Και ξανά προς την δόξα τραβά
Δεκέμβριος 2009-Δεκέμβριος 2010: Δώδεκα μήνες, κατά τους οποίους ο Ολυμπιακός πέρασε τις πιο σκληρές δοκιμασίες της σύγχρονης ιστορίας του, έπιασε πάτο, το καλοκαίρι γνώρισε κοσμογονικές αλλαγές, αλλά πλέον ξανά προς την δόξα τραβά. Από τον Σωκράτη Κόκκαλη στον Βαγγέλη Μαρινάκη, από το 8ήμερο ρεπό του Ζίκο στη σταθερότητα του Ερνέστο Βαλβέρδε και από την 5η θέση της βαθμολογίας στην κορυφή, προβάλλοντας ως το φαβορί για την κατάκτηση του φετινού τίτλου. Το sport.gr επιχειρεί μία αναδρομή στη ερυθρόλευκη χρονιά, που σε λίγες μέρες ολοκληρώνεται.
Δεκέμβριος: Είναι ο μήνας, που άρχισαν να φαίνονται ξεκάθαρα τα λάθη του προηγούμενου καλοκαιριού, όταν ο Κόκκαλης αποφάσιζε να δώσει τα ηνία της ομάδας στον Κετσπάγια. Ο γεωργιανός έχει απομακρυνθεί από τον Σεπτέμβριο και ο Ζίκο, που ήρθε ως σωτήρας στο Λιμάνι, καταφέρνει ουσιαστικά να αποτελειώσει το ποδοσφαιρικό τμήμα. Η πρώτη ήττα στο πρωτάθλημα σημειώνεται στο Κλεάνθης Βικελίδης (20/12) και ο βραζιλιάνος προπονητής δίνει το περίφημο 8ήμερο ρεπό. Παράλληλα, τα μεταγραφικά σενάρια για την απαραίτητη ενίσχυση της ομάδας κάνουν λόγο για Μπεν Αρφά και Λούα Λούα.
Ιανουάριος: Επιστροφή στο πρωτάθλημα με 2η διαδοχική ήττα, αυτή τη φορά από την ΑΕΚ και ο Ζίκο μετατρέπεται σε κόκκινο πανί για τους φιλάθλους. Ο Ολυμπιακός νικάει τη Λάρισα στο Καραϊσκάκη, αλλα οι αποδοκιμασίες προς τον Ζίκο αποτελούν την αρχή του τέλους του. Η απόλυσή του θα έρθει μία εβδομάδα αργότερα στην ισοπαλία με την Καβάλα. Ο Κόκκαλης φυσικά δεν μένει στο απυρόβλητο και η ήττα από τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο έχει ως αποτέλεσμα το κράξιμο του κόσμου στον διοικητικό ηγέτη των πειραιωτών, ο οποίος ψάχνεται για την επιστροφή του Βαλβέρδε. Το σίριαλ με τον Μπεν Αρφά δεν είχε αίσιο τέλος, η ενίσχυση έρχεται από Λούα Λούα και Ντάτολο, αλλά τα κακά μαντάτα αφορούν τον Γκαλέτι, που όλα δείχνουν πως βάζει τέλος στην καριέρα του εξαιτίας προβλήματος υγείας.
Φεβρουάριος: Με τον Μπάντοβιτς στον πάγκο πλέον, οι ερυθρόλευκοι σημειώνουν τρεις νίκες και μία ισοπαλία και παραμένουν ζωντανοί στην υπόθεση τίτλος. Τα προβλήματα στα αποδυτήρια όμως διογκώνονταν με τους Ντιόγκο και Γιάννη Παπαδόπουλο να μετατρέπουν το γυμναστήριο του Ρέντη σε ρινγκ. Την ίδια ώρα η πρόθεση του Κόκκαλη να αποχωρήσει αρχίζει να συζητιέται έντονα με τον μεγαλομέτοχο του Ολυμπιακού να ξεκινάει συζητήσεις με τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.
Μάρτιος: Η ήττα από τον Ηρακλή και η ισοπαλία με τα Γιάννινα στο Καραϊσκάκη αναγκάζουν πια τους διοικούντες του Ολυμπιακού να παραδεχτούν τα λάθη τους και να αναζητήσουν λύσεις για το αδιέξοδο. Ο Βαλβέρδε παραμένει στο προσκήνιο, ο Αλεξανδρής είναι έτοιμος να αναλάβει και οι πειραιώτες κερδίζουν τον αιώνιο αντίπαλο στο ΟΑΚΑ, αναπτερώνοντας το τσαλακωμένο ηθικό τους. Ο Λαυρεντιάδης πλέον προβάλει ως δυνατός συμπαίκτης του Κόκκαλη και ο συνεργάτης του, Αντώνης Ρογκόπουλος μπαίνει στα αποδυτήρια πριν το ματς με την Ξάνθη, τάζοντας πριμ.
Απρίλιος: Ο Ολυμπιακός ολοκληρώνει την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος με δύο νίκες, αποκτώντας πλεονέκτημα για τα πλέι οφ, αλλά η τελευταία αγωνιστική με τον Αρη σημαδεύεται από σοβαρά επεισόδια έξω από το Καραϊσκάκη μεταξύ οπαδών και Αστυνομίας. Σε διοικητικό επίπεδο, Κόκκαλης και Λαυρεντιάδης δεν τα βρίσκουν και ο Κόκκαλης καλύπτει την αύξηση του Μ.Κ. φτάνοντας το ποσοστό του στην ΠΑΕ στο 78%. Επιστρέφοντας στα αγωνιστικά, ο Ολυμπιακός ξεκινάει με το αριστερό στα πλέι οφ (ήττα από Αρη) και τα μαύρα σύννεφα συγκεντρώνονται απειλητικά πάνω από του Ρέντη.
Μάϊος: Ο Ολυμπιακός πιάνει πάτο, τερματίζοντας 5ος πίσω από ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Αρη. Πρόκειται για την χειρότερη επίδοση του τα τελευταία 20 χρόνια. Η ήττα μάλιστα από τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο έχει ως αποτέλεσμα να ξεσπάσουν νέα επεισόδια, αυτή τη φορά εντός του γηπέδου, και τους φιλάθλους να αποδοκιμάζουν έντονα τον Κόκκαλη, που έδειξε ιδιαίτερα ενοχλημένος και παρουσίασε τάσεις φυγής, κάνοντας άνοιγμα σε υποψήφιους επενδυτές για να αποκτήσουν το πλειοψηφικό πακέτο του συλλόγου, με τον Μαρινάκη να δείχνει ενδιαφέρον. Παράλληλα προσπάθησε να επαναφέρει τον Βαλβέρδε, εισπράττοντας ένα μεγαλοπρεπές όχι από τον βάσκο.
Ιούνιος: Πρόκειται για τον μήνα, που σήμανε και τις κοσμογονικές αλλαγές στο Λιμάνι. Μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις Κόκκαλης και Μαρινάκης δίνουν τα χέρια, η ιστορική αλλαγή σκυτάλης στον Ολυμπιακό είναι γεγονός και ο Κόκκαλης, που παραμένει πάντως πρόεδρος, κάνει στην άκρη μετά από 17 χρόνια. Νωρίτερα είχε προλάβει να προσλάβει τον Εβαλντ Λίνεν, αφού στις 21 Ιουνίου ο Ολυμπιακός ξεκινούσε προετοιμασία, αλλά και να φέρει ως δανεικό τον Κέβιν Μιραλάς, που είχε τη γνωστή συνέχεια.
Ιούλιος: Μήνας μεταγραφών και μεταγραφολογίας, με τους Καμορανέζι, Μπαπτίσα και Γκατουζο να μην έρχονται στον Ολυμπιακό, αλλά τον Μαρινάκη να βάζει το χέρι βαθιά στην τσέπη. Οι Μοντεστό, που ήταν και η πρώτη μεταγραφή επί εποχής Μαρινάκη, Ιμπαγάσα, Χολέμπας, Ρόμενταλ πιάνουν Λιμάνι, ενώ η πολυδάπανη απόκτηση του Αλμπερτ Ριέρα προκαλεί πάταγο, αλλά και κύμα ενθουσιασμού. Αγωνιστικά, η ομάδα του Λίνεν περνάει εύκολα το εμπόδιο της άσημης Μπέσα με δύο νίκες. Σε διοικητικό επίπεδο, η αλλαγή σελίδας επικυρώνεται με τη γενική συνέλευση, κατά την οποία Γιάννης Χρυσικόπουλος, Δημήτρης Θεοδωρίδης, Πέτρος Κόκκαλης και Σάββας Θεοδωρίδης, παραχώρησαν τις θέσεις τους σε Σωκράτη Κομινάκη, Γιώργο Λούβαρη και Γιάννη Μώραλη.
Αύγουστος: Ο ντροπιαστικός αποκλεισμός από την Μακάμπι, που άφησε εκτός Ευρώπης τον Ολυμπιακό από το καλοκαίρι, αποτέλεσε το έναυσμα για αλυσιδωτές αντιδράσεις. Ο Μαρινάκης διώχνει με συνοπτικές διαδικασίες τον Λίνεν, και αφού προσφέρει γη και ύδωρ τα βρίσκει με τον Βαλβέρδε, που επιστρέφει μετά από 15 μήνες για να χτίσει το νέο Ολυμπιαό. Παράλληλα φροντίζει να τελειώσει τους Ντιόγκο, Ντάρμπισαϊρ και Μαρέσκα, δαπαντώντας αρκετά χρήματα για να φέρει στην ομάδα Ουρτάδο, Φουστέρ, Πάντελιτς και Νέμεθ.
Σεπτέμβριος: Χωρίς ευρωαπαϊκές υποχρεώσεις ο Ολυμπιακός ρίχνεται στη μάχη του πρωταθλήματος, με τους Μαρινάκη και Βαλβέρδε να θέτουν ένα και μόνο στόχο, την επιστροφή στην κορυφή. Η ήττα από τον Ηρακλή στην πρεμιέρα δεν πτοεί κανέναν και οι ερυθρόλευκοι, εκμεταλλευόμενοι το ευνοϊκό πρόγραμμα, σημειώνουν σερί διαδοχικών νικών, συνδυάζοντας τις νίκες με καλές εμφανίσεις. Από την τέταρτη αγωνιστική μάλιστα έπιασαν κορυφή, την οποία διατηρούν μέχρι και σήμερα.
Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος: Εχοντας πλέον απόλυτη ηρεμία τόσο σε διοικητικό επίπεδο, όσο και σε αυτό των αποδυτηρίων, με τον Βαλβέρδε να είναι ο κυρίαρχος και να απολαμβάνει την πλήρη στήριξη του Μαρινάκη, ο Ολυμπιακός παραμένει συγκεντρωμένος στο στόχο του. Με 12 νίκες, 3 ήττες, την καλύτερη επίθεση και άμυνα, παρουσιάζοντας κατά διαστήματα ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου και εκματελλευόμενοι τις γκέλες των υπολοίπων, οι ερυθρόλευκοι αναδεικνύονται πρωταθλητές χειμώνα, έχοντας για μελανά σημεία τις ήττες στα ντέρμπι από Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Ηττες, που συγκριτικά με την περσινή σεζόν απορροφήθηκαν εύκολα, με σερί επιτυχιών. Παράλληλα, εξασφάλισαν το εισιτήριο για τους 8 του Κυπέλλου, με τον στόχο πλέον να μην περιορίζεται στην κατάκτηση του τίτλου, αλλά και σε αυτή του νταμπλ.
 |
 |
 Η ιστορική αλλαγή ιδιοκτησίας μετά από 17 χρόνια, με τον Σωκράτη Κόκκαλη να παραδίδει τη σκυτάλη στον Βαγγέλη Μαρινάκη αποτελεί το σημαντικότερο στοιχείο, που σημάδεψε το ερυθρόλευκο καλοκαίρι. Σαρωτικές είναι οι αλλαγές στο έμψυχο δυναμικό, όπως φυσικά και στο τεχνικό επιτελείο. Εκεί πλέον βρίσκεται ο Ερνέστο Βαλβέρδε, ο 4ος προπονητής στο 2010. Συνολικά αποκτήθηκαν 15 παίκτες (δόθηκαν οι 3 δανεικοί), παρελθόν αποτέλεσαν 11, ενώ άλλοι 12 δόθηκαν δανεικοί. Ο Ολυμπιακός αποτελεί πλέον ένα κράμα 13 παλιών και 12 νέων παικτών. Συνολικά τέσσερις προπονητές έχουν περάσει από τον πάγκο των ερυθρολεύκων μέσα στο 2010 (Ζίκο, Μπάντοβιτς, Λίνεν και Βαλβέρδε). |
Ιανουάριος: Επιστροφή στο πρωτάθλημα με 2η διαδοχική ήττα, αυτή τη φορά από την ΑΕΚ και ο Ζίκο μετατρέπεται σε κόκκινο πανί για τους φιλάθλους. Ο Ολυμπιακός νικάει τη Λάρισα στο Καραϊσκάκη, αλλα οι αποδοκιμασίες προς τον Ζίκο αποτελούν την αρχή του τέλους του. Η απόλυσή του θα έρθει μία εβδομάδα αργότερα στην ισοπαλία με την Καβάλα. Ο Κόκκαλης φυσικά δεν μένει στο απυρόβλητο και η ήττα από τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο έχει ως αποτέλεσμα το κράξιμο του κόσμου στον διοικητικό ηγέτη των πειραιωτών, ο οποίος ψάχνεται για την επιστροφή του Βαλβέρδε. Το σίριαλ με τον Μπεν Αρφά δεν είχε αίσιο τέλος, η ενίσχυση έρχεται από Λούα Λούα και Ντάτολο, αλλά τα κακά μαντάτα αφορούν τον Γκαλέτι, που όλα δείχνουν πως βάζει τέλος στην καριέρα του εξαιτίας προβλήματος υγείας.
Φεβρουάριος: Με τον Μπάντοβιτς στον πάγκο πλέον, οι ερυθρόλευκοι σημειώνουν τρεις νίκες και μία ισοπαλία και παραμένουν ζωντανοί στην υπόθεση τίτλος. Τα προβλήματα στα αποδυτήρια όμως διογκώνονταν με τους Ντιόγκο και Γιάννη Παπαδόπουλο να μετατρέπουν το γυμναστήριο του Ρέντη σε ρινγκ. Την ίδια ώρα η πρόθεση του Κόκκαλη να αποχωρήσει αρχίζει να συζητιέται έντονα με τον μεγαλομέτοχο του Ολυμπιακού να ξεκινάει συζητήσεις με τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.
Μάρτιος: Η ήττα από τον Ηρακλή και η ισοπαλία με τα Γιάννινα στο Καραϊσκάκη αναγκάζουν πια τους διοικούντες του Ολυμπιακού να παραδεχτούν τα λάθη τους και να αναζητήσουν λύσεις για το αδιέξοδο. Ο Βαλβέρδε παραμένει στο προσκήνιο, ο Αλεξανδρής είναι έτοιμος να αναλάβει και οι πειραιώτες κερδίζουν τον αιώνιο αντίπαλο στο ΟΑΚΑ, αναπτερώνοντας το τσαλακωμένο ηθικό τους. Ο Λαυρεντιάδης πλέον προβάλει ως δυνατός συμπαίκτης του Κόκκαλη και ο συνεργάτης του, Αντώνης Ρογκόπουλος μπαίνει στα αποδυτήρια πριν το ματς με την Ξάνθη, τάζοντας πριμ.
Απρίλιος: Ο Ολυμπιακός ολοκληρώνει την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος με δύο νίκες, αποκτώντας πλεονέκτημα για τα πλέι οφ, αλλά η τελευταία αγωνιστική με τον Αρη σημαδεύεται από σοβαρά επεισόδια έξω από το Καραϊσκάκη μεταξύ οπαδών και Αστυνομίας. Σε διοικητικό επίπεδο, Κόκκαλης και Λαυρεντιάδης δεν τα βρίσκουν και ο Κόκκαλης καλύπτει την αύξηση του Μ.Κ. φτάνοντας το ποσοστό του στην ΠΑΕ στο 78%. Επιστρέφοντας στα αγωνιστικά, ο Ολυμπιακός ξεκινάει με το αριστερό στα πλέι οφ (ήττα από Αρη) και τα μαύρα σύννεφα συγκεντρώνονται απειλητικά πάνω από του Ρέντη.
Μάϊος: Ο Ολυμπιακός πιάνει πάτο, τερματίζοντας 5ος πίσω από ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Αρη. Πρόκειται για την χειρότερη επίδοση του τα τελευταία 20 χρόνια. Η ήττα μάλιστα από τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο έχει ως αποτέλεσμα να ξεσπάσουν νέα επεισόδια, αυτή τη φορά εντός του γηπέδου, και τους φιλάθλους να αποδοκιμάζουν έντονα τον Κόκκαλη, που έδειξε ιδιαίτερα ενοχλημένος και παρουσίασε τάσεις φυγής, κάνοντας άνοιγμα σε υποψήφιους επενδυτές για να αποκτήσουν το πλειοψηφικό πακέτο του συλλόγου, με τον Μαρινάκη να δείχνει ενδιαφέρον. Παράλληλα προσπάθησε να επαναφέρει τον Βαλβέρδε, εισπράττοντας ένα μεγαλοπρεπές όχι από τον βάσκο.
Ιούνιος: Πρόκειται για τον μήνα, που σήμανε και τις κοσμογονικές αλλαγές στο Λιμάνι. Μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις Κόκκαλης και Μαρινάκης δίνουν τα χέρια, η ιστορική αλλαγή σκυτάλης στον Ολυμπιακό είναι γεγονός και ο Κόκκαλης, που παραμένει πάντως πρόεδρος, κάνει στην άκρη μετά από 17 χρόνια. Νωρίτερα είχε προλάβει να προσλάβει τον Εβαλντ Λίνεν, αφού στις 21 Ιουνίου ο Ολυμπιακός ξεκινούσε προετοιμασία, αλλά και να φέρει ως δανεικό τον Κέβιν Μιραλάς, που είχε τη γνωστή συνέχεια.
Ιούλιος: Μήνας μεταγραφών και μεταγραφολογίας, με τους Καμορανέζι, Μπαπτίσα και Γκατουζο να μην έρχονται στον Ολυμπιακό, αλλά τον Μαρινάκη να βάζει το χέρι βαθιά στην τσέπη. Οι Μοντεστό, που ήταν και η πρώτη μεταγραφή επί εποχής Μαρινάκη, Ιμπαγάσα, Χολέμπας, Ρόμενταλ πιάνουν Λιμάνι, ενώ η πολυδάπανη απόκτηση του Αλμπερτ Ριέρα προκαλεί πάταγο, αλλά και κύμα ενθουσιασμού. Αγωνιστικά, η ομάδα του Λίνεν περνάει εύκολα το εμπόδιο της άσημης Μπέσα με δύο νίκες. Σε διοικητικό επίπεδο, η αλλαγή σελίδας επικυρώνεται με τη γενική συνέλευση, κατά την οποία Γιάννης Χρυσικόπουλος, Δημήτρης Θεοδωρίδης, Πέτρος Κόκκαλης και Σάββας Θεοδωρίδης, παραχώρησαν τις θέσεις τους σε Σωκράτη Κομινάκη, Γιώργο Λούβαρη και Γιάννη Μώραλη.
Αύγουστος: Ο ντροπιαστικός αποκλεισμός από την Μακάμπι, που άφησε εκτός Ευρώπης τον Ολυμπιακό από το καλοκαίρι, αποτέλεσε το έναυσμα για αλυσιδωτές αντιδράσεις. Ο Μαρινάκης διώχνει με συνοπτικές διαδικασίες τον Λίνεν, και αφού προσφέρει γη και ύδωρ τα βρίσκει με τον Βαλβέρδε, που επιστρέφει μετά από 15 μήνες για να χτίσει το νέο Ολυμπιαό. Παράλληλα φροντίζει να τελειώσει τους Ντιόγκο, Ντάρμπισαϊρ και Μαρέσκα, δαπαντώντας αρκετά χρήματα για να φέρει στην ομάδα Ουρτάδο, Φουστέρ, Πάντελιτς και Νέμεθ.
Σεπτέμβριος: Χωρίς ευρωαπαϊκές υποχρεώσεις ο Ολυμπιακός ρίχνεται στη μάχη του πρωταθλήματος, με τους Μαρινάκη και Βαλβέρδε να θέτουν ένα και μόνο στόχο, την επιστροφή στην κορυφή. Η ήττα από τον Ηρακλή στην πρεμιέρα δεν πτοεί κανέναν και οι ερυθρόλευκοι, εκμεταλλευόμενοι το ευνοϊκό πρόγραμμα, σημειώνουν σερί διαδοχικών νικών, συνδυάζοντας τις νίκες με καλές εμφανίσεις. Από την τέταρτη αγωνιστική μάλιστα έπιασαν κορυφή, την οποία διατηρούν μέχρι και σήμερα.
Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος: Εχοντας πλέον απόλυτη ηρεμία τόσο σε διοικητικό επίπεδο, όσο και σε αυτό των αποδυτηρίων, με τον Βαλβέρδε να είναι ο κυρίαρχος και να απολαμβάνει την πλήρη στήριξη του Μαρινάκη, ο Ολυμπιακός παραμένει συγκεντρωμένος στο στόχο του. Με 12 νίκες, 3 ήττες, την καλύτερη επίθεση και άμυνα, παρουσιάζοντας κατά διαστήματα ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου και εκματελλευόμενοι τις γκέλες των υπολοίπων, οι ερυθρόλευκοι αναδεικνύονται πρωταθλητές χειμώνα, έχοντας για μελανά σημεία τις ήττες στα ντέρμπι από Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Ηττες, που συγκριτικά με την περσινή σεζόν απορροφήθηκαν εύκολα, με σερί επιτυχιών. Παράλληλα, εξασφάλισαν το εισιτήριο για τους 8 του Κυπέλλου, με τον στόχο πλέον να μην περιορίζεται στην κατάκτηση του τίτλου, αλλά και σε αυτή του νταμπλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου