Το Thrylos.gr σας παρουσιάζει όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τον συμπαίκτη του Λουτσιάνο Γκαλέτι στην σπουδαία εθνική Αργεντινής κ-21 στις αρχές της χιλιετίας, για τον τερματοφύλακα που πλακώθηκε με συμπαίκτη του, για τον αρχηγό της Βασιλείας και πάλαι ποτέ μεγάλο ταλέντο της χώρας του, υπ' αριθμόν 1 στόχο για την εστία του Ολυμπιακού, Φράνκο Κοστάντσο.


Γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1980, στο Ρίο Κουάρτο, ένα χωριό 150.000 κατοίκων στην Κόρντομπα και σε μία οικογένεια με 2 αδερφούς και 1 αδερφή επέλεξε να ακολουθήσει τον δρόμο του ποδοσφαίρου, έστω και από μία θέση όχι συνηθισμένη για την ηλικία του. Πρωτοφόρεσε γάντια τερματοφύλακα για λογαριασμό της Ατλέτικα Εστουδιάντες του χωριού του και λίγο αργότερα μετακόμισε στο Μπουένος Άιρες για να ενταχθεί στην Ρίβερ Πλέιτ.

Προτού κάνει το ντεμπούτο του με τους "εκατομμυριούχους" είχε προλάβει να κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Νότιας Αμερικής κ-21 με την Αργεντινή, έχοντας ως συμπαίκτες σε αυτό του τουρνουά (που διεξήχθη στην πατρίδα του) τον Λουτσιάνο Γκαλέτι (1ος σκόρερ του θεσμού με 9 γκολ), τον Άλντο Ντουσέρ, τον Πάμπλο Αϊμάρ και τον Εστέμπαν Καμπιάσο. Ορισμένοι από τους αντιπάλους του που άφησε πίσω της η "αλμπιτσελέστε" στον τελικό όμιλο ήταν ο Ροναλντίνιο, ο Ρόκε Σάντα Κρους, ο Ντιέγο Φορλάν, ο Ερνέστο Τσεβαντόν, ο Ντάβιντ Πιζάρο και ο Ματουζάλεμ.

Το 2000 συνέχισε στην εθνική κ-21, ωστόσο πήρε και τις πρώτες ευκαιρίες στη Ρίβερ. Σε ηλικία 20 ετών ανέλαβε βασικός τερματοφύλακας στο Clausura, ωστόσο ένας τραματισμός τον άφησε έξω την επόμενη σεζόν. Το 2002-2003 άρχισε να κάνει δειλά-δειλά την επανεμφάνισή του, κερδίζοντας ξανά τη θέση του από τον Ερμάν Λουξ και τον Οκτώβριο του 2004, σε προκριματικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γερμανίας, έκανε ντεμπούτο με τη φανέλα της εθνικής ανδρών, στη νίκη επί της Ουρουγουάης. Αυτό ήταν... Το νερό είχε μπει στο αυλάκι και ο Κοστάντσο ανέλαβε επ' ώμου την υπεράσπιση της εστίας της Ρίβερ Πλέιτ, με την οποία πανηγύρισε τα πρωταθλήματα Clausura του 2002, του 2003 και του 2004. Το 2003, δε, έφτασε μέχρι τον τελικό του Κόπα Σουδαμερικάνα (αντίστοιχο του Europa League), μετά από μία εκπληκτική εμφάνιση στον επαναληπτικό ημιτελικό απέναντι στη Σάο Πάουλο, στον οποίο έσωσε και πέναλτι. Στον διπλό τελικό η Ρίβερ υποτάχθηκε στην Σιενσιάνο του Περού.



Όταν το 2005-2006 έχασε ξανά τη θέση του στην ενδεκάδα, δεν άντεξε άλλο. Έφυγε με τη λήξη του πρωταθλήματος Apertura μετά από 82 ματς στο σύλλογο και αναζήτησε διέξοδο πέρα από τον Ατλάντικο και τη βρήκε στην εστία της ισπανικής Αλαβές. Οι προσδοκίες του δεν επαληθεύθηκαν, αφού οι Βάσκοι αποδείχθηκαν "πυροτέχνημα" και υποβιβάστηκαν αμέσως. Ζήτησε από τον προπονητή του, Χοσέ Μαρία Σαλμερόν, να τον βάλει στη λίστα των υπό παραχώρηση παικτών, αφού δεν ήθελε να αγωνιστεί στη Segunda Division. Παρ' όλα αυτά, η κακή χρονιά στο βιογραφικό του, δεν του επέτρεψε να βρει νέα ομάδα σε υψηλού επιπέδου πρωτάθλημα. Τον προσέγγισε η Βασιλεία της Ελβετίας και έναντι 2.000.000 ευρώ για το 85% των δικαιωμάτων του τον έκανε δικό της.



Η διαδοχή του βετεράνου διεθνή Ελβετού τερματοφύλακα, Πασκάλ Τσουμπερμπίλερ αποδείχθηκε δύσκολη υπόθεση. Στο πρώτο παιχνίδι του ο Κοστάντσο έκανε ένα τρομερό λάθος που εκμεταλλεύθηκε ο επιθετικός Άλβαρο Σαμπόριο της Σιόν, ενώ στο δεύτερο ματς, κόντρα στην Ξαμάξ, σημείωσε αυτογκόλ. Το εξαιρετικό 2ο μισό της σεζόν 2006-2007, όμως, δικαίωσε την επιλογή της Βασιλείας και ανακηρύχθηκε Κορυφαίος Παίκτης της Χρονιάς του συλλόγου. Την επόμενη σεζόν ήταν ακόμη καλύτερος και εκ των κορυφαίων της πορείας της Βασιλείας μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου UEFA. Ήταν η αιτία της εκτός έδρας ισοπαλίας με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ στο "Μάκσιμιρ", μέσα σε μία εχθρική ατμόσφαιρα.



Η πορεία των Ελβετών σταμάτησε στα προημιτελικά από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας, ωστόσο ο Κοστάντσο είχε δείξει και με το παραπάνω τα διαπιστευτήριά του, παίρνοντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Μέχρι και τη φετινή σεζόν, όπου ετοιμάζεται να πανηγυρίσει ακόμη ένα πρωτάθλημα, ο Κοστάντσο έχει κατακτήσει 2 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα Ελβετίας, παίζοντας βασικό ρόλο σε όλες τις επιτυχίες, αφού μόνο τη σεζόν 2009-2010 έχασε ορισμένα ματς λόγω τραυματισμού.

Το επεισόδιο με τον Φεράτι

Η τελευταία φορά που έγινε αναφορά παγκοσμίως στο όνομά του δεν ήταν για καλό λόγο. Ήτανη 9η Αυγούστου του 2009, όταν στο περιθώριο της ισοπαλίας 1-1 με τη Ζυρίχη ήρθε στα χέρια με τον συμπαίκτη του, Μπεγκ Φεράτι. Οι 2 παίκτες άρχισαν να σπρώχνονται ελαφρά μετά από έντονη διαγωνία, ο Φεράτι τον έσπρωξε πιο δυνατά και ο Κοστάντσο απάντησε τραβώντας του τα μαλλιά, προτού επεναίβουν οι ψυχραιμότεροι. Ο Αργεντινός τιμωρήθηκε με πρόστιμο από τον σύλλογο και με 3 αγωνιστικές από την ελβετική ποδοσφαιρική ομοσπονδία.



Ο εκκεντρικός τερματοφύλακας Κοστάντσο

Σε περίπτωση που ο Αργεντινός καταλήξει στο λιμάνι του Πειραιά, οι "ερυθρόλευκοι" θα έχουν αποκτήσει έναν τερματοφύλακα με εξαιρετικά αντανακλαστικά και αρκετά σκληρό και επιθετικό, που δεν φοβάται να βάλει το σώμα του στη φωτιά για να σώσει την μπάλα. Η ταχύτητα με την οποία την επαναφέρει στον αγώνα είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό του.

Αν και τερματοφύλακας, γνωρίζει καλά τα μυστικά του ποδοσφαίρου και συχνά κάνει επίδειξη, αφού όταν του δίνεται η ευκαιρία, του αρέσει να ντριμπλάρει επιθετικούς. Αυτό το στοιχείο, καθώς και ορισμένες περίεργες επεμβάσεις του έχουν δώσει τον χαρακτηρισμό "εκκεντρικός". Στα αρνητικά του, η υπερβολική σιγουριά και η υπέρμετρη αυτοπεποίθηση που ορισμένες φορές οδηγούν σε λανθασμένες εκτιμήσεις.

Ο ντροπαλός άνθρωπος Κοστάντσο

Από την εποχή της Ρίβερ, απέφευγε να δίνει συνεντεύξεις και να μιλάει στα κανάλια. Δεν είχε δώσει ποτέ τηλεοπτική συνέντευξη και είναι χαρακτηριστικό πως για πρώτη φορά ακούστηκε δημόσια η φωνή του όταν έφυγε για την Αλαβές. Διατηρεί ένα πολύ χαμηλό προφίλ, είναι ντροπαλός και δεν δημιουργεί προβλήματα στο εσωτερικό των αποδυτηρίων.