
καθαρά ευρωπαϊκός προημιτελικός συμπεριλαμβάνεται στο μενού. Αντίπαλες
δύο ομάδες που έδωσαν διαπιστευτήρια υπεροχής στο πέρασμα των αγώνων της
διοργάνωσης και καλούνται σε μια μονομαχία ενός άτυπου τελικού της
Ευρώπης, στη μια μεριά του ταμπλό της διοργάνωσης.
Το έπαθλο για το νικητή θα είναι μια θέση στα ημιτελικά και παράλληλα να ενσαρκώσει τις επιθυμίες του δικού μας ημισφαιρίου για κατάκτηση ενός τουρνουά στο άλλο μέρος της γης. Κάτι που δεν έχει προηγούμενο δηλαδή.
ΓΑΛΛΙΑ: Λαχτάρησε στη φάση των 16 κόντρα στους πεισματάρηδες Νιγηριανούς. Ωστόσο, η αδιαμφισβήτητη κλάση της και η (σημαίνουσα για τη φετινή ομάδα) αυτοκυριαρχία, οδήγησαν σε ευτυχές αποτέλεσμα στο 90λεπτο. Ένας πόντος παραπάνω, δηλαδή, κόντρα στο σημερινό της αντίπαλο που αγκομαχούσε επί 120 λεπτά για να βρεθεί στην ίδια θέση.
Η Γαλλία δέχεται αρκετές φάσεις από τους αντιπάλους της, αλλά έχει καταφέρει να εξαλείψει τα λάθη στην άμυνα. Αυτό δίνει μια σιγουριά στις κινήσεις των ανασταλτικών παικτών της, που βγάζουν μια θαυμαστή ψυχραιμία προς τα έξω. Κόντρα σε μια επιθετική τριάδα που αλλάζει συνεχώς θέσεις, οι Γάλλοι αμυντικοί δεν έχουν παρά να διατηρήσουν την αυτοκυριαρχία τους και να περιορίσουν τα ανεβάσματα των πλάγιων μπακ για να μην εκτεθούν.
Το έπαθλο για το νικητή θα είναι μια θέση στα ημιτελικά και παράλληλα να ενσαρκώσει τις επιθυμίες του δικού μας ημισφαιρίου για κατάκτηση ενός τουρνουά στο άλλο μέρος της γης. Κάτι που δεν έχει προηγούμενο δηλαδή.
ΓΑΛΛΙΑ: Λαχτάρησε στη φάση των 16 κόντρα στους πεισματάρηδες Νιγηριανούς. Ωστόσο, η αδιαμφισβήτητη κλάση της και η (σημαίνουσα για τη φετινή ομάδα) αυτοκυριαρχία, οδήγησαν σε ευτυχές αποτέλεσμα στο 90λεπτο. Ένας πόντος παραπάνω, δηλαδή, κόντρα στο σημερινό της αντίπαλο που αγκομαχούσε επί 120 λεπτά για να βρεθεί στην ίδια θέση.
Η Γαλλία δέχεται αρκετές φάσεις από τους αντιπάλους της, αλλά έχει καταφέρει να εξαλείψει τα λάθη στην άμυνα. Αυτό δίνει μια σιγουριά στις κινήσεις των ανασταλτικών παικτών της, που βγάζουν μια θαυμαστή ψυχραιμία προς τα έξω. Κόντρα σε μια επιθετική τριάδα που αλλάζει συνεχώς θέσεις, οι Γάλλοι αμυντικοί δεν έχουν παρά να διατηρήσουν την αυτοκυριαρχία τους και να περιορίσουν τα ανεβάσματα των πλάγιων μπακ για να μην εκτεθούν.
Όπως γίνεται αντιληπτό, αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται καθώς η ποιότητα και η τακτική παιδεία των πάντσερ δεν αφήνει κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Είναι, όμως, βέβαιο ότι θα υπάρξει υπερπροσπάθεια ώστε να επιτευχθεί ανασταλτική συνοχή.
Το κλειδί για την έκβαση της αναμέτρησης είναι η πίεση στο νευραλγικό χώρο του κέντρου. Οι χαφ της Γαλλίας έχουν ικανότητα συνεχούς πίεσης, είτε ψηλά είτε χαμηλά, με σκοπό το κλέψιμο της μπάλας και το γρήγορο άνοιγμα –με τη μία- της επίθεσης από τα δεξιά, με αποδέκτη τον ταχύτατο Βαλμπουενά. Αυτό το μονόπλευρο transition είναι το σήμα κατατεθέν των Γάλλων: το υπηρετούν με ζήλο οι Πογκμπά και Ματουιντί που στο κέντρο καλύπτουν θαρρείς τρεις και τέσσερις θέσεις, αναδεικνύοντας πρωτίστως το χάρισμα της διείσδυσης με τη μπάλα που έχει ο Βαλμπουενά.
Παράλληλα, προσφέρει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία στον Μπενζεμά να κινηθεί στο χώρο δεχόμενος τη μπάλα και να εκτελέσει. Αυτή η κίνηση και η ταχύτητα του Μπενζεμά είναι και ο μεγάλος προβληματισμός των Γερμανών. Απομένει να διαπιστώσουμε αν το θεωρητικό τακτικό πλάνο θα μετουσιωθεί σε πραγματικό συγκριτικό πλεονέκτημα εντός του αγωνιστικού χώρου…
Απουσίες: -
Αμφίβολοι:-
ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Κόντρα στους Αλγερινούς δυσκολεύτηκαν περισσότερο από ότι περίμεναν, αλλά στο τέλος και πάλι ήταν οι νικητές. Αυτή η αλαζονική, κάποιες φορές, σιγουριά τους για τη νίκη είναι ταυτόχρονα και το μεγάλο τους όπλο: ενεργοποιεί ένα ιδιότυπο καμπανάκι κινδύνου που τους αποτρέπει από συμπεριφορές υποτίμησης του αντιπάλου και αποτρέπει τον απόλυτο αιφνιδιασμό (που συχνά αποβαίνει…θανάσιμος).
Βέβαια, κόντρα στη Γαλλία δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να δούμε μια νωχελική Γερμανία. Οι σέντερ μπακ έχουν αποδείξει πολλάκις πως δυσκολεύονται αφάνταστα με φορ γρήγορα που κινούνται στο χώρο και δέχονται κάθετα τη μπάλα. Ωστόσο, ο εκπληκτικός τερματοφύλακας Νόιερ έχει βαλθεί να καλύψει αυτή την αδυναμία με ένα ρόλο λίμπερο πίσω από τα σέντερ μπακ και με συνεχείς εξόδους με τα πόδια να απομακρύνει κάθε κίνδυνο. Η θεωρία λέει ότι δεν είναι αυτή η πρέπουσα αντιμετώπιση σε ματς υψηλού κινδύνου και μεγάλων απαιτήσεων. Η πράξη, όμως, δικαιώνει μέχρι στιγμής τον χαρισματικό τερματοφύλακα και τον προπονητή του που εμπιστεύεται ένα τόσο πολυσύνθετο ρόλο υψηλού ρίσκο.
Η μεσαία γραμμή των Γερμανών έχει την ομοιογένεια που χρειάζεται για να αντιπαρέλθει το συνεχόμενο πρέσινγκ των αντιπάλων. Πράγμα που σημαίνει πως η κατοχή θα είναι σε γερμανικά πόδια και πως αυτοί θα καθορίσουν το ρυθμό του αγώνα. Και σίγουρα επιζητούν μια τέτοια κατάσταση, ώστε να προηγηθούν και να κυριαρχήσουν ψυχολογικά. Μια κατάσταση κατοχής της μπάλας στα 3/5 του γηπέδου προσφέρει τη δυνατότητα στη γερμανική επιθετική τριάδα να επιδοθεί στο προσφιλές σε αυτήν τικι-τακα που αποδομεί τις αντίπαλες άμυνες με τη συνεχόμενη κίνηση στο χώρο και την εναλλαγή θέσεων.
Το πλεονέκτημα των πάντσερ είναι ότι διαθέτουν πάντα Plan B, σε περίπτωση που η αναμέτρηση δεν εξελιχθεί κατά το δοκούν. Λέγεται επιστροφή στις παλιές διαχρονικές αξίες .Δύναμη στην αντίπαλη περιοχή (παρουσία Κλόζε), αλλαγή στον τρόπο επιθέσεων και εκμετάλλευση των στημένων φάσεων, παρουσία των υψηλόσωμων σέντερ μπακ. Με ρίσκο και με τη βεβαιότητα πως όλα τα ματς γυρίζουν από τους πεισματάρηδες Γερμανούς.
Απουσίες: -
Αμφίβολοι: Μουστάφι
Συμπέρασμα
Δεν υπάρχουν εκπλήξεις και κρυφά χαρτιά όταν μιλάμε για δύο αντιπάλους παγκόσμιας εμβέλειας. Υπάρχουν, μόνο, κλειδιά ευτυχίας. Το γαλλικό κλειδί μοιάζει ελκυστικό, αλλά μονοδιάστατο. Αντίθετα, το γερμανικό πασπαρτού δείχνει να ταιριάζει σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις που ενδέχεται να προκύψουν. Αξίζει, επομένως, να ποντάρουμε στην πρόκριση της ομάδας που… στο τέλος κερδίζει πάντα.
ΒΡΑΖΙΛΙΑ-ΚΟΛΟΜΒΙΑ (23.00 )
Η
ποιότητα των μονομάχων είναι αναμφισβήτητη. Δεν αποτέλεσε, όμως, το
βασικό χαρακτηριστικό που τους οδήγησε στους 8 της διοργάνωσης. Οι δύο
λατινοαμερικάνικες ομάδες κατάφεραν να προκριθούν διότι υπερκέρασαν τα
εμπόδια που είχαν να αντιμετωπίσουν.
Για τους οικοδεσπότες, ήταν το υπερβολικό άγχος για επιτυχία, ενώ ‘’καφετέρος’’ η απουσία του σταρ Φαλκάο. Τελικά, η πίστη και το πάθος αποτέλεσαν την κινητήριο δύναμη αμφότερων σκιαγραφώντας την επιτυχημένη πορεία. Σε αυτόν τον προημιτελικό, η κινητήριος αυτή δύναμη θα φανερώσει παίκτες – μηχανές που για 90 ή για 120 λεπτά θα παλέψουν για την τελική δικαίωση. Στο τέλος, θα επιβιώσει ο πιο…’υπεράνθρωπος’.
ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Απέφυγε το έμφραγμα κόντρα στη Χιλή και συνεχίζει, έστω και αγκομαχώντας. Ο Σκολάρι στέρεψε από ιδέες και περίμενε στωικά στη διαδικασία των πέναλτι την παρέμβαση της θεάς τύχης. Με την Κολομβία αναμένεται να παρουσιάσει μια κάπως αλλαγμένη ομάδα. Θα τολμήσει τελικά; Μάλλον ναι, γιατί τα περιθώρια αρχίζουν και στενεύουν για τον ίδιο και την δίχως ‘’μεταρρυθμίσεις’’ ομάδα του.
Η εμμονή στον Φρεντ δείχνει να παίρνει τέλος και το σχήμα με δίδυμο επίθεσης τους Χουλκ και Νέιμαρ μάλλον κερδίζει έδαφος. Αν ο Σκολάρι τελικά το τολμήσει , τότε θα δούμε δύο πολύ γρήγορους επιθετικούς να πατούν περιοχή συγκλίνοντας από το πλάι – ο καθένας και από μια μεριά- και να προκαλούν σύγχυση στο αντίπαλο κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Παράλληλα θα κρατούν πίσω τα πλάγια μπακ της Κολομβίας μιας και σαφώς δεν πρέπει να αφεθούν οι Χουλκ και Νέιμαρ σε καταστάσεις ένας με έναν, ή δύο με δύο.
Για τους οικοδεσπότες, ήταν το υπερβολικό άγχος για επιτυχία, ενώ ‘’καφετέρος’’ η απουσία του σταρ Φαλκάο. Τελικά, η πίστη και το πάθος αποτέλεσαν την κινητήριο δύναμη αμφότερων σκιαγραφώντας την επιτυχημένη πορεία. Σε αυτόν τον προημιτελικό, η κινητήριος αυτή δύναμη θα φανερώσει παίκτες – μηχανές που για 90 ή για 120 λεπτά θα παλέψουν για την τελική δικαίωση. Στο τέλος, θα επιβιώσει ο πιο…’υπεράνθρωπος’.
ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Απέφυγε το έμφραγμα κόντρα στη Χιλή και συνεχίζει, έστω και αγκομαχώντας. Ο Σκολάρι στέρεψε από ιδέες και περίμενε στωικά στη διαδικασία των πέναλτι την παρέμβαση της θεάς τύχης. Με την Κολομβία αναμένεται να παρουσιάσει μια κάπως αλλαγμένη ομάδα. Θα τολμήσει τελικά; Μάλλον ναι, γιατί τα περιθώρια αρχίζουν και στενεύουν για τον ίδιο και την δίχως ‘’μεταρρυθμίσεις’’ ομάδα του.
Η εμμονή στον Φρεντ δείχνει να παίρνει τέλος και το σχήμα με δίδυμο επίθεσης τους Χουλκ και Νέιμαρ μάλλον κερδίζει έδαφος. Αν ο Σκολάρι τελικά το τολμήσει , τότε θα δούμε δύο πολύ γρήγορους επιθετικούς να πατούν περιοχή συγκλίνοντας από το πλάι – ο καθένας και από μια μεριά- και να προκαλούν σύγχυση στο αντίπαλο κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Παράλληλα θα κρατούν πίσω τα πλάγια μπακ της Κολομβίας μιας και σαφώς δεν πρέπει να αφεθούν οι Χουλκ και Νέιμαρ σε καταστάσεις ένας με έναν, ή δύο με δύο.
Η απουσία του Λουίζ Γκουστάβο είναι σημαντική για την ανασταλτική δράση της βραζιλιάνικης μεσαίας γραμμής. Ειδικά αν αναλογιστούμε και την παρουσία του Χαμές Ροντρίγκεζ σε ελεύθερο ρόλο ως δεκάρι από την άλλη πλευρά. Ας μη μας φανεί παράξενο αν ο Σκολάρι προσπαθήσει με ενός είδους man-to-man και με τον Φερναντίνιο σκιά του Χαμές, να αναχαιτίσει τον Κολομβιανό σταρ.
Η παρουσία του Όσκαρ ως κυριότερου τροφοδότη των επιθετικών αναμένεται να αποβεί καθοριστική μιας και από τη δική του ακρίβεια στις πάσες θα κριθεί το κατά πόσο η Βραζιλία θα χτυπήσει στις αδύναμες επιστροφές αλλά και περιστροφές της Κολομβιανής άμυνας. Οι πλάγιοι μπακ προσφέρουν πλάτος στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, μα θα χρειαστούν καλύψεις από τα χαφ για να μην εκτεθούν. Για το λόγο αυτό , ο Σκολάρι θα εμφανίσει ένα όσο το δυνατό πολυάριθμο κέντρο.
Αμφίβολοι: -
Απουσίες: Λουις Γκουστάβο
ΚΟΛΟΜΒΙΑ: Έκανε επίδειξη δύναμης κόντρα στους Ουρουγουανούς και γιγάντωσε την πίστη της για μια ονειρεμένη πορεία στη διοργάνωση. Ο Πέκερμαν αλλάζει την ομάδα ανάλογα με τον αντίπαλο και τις αδυναμίες, που εκείνος οσμίζεται. Προς το παρόν δικαιώνεται σε απόλυτο βαθμό. Κόντρα στους οικοδεσπότες, ένας Αργεντινός, έχει την ευκαιρία να τους ‘’κλείσει το σπίτι’’ ανοίγοντας το δρόμο και στην ομάδα της πατρίδας του.Μα πάνω από όλα θέλει να δικαιωθεί για το φετινό του δημιούργημα. Την καλύτερη εθνική Κολομβίας όλων των Μουντιάλ.
Για το σκοπό αυτό πρέπει να ‘’δασκαλέψει’’ πολύ τα πλάγια μπακ στο να μην αφήνουν εκτεθειμένα τα νώτα τους, μιας και θα γίνουν εύκολη λεία για τους Νέιμαρ και Χουλκ. Πρέπει να τιθασεύσει τον Κουαδράδο , και να τον ενσωματώσει σε ένα τακτικό ομαδικό σύνολο όπως έχει καταφέρει ως τώρα.
Πρέπει να συνεχίσει να βασίζεται στην αυτοθυσία και αυταπάρνηση των αμυντικών χαφ Αγκιλάρ και Σάντσεζ που βάζοντας το’’ εγώ’’ κάτω από το ομαδικό ‘’εμείς’’ τρέχουν και καλύπτουν όλες τις τρύπες στη μεσοαμυντική γραμμή της ομάδας. Πρέπει τέλος να δει και κάποιο από τα φορ της ομάδας να σκοράρει σε παιχνίδι που η μπάλα ‘’καίει’’.
Για το τέλος αφήνουμε τον Χαμές Ροντρίγκεζ. Πρώτος σκόρερ ως τώρα της διοργάνωσης πάνω από Νέιμαρ και Μέσι. Στον ελεύθερο ρόλο του ‘’10’’ , εξυψώνει με τις απαράμιλλες εμπνεύσεις του, το παιχνίδι της Κολομβίας ,εκμηδενίζοντας την απουσία Φαλκάο. Είναι η πίστη του ότι θα γίνει ο καλύτερος παίχτης του κόσμου που παρασύρει και τους συμπαίχτες του στο τρελό Κολομβιανό πάρτι.
Απουσίες: -
Συμπέρασμα
Πέρα από κάρμα που οδηγεί τις σκέψεις ποδοσφαιριστών και προπονητών, υπάρχει και η ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Τα δεδομένα μιλούν για προβάδισμα των γηπεδούχων. Τα ντέρμπι της Νοτίου Αμερικής είναι πάντως ματς καρδιάς και πολλές φορές ανατροπής των δεδομένων. Και όταν πιστεύουν όλοι το ίδιο δυνατά , η εύνοια πάει σε αυτόν που έχει δείξει ως τώρα την καλύτερη διαγωγή. Επομένως, το παιχνίδι θα είναι ισορροπημένο με εξαιρετικά πιθανό το Χ στο πρώτο ημίχρονο. Θεωρείται, τέλος, value το 2-3 γκολ διότι οι επιθετικοί αποτελούν τα σημεία αναφοράς αμφότερων.
ALEX WEB RADIO/TV
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου