Mundobasket:Τα προφιλ των ομαδων των ομιλων
30/08/2014
Ισπανία: Το θέλει σπίτι της
Μια φορά… δεν φτάνει. Η Ισπανία θέλει να επαναλάβει τον άθλο του 2006 και να στεφθεί ξανά παγκόσμια πρωταθλήτρια, αυτή τη φορά στο «σπίτι» της. Γι’ αυτό και υπήρξε πανστρατιά στο κάλεσμα του Χουάν Ορένγκα και όλοι οι αστέρες θα είναι παρόντες, αν και για αρκετούς όλα δείχνουν πως θα πρόκειται για την τελευταία συμμετοχή σε μεγάλη διοργάνωση.
Αστέρι: Κάποτε θα λέγαμε Πάου Γκασόλ, τώρα θα πούμε… Μαρκ. Ο σέντερ των Γκρίζλις προέρχεται από καλύτερες σεζόν από τον αδερφό του, είναι εντυπωσιακά βελτιωμένος και συνδυάζει καταλυτική παρουσία στην άμυνα με πολυμορφική συμμετοχή στην επίθεση.
Ατού: Είναι τόσα πολλά. Έδρα (με ό,τι αυτό συνεπάγεται), ποιότητα, βάθος ρόστερ…
Αδυναμία: Το άγχος του γηπεδούχου. Το είχαν πληρώσει, άλλωστε, οι Ισπανοί στο Ευρωμπάσκετ του 2007 απέναντι στην όχι καλύτερή τους Ρωσία. Ίσως και ο προπονητής να είναι περισσότερο «διαχειριστής» κι όχι δοκιμασμένος κόουτς.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Ρίκι Ρούμπιο (Τίμπεργουλβς), Χοσέ Καλντερόν (Μάβερικς), Σέρχιο Ροντρίγκεθ (Ρεάλ Μαδρίτης), Χουάν Κάρλος Ναβάρο (Μπαρτσελόνα), Σέρχιο Γιουλ (Ρεάλ Μαδρίτης).
Φόργουορντ: Άλεξ Αμπρίνες (Μπαρτσελόνα), Ρούντι Φερνάντεθ (Ρεάλ Μαδρίτης), Βίκτορ Κλαβέρ (Μπλέιζερς), Σερζ Ιμπάκα (Θάντερ).
Σέντερ: Πάου Γκασόλ (Μπουλς), Μαρκ Γκασόλ (Γκρίζλις), Φελίπε Ρέγες (Ρεάλ Μαδρίτης).
Σερβία: Στη μετα-«Ντούντα» εποχή
Η πρόκρισή της στο Μουντομπάσκετ ήρθε ανέλπιστα, αφού κανείς δεν περίμενε το «φτωχό» σε ταλέντο και παραστάσεις αλλά γεμάτο ελλείψεις ρόστερ του Ντούσαν Ίβκοβιτς να φτάσει τόσο μακριά. Τώρα οι «πλάβι»-με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς πλέον στο τιμόνι-είναι πληρέστεροι και δείχνουν ικανοί για κάτι καλό. Όχι όμως με βλέψεις να φτάσουν στην κορυφή, όπως το 2002…
Αστέρι: Ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα έκανε καταπληκτικές εμφανίσεις στην προετοιμασία. Ο συμπαίκτης του Αντετοκούνμπο στους Μπακς δίνει όγκο και ποιότητα στη ρακέτα της Σερβίας.
Ατού: Πολλοί ακόμη δεν έχουν πάρει στα… σοβαρά αυτή τη Σερβία. Και ίσως το πληρώσουν. Τα φιλικά ήταν ένα πρώτο δείγμα γραφής.
Αδυναμία: Τεόντοσιτς και Κρστιτς προέρχονται από τραυματισμούς και έχασαν μεγάλο μέρος της προετοιμασίας. Η ενσωμάτωσή τους ίσως μπερδέψει την ομάδα, που έδειχνε να ρολάρει και χωρίς αυτούς.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Στέφαν Γιόβιτς (Ραντνίτσκι), Μίλος Τεόντοσιτς (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Στέφαν Μάρκοβιτς (Ουνικάχα), Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς (Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ).
Φόργουορντ: Νεμάνια Μπιέλιτσα (Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ), Μάρκο Σιμόνοβιτς, Νίκολα Κάλινιτς, Λούκα Μίτροβιτς (Ερυθρός Αστέρας), Στέφαν Μπίρτσεβιτς (Ραντνίτσκι).
Σέντερ: Νέναντ Κρστιτς (Αναντολού Εφές), Ράσκο Κάτιτς (Ερυθρός Αστέρας), Μίροσλαβ Ραντούλιτσα (Μπακς), Βλάντιμιρ Στίματς (Ουνικάχα).
Γαλλία: Πρωταθλητές, αλλά… ελλιπείς
Η επόμενη μέρα μετά την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ είναι δύσκολη για τη Γαλλία. Ο Πάρκερ έγινε πατέρας και ξεκουράζεται, Νοά, Τουριάφ και Σεραφέν αποφάσισαν να μείνουν στις ΗΠΑ, ενώ ο Ντε Κολό τέθηκε νοκ άουτ με τραυματισμό και προπαραμονή το ίδιο έπαθε ο Ίαν Μαϊνμί. Οι «τρικολόρ» του Βενσάν Κολέ αποτελούν ένα μεγάλο αίνιγμα για το Μουντομπάσκετ.
Αστέρι: Ο Νικολά Μπατούμ είναι ο παίκτης που οι Γάλλοι περιμένουν να σηκώσει στις πλάτες του την ομάδα. Ελλείψει Πάρκερ το βάρος πέφτει στους ώμους του άσου των Μπλέιζερς. Θα λέγαμε τον πρωταθλητή με τους Σπερς στο ΝΒΑ Μπορίς Ντιαό, αλλά έπαιξε ελάχιστα στα φιλικά και μοιάζει βαρύς κι ανέτοιμος.
Ατού: Μετά τις ΗΠΑ έχουν την πιο αθλητική ομάδα υψηλού επιπέδου του τουρνουά. Κι αρκετοί από αυτούς έχουν και ταλέντο. Επίσης παρά τις πολλές και σημαντικές απουσίες, ειδικά στους ψηλούς, οι εναλλακτικές λύσεις μόνο… ανάγκης δεν είναι.
Αδυναμία: Η έλλειψη ενός γκαρντ μεγάλης κλάσης ίσως στοιχίσει στη Γαλλία.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Τόμας Ερτέλ (Λαμποράλ Κούτσα), Αντουάν Ντιό (Στρασμπούρ), Εβάν Φουρνιέ (Μάτζικ), Σαρλ Καουντί (Λε Μαν), Έντουιν Τζάκσον (Βιλερμπάν).
Φόργουορντ: Νικολά Μπατούμ (Μπλέιζερς), Μπορίς Ντιαό (Σπερς), Μικαέλ Ζελαμπάλ (Χίμκι), Φλοράν Πιετρούς (Νανσί).
Σέντερ: Ρούντι Γκομπέρ (Τζαζ), Τζόφρι Λοβέρν (Χίμκι), Κιμ Τιγί (Λαμποράλ Κούτσα).
Βραζιλία: Να ξεπλύνει τη ντροπή του ποδοσφαίρου
Η ποδοσφαιρική Βραζιλία απέτυχε παταγωδώς και διασύρθηκε στο Μουντιάλ. Η μπασκετική φιλοδοξεί αν μη τι άλλο να σταθεί με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας. Μπορεί μια πορεία μέχρι τα ημιτελικά να φαντάζει απίθανη, αλλά η «σελεσάο» έχει αρκετά καλό ρόστερ για να μη διασυρθεί από κανέναν και στον πάγκο της έναν έμπειρο προπονητή, τον Αργεντινό (!) Ρούμπεν Μανιάνο.
Αστέρι: Ο Τιάγκο Σπλίτερ έρχεται σαν πρωταθλητής του ΝΒΑ. Κι αυτό αυτομάτως δίνει αυτόν τον τίτλο στον σέντερ των Σπερς, αν και υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι παίκτες στην ομάδα.
Ατού: Χουέρτας, Μπαρμπόσα, Νενέ, Βαρεζάο και Σπλίτερ αποτελούν μονάδες μεγάλης κλάσης, που δεν έχουν την πολυτέλεια να διαθέτουν πολλές ομάδες.
Αδυναμία: Το βάθος του ρόστερ δεν είναι τόσο μεγάλο. Πέρα από 7-8 παίκτες, οι υπόλοιποι ούτε το ίδιο ταλέντο έχουν, ούτε μεγάλες παραστάσεις.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Μαρσελίνιο Χουέρτας (Μπαρτσελόνα), Λάρι Τέιλορ (Μπάουρου), Ραούλ Νέτο (Χιπουσκόα), Άλεξ Γκαρσία (Μπάουρου), Λεάντρο Μπαρμπόσα (Σανς).
Φόργουορντ: Μαρσέλο Μασάδο (Φλαμένγκο), Μάρκους Βινίσιους (Φλαμένγκο), Γκιλέρμε Τζιοβανόνι (Μπραζίλια).
Σέντερ: Άντερσον Βαρεζάο (Κλίβελαντ Καβαλίερς), Νενέ Ιλάριο (Ουίζαρντς), Τιάγκο Σπλίτερ (Σπερς), Ράφαελ Χετσχάιμερ.
Αίγυπτος: Χωρίς τύχη
Η δευτεραθλήτρια Αφρικής είχε ούτως ή άλλως λίγες πιθανότητες για κάτι καλό στο Μουντομπάσκετ. Οι σημαντικές απουσίες, αλλά και ο πανίσχυρος όμιλος στον οποίο συμμετέχει, μειώνουν ακόμη περισσότερο τις ελπίδες της για κάτι καλό.
Αστέρι: Όταν οι παίκτες σου αγωνίζονται στην Αίγυπτο ή σε μικρά κολέγια των ΗΠΑ, δεν μπορείς να μιλάς για… αστέρια.
Ατού: Μόνο το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Τίποτε άλλο.
Αδυναμία: Μόνο μία; Απειρία, ελλείψεις (πέντε παίκτες από το ρόστερ του Αφρομπάσκετ θα λείψουν), πανίσχυρος ανταγωνισμός… Θέλετε κι άλλα;
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Μουχάμαντ Ελ Σαμπάγκ (Αλ Ιτιχάντ), Βαέλ Χεντρ (Σπόρτινγκ Αλεξάνδρειας), Σερίφ Αμπντάλα (Γκερίζα), Ιμπραΐμ Ελ Γκαμάλ (Αλ Αχλί), Γιουσέφ Σούσα (Σπόρτινγκ Αλεξάνδρειας).
Φόργουορντ: Μοαμέν Αμπουελανίν (Αλ Ιτιχάντ), Μουσταφά Ελμεκάουι (Ζέμαλεκ), Μοχάμεντ Ελετί Αλιάν (Σπόρτινγκ Αλεξάνδρειας), Αμίρ Ελ Γκεντί (Γκεζίρα), Σραφ Ραμπί (Αλ Ιτιχάντ).
Σέντερ: Ασράφ Ραμπί (Αλ Ιτιχάντ), Σεΐφ Σαμίρ (Αλ Αχλί), Ραμί Αμπντάλα (Αλ Ιτιχάντ), Χαϊτάμ Καλίφα (Αλ Ιτιχάντ), Ομάρ Οράμπι (USC, NCAA).
Ιράν: Στο ποδόσφαιρο τα πάνε καλύτερα
Το Ιράν με φτωχή παράδοση στο μπάσκετ δεν θα μπορούσε παρά να έχει λιγοστές φιλοδοξίες στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Το πολύ-πολύ να επιθυμεί να έχει μια πορεία ανάλογη της ποδοσφαιρικής ομάδας στο πρόσφατο Μουντιάλ, όπου αν μη τι άλλο στάθηκε αξιοπρεπέστατα. Όμως με την μπάλα στα πόδια οι Ιρανοί μάλλον τα πάνε καλύτερα.
Αστέρι: Ο Χαμέντ Χαντάντι είναι με διαφορά ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Ο ύψους 2,18μ. σέντερ αγωνίζεται στην Τεχεράνη, αλλά έχει περάσει και από το ΝΒΑ.
Ατού: Η… υποτίμηση που δείχνουν παραδοσιακά οι «μεγάλοι» σε τέτοια εθνικά συγκροτήματα, μπορεί να τους δώσει μια κάποια τύχη στο τουρνουά.
Αδυναμία: Όπως και η Αίγυπτος… Δεν έχει ποιότητα, εμπειρία, βάθος και είναι ζσε όμιλο-φωτιά.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Σατζάντ Μασαγεκί (Μάχραμ), Χαμέντ Αφάγκ (Πετροχίμι), Μεντί Καμρανί (Πετροχίμι), Ερφάν Νασατζπούρ (Πετροχίμι), Μπενάμ Γιαχτσαλιντεκόρ (Πετροχίμι).
Φόργουορντ: Μοχάμαντ Τζαμσίντι (Αζάντ), Αρσαλάν Καζέμι (Πετροχίμι), Σαμάντ Νιχά (Μάχραμ), Οσίν Σαχακιάν (Μάχραμ), Αρμάν Ζανγκενέ (Μάχραμ).
Σέντερ: Ρουσμπέ Αργκαφάν (Ζομπ Αχάν), Χαμέντ Χαντάντι (Μάχραμ), Ασγκάρ Καρντούστ (Κάζμα)
Ελλάδα: Κι όπου μας βγάλει
Τέλος σε μια σειρά αποτυχημένων παρουσιών σε μεγάλες διοργανώσεις θέλει να βάλει η Εθνική. Ελλείψεις υπάρχουν και ουκ ολίγες (Σπανούλης, Κουφός, Περπέρογλου, Σχορτσανίτης, Μαυροκεφαλίδης αλλά και οι μη κληθέντες Φώτσης και Μπράμος), όμως άλλη τόση είναι η αποφασιστικότητα για ένα νέο ξεκίνημα, με πολλά νέα πρόσωπα και με νέο προπονητή, τον Φώτη Κατσικάρη. Τα μεγάλα λόγια αποφεύχθηκαν και προσδοκία όλων είναι αυτή η ομάδα να φτάσει όπου την οδηγήσουν οι δυνατότητές της κι όχι… παρακάτω, όπως συνέβη στα προηγούμενα χρόνια.
Αστέρι: Δύσκολο το ερώτημα, αλλά επιλέγουμε τον Κώστα Παπανικολάου. Η αλματώδης εξέλιξή του τον έφερε στους Ρόκετς αφού πέρασε με «άριστα» τις εξετάσεις στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρώπης με Ολυμπιακό και Μπαρτσελόνα.
Ατού: Το ομαδικό πνεύμα και η ταχύτητα στο ανοιχτό γήπεδο δείχνουν να είναι οι αρετές της Εθνικής.
Αδυναμία: Η έλλειψη αθλητικών ψηλών με γρήγορα πόδια στοιχίζει σε ριμπάουντ και την αντιμετώπιση του πικ εν ρολ.
Γκαρντ: Νίκος Ζήσης (Ούνιξ Καζάν), Βαγγέλης Μάντζαρης, Κώστας Σλούκας (Ολυμπιακός), Νικ Καλάθης (Γκρίζλις), Κώστας Βασιλειάδης (ελεύθερος).
Φόργουορντ: Κώστας Παπανικολάου (Ρόκετς), Γιάννης Αντετοκούνμπο (Μπακς), Γιώργος Πρίντεζης (Ολυμπιακός), Κώστας Καϊμακόγλου (Ούνιξ Καζάν).
Σέντερ: Γιάννης Μπουρούσης (Ρεάλ Μαδρίτης), Ίαν Βουγιούκας (ελεύθερος), Ανδρέας Γλυνιαδάκης (ελεύθερος).
Κροατία: Ισχυρή και με στόχους
Στο Ευρωμπάσκετ έφτασε στην πηγή, αλλά δεν ξεδίψασε με μετάλλιο. Έδειξε, ωστόσο, πως διαθέτει ένα εξαιρετικό ρόστερ με πολύ μέλλον. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο η ομάδα του Γιασμίν Ρέπεσα κατεβαίνει πάνοπλη και με δικαιολογημένα υψηλούς στόχους.
Αστέρι: Ο Άντε Τόμιτς αποτελεί την απάντηση σε όσους πιστεύουν πως οι πανύψηλοι και αργοί σέντερ είναι πλέον εκτός… μόδας. Πρωταθλητής στην Ισπανία με την Μπαρτσελόνα, αποτελεί το σημείο αναφοράς σε μια ομάδα με πολλούς ποιοτικούς παίκτες.
Ατού: Το ταλέντο , η πληρότητα σε όλες τις θέσεις και το βάθος του ρόστερ είναι κάτι που δεν αμφισβητείται από κανέναν.
Αδυναμία: Οι κροατικές ομάδες έχουν αποδειχτεί κατώτερες των περιστάσεων τα προηγούμενα χρόνια, όταν δεν τους έλειπε το ταλέντο, αλλά είχαν ζήτημα χαρακτήρα, νοοτροπίας και ομαδικού πνεύματος.
Το ρόστερ :
Γκαρντ: Ρόκο Λένι Ούκιτς (Τσεντεβίτα), Όλιβερ Λαφαγέτ (Ολυμπιακός), Κρούνοσλαβ Σιμόν (Λοκομοτίβ Κουμπάν).
Φόργουορντ: Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς (Νετς), Μάριο Χεζόνια (Μπαρτσελόνα), Λούκα Μπάμπιτς (Τσεντεβίτα), Ντάμιαν Ρούντεζ (Πέισερς), Ντάριο Σάριτς (Αναντολού Εφές).
Σέντερ: Νταμίρ Μάρκοτα (Μπιλμπάο), Άντε Τόμιτς (Μπαρτσελόνα), Λούκα Ζόριτς (Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ), Λούκσα Άντριτς (Αστάνα).
Αργεντινή: Αποδυναμωμένη και γερασμένη
Ένα μεγάλο αίνιγμα είναι η Αργεντινή. Γιατί εξακολουθεί μεν να διαθέτει σπουδαίες μονάδες, ωστόσο αυτές είναι… ίδιες με αυτές που διέθετε προ δεκαετίας. Και… λιγότερες, αφού από το Μουντομπάσκετ θα λείψουν Τζινόμπιλι, Ντελφίνο Χ. Γκουτιέρες. Πάντως ουδείς μπορεί να υποτιμήσει την παρέα των «γκαούτσος» που είναι πάντα πιστοί στο εθνόσημο.
Αστέρι: Ο Λουίς Σκόλα μπορεί να μην έχει πλέον πρωταγωνιστικό ρόλο στο ΝΒΑ, αλλά παραμένει σπουδαίος παίκτης και ελλείψει Τζινόμπιλι θα επωμιστεί το ρόλο του πρώτου ηγέτη της ομάδας.
Ατού: Οι Αργεντινοί μπορεί να είναι ελλιπείς, αλλά είναι πολεμιστές. Έτσι παρότι το ρόστερ τους δεν είναι ανάλογα ποιοτικό του πρόσφατου παρελθόντος, αποτελούν σκληρό καρύδι για κάθε αντίπαλο.
Αδυναμία: Με εξαίρεση 4-5 παίκτες υψηλού επιπέδου, που είναι και αρκετά μεγάλοι σε ηλικία, δεν υπάρχει ανάλογη ποιότητα στους υπόλοιπους του ρόστερ και δικαιολογημένα πολλοί αμφιβάλλουν για το μέλλον της ομάδας αυτής.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Πάμπλο Πριγκιόνι (Νικς), Φακούντο Καμπάτσο (Πενιαρόλ), Νικολάς Λαπροβιτόλα (Φλαμένγκο), Σελέμ Σαφάρ (Μπόκα Τζούνιορς),
Φόργουορντ: Λουίς Σκόλα (Πέισερς), Μάρκος Μάτα (Φράνκα), Αντρές Νοτσιόνι (Ρεάλ Μαδρίτης), Βάλτερ Χέρμαν (Φλαμένγκο), Λεονάρντο Γκουτιέρες (Πενιαρόλ).
Σέντερ: Ματίας Μπορτολίν (Ρεγκάτας Κοριέντες), Μάρκος Ντελία (Όμπρας Σανιτάριας), Ταβαγέκ Γκαλίτσι (Κίλμες).
Πουέρτο Ρίκο: Ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο
Απρόβλεπτη και συνεπώς επικίνδυνη για τους αντιπάλους, αλλά και τον ίδιο της τον εαυτό ομάδα είναι εδώ και χρόνια το Πουέρτο Ρίκο. Και δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση η ομάδα που παρατάσσει στο Μουντομπάσκετ. Μπορεί να λείπουν πια ο αρχισκόρερ Λάρι Αγιούσο και ο γίγαντας Πίτερ Τζον Ράμος, αλλά λύσεις υπάρχουν πολλές κι ακόμη περισσότερη… τρέλα που μπορεί να οδηγήσει τους Πορτορικανούς σε εκπλήξεις.
Αστέρι: Ο Τζέι Τζέι Μπαρέα είναι ο πιο προικισμένος παίκτης της ομάδας και ηγέτης από τη στιγμή που ο Κάρλος Αρόγιο έχει γίνει πια 35 ετών. Ο βραχύσωμος γκαρντ των Τίμπεργουλβς μπορεί να προκαλέσει ανακατωσούρα σε οποιαδήποτε άμυνα.
Ατού: Στη μέρα τους κι όταν βρουν ρυθμό, μπορούν οι Πορτορικανοί να κερδίσουν οποιονδήποτε.
Αδυναμία: Η έλλειψη βάθους στον πάγκο και συνέπειας στην απόδοση είναι τα μεγάλα μειονεκτήματα της ομάδας του Πάκο Όλμος.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Κάρλος Αρόγιο (Γαλατάσαραϊ), Χουάν Χοσέ Μπαρέα (Τίμπεργουλβς), Κάρλος Ριβέρα (Λεόνες Ντε Πόνσε), Νταβίντ Χουέρτας (Πιράτας Ντε Κεμπραντίγιας).
Φόργουορντ: Άλεξ Γκαλίντο (Κανγκρεχέρος ντε Σαντούρσε), Άνχελ Βασάγιο (Λεόνες ντε Πόνσε), Αλεξάντερ Φράνκλιν (Ίντιος ντε Μαγιαγκές), Ρενάλντο Μπάλκμαν (Καπιτάνες ντε Αρεσίμπο), Ραμόν Κλεμέντε (Ίντιος ντε Μαγιαγκές).
Σέντερ: Ρίκι Σάντσες (Κανγκρεχέρος ντε Σαντούρσε), Ντάνιελ Σαντιάγκο (Κανγκρεχέρος ντε Σαντούρσε), Χόρχε Ντίαζ (Πιράτας Ντε Κεμπραντίγιας).
Σενεγάλη: Χαμηλοτάβανη ομάδα
Η πρώτη κατά σειρά αντίπαλος της Ελλάδας στο Μουντομπάσκετ είναι η Σενεγάλη. Εμφανίζεται για τέταρτη φορά στην ιστορία της στη διοργάνωση και δεν μπορεί να περιμένει κάτι περισσότερο από τη χαρά της συμμετοχής.
Αστέρι: Ο Γκοργκί Ντιένγκ είναι μακράν του δευτέρου ο καλύτερος παίκτης της Σενεγάλης. Επελέγη το 2013 στο νούμερο 21 του ντραφτ από τους Τζαζ και παίζει στους Τίμπεργουλβς, με τους οποίους ο 24χρονος σέντερ είχε 4,8 πόντους και 5 ριμπάουντ σε 13,8 λεπτά ανά αγώνα.
Ατού: Τα αθλητικά προσόντα των παικτών της Σενεγάλης είναι τεράστια. Δεν υστερούν ούτε σε ύψη…
Αδυναμία: Το ταλέντο των παικτών δεν συνάδει με την αθλητικότητά τους.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Ζαν Ντ’Αλμέιδα (Ταρμπ-Λουρντ), Μαμαντού Εντογέ (Σεντ Λουί), Τιέρνο Νιάνγκ (Γουίσκονσον, NCAA).
Φόργουορντ: Αμπντού Μπατζί (Νοσατάλ), Μοχάμεντ Ντιόπ (Σεντ Λουί), Μορίς Εντούρ (Οχάιο Στέιτ, NCAA), Μαλαγέ Εντογιέ (Παρί Λεβαλουά), Ιμπραχίμα Τόμας (Αζάντ Τεχεράνης).
Σέντερ: Γκοργκί Ντιένγκ (Τίμπεργουλβς), Μουχάμαντ Φαγέ (Ρέθυμνο), Χαμαντί Εντιαγέ (Γκουανγκζού Ράινος), Τζιμπρίλ Τιάμ (Τογιάμα Γκράουσες).
Φιλιππίνες: Αν δεν είχε και Μπλατς
Κι όμως, πρόκειται για την ομάδα που πριν από 60 χρόνια ήταν τρίτη στον κόσμο. Οι Φιλιππίνες, βέβαια, μόνο… μπασκετομάνα δεν είναι, αφού έκτοτε δεν έχουν να παρουσιάσουν σχεδόν τίποτα και σε αυτό το Μουντομπάσκετ θα είναι από τις πιο αδύναμες, αν όχι η πιο αδύναμη, ομάδες.
Αστέρι: Ο Άντρεϊ Μπλατς έχει γεννηθεί στη Νέα Υόρκη, αλλά έγινε… Φιλιππινέζος και θα δώσει κάτι από ΝΒΑ στη «δεύτερη» πατρίδα του. Ο 28χρονος σέντερ μόνο τυχαίος δεν είναι, καθώς την τελευταία σεζόν είχε με τους Νετς 11,2 πόντους και 5,3 ριμπάουντ ανά αγώνα.
Ατού: Ο Άντρεϊ Μπλατς, η άγνοια κινδύνου και το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού είναι τα μόνα στοιχεία στα οποία μπορούν να ποντάρουν οι Φιλιππίνες.
Αδυναμία: Το ρόστερ δεν έχει ούτε ποιότητα, ούτε βάθος, ούτε εμπειρίες, ούτε κορμιά.
Γκαρντ: Τζίμι Αλαπάγκ (Τρόπανγκ Τέξτερς), Γκάρι Ντέιβιντ (Μεράλκο Μπολτς), Λιούις Τενόριο (Σινέμπρα Σαν Μιγκέλ), Πολ Λι Ντάλισταν (Ελάστο Πέιντερς), Τζέισον Γουίλιαμ (Τρόπανγκ Τέξτερς).
Φόργουορντ: Ρανιντέλ Ντε Οκάμπο (Τρόπανγκ Τέξτερς), Μαρκ Πίνγκρις (Σούπερ Κόφι Μίξερς), Γκέιμπ Νόργουντ (Ελάστο Πέιντερς), Τζεφ Τσαν (Ελάστο Πέιντερς)
Σέντερ: Άντρεϊ Μπλατς (Νετς), Τζουν Μαρ Φαγιάρντο (Σαν Μιγκέλ Μπέρμεν), Τζάπεθ Αγκιλάρ (Σινέμπρα Σαν Μιγκέλ).
ΗΠΑ: Λαβωμένο φαβορί
Μετά την ήττα από την Ελλάδα στα ημιτελικά του 2006, οι ΗΠΑ φαίνονται και είναι ανίκητες. Σε αυτό το Μουντομπάσκετ, ωστόσο, εμφανίζονται περισσότερο θνητές από ποτέ τα προηγούμενα χρόνια. Λεμπρόν, Κόμπι, Καρμέλο, Ντουράντ, Χάουαρντ, Πολ, Λοβ, Γκρίφιν, Ουέιντ, Μπος, Γουέστμπρουκ και Τζορτζ θα συνέθεταν άνετα μια σούπερ ομάδα, αλλά θα είναι όλοι απόντες. Η ανανεωμένη ομάδα του Μάικ Σιζέφσκι καλείται να δείξει τα δόντια της στην Ισπανία, που φιλοδοξεί να την εκθρονίσει.
Αστέρι: Ο Κέβιν Ντουράντ αποχώρησε νωρίς, ο Πολ Τζορτζ σακατεύτηκε, ο Ντέρικ Ρόουζ είναι ανέτοιμος μετά τους τραυματισμούς του κι έτσι ο κλήρος πέφτει μάλλον στον Τζέιμς Χάρντεν. Ο μουσάτος γκαρντ ήταν απλώς ένας συμπληρωματικός παίκτης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, αλλά τώρα καλείται να γίνει ηγέτης.
Ατού: Ποιότητα και αθλητικά προσόντα συνδυάζονται με τον καλύτερο τρόπο από την ομάδα των ΗΠΑ, που παρά τις απουσίες δείχνει να έχει αστείρευτη δεξαμενή ταλέντων.
Αδυναμία: Πρόκειται για μία εντελώς καινούρια ομάδα, χωρίς τίποτα να θυμίζει τις προηγούμενες διοργανώσεις. Θα καταφέρει με ένα μήνα δουλειάς ο Μάικ Σιζέφσκι να φτιάξει ένα καλό σύνολο;
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Στέφεν Κάρι (Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς), Τζέιμς Χάρντεν (Χιούστον Ρόκετς), Κάιρι Ίρβινγκ (Κλίβελαντ Καβαλίερς), Ντέρικ Ρόουζ (Σικάγο Μπουλς).
Φόργουορντ: Ντεμάρ ΝτεΡόζαν (Τορόντο Ράπτορς), Ρούντι Γκέι (Σακραμέντο Κινγκς), Κλέι Τόμπσον (Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς).
Σέντερ: Άντονι Ντέιβις (Νιου Ορλίνς Πέλικανς), Αντρέ Ντράμοντ (Ντιτρόιτ Πίστονς), Κένεθ Φαρίντ (Ντένβερ Νάγκετς), Μέισον Πλάμλι (Μπρούκλιν Νετς).
Τουρκία: Μέλλον πολύ, παρόν… λίγο
Η Τουρκία έχει σαρώσει στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα Νέων και Εφήβων, αλλά τη στιγμή που το «αύριο» δείχνει λαμπρό, το «σήμερα» μοιάζει φτωχό. Μετά την απογοητευτική παρουσία στο Ευρωμπάσκετ και με νέο προπονητή τον Εργκίν Αταμάν, οι «γειτονές» θέλουν το κάτι παραπάνω, ωστόσο δεν δείχνουν ιδιαίτερη δυναμική. Ιλιασόβα και Καντέρ προτίμησαν την ξεκούραση, ο Τούρκογλου αποσύρθηκε από την εθνική ομάδα και οι διαθέσιμες λύσεις μοιάζουν περιορισμένων δυνατοτήτων.
Αστέρι: Ο Ομέρ Ασίκ είναι ο μοναδικός ΝΒΑερ της ομάδας. Ο σέντερ των Πέλικανς είναι το μεγαλύτερο όνομα αυτής της Τουρκίας, αλλά μάλλον δεν έχει πολλή συμπαράσταση.
Ατού: Απλώς ότι δεν γίνεται να τα πάει χειρότερα από το Ευρωμπάσκετ. Παράλληλα κάποιοι νέοι παίκτες της ομάδας, όπως ο Τσεντί Οσμάν, θα πάρουν πολύτιμες εμπειρίες για το μέλλον.
Αδυναμίες: Γερασμένη περιφέρεια, λίγη ποιότητα στους ψηλούς, απουσία ηγέτη που θα τραβήξει το σκορ συνθέτουν το τρίγωνο του προβληματισμού.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Εντέρ Αρσλάν, Σινάν Γκιουλέρ (Γαλατάσαραϊ), Κερέμ Τουντσερί (Μπεσίκτας), Μπάρις Ερμίς (Τουρκ Τέλεκομ).
Φόργουορντ: Τσεντί Οσμάν, Τσενκ Ακιόλ (Αναντολού Εφές), Εμίρ Πρέλτζιτς (Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ), Μπάρις Χερσέκ (Καρσίγιακα).
Σέντερ: Κερέμ Γκονλούμ, Φουρκάν Αλντεμίρ (Γαλατάσαραϊ), Ομέρ Ασίκ (Πέλικανς), Ογκούζ Σαβάς (Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ).
Φινλανδία: Μια πρωτάρα στην Ισπανία
Η Φινλανδία θα δώσει το «παρών» για πρώτη φορά σε ένα Μουντομπάσκετ. Εξασφαλίζοντας μέσω wild card τη συμμετοχή της, μετά και την απρόσμενη πορεία της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Σλοβενίας, η συμμορία των «λύκων» θέλει να αφήσει το στίγμα της και στο Μπιλμπάο.
Αστέρι: Κανονικά ο Πέτερι Κόπονεν έχει πάντα αυτόν τον τίτλο, αλλά φέτος υπάρχει και ο Έρικ Μέρφι. Γεννημένος στη Γαλλία, αλλά πλέον με διπλή υπηκοότητα, ο 23χρονος πάουερ φόργουορντ/σέντερ (2,08μ.) επελέγη το 2013 στο νούμερο 49 του ντραφτ και μετά από μια σεζόν με 24 εμφανίσεις με τους Μπουλς, μετακόμισε στους Καβαλίερς.
Ατού: Ο ενθουσιασμός που υπάρχει σε όλη τη χώρα για το μπάσκετ (θα εκδράμουν πάλι κατά εκατοντάδες στην Ισπανία οι Φινλανδοί) μπορεί να σηκώσει στα ουράνια ολόκληρη την ομάδα, που διαθέτει και αρκετές καλές μονάδες, αλλά κι έναν καλό προπονητή, τον Χένρικ Ντέτμαν.
Αδυναμία: Με εξαίρεση τον Κόπονεν, τον Μέρφι και 2-3 παίκτες, οι υπόλοιποι είναι μετριότατοι και το επίπεδό τους απέχει πολύ από αυτό που απαιτείται σε ένα Μουντομπάσκετ.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Πέτερι Κόπονεν (Χίμκι), Τέμου Ράνικο (Γένσουν Κατάγια), Σάσου Σάλιν (Ολίμπια Λιουμπλιάνα), Άντερο Λέχτο (Πιρίντο Τάμπερε).
Φόργουορντ: Σον Χαφ (Λούντβιγκσμπουργκ), Μίκο Κοϊβίστο (Γκαζιαντέμπ), Μάτι Νούτινεν (Μπίσονς Λόιμα), Κίμο Μούρινεν (Ταπιόλαν Χόνκα).
Σέντερ: Τούκα Κότι (Μπίσονς Λόιμα), Έρικ Μέρφι (Γιούτα Τζαζ), Χάνο Μότολα (Τόρπαν Πόγιατ), Τζέραλντ Λι (Άσεσοφτ Πλοϊέστι).
Νέα Ζηλανδία: Με βάρκα την ελπίδα
Για πέμπτη φορά στην ιστορία της και τέταρτη συνεχή η Νέα Ζηλανδία είναι παρούσα σε Μουντομπάσκετ. Η τέταρτη θέση του 2002 φαντάζει πλέον… επιστημονική φαντασία για τους Tall Blacks, που πάντως μπορούν να προβληματίσουν οποιονδήποτε αντίπαλο με το ανορθόδοξο μπάσκετ και το δυναμικό παιχνίδι τους.
Αστέρι: Ο Κερκ Πένι παραμένει εδώ και χρόνια το σημείο αναφοράς. Σκόρερ από… κούνια, έχει φτάσει πια τα 34, αλλά συνεχίζει να «βομβαρδίζει».
Ατού: Η άγνοια κινδύνου και η υποτίμηση των αντιπάλων σε συνδυασμό με το μακρινό από τη φιλοσοφία των περισσοτέρων ομάδων μπάσκετ μπορεί να αιφνιδιάσει αρκετούς αντιπάλους.
Αδυναμία: Το ρόστερ δεν έχει πολλές επιλογές και πέρα από έναν καλό κορμό 5-6 παικτών οι υπόλοιποι που είναι στη διάθεση του Νέναντ Βούτσινιτς είναι «λίγοι».
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Τζαρόντ Κένι, Έβεραρντ Μπάρτλετ (Μπέι Χοκς), Κόρεϊ Γουέμπστερ, Λίντσεϊ Τέιτ (Γουέλινγκτον Σέιντς), Τάι Γουέμπστερ (Νεμπράσκα, NCAA), Κερκ Πένι (Τραμπζονσπόρ).
Φόργουορντ: Τομ Αμπερκρόμπι (Σκάι Σίτι Μπρέικερς), Μπι Τζέι Άντονι (Γουέλινγκτον Σέιντς), Άιζακ Φοτού (Χαβάη, NCAA), Κέισι Φρανκ (Γουέικατο Πίστονς).
Σέντερ: Ρόμπερτ Λο (Σεντ Λούις, NCAA), Μίκα Βουκόνα (Νέλτον Τζάιαντς).
Ουκρανία: Έτοιμη για νέες εκπλήξεις
Μετά την έκτη θέση στο Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας, η Ουκρανία δείχνει έτοιμη και ικανή να εκπλήξει ξανά τον μπασκετικό κόσμο. Στην πρώτη της συμμετοχή στο Μουντομπάσκετ θέλει να πείσει άπαντες πως ό,τι συνέβη πέρσι δεν ήταν «πυροτέχνημα», αλλά μια πρόγευση για ό,τι θα επακολουθήσει.
Αστέρι: Ο Που Τζέτερ μπορεί να μην είναι Ουκρανός, αλλά είναι σίγουρα ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Εξαιρετικός πλέι μέικερ, οργανωτικά κι εκτελεστικά, αποτελεί την… προέκταση του Μάικ Φρατέλο στον αγωνιστικό χώρο.
Ατού: Αθλητικότητα, θράσος και παίκτες που δεν έχουν όνομα, αλλά έχουν… χάρη συνθέτουν την Ουκρανία.
Αδυναμία: Ακόμη είναι άγουρη σε υψηλό επίπεδο και σίγουρα οι αντίπαλοί της θα είναι αυτή τη φορά περισσότερο υποψιασμένοι σε σχέση με το Ευρωμπάσκετ.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Που Τζέτερ (Σαντόνγκ Φλέιμινγκ Μπουλς), Ντμίτρι Ζαμπριτσένκο (Αζοβμάς), Σεργκέι Γκλαντίρ (Ναντέρ), Ολεξάντρ Μίσουλα (Ντίπρο), Ολεξάντρ Λίποβι (Ερυθρός Αστέρας), Σβιάτοσλαβ Μιχάλιουκ (Τσερκάσι Μάνκις).
Φόργουορντ: Μαξίκ Πουστοζβόνοφ (Αζοβμάς), Μαξίμ Κορνιγένκο (BC Ντόνετσκ) Ιγκόρ Ζάιτσεφ (Αζοβμάς).
Σέντερ: Κιρίλ Νατιάζκο (Λιέτουβος Ρίτας), Βιάτσεσλαβ Κραβτσόφ (Φίνιξ Σανς), Αρτέμ Πούστοβι (Χίμικ).
Δομινικανή Δημοκρατία: Η επιστροφή
Χρειάστηκε να περιμένει 36 χρόνια για να ξαναπαίξει σε Μουντομπάσκετ η Δομινικανή Δημοκρατία. Και δεν σκοπεύει να εμφανιστεί στην Ισπανία για τουρισμό. Ο Αλ Χόρφορντ θα λείπει, αλλά το ρόστερ είναι ικανοποιητικό για να διεκδικήσει την πρόκριση στα νοκ άουτ.
Αστέρι: Ελλείψει Αλ Χόρφορντ ο Φρανσίσκο Γκαρσία των Ρόκετς είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει. Ο 32χρονος φόργουορντ είχε την περασμένη σεζόν 5,7 πόντους, 2,2 ριμπάουντ και 1,1 ασίστ ανά αγώνα.
Ατού: Υπάρχουν 6-7 καλές μονάδες στο δυναμικό της ομάδας, ικανές να την οδηγήσουν στα νοκ άουτ, που είναι και ο ρεαλιστικός στόχος της Δομινικανής Δημοκρατίας.
Αδυναμία: Οι περισσότεροι παίκτες αγωνίζονται στο αδύναμο εγχώριο πρωτάθλημα και γι’ αυτούς θα είναι πρωτόγνωρη εμπειρία το υψηλό επίπεδο του Μουντομπάσκετ.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Έντγκαρ Σόσα (Σάσαρι), Βίκτορ Λις (Μέτρος ντε Σαντιάγκο), Χουάν Κορονάδο (Ρεάλες ντε Λα Βέγκα), Τζέιμς Φελντίν (Καντού), Τζεράλδο Σουέρο (Τιτάνες δε Λισέι), Ρόναλντ Ραμόν (Λιμέιρα), Ελπίντιο Φορτούνα (Λεόνες ντε Σάντο Ντομίνγκο).
Φόργουορντ: Λουίς Μοντέρο (Γουέστσεστερ Κόλετζ), Φρανσίσκο Γκαρσία (Χιούστον Ρόκετς), Ορλάντο Σάντσες (Ουρακάνες ντελ Ατλάντικο), Τζακ Μάικλ Μαρτίνες (Λεόνες ντε Σάντο Ντομίνγκο).
Σέντερ: Γιούλις Μπάες (Γκραν Κανάρια), Έντουαρντ Σαντάνα (Κανέρος ντε λα Ρομάνα), Ελόι Βάργκας (Μέτρος ντε Σαντιάγκο).
Στη Σλοβενία γνωρίζουν καλά πως η χρυσή ευκαιρία για κάτι μεγάλο χάθηκε πέρσι, στο Ευρωμπάσκετ που φιλοξένησαν αλλά περιορίστηκαν στην πέμπτη θέση. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας οι βλέψεις δεν είναι υψηλές, όπως και οι δυνατότητες του ρόστερ ελλείψει και αρκετών ικανών παικτών.
Αστέρι: Ο Γκόραν Ντράγκιτς προέρχεται από την καλύτερη σεζόν στην καριέρα του. Πιο βελτιωμένος παίκτης του ΝΒΑ, ο γκαρντ των Σανς είναι ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η ομάδα του Γιούρι Ζντοβτς.
Ατού: Το όχι ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο του ομίλου σε συνδυασμό με το «σταύρωμα» με έναν επίσης όχι δύσκολο όμιλο επιτρέπει στη Σλοβενία να βλέπει ακόμη και οκτάδα.
Αδυναμία: Η έλλειψη αξιόπιστων ψηλών κάνει «μπαμ». Ο Έραζεμ Λόρμπεκ είναι τραυματίας, ενώ ακόμη και οι περιορισμένων δυνατοτήτων Βίντμαρ και Μπέγκιτς δεν είναι διαθέσιμοι.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Γκόραν Ντράγκιτς (Σανς), Ζόραν Ντράγκιτς (Μάλαγα), Γιάκα Κλόμπουτσαρ (Κρκα), Κλέμεν Πρέπελιτς (Μπάνβιτ), Γιάκα Μπλάζιτς (Ερυθρός Αστέρας). Αλεξέι Νίκολιτς (Σπαρς Σαράγεβο).
Φόργουορντ: Γιούρε Μπάλαζιτς (Τόφας Μπούρσα), Έντο Μούριτς (Κρκα), Ντόμεν Λόρμπεκ (Γκαζιαντέπ).
Σέντερ: Άλεν Όμιτς (Ολίμπια Λιουμπλιάνα), Μίχα Ζούπαν (Ουσάκ Σπορτίφ), Ούρος Σλόκαρ (Εστουντιάντες).
Λιθουανία: Με το βλέμμα ψηλά
Μετά τη δεύτερη θέση στο Ευρωμπάσκετ του 2013, η Λιθουανία δείχνει έτοιμη και ικανή για μία ακόμη επιτυχία. Ο Γιόνας Καζλάουσκας έχει την ευτυχία να διαθέτει ένα πλήρες και πολύ ποιοτικό ρόστερ, παρά την έλλειψη του Λίνας Κλέιζα που φέτος θα απέχει, αλλά και τον τραυματισμό του Μάντας Καλνιέτις.
Αστέρι: Ο Γιόνας Βαλαντσιούνας είναι αισθητά βελτιωμένος. Προέρχεται από μια καλή σεζόν στο ΝΒΑ με τους Ράπτορς και αποτελεί τη δύναμη πυρός για τη «Λιέτουβα» μέσα στη ρακέτα έχοντας και αρκετή στήριξη από άλλους ικανούς ψηλούς.
Ατού: Η πληρότητα του ρόστερ είναι το μεγάλο όπλο της Λιθουανίας, μαζί με τον βατό δρόμο που έχει τουλάχιστον μέχρι τα προημιτελικά της διοργάνωσης.
Αδυναμία: Ο τραυματισμός του Μάντας Καλνιέτις αφήνει μεγάλο κενό στη θέση του πλέι μέικερ. Η γραμμή των γκαρντ έχει πολύ λιγότερη ποιότητα από τις υπόλοιπες της ομάδας.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Άντας Γιουσκεβίτσιους (Λιέτουβος Ρίτας), Σαρούνας Βασιλιάουσκας (Τρεφλ Σόποτ), Ρενάλντας Σεϊμπούτις (Νταρουσάφακα), Μαρτίνας Πότσιους (Γαλατάσαραϊ).
Φόργουορντ: Σίμας Γιασάιτις (Λοκομοτίβ Κουμπάν), Γιόνας Ματσιούλις (Ρεάλ Μαδρίτης), Μιντάουγκας Κουζμίνσκας (Ουνικάχα Μάλαγα), Παούλιους Γιανκούνας (Ζαλγκίρις).
Σέντερ: Ντάριους Λαβρίνοβιτς (Ρετζιάνα), Κσιστόφ Λαβρίνοβιτς (Βαλένθια), Ντονάτας Μοτιεγιούνας Ρόκετς), Γιόνας Βαλαντσιούνας (Ράπτορς).
Αυστραλία: Μπορεί να εκπλήξει
Μπορεί να κατεβαίνει στο Μουντομπάσκετ χωρίς Πάτι Μιλς και Άντριου Μπόγκουτ, ωστόσο ουδείς μπορεί να υποτιμήσει την Αυστραλία. Οι καλές εμφανίσεις στα φιλικά έδειξαν πως οι «μπούμερς» του λετονικής καταγωγής Άντρεϊ Λεμάνις δεν θα είναι ευκαταφρόνητος αντίπαλος για κανέναν, έστω κι αν η πέμπτες θέσεις στις διοργανώσεις του 1982 και του 1994 φαντάζουν απροσπέραστο επίτευγμα.
Αστέρι: Ο Άρον Μπέινς προ τριετίας έπαιζε στον Ίκαρο, αλλά τώρα είναι πρωταθλητής του ΝΒΑ. Ο σέντερ των Σπερς δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση στα φιλικά και μπορεί να ηγηθεί των «μπούμερς».
Ατού: Κανείς δεν τους έχει πάρει στα… σοβαρά, αν και θα έπρεπε. Διαθέτουν πολλούς ανερχόμενους παίκτες κι αρκετούς έμπειρους με δυνατότητες, ενώ παίζουν σε έναν όμιλο που αν μη τι άλλο είναι βατός.
Αδυναμία: Η έλλειψη παραστάσεων υψηλού επιπέδου ίσως είναι πρόβλημα για αρκετούς παίκτες που θα κληθούν να επωμιστούν ίσως περισσότερες ευθύνες από ό,τι μπορούν να αναλάβουν.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Μάθιου Ντελαβεντόβα (Κλίβελαντ Καβαλίερς), Ντάντε Έξουμ (Γιούτα Τζαζ), Ράιαν Μπρέκχοφ (Μπεσίκτας), Άνταμ Γκίμπσον (Αδελαΐδα 36ερς) Κρις Γκούλντινγκ (Σαραγόσα).
Φόργουορντ: Τζο Ίνγκλς (Μακάμπι Τελ Αβίβ), Μπραντ Νιούλεϊ (Γκραν Κανάρια), Κάμερον Μπέρστοου (Σικάγο Μπουλς), Μπροκ Μότουμ (Μπολόνια).
Σέντερ: Νέιτ Τζαβάι (Γαλατάσαραϊ), Άρον Μπέινς (Σαν Αντόνιο Σπερς), Ντέιβιντ Άντερσεν (Στρασβούργο).
Μεξικό: Μπορεί να ξαφνιάσει κόσμο
Στο άκουσμά του δεν φοβάται κανένας. Έχει να εμφανιστεί 40 χρόνια σε Μουντομπάσκετ. Κι όμως το Μεξικό είναι καλύτερο από ό,τι μπορεί να νομίζει κανείς. Δεν κατέκτησε τυχαία τους Παναμερικανικούς Αγώνες πέρσι και το Σεντρομπάσκετ φέτος. Και σε έναν όμιλο που το επίπεδο του ανταγωνισμού δεν είναι πολύ υψηλό, μπορεί να κάνει «ζημιές».
Αστέρι: Ο Γκουστάβο Αγιόν είναι ένας ψηλός διεθνούς επιπέδου και ο κορυφαίος Μεξικανός παίκτης. Ο σέντερ των Χοκς έχει ξεπεράσει τον τραυματισμό στον ώμο που του στέρησε τη συμμετοχή σε μεγάλο κομμάτι της σεζόν και ήταν MVP στους περσινούς Παναμερικανικούς Αγώνες και το φετινό Σεντρομπάσκετ.
Ατού: Σε έναν όμιλο που είναι βατός, μπορεί κάλλιστα να προκριθεί στους «16».
Αδυναμία: Διαθέτει παίκτες που ως επί το πλείστον παίζουν στο αδύναμο πρωτάθλημα του Μεξικού και δεν έχουν παραστάσεις τέτοιου επιπέδου.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Χόρχε Γκουτιέρες (Μπρούκλιν Νετς), Πέδρο Μέσα, Ορλάντο Μέντες (Χαλκόνες ντε Σαλάπα), Πολ Στολ (Γιγάντες ντε Γκουαϊάνα), Φρανσίσκο Κρους (Χαλκόνες Ρόχος ντε Βερακρούς), Γκαμπριέλ Χιρόν (Φουέρσα Ρέγκια ντε Μοντερέι).
Φόργουορντ: Ρομάν Μαρτίνες (Σόλες ντε Μεξικάλι), Νοέ Αλόνσο (Χαλκόνες ντε Σαλάπα), Χεσούς Γκονζάλες, Μάρκο Ράμος, Φερνάντο Μπενίτες (Χαλκόνες Ρόχος ντε Βερακρούς), Έκτοε Ερνάντες (Ατλέτικος ντε Σαν Χερμάν).
Σέντερ: Άνταμ Παράδα (Χαλκόνες ντε Σαλάπα), Αντριάν Σαμόρα, (Χαλκόνες Ρόχος ντε Βερακρούς), Γκουστάβο Αγιόν (Ατλάντα Χοκς).
Ανγκόλα: Συνεπής, αλλά «λίγη»
Για όγδοη φορά στις τελευταίες επτά διοργανώσεις είναι η Ανγκόλα παρούσα σε ένα Μουντομπάσκετ. Ωστόσο αν και ήταν επτά φορές πρωταθλήτρια Αφρικής στα τελευταία οκτώ Αφρομπάσκετ, δεν έχει διακριθεί ποτέ σε παγκόσμιο επίπεδο κι αυτό δεν είναι τυχαίο.
Αστέρι: Ελλείψει του Κάρλος Μοράις, ο Εντουάρντο Μίνγκας είναι ο πιο ταλαντούχος παίκτης της ομάδας. Έστω κι αν είναι πλέον στα 35 του.
Ατού: Τα αθλητικά προσόντα είναι το νούμερο ένα όπλο της Ανγκόλας.
Αδυναμία: Οι παίκτες που απαρτίζουν την ομάδα δεν έχουν εμπειρίες από διεθνές επίπεδο και αγωνίζονται σε αδύναμα πρωταθλήματα.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Αρμάντο Κόστα, Ερμενεζίλντο Σάντος, Εντμίρ Λούκας, Έντσον Εντονιέμα, Ισλάντο Μανουέλ (Πριμέρο ντε Αγκόστο), Μίλτον Μπάρος (Ιντερκλούμπε).
Φόργουορντ: Ολίμπιο Σιπριάνο, Εντουάρντο Μίνγκας (Λιμπόλο), Ρέτζι Μουρ, Χοακίν Γκόμες (Πριμέρο ντε Αγκόστο).
Σέντερ: Μουτάου Φονσέκα (Πριμέρο ντε Αγκόστο), Γιανίκ Μορέιρα (Σάουδερν Μέθοντιστ, NCAA), Βαλντελίσιο Χοακίμ (Πέτρο Ατλέτικο).
Νότιος Κορέα: Απλή αναφορά
Η Νότιος Κορέα δεν μπορεί να περιμένει κάτι παραπάνω από την… εμπειρία επιστρέφοντας στο Μουντομπάσκετ μετά από 18 χρόνια. Σε αντίθεση με την Κίνα, δεν έχει παρουσιάσει πρόοδο στο χώρο του μπάσκετ παρότι ήταν τρίτη στους δύο τελευταίους Πανασιατικούς Αγώνες.
Αστέρι: Ούτε για δείγμα… Κανένας παίκτης δεν είναι ιδιαίτερα άξιος λόγου και όλοι τους παίζουν στο αδύναμο κορεατικό πρωτάθλημα.
Ατού: Η ταχύτητα, η έλλειψη άγχους και η άγνοια κινδύνου είναι τα μόνα στοιχεία που μπορούν να δώσουν μια κάποια ελπίδα για 1-2 νίκες. Αλλά δύσκολα…
Αδυναμία: Πέρα από την έλλειψη ταλέντου, οι Κορεάτες δεν έχουν και μεγάλα ύψη στο ρόστερ, κάτι που τους καθιστά ακόμη πιο ευάλωτους.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Κιμ Σουν-Χιούνγκ (Σεούλ Νάιτς), Γθανγκ Ντονγκ-Γκέουν (Ουλσάν), Παρκ Τσαν-Χε (Ανιάνγκ), Κιμ Τάε-Σολ (Τζεονζού), Τσο Σουνγκ-Μιν (Σόνικ Μπουμ).
Φόργουορντ: Γιανγκ Χε-Γιονγκ (Ανιάνγκ), Χέο Ιλ-Γιουνγκ (Γκογιάνγκ Όριονς), Μουν Τάε-Γιονγκ (LG Σέικερς), Κιμ Γιο-Σουνγκ (Ντονγκμπού).
Σέντερ: Λι Γιονγκ-Χιούν (Πανεπιστήμιο Κορέας), Κιμ Γιονγκ-Κιου (LG Σέικερς), Ο Σε-Κέουν (Ανιάνγκ).
ALEX WEB RADIO/TV
30/08/2014
Α’ Όμιλος: Η Ισπανία και οι άλλοι
Ισπανία, Σερβία, Γαλλία, Βραζιλία, Αίγυπτος και Ιράν αγωνίζονται
στον πρώτο όμιλο, που θα φιλοξενηθεί στη Γρανάδα.
Ισπανία: Το θέλει σπίτι της
Μια φορά… δεν φτάνει. Η Ισπανία θέλει να επαναλάβει τον άθλο του 2006 και να στεφθεί ξανά παγκόσμια πρωταθλήτρια, αυτή τη φορά στο «σπίτι» της. Γι’ αυτό και υπήρξε πανστρατιά στο κάλεσμα του Χουάν Ορένγκα και όλοι οι αστέρες θα είναι παρόντες, αν και για αρκετούς όλα δείχνουν πως θα πρόκειται για την τελευταία συμμετοχή σε μεγάλη διοργάνωση.
Αστέρι: Κάποτε θα λέγαμε Πάου Γκασόλ, τώρα θα πούμε… Μαρκ. Ο σέντερ των Γκρίζλις προέρχεται από καλύτερες σεζόν από τον αδερφό του, είναι εντυπωσιακά βελτιωμένος και συνδυάζει καταλυτική παρουσία στην άμυνα με πολυμορφική συμμετοχή στην επίθεση.
Ατού: Είναι τόσα πολλά. Έδρα (με ό,τι αυτό συνεπάγεται), ποιότητα, βάθος ρόστερ…
Αδυναμία: Το άγχος του γηπεδούχου. Το είχαν πληρώσει, άλλωστε, οι Ισπανοί στο Ευρωμπάσκετ του 2007 απέναντι στην όχι καλύτερή τους Ρωσία. Ίσως και ο προπονητής να είναι περισσότερο «διαχειριστής» κι όχι δοκιμασμένος κόουτς.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Ρίκι Ρούμπιο (Τίμπεργουλβς), Χοσέ Καλντερόν (Μάβερικς), Σέρχιο Ροντρίγκεθ (Ρεάλ Μαδρίτης), Χουάν Κάρλος Ναβάρο (Μπαρτσελόνα), Σέρχιο Γιουλ (Ρεάλ Μαδρίτης).
Φόργουορντ: Άλεξ Αμπρίνες (Μπαρτσελόνα), Ρούντι Φερνάντεθ (Ρεάλ Μαδρίτης), Βίκτορ Κλαβέρ (Μπλέιζερς), Σερζ Ιμπάκα (Θάντερ).
Σέντερ: Πάου Γκασόλ (Μπουλς), Μαρκ Γκασόλ (Γκρίζλις), Φελίπε Ρέγες (Ρεάλ Μαδρίτης).
Σερβία: Στη μετα-«Ντούντα» εποχή
Η πρόκρισή της στο Μουντομπάσκετ ήρθε ανέλπιστα, αφού κανείς δεν περίμενε το «φτωχό» σε ταλέντο και παραστάσεις αλλά γεμάτο ελλείψεις ρόστερ του Ντούσαν Ίβκοβιτς να φτάσει τόσο μακριά. Τώρα οι «πλάβι»-με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς πλέον στο τιμόνι-είναι πληρέστεροι και δείχνουν ικανοί για κάτι καλό. Όχι όμως με βλέψεις να φτάσουν στην κορυφή, όπως το 2002…
Αστέρι: Ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα έκανε καταπληκτικές εμφανίσεις στην προετοιμασία. Ο συμπαίκτης του Αντετοκούνμπο στους Μπακς δίνει όγκο και ποιότητα στη ρακέτα της Σερβίας.
Ατού: Πολλοί ακόμη δεν έχουν πάρει στα… σοβαρά αυτή τη Σερβία. Και ίσως το πληρώσουν. Τα φιλικά ήταν ένα πρώτο δείγμα γραφής.
Αδυναμία: Τεόντοσιτς και Κρστιτς προέρχονται από τραυματισμούς και έχασαν μεγάλο μέρος της προετοιμασίας. Η ενσωμάτωσή τους ίσως μπερδέψει την ομάδα, που έδειχνε να ρολάρει και χωρίς αυτούς.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Στέφαν Γιόβιτς (Ραντνίτσκι), Μίλος Τεόντοσιτς (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Στέφαν Μάρκοβιτς (Ουνικάχα), Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς (Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ).
Φόργουορντ: Νεμάνια Μπιέλιτσα (Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ), Μάρκο Σιμόνοβιτς, Νίκολα Κάλινιτς, Λούκα Μίτροβιτς (Ερυθρός Αστέρας), Στέφαν Μπίρτσεβιτς (Ραντνίτσκι).
Σέντερ: Νέναντ Κρστιτς (Αναντολού Εφές), Ράσκο Κάτιτς (Ερυθρός Αστέρας), Μίροσλαβ Ραντούλιτσα (Μπακς), Βλάντιμιρ Στίματς (Ουνικάχα).
Γαλλία: Πρωταθλητές, αλλά… ελλιπείς
Η επόμενη μέρα μετά την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ είναι δύσκολη για τη Γαλλία. Ο Πάρκερ έγινε πατέρας και ξεκουράζεται, Νοά, Τουριάφ και Σεραφέν αποφάσισαν να μείνουν στις ΗΠΑ, ενώ ο Ντε Κολό τέθηκε νοκ άουτ με τραυματισμό και προπαραμονή το ίδιο έπαθε ο Ίαν Μαϊνμί. Οι «τρικολόρ» του Βενσάν Κολέ αποτελούν ένα μεγάλο αίνιγμα για το Μουντομπάσκετ.
Αστέρι: Ο Νικολά Μπατούμ είναι ο παίκτης που οι Γάλλοι περιμένουν να σηκώσει στις πλάτες του την ομάδα. Ελλείψει Πάρκερ το βάρος πέφτει στους ώμους του άσου των Μπλέιζερς. Θα λέγαμε τον πρωταθλητή με τους Σπερς στο ΝΒΑ Μπορίς Ντιαό, αλλά έπαιξε ελάχιστα στα φιλικά και μοιάζει βαρύς κι ανέτοιμος.
Ατού: Μετά τις ΗΠΑ έχουν την πιο αθλητική ομάδα υψηλού επιπέδου του τουρνουά. Κι αρκετοί από αυτούς έχουν και ταλέντο. Επίσης παρά τις πολλές και σημαντικές απουσίες, ειδικά στους ψηλούς, οι εναλλακτικές λύσεις μόνο… ανάγκης δεν είναι.
Αδυναμία: Η έλλειψη ενός γκαρντ μεγάλης κλάσης ίσως στοιχίσει στη Γαλλία.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Τόμας Ερτέλ (Λαμποράλ Κούτσα), Αντουάν Ντιό (Στρασμπούρ), Εβάν Φουρνιέ (Μάτζικ), Σαρλ Καουντί (Λε Μαν), Έντουιν Τζάκσον (Βιλερμπάν).
Φόργουορντ: Νικολά Μπατούμ (Μπλέιζερς), Μπορίς Ντιαό (Σπερς), Μικαέλ Ζελαμπάλ (Χίμκι), Φλοράν Πιετρούς (Νανσί).
Σέντερ: Ρούντι Γκομπέρ (Τζαζ), Τζόφρι Λοβέρν (Χίμκι), Κιμ Τιγί (Λαμποράλ Κούτσα).
Βραζιλία: Να ξεπλύνει τη ντροπή του ποδοσφαίρου
Η ποδοσφαιρική Βραζιλία απέτυχε παταγωδώς και διασύρθηκε στο Μουντιάλ. Η μπασκετική φιλοδοξεί αν μη τι άλλο να σταθεί με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας. Μπορεί μια πορεία μέχρι τα ημιτελικά να φαντάζει απίθανη, αλλά η «σελεσάο» έχει αρκετά καλό ρόστερ για να μη διασυρθεί από κανέναν και στον πάγκο της έναν έμπειρο προπονητή, τον Αργεντινό (!) Ρούμπεν Μανιάνο.
Αστέρι: Ο Τιάγκο Σπλίτερ έρχεται σαν πρωταθλητής του ΝΒΑ. Κι αυτό αυτομάτως δίνει αυτόν τον τίτλο στον σέντερ των Σπερς, αν και υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι παίκτες στην ομάδα.
Ατού: Χουέρτας, Μπαρμπόσα, Νενέ, Βαρεζάο και Σπλίτερ αποτελούν μονάδες μεγάλης κλάσης, που δεν έχουν την πολυτέλεια να διαθέτουν πολλές ομάδες.
Αδυναμία: Το βάθος του ρόστερ δεν είναι τόσο μεγάλο. Πέρα από 7-8 παίκτες, οι υπόλοιποι ούτε το ίδιο ταλέντο έχουν, ούτε μεγάλες παραστάσεις.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Μαρσελίνιο Χουέρτας (Μπαρτσελόνα), Λάρι Τέιλορ (Μπάουρου), Ραούλ Νέτο (Χιπουσκόα), Άλεξ Γκαρσία (Μπάουρου), Λεάντρο Μπαρμπόσα (Σανς).
Φόργουορντ: Μαρσέλο Μασάδο (Φλαμένγκο), Μάρκους Βινίσιους (Φλαμένγκο), Γκιλέρμε Τζιοβανόνι (Μπραζίλια).
Σέντερ: Άντερσον Βαρεζάο (Κλίβελαντ Καβαλίερς), Νενέ Ιλάριο (Ουίζαρντς), Τιάγκο Σπλίτερ (Σπερς), Ράφαελ Χετσχάιμερ.
Αίγυπτος: Χωρίς τύχη
Η δευτεραθλήτρια Αφρικής είχε ούτως ή άλλως λίγες πιθανότητες για κάτι καλό στο Μουντομπάσκετ. Οι σημαντικές απουσίες, αλλά και ο πανίσχυρος όμιλος στον οποίο συμμετέχει, μειώνουν ακόμη περισσότερο τις ελπίδες της για κάτι καλό.
Αστέρι: Όταν οι παίκτες σου αγωνίζονται στην Αίγυπτο ή σε μικρά κολέγια των ΗΠΑ, δεν μπορείς να μιλάς για… αστέρια.
Ατού: Μόνο το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Τίποτε άλλο.
Αδυναμία: Μόνο μία; Απειρία, ελλείψεις (πέντε παίκτες από το ρόστερ του Αφρομπάσκετ θα λείψουν), πανίσχυρος ανταγωνισμός… Θέλετε κι άλλα;
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Μουχάμαντ Ελ Σαμπάγκ (Αλ Ιτιχάντ), Βαέλ Χεντρ (Σπόρτινγκ Αλεξάνδρειας), Σερίφ Αμπντάλα (Γκερίζα), Ιμπραΐμ Ελ Γκαμάλ (Αλ Αχλί), Γιουσέφ Σούσα (Σπόρτινγκ Αλεξάνδρειας).
Φόργουορντ: Μοαμέν Αμπουελανίν (Αλ Ιτιχάντ), Μουσταφά Ελμεκάουι (Ζέμαλεκ), Μοχάμεντ Ελετί Αλιάν (Σπόρτινγκ Αλεξάνδρειας), Αμίρ Ελ Γκεντί (Γκεζίρα), Σραφ Ραμπί (Αλ Ιτιχάντ).
Σέντερ: Ασράφ Ραμπί (Αλ Ιτιχάντ), Σεΐφ Σαμίρ (Αλ Αχλί), Ραμί Αμπντάλα (Αλ Ιτιχάντ), Χαϊτάμ Καλίφα (Αλ Ιτιχάντ), Ομάρ Οράμπι (USC, NCAA).
Ιράν: Στο ποδόσφαιρο τα πάνε καλύτερα
Το Ιράν με φτωχή παράδοση στο μπάσκετ δεν θα μπορούσε παρά να έχει λιγοστές φιλοδοξίες στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Το πολύ-πολύ να επιθυμεί να έχει μια πορεία ανάλογη της ποδοσφαιρικής ομάδας στο πρόσφατο Μουντιάλ, όπου αν μη τι άλλο στάθηκε αξιοπρεπέστατα. Όμως με την μπάλα στα πόδια οι Ιρανοί μάλλον τα πάνε καλύτερα.
Αστέρι: Ο Χαμέντ Χαντάντι είναι με διαφορά ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Ο ύψους 2,18μ. σέντερ αγωνίζεται στην Τεχεράνη, αλλά έχει περάσει και από το ΝΒΑ.
Ατού: Η… υποτίμηση που δείχνουν παραδοσιακά οι «μεγάλοι» σε τέτοια εθνικά συγκροτήματα, μπορεί να τους δώσει μια κάποια τύχη στο τουρνουά.
Αδυναμία: Όπως και η Αίγυπτος… Δεν έχει ποιότητα, εμπειρία, βάθος και είναι ζσε όμιλο-φωτιά.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Σατζάντ Μασαγεκί (Μάχραμ), Χαμέντ Αφάγκ (Πετροχίμι), Μεντί Καμρανί (Πετροχίμι), Ερφάν Νασατζπούρ (Πετροχίμι), Μπενάμ Γιαχτσαλιντεκόρ (Πετροχίμι).
Φόργουορντ: Μοχάμαντ Τζαμσίντι (Αζάντ), Αρσαλάν Καζέμι (Πετροχίμι), Σαμάντ Νιχά (Μάχραμ), Οσίν Σαχακιάν (Μάχραμ), Αρμάν Ζανγκενέ (Μάχραμ).
Σέντερ: Ρουσμπέ Αργκαφάν (Ζομπ Αχάν), Χαμέντ Χαντάντι (Μάχραμ), Ασγκάρ Καρντούστ (Κάζμα)
B’ Όμιλος: Ελλάς… μπορείς!
Ελλάδα, Αργεντινή, Κροατία, Πουέρτο Ρίκο, Σενεγάλη και Φιλιππίνες
αγωνίζονται στον δεύτερο όμιλο, που θα φιλοξενηθεί στη Σεβίλλη. Το
www.sport-fm.gr παρουσιάζει τις ομάδες.
Ελλάδα: Κι όπου μας βγάλει
Τέλος σε μια σειρά αποτυχημένων παρουσιών σε μεγάλες διοργανώσεις θέλει να βάλει η Εθνική. Ελλείψεις υπάρχουν και ουκ ολίγες (Σπανούλης, Κουφός, Περπέρογλου, Σχορτσανίτης, Μαυροκεφαλίδης αλλά και οι μη κληθέντες Φώτσης και Μπράμος), όμως άλλη τόση είναι η αποφασιστικότητα για ένα νέο ξεκίνημα, με πολλά νέα πρόσωπα και με νέο προπονητή, τον Φώτη Κατσικάρη. Τα μεγάλα λόγια αποφεύχθηκαν και προσδοκία όλων είναι αυτή η ομάδα να φτάσει όπου την οδηγήσουν οι δυνατότητές της κι όχι… παρακάτω, όπως συνέβη στα προηγούμενα χρόνια.
Αστέρι: Δύσκολο το ερώτημα, αλλά επιλέγουμε τον Κώστα Παπανικολάου. Η αλματώδης εξέλιξή του τον έφερε στους Ρόκετς αφού πέρασε με «άριστα» τις εξετάσεις στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρώπης με Ολυμπιακό και Μπαρτσελόνα.
Ατού: Το ομαδικό πνεύμα και η ταχύτητα στο ανοιχτό γήπεδο δείχνουν να είναι οι αρετές της Εθνικής.
Αδυναμία: Η έλλειψη αθλητικών ψηλών με γρήγορα πόδια στοιχίζει σε ριμπάουντ και την αντιμετώπιση του πικ εν ρολ.
Γκαρντ: Νίκος Ζήσης (Ούνιξ Καζάν), Βαγγέλης Μάντζαρης, Κώστας Σλούκας (Ολυμπιακός), Νικ Καλάθης (Γκρίζλις), Κώστας Βασιλειάδης (ελεύθερος).
Φόργουορντ: Κώστας Παπανικολάου (Ρόκετς), Γιάννης Αντετοκούνμπο (Μπακς), Γιώργος Πρίντεζης (Ολυμπιακός), Κώστας Καϊμακόγλου (Ούνιξ Καζάν).
Σέντερ: Γιάννης Μπουρούσης (Ρεάλ Μαδρίτης), Ίαν Βουγιούκας (ελεύθερος), Ανδρέας Γλυνιαδάκης (ελεύθερος).
Κροατία: Ισχυρή και με στόχους
Στο Ευρωμπάσκετ έφτασε στην πηγή, αλλά δεν ξεδίψασε με μετάλλιο. Έδειξε, ωστόσο, πως διαθέτει ένα εξαιρετικό ρόστερ με πολύ μέλλον. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο η ομάδα του Γιασμίν Ρέπεσα κατεβαίνει πάνοπλη και με δικαιολογημένα υψηλούς στόχους.
Αστέρι: Ο Άντε Τόμιτς αποτελεί την απάντηση σε όσους πιστεύουν πως οι πανύψηλοι και αργοί σέντερ είναι πλέον εκτός… μόδας. Πρωταθλητής στην Ισπανία με την Μπαρτσελόνα, αποτελεί το σημείο αναφοράς σε μια ομάδα με πολλούς ποιοτικούς παίκτες.
Ατού: Το ταλέντο , η πληρότητα σε όλες τις θέσεις και το βάθος του ρόστερ είναι κάτι που δεν αμφισβητείται από κανέναν.
Αδυναμία: Οι κροατικές ομάδες έχουν αποδειχτεί κατώτερες των περιστάσεων τα προηγούμενα χρόνια, όταν δεν τους έλειπε το ταλέντο, αλλά είχαν ζήτημα χαρακτήρα, νοοτροπίας και ομαδικού πνεύματος.
Το ρόστερ :
Γκαρντ: Ρόκο Λένι Ούκιτς (Τσεντεβίτα), Όλιβερ Λαφαγέτ (Ολυμπιακός), Κρούνοσλαβ Σιμόν (Λοκομοτίβ Κουμπάν).
Φόργουορντ: Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς (Νετς), Μάριο Χεζόνια (Μπαρτσελόνα), Λούκα Μπάμπιτς (Τσεντεβίτα), Ντάμιαν Ρούντεζ (Πέισερς), Ντάριο Σάριτς (Αναντολού Εφές).
Σέντερ: Νταμίρ Μάρκοτα (Μπιλμπάο), Άντε Τόμιτς (Μπαρτσελόνα), Λούκα Ζόριτς (Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ), Λούκσα Άντριτς (Αστάνα).
Αργεντινή: Αποδυναμωμένη και γερασμένη
Ένα μεγάλο αίνιγμα είναι η Αργεντινή. Γιατί εξακολουθεί μεν να διαθέτει σπουδαίες μονάδες, ωστόσο αυτές είναι… ίδιες με αυτές που διέθετε προ δεκαετίας. Και… λιγότερες, αφού από το Μουντομπάσκετ θα λείψουν Τζινόμπιλι, Ντελφίνο Χ. Γκουτιέρες. Πάντως ουδείς μπορεί να υποτιμήσει την παρέα των «γκαούτσος» που είναι πάντα πιστοί στο εθνόσημο.
Αστέρι: Ο Λουίς Σκόλα μπορεί να μην έχει πλέον πρωταγωνιστικό ρόλο στο ΝΒΑ, αλλά παραμένει σπουδαίος παίκτης και ελλείψει Τζινόμπιλι θα επωμιστεί το ρόλο του πρώτου ηγέτη της ομάδας.
Ατού: Οι Αργεντινοί μπορεί να είναι ελλιπείς, αλλά είναι πολεμιστές. Έτσι παρότι το ρόστερ τους δεν είναι ανάλογα ποιοτικό του πρόσφατου παρελθόντος, αποτελούν σκληρό καρύδι για κάθε αντίπαλο.
Αδυναμία: Με εξαίρεση 4-5 παίκτες υψηλού επιπέδου, που είναι και αρκετά μεγάλοι σε ηλικία, δεν υπάρχει ανάλογη ποιότητα στους υπόλοιπους του ρόστερ και δικαιολογημένα πολλοί αμφιβάλλουν για το μέλλον της ομάδας αυτής.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Πάμπλο Πριγκιόνι (Νικς), Φακούντο Καμπάτσο (Πενιαρόλ), Νικολάς Λαπροβιτόλα (Φλαμένγκο), Σελέμ Σαφάρ (Μπόκα Τζούνιορς),
Φόργουορντ: Λουίς Σκόλα (Πέισερς), Μάρκος Μάτα (Φράνκα), Αντρές Νοτσιόνι (Ρεάλ Μαδρίτης), Βάλτερ Χέρμαν (Φλαμένγκο), Λεονάρντο Γκουτιέρες (Πενιαρόλ).
Σέντερ: Ματίας Μπορτολίν (Ρεγκάτας Κοριέντες), Μάρκος Ντελία (Όμπρας Σανιτάριας), Ταβαγέκ Γκαλίτσι (Κίλμες).
Πουέρτο Ρίκο: Ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο
Απρόβλεπτη και συνεπώς επικίνδυνη για τους αντιπάλους, αλλά και τον ίδιο της τον εαυτό ομάδα είναι εδώ και χρόνια το Πουέρτο Ρίκο. Και δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση η ομάδα που παρατάσσει στο Μουντομπάσκετ. Μπορεί να λείπουν πια ο αρχισκόρερ Λάρι Αγιούσο και ο γίγαντας Πίτερ Τζον Ράμος, αλλά λύσεις υπάρχουν πολλές κι ακόμη περισσότερη… τρέλα που μπορεί να οδηγήσει τους Πορτορικανούς σε εκπλήξεις.
Αστέρι: Ο Τζέι Τζέι Μπαρέα είναι ο πιο προικισμένος παίκτης της ομάδας και ηγέτης από τη στιγμή που ο Κάρλος Αρόγιο έχει γίνει πια 35 ετών. Ο βραχύσωμος γκαρντ των Τίμπεργουλβς μπορεί να προκαλέσει ανακατωσούρα σε οποιαδήποτε άμυνα.
Ατού: Στη μέρα τους κι όταν βρουν ρυθμό, μπορούν οι Πορτορικανοί να κερδίσουν οποιονδήποτε.
Αδυναμία: Η έλλειψη βάθους στον πάγκο και συνέπειας στην απόδοση είναι τα μεγάλα μειονεκτήματα της ομάδας του Πάκο Όλμος.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Κάρλος Αρόγιο (Γαλατάσαραϊ), Χουάν Χοσέ Μπαρέα (Τίμπεργουλβς), Κάρλος Ριβέρα (Λεόνες Ντε Πόνσε), Νταβίντ Χουέρτας (Πιράτας Ντε Κεμπραντίγιας).
Φόργουορντ: Άλεξ Γκαλίντο (Κανγκρεχέρος ντε Σαντούρσε), Άνχελ Βασάγιο (Λεόνες ντε Πόνσε), Αλεξάντερ Φράνκλιν (Ίντιος ντε Μαγιαγκές), Ρενάλντο Μπάλκμαν (Καπιτάνες ντε Αρεσίμπο), Ραμόν Κλεμέντε (Ίντιος ντε Μαγιαγκές).
Σέντερ: Ρίκι Σάντσες (Κανγκρεχέρος ντε Σαντούρσε), Ντάνιελ Σαντιάγκο (Κανγκρεχέρος ντε Σαντούρσε), Χόρχε Ντίαζ (Πιράτας Ντε Κεμπραντίγιας).
Σενεγάλη: Χαμηλοτάβανη ομάδα
Η πρώτη κατά σειρά αντίπαλος της Ελλάδας στο Μουντομπάσκετ είναι η Σενεγάλη. Εμφανίζεται για τέταρτη φορά στην ιστορία της στη διοργάνωση και δεν μπορεί να περιμένει κάτι περισσότερο από τη χαρά της συμμετοχής.
Αστέρι: Ο Γκοργκί Ντιένγκ είναι μακράν του δευτέρου ο καλύτερος παίκτης της Σενεγάλης. Επελέγη το 2013 στο νούμερο 21 του ντραφτ από τους Τζαζ και παίζει στους Τίμπεργουλβς, με τους οποίους ο 24χρονος σέντερ είχε 4,8 πόντους και 5 ριμπάουντ σε 13,8 λεπτά ανά αγώνα.
Ατού: Τα αθλητικά προσόντα των παικτών της Σενεγάλης είναι τεράστια. Δεν υστερούν ούτε σε ύψη…
Αδυναμία: Το ταλέντο των παικτών δεν συνάδει με την αθλητικότητά τους.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Ζαν Ντ’Αλμέιδα (Ταρμπ-Λουρντ), Μαμαντού Εντογέ (Σεντ Λουί), Τιέρνο Νιάνγκ (Γουίσκονσον, NCAA).
Φόργουορντ: Αμπντού Μπατζί (Νοσατάλ), Μοχάμεντ Ντιόπ (Σεντ Λουί), Μορίς Εντούρ (Οχάιο Στέιτ, NCAA), Μαλαγέ Εντογιέ (Παρί Λεβαλουά), Ιμπραχίμα Τόμας (Αζάντ Τεχεράνης).
Σέντερ: Γκοργκί Ντιένγκ (Τίμπεργουλβς), Μουχάμαντ Φαγέ (Ρέθυμνο), Χαμαντί Εντιαγέ (Γκουανγκζού Ράινος), Τζιμπρίλ Τιάμ (Τογιάμα Γκράουσες).
Φιλιππίνες: Αν δεν είχε και Μπλατς
Κι όμως, πρόκειται για την ομάδα που πριν από 60 χρόνια ήταν τρίτη στον κόσμο. Οι Φιλιππίνες, βέβαια, μόνο… μπασκετομάνα δεν είναι, αφού έκτοτε δεν έχουν να παρουσιάσουν σχεδόν τίποτα και σε αυτό το Μουντομπάσκετ θα είναι από τις πιο αδύναμες, αν όχι η πιο αδύναμη, ομάδες.
Αστέρι: Ο Άντρεϊ Μπλατς έχει γεννηθεί στη Νέα Υόρκη, αλλά έγινε… Φιλιππινέζος και θα δώσει κάτι από ΝΒΑ στη «δεύτερη» πατρίδα του. Ο 28χρονος σέντερ μόνο τυχαίος δεν είναι, καθώς την τελευταία σεζόν είχε με τους Νετς 11,2 πόντους και 5,3 ριμπάουντ ανά αγώνα.
Ατού: Ο Άντρεϊ Μπλατς, η άγνοια κινδύνου και το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού είναι τα μόνα στοιχεία στα οποία μπορούν να ποντάρουν οι Φιλιππίνες.
Αδυναμία: Το ρόστερ δεν έχει ούτε ποιότητα, ούτε βάθος, ούτε εμπειρίες, ούτε κορμιά.
Γκαρντ: Τζίμι Αλαπάγκ (Τρόπανγκ Τέξτερς), Γκάρι Ντέιβιντ (Μεράλκο Μπολτς), Λιούις Τενόριο (Σινέμπρα Σαν Μιγκέλ), Πολ Λι Ντάλισταν (Ελάστο Πέιντερς), Τζέισον Γουίλιαμ (Τρόπανγκ Τέξτερς).
Φόργουορντ: Ρανιντέλ Ντε Οκάμπο (Τρόπανγκ Τέξτερς), Μαρκ Πίνγκρις (Σούπερ Κόφι Μίξερς), Γκέιμπ Νόργουντ (Ελάστο Πέιντερς), Τζεφ Τσαν (Ελάστο Πέιντερς)
Σέντερ: Άντρεϊ Μπλατς (Νετς), Τζουν Μαρ Φαγιάρντο (Σαν Μιγκέλ Μπέρμεν), Τζάπεθ Αγκιλάρ (Σινέμπρα Σαν Μιγκέλ).
Γ’ Όμιλος: Το «σπίτι» της Team USA
ΗΠΑ, Τουρκία, Ουκρανία, Νέα Ζηλανδία, Φινλανδία και Δομινικανή
Δημοκρατία αγωνίζονται στον τρίτο όμιλο, που θα φιλοξενηθεί στο
Μπιλμπάο. Το www.sport-fm.gr παρουσιάζει τις ομάδες.
ΗΠΑ: Λαβωμένο φαβορί
Μετά την ήττα από την Ελλάδα στα ημιτελικά του 2006, οι ΗΠΑ φαίνονται και είναι ανίκητες. Σε αυτό το Μουντομπάσκετ, ωστόσο, εμφανίζονται περισσότερο θνητές από ποτέ τα προηγούμενα χρόνια. Λεμπρόν, Κόμπι, Καρμέλο, Ντουράντ, Χάουαρντ, Πολ, Λοβ, Γκρίφιν, Ουέιντ, Μπος, Γουέστμπρουκ και Τζορτζ θα συνέθεταν άνετα μια σούπερ ομάδα, αλλά θα είναι όλοι απόντες. Η ανανεωμένη ομάδα του Μάικ Σιζέφσκι καλείται να δείξει τα δόντια της στην Ισπανία, που φιλοδοξεί να την εκθρονίσει.
Αστέρι: Ο Κέβιν Ντουράντ αποχώρησε νωρίς, ο Πολ Τζορτζ σακατεύτηκε, ο Ντέρικ Ρόουζ είναι ανέτοιμος μετά τους τραυματισμούς του κι έτσι ο κλήρος πέφτει μάλλον στον Τζέιμς Χάρντεν. Ο μουσάτος γκαρντ ήταν απλώς ένας συμπληρωματικός παίκτης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, αλλά τώρα καλείται να γίνει ηγέτης.
Ατού: Ποιότητα και αθλητικά προσόντα συνδυάζονται με τον καλύτερο τρόπο από την ομάδα των ΗΠΑ, που παρά τις απουσίες δείχνει να έχει αστείρευτη δεξαμενή ταλέντων.
Αδυναμία: Πρόκειται για μία εντελώς καινούρια ομάδα, χωρίς τίποτα να θυμίζει τις προηγούμενες διοργανώσεις. Θα καταφέρει με ένα μήνα δουλειάς ο Μάικ Σιζέφσκι να φτιάξει ένα καλό σύνολο;
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Στέφεν Κάρι (Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς), Τζέιμς Χάρντεν (Χιούστον Ρόκετς), Κάιρι Ίρβινγκ (Κλίβελαντ Καβαλίερς), Ντέρικ Ρόουζ (Σικάγο Μπουλς).
Φόργουορντ: Ντεμάρ ΝτεΡόζαν (Τορόντο Ράπτορς), Ρούντι Γκέι (Σακραμέντο Κινγκς), Κλέι Τόμπσον (Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς).
Σέντερ: Άντονι Ντέιβις (Νιου Ορλίνς Πέλικανς), Αντρέ Ντράμοντ (Ντιτρόιτ Πίστονς), Κένεθ Φαρίντ (Ντένβερ Νάγκετς), Μέισον Πλάμλι (Μπρούκλιν Νετς).
Τουρκία: Μέλλον πολύ, παρόν… λίγο
Η Τουρκία έχει σαρώσει στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα Νέων και Εφήβων, αλλά τη στιγμή που το «αύριο» δείχνει λαμπρό, το «σήμερα» μοιάζει φτωχό. Μετά την απογοητευτική παρουσία στο Ευρωμπάσκετ και με νέο προπονητή τον Εργκίν Αταμάν, οι «γειτονές» θέλουν το κάτι παραπάνω, ωστόσο δεν δείχνουν ιδιαίτερη δυναμική. Ιλιασόβα και Καντέρ προτίμησαν την ξεκούραση, ο Τούρκογλου αποσύρθηκε από την εθνική ομάδα και οι διαθέσιμες λύσεις μοιάζουν περιορισμένων δυνατοτήτων.
Αστέρι: Ο Ομέρ Ασίκ είναι ο μοναδικός ΝΒΑερ της ομάδας. Ο σέντερ των Πέλικανς είναι το μεγαλύτερο όνομα αυτής της Τουρκίας, αλλά μάλλον δεν έχει πολλή συμπαράσταση.
Ατού: Απλώς ότι δεν γίνεται να τα πάει χειρότερα από το Ευρωμπάσκετ. Παράλληλα κάποιοι νέοι παίκτες της ομάδας, όπως ο Τσεντί Οσμάν, θα πάρουν πολύτιμες εμπειρίες για το μέλλον.
Αδυναμίες: Γερασμένη περιφέρεια, λίγη ποιότητα στους ψηλούς, απουσία ηγέτη που θα τραβήξει το σκορ συνθέτουν το τρίγωνο του προβληματισμού.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Εντέρ Αρσλάν, Σινάν Γκιουλέρ (Γαλατάσαραϊ), Κερέμ Τουντσερί (Μπεσίκτας), Μπάρις Ερμίς (Τουρκ Τέλεκομ).
Φόργουορντ: Τσεντί Οσμάν, Τσενκ Ακιόλ (Αναντολού Εφές), Εμίρ Πρέλτζιτς (Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ), Μπάρις Χερσέκ (Καρσίγιακα).
Σέντερ: Κερέμ Γκονλούμ, Φουρκάν Αλντεμίρ (Γαλατάσαραϊ), Ομέρ Ασίκ (Πέλικανς), Ογκούζ Σαβάς (Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ).
Φινλανδία: Μια πρωτάρα στην Ισπανία
Η Φινλανδία θα δώσει το «παρών» για πρώτη φορά σε ένα Μουντομπάσκετ. Εξασφαλίζοντας μέσω wild card τη συμμετοχή της, μετά και την απρόσμενη πορεία της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Σλοβενίας, η συμμορία των «λύκων» θέλει να αφήσει το στίγμα της και στο Μπιλμπάο.
Αστέρι: Κανονικά ο Πέτερι Κόπονεν έχει πάντα αυτόν τον τίτλο, αλλά φέτος υπάρχει και ο Έρικ Μέρφι. Γεννημένος στη Γαλλία, αλλά πλέον με διπλή υπηκοότητα, ο 23χρονος πάουερ φόργουορντ/σέντερ (2,08μ.) επελέγη το 2013 στο νούμερο 49 του ντραφτ και μετά από μια σεζόν με 24 εμφανίσεις με τους Μπουλς, μετακόμισε στους Καβαλίερς.
Ατού: Ο ενθουσιασμός που υπάρχει σε όλη τη χώρα για το μπάσκετ (θα εκδράμουν πάλι κατά εκατοντάδες στην Ισπανία οι Φινλανδοί) μπορεί να σηκώσει στα ουράνια ολόκληρη την ομάδα, που διαθέτει και αρκετές καλές μονάδες, αλλά κι έναν καλό προπονητή, τον Χένρικ Ντέτμαν.
Αδυναμία: Με εξαίρεση τον Κόπονεν, τον Μέρφι και 2-3 παίκτες, οι υπόλοιποι είναι μετριότατοι και το επίπεδό τους απέχει πολύ από αυτό που απαιτείται σε ένα Μουντομπάσκετ.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Πέτερι Κόπονεν (Χίμκι), Τέμου Ράνικο (Γένσουν Κατάγια), Σάσου Σάλιν (Ολίμπια Λιουμπλιάνα), Άντερο Λέχτο (Πιρίντο Τάμπερε).
Φόργουορντ: Σον Χαφ (Λούντβιγκσμπουργκ), Μίκο Κοϊβίστο (Γκαζιαντέμπ), Μάτι Νούτινεν (Μπίσονς Λόιμα), Κίμο Μούρινεν (Ταπιόλαν Χόνκα).
Σέντερ: Τούκα Κότι (Μπίσονς Λόιμα), Έρικ Μέρφι (Γιούτα Τζαζ), Χάνο Μότολα (Τόρπαν Πόγιατ), Τζέραλντ Λι (Άσεσοφτ Πλοϊέστι).
Νέα Ζηλανδία: Με βάρκα την ελπίδα
Για πέμπτη φορά στην ιστορία της και τέταρτη συνεχή η Νέα Ζηλανδία είναι παρούσα σε Μουντομπάσκετ. Η τέταρτη θέση του 2002 φαντάζει πλέον… επιστημονική φαντασία για τους Tall Blacks, που πάντως μπορούν να προβληματίσουν οποιονδήποτε αντίπαλο με το ανορθόδοξο μπάσκετ και το δυναμικό παιχνίδι τους.
Αστέρι: Ο Κερκ Πένι παραμένει εδώ και χρόνια το σημείο αναφοράς. Σκόρερ από… κούνια, έχει φτάσει πια τα 34, αλλά συνεχίζει να «βομβαρδίζει».
Ατού: Η άγνοια κινδύνου και η υποτίμηση των αντιπάλων σε συνδυασμό με το μακρινό από τη φιλοσοφία των περισσοτέρων ομάδων μπάσκετ μπορεί να αιφνιδιάσει αρκετούς αντιπάλους.
Αδυναμία: Το ρόστερ δεν έχει πολλές επιλογές και πέρα από έναν καλό κορμό 5-6 παικτών οι υπόλοιποι που είναι στη διάθεση του Νέναντ Βούτσινιτς είναι «λίγοι».
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Τζαρόντ Κένι, Έβεραρντ Μπάρτλετ (Μπέι Χοκς), Κόρεϊ Γουέμπστερ, Λίντσεϊ Τέιτ (Γουέλινγκτον Σέιντς), Τάι Γουέμπστερ (Νεμπράσκα, NCAA), Κερκ Πένι (Τραμπζονσπόρ).
Φόργουορντ: Τομ Αμπερκρόμπι (Σκάι Σίτι Μπρέικερς), Μπι Τζέι Άντονι (Γουέλινγκτον Σέιντς), Άιζακ Φοτού (Χαβάη, NCAA), Κέισι Φρανκ (Γουέικατο Πίστονς).
Σέντερ: Ρόμπερτ Λο (Σεντ Λούις, NCAA), Μίκα Βουκόνα (Νέλτον Τζάιαντς).
Ουκρανία: Έτοιμη για νέες εκπλήξεις
Μετά την έκτη θέση στο Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας, η Ουκρανία δείχνει έτοιμη και ικανή να εκπλήξει ξανά τον μπασκετικό κόσμο. Στην πρώτη της συμμετοχή στο Μουντομπάσκετ θέλει να πείσει άπαντες πως ό,τι συνέβη πέρσι δεν ήταν «πυροτέχνημα», αλλά μια πρόγευση για ό,τι θα επακολουθήσει.
Αστέρι: Ο Που Τζέτερ μπορεί να μην είναι Ουκρανός, αλλά είναι σίγουρα ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Εξαιρετικός πλέι μέικερ, οργανωτικά κι εκτελεστικά, αποτελεί την… προέκταση του Μάικ Φρατέλο στον αγωνιστικό χώρο.
Ατού: Αθλητικότητα, θράσος και παίκτες που δεν έχουν όνομα, αλλά έχουν… χάρη συνθέτουν την Ουκρανία.
Αδυναμία: Ακόμη είναι άγουρη σε υψηλό επίπεδο και σίγουρα οι αντίπαλοί της θα είναι αυτή τη φορά περισσότερο υποψιασμένοι σε σχέση με το Ευρωμπάσκετ.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Που Τζέτερ (Σαντόνγκ Φλέιμινγκ Μπουλς), Ντμίτρι Ζαμπριτσένκο (Αζοβμάς), Σεργκέι Γκλαντίρ (Ναντέρ), Ολεξάντρ Μίσουλα (Ντίπρο), Ολεξάντρ Λίποβι (Ερυθρός Αστέρας), Σβιάτοσλαβ Μιχάλιουκ (Τσερκάσι Μάνκις).
Φόργουορντ: Μαξίκ Πουστοζβόνοφ (Αζοβμάς), Μαξίμ Κορνιγένκο (BC Ντόνετσκ) Ιγκόρ Ζάιτσεφ (Αζοβμάς).
Σέντερ: Κιρίλ Νατιάζκο (Λιέτουβος Ρίτας), Βιάτσεσλαβ Κραβτσόφ (Φίνιξ Σανς), Αρτέμ Πούστοβι (Χίμικ).
Δομινικανή Δημοκρατία: Η επιστροφή
Χρειάστηκε να περιμένει 36 χρόνια για να ξαναπαίξει σε Μουντομπάσκετ η Δομινικανή Δημοκρατία. Και δεν σκοπεύει να εμφανιστεί στην Ισπανία για τουρισμό. Ο Αλ Χόρφορντ θα λείπει, αλλά το ρόστερ είναι ικανοποιητικό για να διεκδικήσει την πρόκριση στα νοκ άουτ.
Αστέρι: Ελλείψει Αλ Χόρφορντ ο Φρανσίσκο Γκαρσία των Ρόκετς είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει. Ο 32χρονος φόργουορντ είχε την περασμένη σεζόν 5,7 πόντους, 2,2 ριμπάουντ και 1,1 ασίστ ανά αγώνα.
Ατού: Υπάρχουν 6-7 καλές μονάδες στο δυναμικό της ομάδας, ικανές να την οδηγήσουν στα νοκ άουτ, που είναι και ο ρεαλιστικός στόχος της Δομινικανής Δημοκρατίας.
Αδυναμία: Οι περισσότεροι παίκτες αγωνίζονται στο αδύναμο εγχώριο πρωτάθλημα και γι’ αυτούς θα είναι πρωτόγνωρη εμπειρία το υψηλό επίπεδο του Μουντομπάσκετ.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Έντγκαρ Σόσα (Σάσαρι), Βίκτορ Λις (Μέτρος ντε Σαντιάγκο), Χουάν Κορονάδο (Ρεάλες ντε Λα Βέγκα), Τζέιμς Φελντίν (Καντού), Τζεράλδο Σουέρο (Τιτάνες δε Λισέι), Ρόναλντ Ραμόν (Λιμέιρα), Ελπίντιο Φορτούνα (Λεόνες ντε Σάντο Ντομίνγκο).
Φόργουορντ: Λουίς Μοντέρο (Γουέστσεστερ Κόλετζ), Φρανσίσκο Γκαρσία (Χιούστον Ρόκετς), Ορλάντο Σάντσες (Ουρακάνες ντελ Ατλάντικο), Τζακ Μάικλ Μαρτίνες (Λεόνες ντε Σάντο Ντομίνγκο).
Σέντερ: Γιούλις Μπάες (Γκραν Κανάρια), Έντουαρντ Σαντάνα (Κανέρος ντε λα Ρομάνα), Ελόι Βάργκας (Μέτρος ντε Σαντιάγκο).
Δ' Όμιλος: Ο πιο «ανοιχτός»
Λιθουανία, Σλοβενία, Αυστραλία, Μεξικό, Νότιος Κορέα και
Ανγκόλα αγωνίζονται στον τέταρτο όμιλο, που θα φιλοξενηθεί στο Λας
Πάλμας. Το www.sport-fm.gr παρουσιάζει τις ομάδες.
Σλοβενία: Έχασε την ευκαιρία της
Στη Σλοβενία γνωρίζουν καλά πως η χρυσή ευκαιρία για κάτι μεγάλο χάθηκε πέρσι, στο Ευρωμπάσκετ που φιλοξένησαν αλλά περιορίστηκαν στην πέμπτη θέση. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας οι βλέψεις δεν είναι υψηλές, όπως και οι δυνατότητες του ρόστερ ελλείψει και αρκετών ικανών παικτών.
Αστέρι: Ο Γκόραν Ντράγκιτς προέρχεται από την καλύτερη σεζόν στην καριέρα του. Πιο βελτιωμένος παίκτης του ΝΒΑ, ο γκαρντ των Σανς είναι ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η ομάδα του Γιούρι Ζντοβτς.
Ατού: Το όχι ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο του ομίλου σε συνδυασμό με το «σταύρωμα» με έναν επίσης όχι δύσκολο όμιλο επιτρέπει στη Σλοβενία να βλέπει ακόμη και οκτάδα.
Αδυναμία: Η έλλειψη αξιόπιστων ψηλών κάνει «μπαμ». Ο Έραζεμ Λόρμπεκ είναι τραυματίας, ενώ ακόμη και οι περιορισμένων δυνατοτήτων Βίντμαρ και Μπέγκιτς δεν είναι διαθέσιμοι.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Γκόραν Ντράγκιτς (Σανς), Ζόραν Ντράγκιτς (Μάλαγα), Γιάκα Κλόμπουτσαρ (Κρκα), Κλέμεν Πρέπελιτς (Μπάνβιτ), Γιάκα Μπλάζιτς (Ερυθρός Αστέρας). Αλεξέι Νίκολιτς (Σπαρς Σαράγεβο).
Φόργουορντ: Γιούρε Μπάλαζιτς (Τόφας Μπούρσα), Έντο Μούριτς (Κρκα), Ντόμεν Λόρμπεκ (Γκαζιαντέπ).
Σέντερ: Άλεν Όμιτς (Ολίμπια Λιουμπλιάνα), Μίχα Ζούπαν (Ουσάκ Σπορτίφ), Ούρος Σλόκαρ (Εστουντιάντες).
Λιθουανία: Με το βλέμμα ψηλά
Μετά τη δεύτερη θέση στο Ευρωμπάσκετ του 2013, η Λιθουανία δείχνει έτοιμη και ικανή για μία ακόμη επιτυχία. Ο Γιόνας Καζλάουσκας έχει την ευτυχία να διαθέτει ένα πλήρες και πολύ ποιοτικό ρόστερ, παρά την έλλειψη του Λίνας Κλέιζα που φέτος θα απέχει, αλλά και τον τραυματισμό του Μάντας Καλνιέτις.
Αστέρι: Ο Γιόνας Βαλαντσιούνας είναι αισθητά βελτιωμένος. Προέρχεται από μια καλή σεζόν στο ΝΒΑ με τους Ράπτορς και αποτελεί τη δύναμη πυρός για τη «Λιέτουβα» μέσα στη ρακέτα έχοντας και αρκετή στήριξη από άλλους ικανούς ψηλούς.
Ατού: Η πληρότητα του ρόστερ είναι το μεγάλο όπλο της Λιθουανίας, μαζί με τον βατό δρόμο που έχει τουλάχιστον μέχρι τα προημιτελικά της διοργάνωσης.
Αδυναμία: Ο τραυματισμός του Μάντας Καλνιέτις αφήνει μεγάλο κενό στη θέση του πλέι μέικερ. Η γραμμή των γκαρντ έχει πολύ λιγότερη ποιότητα από τις υπόλοιπες της ομάδας.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Άντας Γιουσκεβίτσιους (Λιέτουβος Ρίτας), Σαρούνας Βασιλιάουσκας (Τρεφλ Σόποτ), Ρενάλντας Σεϊμπούτις (Νταρουσάφακα), Μαρτίνας Πότσιους (Γαλατάσαραϊ).
Φόργουορντ: Σίμας Γιασάιτις (Λοκομοτίβ Κουμπάν), Γιόνας Ματσιούλις (Ρεάλ Μαδρίτης), Μιντάουγκας Κουζμίνσκας (Ουνικάχα Μάλαγα), Παούλιους Γιανκούνας (Ζαλγκίρις).
Σέντερ: Ντάριους Λαβρίνοβιτς (Ρετζιάνα), Κσιστόφ Λαβρίνοβιτς (Βαλένθια), Ντονάτας Μοτιεγιούνας Ρόκετς), Γιόνας Βαλαντσιούνας (Ράπτορς).
Αυστραλία: Μπορεί να εκπλήξει
Μπορεί να κατεβαίνει στο Μουντομπάσκετ χωρίς Πάτι Μιλς και Άντριου Μπόγκουτ, ωστόσο ουδείς μπορεί να υποτιμήσει την Αυστραλία. Οι καλές εμφανίσεις στα φιλικά έδειξαν πως οι «μπούμερς» του λετονικής καταγωγής Άντρεϊ Λεμάνις δεν θα είναι ευκαταφρόνητος αντίπαλος για κανέναν, έστω κι αν η πέμπτες θέσεις στις διοργανώσεις του 1982 και του 1994 φαντάζουν απροσπέραστο επίτευγμα.
Αστέρι: Ο Άρον Μπέινς προ τριετίας έπαιζε στον Ίκαρο, αλλά τώρα είναι πρωταθλητής του ΝΒΑ. Ο σέντερ των Σπερς δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση στα φιλικά και μπορεί να ηγηθεί των «μπούμερς».
Ατού: Κανείς δεν τους έχει πάρει στα… σοβαρά, αν και θα έπρεπε. Διαθέτουν πολλούς ανερχόμενους παίκτες κι αρκετούς έμπειρους με δυνατότητες, ενώ παίζουν σε έναν όμιλο που αν μη τι άλλο είναι βατός.
Αδυναμία: Η έλλειψη παραστάσεων υψηλού επιπέδου ίσως είναι πρόβλημα για αρκετούς παίκτες που θα κληθούν να επωμιστούν ίσως περισσότερες ευθύνες από ό,τι μπορούν να αναλάβουν.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Μάθιου Ντελαβεντόβα (Κλίβελαντ Καβαλίερς), Ντάντε Έξουμ (Γιούτα Τζαζ), Ράιαν Μπρέκχοφ (Μπεσίκτας), Άνταμ Γκίμπσον (Αδελαΐδα 36ερς) Κρις Γκούλντινγκ (Σαραγόσα).
Φόργουορντ: Τζο Ίνγκλς (Μακάμπι Τελ Αβίβ), Μπραντ Νιούλεϊ (Γκραν Κανάρια), Κάμερον Μπέρστοου (Σικάγο Μπουλς), Μπροκ Μότουμ (Μπολόνια).
Σέντερ: Νέιτ Τζαβάι (Γαλατάσαραϊ), Άρον Μπέινς (Σαν Αντόνιο Σπερς), Ντέιβιντ Άντερσεν (Στρασβούργο).
Μεξικό: Μπορεί να ξαφνιάσει κόσμο
Στο άκουσμά του δεν φοβάται κανένας. Έχει να εμφανιστεί 40 χρόνια σε Μουντομπάσκετ. Κι όμως το Μεξικό είναι καλύτερο από ό,τι μπορεί να νομίζει κανείς. Δεν κατέκτησε τυχαία τους Παναμερικανικούς Αγώνες πέρσι και το Σεντρομπάσκετ φέτος. Και σε έναν όμιλο που το επίπεδο του ανταγωνισμού δεν είναι πολύ υψηλό, μπορεί να κάνει «ζημιές».
Αστέρι: Ο Γκουστάβο Αγιόν είναι ένας ψηλός διεθνούς επιπέδου και ο κορυφαίος Μεξικανός παίκτης. Ο σέντερ των Χοκς έχει ξεπεράσει τον τραυματισμό στον ώμο που του στέρησε τη συμμετοχή σε μεγάλο κομμάτι της σεζόν και ήταν MVP στους περσινούς Παναμερικανικούς Αγώνες και το φετινό Σεντρομπάσκετ.
Ατού: Σε έναν όμιλο που είναι βατός, μπορεί κάλλιστα να προκριθεί στους «16».
Αδυναμία: Διαθέτει παίκτες που ως επί το πλείστον παίζουν στο αδύναμο πρωτάθλημα του Μεξικού και δεν έχουν παραστάσεις τέτοιου επιπέδου.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Χόρχε Γκουτιέρες (Μπρούκλιν Νετς), Πέδρο Μέσα, Ορλάντο Μέντες (Χαλκόνες ντε Σαλάπα), Πολ Στολ (Γιγάντες ντε Γκουαϊάνα), Φρανσίσκο Κρους (Χαλκόνες Ρόχος ντε Βερακρούς), Γκαμπριέλ Χιρόν (Φουέρσα Ρέγκια ντε Μοντερέι).
Φόργουορντ: Ρομάν Μαρτίνες (Σόλες ντε Μεξικάλι), Νοέ Αλόνσο (Χαλκόνες ντε Σαλάπα), Χεσούς Γκονζάλες, Μάρκο Ράμος, Φερνάντο Μπενίτες (Χαλκόνες Ρόχος ντε Βερακρούς), Έκτοε Ερνάντες (Ατλέτικος ντε Σαν Χερμάν).
Σέντερ: Άνταμ Παράδα (Χαλκόνες ντε Σαλάπα), Αντριάν Σαμόρα, (Χαλκόνες Ρόχος ντε Βερακρούς), Γκουστάβο Αγιόν (Ατλάντα Χοκς).
Ανγκόλα: Συνεπής, αλλά «λίγη»
Για όγδοη φορά στις τελευταίες επτά διοργανώσεις είναι η Ανγκόλα παρούσα σε ένα Μουντομπάσκετ. Ωστόσο αν και ήταν επτά φορές πρωταθλήτρια Αφρικής στα τελευταία οκτώ Αφρομπάσκετ, δεν έχει διακριθεί ποτέ σε παγκόσμιο επίπεδο κι αυτό δεν είναι τυχαίο.
Αστέρι: Ελλείψει του Κάρλος Μοράις, ο Εντουάρντο Μίνγκας είναι ο πιο ταλαντούχος παίκτης της ομάδας. Έστω κι αν είναι πλέον στα 35 του.
Ατού: Τα αθλητικά προσόντα είναι το νούμερο ένα όπλο της Ανγκόλας.
Αδυναμία: Οι παίκτες που απαρτίζουν την ομάδα δεν έχουν εμπειρίες από διεθνές επίπεδο και αγωνίζονται σε αδύναμα πρωταθλήματα.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Αρμάντο Κόστα, Ερμενεζίλντο Σάντος, Εντμίρ Λούκας, Έντσον Εντονιέμα, Ισλάντο Μανουέλ (Πριμέρο ντε Αγκόστο), Μίλτον Μπάρος (Ιντερκλούμπε).
Φόργουορντ: Ολίμπιο Σιπριάνο, Εντουάρντο Μίνγκας (Λιμπόλο), Ρέτζι Μουρ, Χοακίν Γκόμες (Πριμέρο ντε Αγκόστο).
Σέντερ: Μουτάου Φονσέκα (Πριμέρο ντε Αγκόστο), Γιανίκ Μορέιρα (Σάουδερν Μέθοντιστ, NCAA), Βαλντελίσιο Χοακίμ (Πέτρο Ατλέτικο).
Νότιος Κορέα: Απλή αναφορά
Η Νότιος Κορέα δεν μπορεί να περιμένει κάτι παραπάνω από την… εμπειρία επιστρέφοντας στο Μουντομπάσκετ μετά από 18 χρόνια. Σε αντίθεση με την Κίνα, δεν έχει παρουσιάσει πρόοδο στο χώρο του μπάσκετ παρότι ήταν τρίτη στους δύο τελευταίους Πανασιατικούς Αγώνες.
Αστέρι: Ούτε για δείγμα… Κανένας παίκτης δεν είναι ιδιαίτερα άξιος λόγου και όλοι τους παίζουν στο αδύναμο κορεατικό πρωτάθλημα.
Ατού: Η ταχύτητα, η έλλειψη άγχους και η άγνοια κινδύνου είναι τα μόνα στοιχεία που μπορούν να δώσουν μια κάποια ελπίδα για 1-2 νίκες. Αλλά δύσκολα…
Αδυναμία: Πέρα από την έλλειψη ταλέντου, οι Κορεάτες δεν έχουν και μεγάλα ύψη στο ρόστερ, κάτι που τους καθιστά ακόμη πιο ευάλωτους.
Το ρόστερ:
Γκαρντ: Κιμ Σουν-Χιούνγκ (Σεούλ Νάιτς), Γθανγκ Ντονγκ-Γκέουν (Ουλσάν), Παρκ Τσαν-Χε (Ανιάνγκ), Κιμ Τάε-Σολ (Τζεονζού), Τσο Σουνγκ-Μιν (Σόνικ Μπουμ).
Φόργουορντ: Γιανγκ Χε-Γιονγκ (Ανιάνγκ), Χέο Ιλ-Γιουνγκ (Γκογιάνγκ Όριονς), Μουν Τάε-Γιονγκ (LG Σέικερς), Κιμ Γιο-Σουνγκ (Ντονγκμπού).
Σέντερ: Λι Γιονγκ-Χιούν (Πανεπιστήμιο Κορέας), Κιμ Γιονγκ-Κιου (LG Σέικερς), Ο Σε-Κέουν (Ανιάνγκ).
ALEX WEB RADIO/TV
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου