Η εικόνα που παρουσίασε στο Μπιλμπάο ήταν κατώτερη του αναμενομένου, πλην όμως δεν συντρέχει λόγος απογοήτευσης. Όχι γιατί ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα.
Οι τραυματισμοί είναι μέρος της ρουτίνας στο επαγγελματικό μπάσκετ και δη για την ομάδα του Πειραιά, η οποία έχει πληγεί όσο καμία άλλη τα τελευταία χρόνια στην Ευρωλίγκα με απώλειες βασικών στελεχών της σε κρίσιμα παιχνίδια. Ο φετινός Ολυμπιακός χρειάζεται πίστωση χρόνου, δίχως αυτό να σημαίνει πως θα έχει δικαιολογία αν αποτύχει.
Προϊούσης της χρονιάς είναι βέβαιο πως θα γίνεται καλύτερος και συνάμα θα έχει ένα «κέρδος» για το μέλλον, καθώς οι Παπανικολάου, Μάντζαρης και Κατσίβελης με τις εμπειρίες που θα αποκτήσουν φέτος, θα θέσουν τις βάσεις για μια σπουδαία καριέρα. Για τον Σλούκα κρατάμε μια επιφύλαξη, καθώς δεν είναι ο παίκτης που ενθουσιάζει τον Ίβκοβιτς. Μαζί τους ελπίζουμε πως ο Κέσελ θα δείξει το πρόσωπο που έχει παρουσιάσει στην Εθνική Σερβίας, ο Γκετσεβίτσιους θα σταματήσει να «σημαδεύεται» από τους αντιπάλους στην άμυνα και ο Λούκας θα αποκτήσει την απαιτούμενη ποιότητα για να κοντρολάρει σωστά την υπόλοιπη ομάδα. Όλα αυτά απαιτούν σκληρή δουλειά και το επιτελείο του Ίβκοβιτς είναι το πλέον ενδεδειγμένο για να την κάνει επιτυχώς.
Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Ολυμπιακός χρειάζεται άμεσα αποτελέσματα. Ουδείς θα είναι ευχαριστημένος με τη δεύτερη θέση στην Α1, ή απλά με την παρουσία στο ΤΟΡ-16. Ιδίως στην Ευρωλίγκα η ανάγκη για νίκες είναι επιτακτική, καθώς επόμενος αντίπαλος είναι η ενισχυμένη φέτος Φενέρ στο ΣΕΦ και ακολουθούν η Κάχα Λαμποράλ στη Βιτόρια και η Καντού επίσης εκτός έδρας. Για να μην μπλέξουν, λοιπόν, οι Πειραιώτες χρειάζονται τον καλό Σπανούλη. Και φυσικά όταν ο ηγέτης της ομάδας παίρνει μόλις πέντε προσπάθειες εντός παιδιάς, όπως στο Μπιλμπάο, δεν υπάρχει περίπτωση ο Ολυμπιακός να νικήσει οποιονδήποτε σοβαρό αντίπαλο. Ο «Kill Bill» τη φετινή σεζόν πρέπει να «πεθάνει» μέσα στο παρκέ. Όπως με την Εθνική Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας, οπού είχε αφήσει και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεων του και την είχε οδηγήσει στην υπέρβαση του χάλκινου μεταλλίου. Μπράβο στον Ίβκοβιτς που έχει ρίξει στα βαθιά τον Μάντζαρη και τον Κατσίβελη, αλλά δεν είναι δυνατόν στο τρίτο δεκάλεπτο του αγώνα της πρεμιέρας, να αποσύρει τον Σπανούλη για να αφήσει οργανωτή τον Κατσίβελη.
Επιπροσθέτως ο φετινός Ολυμπιακός δεν είναι δυνατόν να έχει για τρίτο Αμερικανό έναν ρολίστα. Διαφωνούμε και στις τρεις επιλογές των μη Ευρωπαίων, αλλά τουλάχιστον ο Λούκας και ο Χάινς σε αρκετά παιχνίδια θα παίξουν το ρόλο του πρωταγωνιστή, ενώ διαθέτουν το ταλέντο για να εξελιχθούν σε παίκτες του κορυφαίου επιπέδου, στο οποίο αυτή τη στιγμή δεν βρίσκονται. Ο Χάουαρντ ακόμα κι όταν εξοικειωθεί στον Ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού και καταλαβαίνει άμεσα τα «plays», δεν πρόκειται να γίνει σημείο αναφοράς. Μπορεί ο φετινός Ολυμπιακός να πάρει το πρωτάθλημα, έχοντας έναν από τους τρεις Αμερικανούς του σε ρόλο τρίτου «τεσσαριού» πίσω από τους Άντιτς-Πρίντεζη; Αμφιβάλλουμε.
Ακόμα, πάντως, η σεζόν έχει πολύ δρόμο και θα επαναλάβουμε πως η εικόνα του Ολυμπιακού θα γίνει πολύ καλύτερη। Συνεπώς ουδείς πρέπει να απογοητευτεί, γιατί σε εύλογο χρονικό διάστημα, το νεανικό σύνολο του Ίβκοβιτς θα προσφέρει πολύ πιο ποιοτικό μπάσκετ, το οποίο θα συνδυάζεται με νίκες.
www.olympiacos24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου