Διατηρεί ελπίδες πρόκρισης στους 16 του Μουντιάλ,πως περναει...
20/06/2014
Ακόμη και παίζοντας με παίκτη λιγότερο κι έχοντας χάσει από νωρίς
τον Μήτρογλου, η Εθνική αρνήθηκε να… πεθάνει και με το ηρωικό 0-0 κόντρα
στην Ιαπωνία διατηρεί ελπίδες πρόκρισης στους 16 του Μουντιάλ
Σε ένα παιχνίδι που σχεδόν όλα πήγαν από την αρχή στραβά, η Εθνική έβγαλε στην επιφάνεια τα στοιχεία που την έφεραν μέχρι τη Βραζιλία και κατάφερε να πάρει ισοπαλία 0-0 από την Ιαπωνία, αποτέλεσμα που την αφήνει ζωντανή στο παιχνίδι της πρόκρισης.
Σε ένα παιχνίδι που σχεδόν όλα πήγαν από την αρχή στραβά, η Εθνική έβγαλε στην επιφάνεια τα στοιχεία που την έφεραν μέχρι τη Βραζιλία και κατάφερε να πάρει ισοπαλία 0-0 από την Ιαπωνία, αποτέλεσμα που την αφήνει ζωντανή στο παιχνίδι της πρόκρισης.
Κορυφαίοι για την ομάδα του Σάντος οι Μανωλάς, Καρνέζης, Μανιάτης, Παπασταθόπουλος αλλά και ο ακούραστος Καραγκούνης, αν και από τη στιγμή που έμεινε με παίκτη λιγότερο εξ αιτίας της αποβολής του Κατσουράνη, δεν υπήρξε ποδοσφαιριστής που να υστέρησε.
Πλέον η υπόθεση «πρόκριση» παραμένει ανοιχτή, αλλά για να έρθει θα χρειαστεί νίκη επί της Ακτή Ελεφαντοστού και παράλληλα (για να μην μπλέξουμε με ισοβαθμίες που αυτήν τη στιγμή δεν ευνοούν) να μην τα καταφέρει η Ιαπωνία κόντρα στην (αδιάφορη αφού έχει ήδη περάσει) Κολομβία.
Η βαθμολογία του ομίλου:
Κολομβία 6 (5-1)
Ακτή Ελεφαντοστού 3 (3-3)
Ιαπωνία 1 (1-2)
Ελλάδα 1 (0-3)
Η επόμενη αγωνιστική:
23/6 23.00 Ελλάδα-Ακτή Ελεφαντοστού
23/6 23.00 Ιαπωνία-Κολομβία
Το ματς
Ακόμη και οι «κατάσκοποι» των Ιαπώνων, οι άνθρωποι δηλαδή που από τη μέρα της κλήρωσης των ομίλων παρακολουθούν τα παιχνίδια της Εθνικής, θα πρέπει να παραξενεύτηκαν από την εικόνα της ομάδας του Σάντος.
Φυσικά, δεν θα περίμενε κανείς από τους Έλληνες να αλλάξουν αίφνης τρόπο παιχνιδιού τους και να αρχίσουν να επιτίθενται κατά κύματα, αλλά σίγουρα το… κατενάτσιο –είτε από ανάγκη, είτε από επιλογή- του πρώτου ημιχρόνου δεν ήταν και ό,τι ελκυστικότερο θα μπορούσε να παρουσιάσει ως θέαμα η «γαλανόλευκη».
Αποφασισμένη να παραχωρήσει γήπεδο και να χτυπήσει στην κόντρα η Εθνική, επέτρεψε στον Χόντα και την παρέα του να διατηρούν συνεχώς την μπάλα στα πόδια τους, παρουσιάζοντας ένα… τίκι-τάκα ασιατικού τύπου (70%-30% κατοχή μπάλας και 299-70 οι σωστές πάσες), χωρίς αυτή η χαοτική διαφορά να μεταφραστεί ποτέ σε φάσεις για γκολ.
Όταν μετά το 3-0 από την Κολομβία ο Σάντος κατάστρωνε τα σχέδιά του, προφανώς κάποιος του έκανε βουντού (άλλωστε στη Βραζιλία υπάρχει μεγάλη παράδοση σε τέτοιου τύπου δοξασίες. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός πως οι είδε τους δύο ανθρώπους στους οποίους εμπιστεύτηκε θέση βασικού απέναντι στους Ιάπωνες να αποχωρούν πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο μέρος. Ο Μήτρογλου βγήκε σφαδάζοντας, προδομένος από τραυματισμό και λίγο αργότερα η αποβολή του Κατσουράνη με δεύτερη κίτρινη (που θα όφειλε ως παίκτης με τεράστια εμπειρία να αποφύγει) ανάγκασε τον Πορτογάλο να θυσιάσει και τον Φετφατζίδη…
Με Γκέκα και Καραγκούνη πλέον στον αγωνιστικό χώρο και αριθμητικό μειονέκτημα η άμυνα και η… προσευχή αποτέλεσαν μονόδρομο απέναντι σε μια ομάδα που τουλάχιστον στο συγκεκριμένο παιχνίδι δεν έδειχνε τίποτα εξωπραγματικό και ανίκητο, όπως απέδειξε και η μεγαλύτερη ευκαιρία που ήρθε από πόδια Έλληνα ποδοσφαιριστή, του Τοροσίδη, που έμεινε να κοιτά απορημένος την… πτήση του Καβασίμα προκειμένου να αποκρούσει το εκπληκτικό του σουτ.
Όσο ο Καρνέζης έδειχνε σταθερότητα κάτω από τα δοκάρια, ο Μανιάτης ήλεγχε τις διαδρομές του Χόντα και οι κεντρικοί αμυντικοί δεν άφηναν τον Οσάκο να γίνει απειλητικός, η ελπίδα πως μια ελληνική αντεπίθεση ή μια στημένη φάση θα μπορούσε να αποβεί καθοριστική γινόταν ο… 11ος παίκτης της Εθνικής.
Κάποτε το είχε πει ο Βασίλης Δανιήλ (και παραδόθηκε σε αιώνια.. χλεύη) αλλά συνέβη για μια φορά ακόμη. Η ομάδα που έμεινε με παίκτη λιγότερο, η Ελλάδα δηλαδή, έβγαλε περισσότερη ψυχή και με το 4-4-1 που γινόταν 4-2-3 στην επίθεση, τα έδωσε όλα προκειμένου να κρατήσει τουλάχιστον την ισοπαλία που θα τη διατηρούσε ζωντανή για την πρόκριση.
Δύο φορές όλες κι όλες έφτασαν μια ανάσα από το γκολ οι αντίπαλοι της Εθνικής και αυτό συνέβη μόνο όταν η κόπωση έκανε την εμφάνισή της κι ενώ λίγο νωρίτερα ο Γκέκας έχασε την ευκαιρία να γίνει ήρωας. Στην κεφαλιά του διεθνούς επιθετικού, δυστυχώς, ο Καγκασίμα είχε και πάλι εντυπωσιακή απάντηση.
Αποτελούν ποδοσφαιρικά κλισέ, μα είναι οι μόνες εκφράσεις που μπορούν να περιγράψουν τα τελευταία λεπτά του αγώνα. Με ηρωισμό και… ελληνική ψυχή, η εξαιρετική καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς αμυντική τετράδα (πεντάδα αν βάλουμε μέσα και τον πολύ καλό Καρνέζη) συνεπικουρούμενη από όλους τους υπόλοιπους που έδωσαν τα πάντα μέσα στο γήπεδο προσπάθησε και κατάφερε να αποκρούσει το μπαράζ επιθέσεων των αντιπάλων.
Έτσι, διατηρήθηκε στο κόλπο της πρόκρισης παρά το γεγονός πως τη στιγμή που έμενε με δέκα ελάχιστοι της έδιναν την παραμικρή πιθανότητα όχι μόνο για να αποφύγει την ήττα αλλά ενδεχομένως και το διασυρμό.
Οι συνθέσεις:
Ελλάδα (Φερνάντο Σάντος): Καρνέζης, Χολέμπας, Μανωλάς, Παπασταθόπουλος, Τοροσίδης, Μανιάτης, Κατσουράνης, Κονέ (81’ Σαλπιγγίδης), Φετφατζίδης (41’ Καραγκούνης), Σαμαράς, Μήτρογλου (35’ Γκέκας)
Στον πάγκο: Τζαβέλλας, Μόρας, Τζιόλης, Βύντρα, Γλύκος, Καπίνο, Χριστοδουλόπουλος, Σάμαρης, Ταχτσίδης
Ιαπωνία (Αλμπέρτο Τζακερόνι): Καβασίμα, Ουτσίντα, Γιοσίντα, Κόνο, Ναγκατόμο, Γιαμαγκούτσι, Χασέμπε (46’ Εντό), Οκαζάκι, Χόντα, Οκούμπο, Οσάκο (57’ Καγκάβα)
Στον πάγκο: Σακάι, Μορισίτζε, Κιγιοτάκε, Κακιτάνι, Νισικάβα, Αογιάμα, Ινόα, Σαΐτο, Σακάι, Γκόντα
Η κριτική των διεθνών
Aναλύουμε την παρουσία των
παικτών της Εθνικής Ελλάδος στην αναμέτρηση με την Ιαπωνία. Αυτοί που
πάλεψαν το ματς και αυτοί που απογοήτευσαν με την απόδοση τους.
Μπορεί να μην έθελξε με την εμφάνισή της, αλλά η Ελλάδα
πήρε τον πρώτο της βαθμό στο Μουντιάλ της Βραζιλίας και παρέμεινε
ζωντανή στην πρόκριση μετά τη λευκή ισοπαλία με την Ιαπωνία.
Καρνέζης: Επί της ουσίας χρειάστηκε σε
δύο στιγμές και ήταν εκεί, στο σουτ του Οκούμπο στο 77' και στο φάουλ
του Έντο στο 90'. Ήταν ήρεμος και αν πρέπει να βρει κανείς οπωσδήποτε
ένα ψεγάδι του αυτό έχει να κάνει με την τάση του να μένει στο τέρμα σε
1-2 φάσεις που θα μπορούσε να βγει και να τις καθαρίσει.
Τοροσίδης: Πολύ καλός, δε δέχτηκε φάσεις στην πλευρά του, ενώ είχε και κάποια καλά ανεβάσματα. Εκτός των άλλων είχε στο ενεργητικό του και μία πολύ καλή στιγμή. Ήταν πιο δύσκολο για εκείνον να συνεισφέρει επιθετικά στο δεύτερο ημίχρονο.
Μανωλάς: Συγκλονιστικός, πιθανότατα ο καλύτερος παίκτης της Εθνικής. Δεν έχασε μονομαχία, στις περισσότερες φάσεις έβγαινε πρώτος και δεν ήταν λίγες οι φορές που έδωσε τη λύση την ύστατη στιγμή.
Παπασταθόπουλος: Έκανε σχεδόν αλάνθαστο παιχνίδι. Εκπληκτικός τόσο ψηλά όσο και χαμηλά, ενώ υπάρχει και φάση στην οποία νίκησε δύο Ιάπωνες ταυτόχρονα. Ωστόσο, θα μπορούσε να έχει χύσει την καρδάρα με το γάλα σε μία στιγμή του δευτέρου ημιχρόνου που αδικαιολόγητα δεν απομάκρυνε την μπάλα.
Χολέμπας: Κακός για άλλο ένα παιχνίδι. Η καλύτερη φάση της Ιαπωνίας έγινε με τον Ουτσίντα να βγαίνει στην πλάτη του, ενώ συνολικά δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη. Επιπλέον, ναι μεν ανέβηκε κάποιες φορές αλλά οι επιλογές τους τις περισσότερες φορές ήταν κακές.
Κατσουράνης: Ο χειρότερος παίκτης του γηπέδου. Στο πρώτο ημίχρονο δεν ήταν λίγες οι φορές που δεν υπήρχε παίκτης ακριβώς έξω από τη μεγάλη περιοχή, στο πεδίο δράσης του δηλαδή. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι αποβλήθηκε χωρίς λόγο επειδή δεν μπορούσε να προλάβει τους Ιάπωνες.
Μανιάτης: Έκανε πάρα πολύ καλό παιχνίδι. Κάλυψε πάρα πολλά μέτρα, δεν πούλησε την μπάλα και είχε και μία στιγμή στο πρώτο ημίχρονο που ίσως θα μπορούσε να έχει κάνει καλύτερη επιλογή. Κέρδισε και όλες τις εναέριες μονομαχίες του.
Κονέ: Τα έδωσε όλα. Είναι χαρακτηριστικό πως όταν έγινε αλλαγή δεν είχε ανάσες. Έτρεξε, έδωσε κάποιες βοήθειες επιθετικά και χωρίς την μπάλα ήταν καλύτερος από το πρώτο παιχνίδι.
Φετφατζίδης: Κινήθηκε σε ρηχά νερά έχοντας αγωνιστεί κάτι λιγότερο από ένα ημίχρονο. Δεν τον βοήθησε και το παιχνίδι, αφού η Εθνική μας έπαιζε πίσω. Ακούμπησε μόλις 12 φορές την μπάλα και το μόνο θετικό είναι ότι ήταν αλάνθαστος στις πάσες του.
Σαμαράς: Είχε καλές και κακές στιγμές. Στο δεύτερο ημίχρονο προσπάθησε να πάρει πολλές προσπάθειες πάνω του. Κάποιες του βγήκαν, άλλες όχι. Έδωσε και βοήθειες στα μετόπισθεν.
Μήτρογλου: Όσο ήταν στο γήπεδο δεν μπόρεσε να προσφέρει. Βρέθηκε ελάχιστες φορές σε επαφή με την μπάλα, έχοντας όμως 1-2 καλές ενέργειες. Έγινε αναγκαστική αλλαγή με αποτέλεσμα να μην προλάβει να δείξει όσα θα ήθελε.
Γκέκας: Δεν βοήθησε σχεδόν καθόλου. Δεν ήταν και εύκολο, όμως, δεδομένου ότι η Εθνική ανέβαζε λίγους παίκτες. Ωστόσο, δε ζήτησε μπάλα, ούτε επιδίωξε να συνδυαστεί με τους υπόλοιπους. Έδειξε, πάντως, ότι του χρειάζεται μόνο μία στιγμή, στη φάση που απείλησε με κεφαλιά από κόρνερ.
Καραγκούνης: Ήταν από τους καλύτερους παίκτες. Πάλεψε πάρα πολύ, κάλυψε μέτρα και κέρδισε έξυπνα χρόνο όταν χρειάστηκε. Έδωσε μάχες, έκανε κλεψίματα και έδειξε πως αξίζει περισσότερο χρόνο.
Σαλπιγγίδης: Αγωνίστηκε για περίπου δέκα λεπτά και επί της ουσίας δεν μπορεί να κριθεί. Ήρθε σε επαφή με την μπάλα μόλις πέντε φορές.
ΣΑΝΤΟΣ: Έκανε λάθη τόσο στις αρχικές επιλογές του όσο και στη συνέχεια. Ο Χολέμπας ήταν προβληματικός και στο πρώτο παιχνίδι αλλά πήρε φανέλα βασικού. Ο Κατσουράνης ήταν δεδομένο ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει στην ταχύτητα τους Ιάπωνες, αλλά έπαιξε. Ο Γκέκας ήταν κακός κόντρα στην Κολομβία, αλλά όταν ο Μήτρογλου δεν μπορούσε να συνεχίσει, του δόθηκε η ευκαιρία. Του πιστώνεται ότι ενήργησε γρήγορα μετά την αποβολή κι έβαλε τον Καραγκούνη.
Τοροσίδης: Πολύ καλός, δε δέχτηκε φάσεις στην πλευρά του, ενώ είχε και κάποια καλά ανεβάσματα. Εκτός των άλλων είχε στο ενεργητικό του και μία πολύ καλή στιγμή. Ήταν πιο δύσκολο για εκείνον να συνεισφέρει επιθετικά στο δεύτερο ημίχρονο.
Μανωλάς: Συγκλονιστικός, πιθανότατα ο καλύτερος παίκτης της Εθνικής. Δεν έχασε μονομαχία, στις περισσότερες φάσεις έβγαινε πρώτος και δεν ήταν λίγες οι φορές που έδωσε τη λύση την ύστατη στιγμή.
Παπασταθόπουλος: Έκανε σχεδόν αλάνθαστο παιχνίδι. Εκπληκτικός τόσο ψηλά όσο και χαμηλά, ενώ υπάρχει και φάση στην οποία νίκησε δύο Ιάπωνες ταυτόχρονα. Ωστόσο, θα μπορούσε να έχει χύσει την καρδάρα με το γάλα σε μία στιγμή του δευτέρου ημιχρόνου που αδικαιολόγητα δεν απομάκρυνε την μπάλα.
Χολέμπας: Κακός για άλλο ένα παιχνίδι. Η καλύτερη φάση της Ιαπωνίας έγινε με τον Ουτσίντα να βγαίνει στην πλάτη του, ενώ συνολικά δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη. Επιπλέον, ναι μεν ανέβηκε κάποιες φορές αλλά οι επιλογές τους τις περισσότερες φορές ήταν κακές.
Κατσουράνης: Ο χειρότερος παίκτης του γηπέδου. Στο πρώτο ημίχρονο δεν ήταν λίγες οι φορές που δεν υπήρχε παίκτης ακριβώς έξω από τη μεγάλη περιοχή, στο πεδίο δράσης του δηλαδή. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι αποβλήθηκε χωρίς λόγο επειδή δεν μπορούσε να προλάβει τους Ιάπωνες.
Μανιάτης: Έκανε πάρα πολύ καλό παιχνίδι. Κάλυψε πάρα πολλά μέτρα, δεν πούλησε την μπάλα και είχε και μία στιγμή στο πρώτο ημίχρονο που ίσως θα μπορούσε να έχει κάνει καλύτερη επιλογή. Κέρδισε και όλες τις εναέριες μονομαχίες του.
Κονέ: Τα έδωσε όλα. Είναι χαρακτηριστικό πως όταν έγινε αλλαγή δεν είχε ανάσες. Έτρεξε, έδωσε κάποιες βοήθειες επιθετικά και χωρίς την μπάλα ήταν καλύτερος από το πρώτο παιχνίδι.
Φετφατζίδης: Κινήθηκε σε ρηχά νερά έχοντας αγωνιστεί κάτι λιγότερο από ένα ημίχρονο. Δεν τον βοήθησε και το παιχνίδι, αφού η Εθνική μας έπαιζε πίσω. Ακούμπησε μόλις 12 φορές την μπάλα και το μόνο θετικό είναι ότι ήταν αλάνθαστος στις πάσες του.
Σαμαράς: Είχε καλές και κακές στιγμές. Στο δεύτερο ημίχρονο προσπάθησε να πάρει πολλές προσπάθειες πάνω του. Κάποιες του βγήκαν, άλλες όχι. Έδωσε και βοήθειες στα μετόπισθεν.
Μήτρογλου: Όσο ήταν στο γήπεδο δεν μπόρεσε να προσφέρει. Βρέθηκε ελάχιστες φορές σε επαφή με την μπάλα, έχοντας όμως 1-2 καλές ενέργειες. Έγινε αναγκαστική αλλαγή με αποτέλεσμα να μην προλάβει να δείξει όσα θα ήθελε.
Γκέκας: Δεν βοήθησε σχεδόν καθόλου. Δεν ήταν και εύκολο, όμως, δεδομένου ότι η Εθνική ανέβαζε λίγους παίκτες. Ωστόσο, δε ζήτησε μπάλα, ούτε επιδίωξε να συνδυαστεί με τους υπόλοιπους. Έδειξε, πάντως, ότι του χρειάζεται μόνο μία στιγμή, στη φάση που απείλησε με κεφαλιά από κόρνερ.
Καραγκούνης: Ήταν από τους καλύτερους παίκτες. Πάλεψε πάρα πολύ, κάλυψε μέτρα και κέρδισε έξυπνα χρόνο όταν χρειάστηκε. Έδωσε μάχες, έκανε κλεψίματα και έδειξε πως αξίζει περισσότερο χρόνο.
Σαλπιγγίδης: Αγωνίστηκε για περίπου δέκα λεπτά και επί της ουσίας δεν μπορεί να κριθεί. Ήρθε σε επαφή με την μπάλα μόλις πέντε φορές.
ΣΑΝΤΟΣ: Έκανε λάθη τόσο στις αρχικές επιλογές του όσο και στη συνέχεια. Ο Χολέμπας ήταν προβληματικός και στο πρώτο παιχνίδι αλλά πήρε φανέλα βασικού. Ο Κατσουράνης ήταν δεδομένο ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει στην ταχύτητα τους Ιάπωνες, αλλά έπαιξε. Ο Γκέκας ήταν κακός κόντρα στην Κολομβία, αλλά όταν ο Μήτρογλου δεν μπορούσε να συνεχίσει, του δόθηκε η ευκαιρία. Του πιστώνεται ότι ενήργησε γρήγορα μετά την αποβολή κι έβαλε τον Καραγκούνη.
Έτσι περνάει η Εθνική
Είμαστε ακόμα ζωντανοί! Με τον μάγκικο πόντο που πήρε από την
Ιαπωνία, η Εθνική μένει στο κόλπο της πρόκρισης μέχρι την τελευταία
αγωνιστική. Εκεί όπου δε χρειάζεται και κανένα… θαύμα για να περάσει.
Επίτευγμα όχι αμελητέο -αν σκεφτεί κανείς ότι ομάδες όπως η Ισπανία και Αγγλία χαιρέτησαν ή ετοιμάζονται να χαιρετήσουν το Μουντιάλ.
Για να περάσει ωστόσο στη φάση των «16» το αποτέλεσμα στο τελευταίο παιχνίδι με την Ακτή Ελεφαντοστού είναι μονόδρομος:
Νίκη, με την οποία θα βάλουμε από κάτω τους Αφρικανούς (οι οποίοι θα βολεύονται και με ισοπαλία, σε περίπτωση που η Ιαπωνία δε νικήσει την Κολομβία ή το κάνει με ένα μόνο γκολ διαφορά).
Το τρίποντο από μόνο του, ωστόσο, δεν θα είναι αρκετό για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Διότι παράλληλα θα χρειάζεται οι Γιαπωνέζοι να μην επικρατήσουν της Κολομβίας. Κάτι, όμως, που μόνο απίθανο δε μοιάζει, καθώς οι Λατινοαμερικανοί έχουν μεν προκριθεί, ωστόσο δεν θα 'ναι αδιάφοροι εξαιτίας του κινήτρου να τερματίσουν πρώτοι.
Όσο για το ενδεχόμενο η Ιαπωνία να επικρατήσει την τελευταία αγωνιστική, τότε η Εθνική θα πρέπει να κάνει... παπάδες απέναντι στην Ακτή, καθώς θα χρειάζεται νίκη με 3 γκολ περισσότερα απ' αυτή των Ασιατών για να προκριθεί.
Αναλυτικά η βαθμολογία (2 αγ.)
Κολομβία 6 (5-1)
Ακτή Ελεφαντοστού 3 (3-3)
Ιαπωνία 1 (1-2)
Ελλάδα 1 (0-3)
ALEX WEB RADIO/TV
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου