Sold out και γκρίνιες
Τα λίγα εισιτήρια που "βγαίνουν στην αγορά" έχουν δημιουργήσει μεγάλο πονοκέφαλο στους ιθύνοντες της ΠΑΕ Ολυμπιακός, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να εξυπηρετήσουν όσο περισσότερο κόσμο, σε μία εκ των πραγμάτων "χαμένη υπόθεση".
Το γήπεδο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" αποδεικνύεται πολύ μικρό μπροστά στη δίψα των αμέτρητων φίλων του Ολυμπιακού που θέλουν να σταθούν στο πλευρό της ομάδας στα δύσκολα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ, με αποτέλεσμα τα εισιτήρια να εξαφανίζονται σε χρόνο dt και η γκρίνια γι' αυτούς που έμειναν "απ' έξω" είναι έντονη.
Φυσικά ο Ολυμπιακός έχει περάσει και... χειρότερα, όταν η ομάδα αγωνιζόταν στην στρούγκα (αλλά καυτή έδρα) της Ριζούπολης, αλλά και πολύ καλύτερα όταν έπαιζε στο αχανές (αλλά κολαστήριο για τους αντιπάλους) ΟΑΚΑ.
Διαβάζοντας τα πολυάριθμα σχόλια των αναγνωστών μετά τα sold out με Μαρσέιγ και Ντόρτμουντ σκεφτόμουν τα χρόνια πριν ο Σωκράτης Κόκκαλης φτιάξει από την αρχή το φαληρικό στάδιο και δώσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο αυτό το γήπεδο- στολίδι. Καλώς ή κακώς το παλιό "Καραϊσκάκης" το πρόλαβα στα... τελειώματα (27 ετών γαρ) και το Ολυμπιακό Στάδιο (και τη Ριζούπολη) το "θυμάμαι" πολύ καλύτερα.
Θυμάμαι να φεύγουμε τάξεις ολόκληρες όταν ήμουν στο λύκειο για να κατέβουμε στον Ηλεκτρικό του Πειραιά και να "ταλαιπωρηθούμε" περίπου δύο ώρες μέχρι να φτάσουμε στον σταθμό "Ειρήνη". Και στον γυρισμό χειρότερα με στριμωξίδι στα βαγόνια για να χωρέσουμε όλοι. Θυμάμαι πιο μετά να φεύγουμε με μηχανές και αυτοκίνητα από την Καλλίπολη και όταν φτάναμε στο ΟΑΚΑ να συναντάμε αμέτρητα πούλμαν από την επαρχία.
Κακά τα ψέμματα, οι πιο "αδικημένοι" της ιστορίας είναι οι επαρχιώτες φίλοι της ομάδας. Οι εντός κλεινόν άστυ φίλαθλοι αν "ψαχτούν" λίγο παραπάνω, βρίσκουν. Είτε μέσω γνωστού, είτε μέσω συνδέσμων. Αν όχι σε όλα τα ματς, τουλάχιστον σε ορισμένα. Σε τελική ανάλυση, αγοράζεις ένα διαρκείας και έχεις το κεφάλι σου ήσυχο για όλα τα παιχνίδια. Ο επαρχιώτης που χαλάει τα διπλά και τριπλά χρήματα (βενζίνες, διόδια κτλ) για να έρθει να δει την ομάδα, θα επιλέξει κάποιο μεγάλο παιχνίδι για να μπει στα έξοδα. Αντίθετα, οι Πειραιώτες και Αθηναίοι μπορούν να δουν τον Θρύλο και σε μικρότερης σημασίας ματς.
Τα χρόνια του ΟΑΚΑ κάθε πόλη έβαζε τουλάχιστον 2-3 πούλμαν (μιλαμε για 100-150 άτομα), χώρια τα μεμονωμένα αυτοκίνητα. Κάθε μέρα αγώνα του Ολυμπιακού ήταν γιορτή για την εκάστοτε πόλη, όπως θυμάμαι να μου λένε παιδιά που πιάναμε την κουβέντα, πάνω στην αγωνία να ξεκινήσει το ματς. Έτσι "δυνάμωνε" και ο Ολυμπιακός στην επαρχία.
Δυστυχώς αυτό τώρα πια είναι πολύ δύσκολο να συμβεί. Τα εισιτήρια που βγαίνουν στα ταμεία είναι ελάχιστα μπροστά στη ζήτηση και εξαφανίζονται σε χρόνο dt, αφήνοντας πολύ κόσμο παραπονεμένο. "Καλά όλα αυτά ρε Μάριε, τα ξέρουμε..τι θα γίνει είναι το θέμα" θα μου πείτε. Το "Καραϊσκάκης" από όσα λένε οι ειδικοί πολύ δύσκολα "μεγαλώνει" και η ομάδα είναι σε αδιέξοδο όσο αφορά αυτό το θέμα. Κάποτε είχε πέσει στο τραπέζι η πρόταση ο Ολυμπιακός να αγωνίζεται στο ΟΑΚΑ για τα ευρωπαϊκά ματς. Ειλικρινά, προσωπικά θα ήθελα να το δω αυτό έστω για μία χρονιά. Θα ήθελα να ξαναζήσω το Ολυμπιακό Στάδιο "καμίνι" με 70.000 οπαδούς από όλη την Ελλάδα, να "λιώνει" κάθε αντίπαλο, όπως παλιά.
Και το "Καραϊσκάκης"; Δυστυχώς, αυτό που θα ήθελα εγώ είναι λίγο πολύ ουτοπικό. Ναι μεν η ΠΑΕ θα έχει περισσότερα εισιτήρια, ωστόσο έχει κάνει κάποιες συμφωνίες με τα καταστήματα στο φαληρικό γήπεδο, που τα ευρωπαϊκά ματς είναι μέσα σε αυτές. Και όπως και να έχει, δεν γίνεται να φτιάχνεις γήπεδο για να πηγαίνεις να παίζεις αλλού. Αυτά δεν γίνονται πουθενά.
Ίσως το μοναδικό λάθος του μεγάλου Σωκράτη Κόκκαλη, για μένα, ήταν ότι έφτιαξε το γήπεδο με μόνο 33.000 θέσεις χωρητικότητα. Βέβαια, άλλοι το γκρέμισαν και δεν έχουν τίποτα και άλλοι το προσπαθούν τόσα χρόνια και δεν μπορούν. Ο πρώην πρόεδρος το παρέδωσε μέσα σε ένα χρόνο και τον ευχαριστούμε γι' αυτό.
Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους ότι για ορισμένα ματς οποιοδήποτε γήπεδο στον πλανήτη είναι μικρό για να χωρέσει τον κόσμο του Ολυμπιακού. Πόσο μάλλον το "Καραϊσκάκης" των 33.000 θέσεων. Κανείς δεν θέλει να μείνει εκτός και φυσικά ούτε η διοίκηση θέλει να αφήσει κανένα εκτός γηπέδου. Υπομονή χρειάζεται, λοιπόν, όχι γκρίνια και στήριξη έστω και από την καφετέρια. Ολυμπιακοί είμαστε...
Θα τα ξαναπούμε...
Μάριος Μαστρογεωργίου
www.redplanet.gr
Διαβάζοντας τα πολυάριθμα σχόλια των αναγνωστών μετά τα sold out με Μαρσέιγ και Ντόρτμουντ σκεφτόμουν τα χρόνια πριν ο Σωκράτης Κόκκαλης φτιάξει από την αρχή το φαληρικό στάδιο και δώσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο αυτό το γήπεδο- στολίδι. Καλώς ή κακώς το παλιό "Καραϊσκάκης" το πρόλαβα στα... τελειώματα (27 ετών γαρ) και το Ολυμπιακό Στάδιο (και τη Ριζούπολη) το "θυμάμαι" πολύ καλύτερα.Θυμάμαι να φεύγουμε τάξεις ολόκληρες όταν ήμουν στο λύκειο για να κατέβουμε στον Ηλεκτρικό του Πειραιά και να "ταλαιπωρηθούμε" περίπου δύο ώρες μέχρι να φτάσουμε στον σταθμό "Ειρήνη". Και στον γυρισμό χειρότερα με στριμωξίδι στα βαγόνια για να χωρέσουμε όλοι. Θυμάμαι πιο μετά να φεύγουμε με μηχανές και αυτοκίνητα από την Καλλίπολη και όταν φτάναμε στο ΟΑΚΑ να συναντάμε αμέτρητα πούλμαν από την επαρχία.
Κακά τα ψέμματα, οι πιο "αδικημένοι" της ιστορίας είναι οι επαρχιώτες φίλοι της ομάδας. Οι εντός κλεινόν άστυ φίλαθλοι αν "ψαχτούν" λίγο παραπάνω, βρίσκουν. Είτε μέσω γνωστού, είτε μέσω συνδέσμων. Αν όχι σε όλα τα ματς, τουλάχιστον σε ορισμένα. Σε τελική ανάλυση, αγοράζεις ένα διαρκείας και έχεις το κεφάλι σου ήσυχο για όλα τα παιχνίδια. Ο επαρχιώτης που χαλάει τα διπλά και τριπλά χρήματα (βενζίνες, διόδια κτλ) για να έρθει να δει την ομάδα, θα επιλέξει κάποιο μεγάλο παιχνίδι για να μπει στα έξοδα. Αντίθετα, οι Πειραιώτες και Αθηναίοι μπορούν να δουν τον Θρύλο και σε μικρότερης σημασίας ματς.
Τα χρόνια του ΟΑΚΑ κάθε πόλη έβαζε τουλάχιστον 2-3 πούλμαν (μιλαμε για 100-150 άτομα), χώρια τα μεμονωμένα αυτοκίνητα. Κάθε μέρα αγώνα του Ολυμπιακού ήταν γιορτή για την εκάστοτε πόλη, όπως θυμάμαι να μου λένε παιδιά που πιάναμε την κουβέντα, πάνω στην αγωνία να ξεκινήσει το ματς. Έτσι "δυνάμωνε" και ο Ολυμπιακός στην επαρχία.
Δυστυχώς αυτό τώρα πια είναι πολύ δύσκολο να συμβεί. Τα εισιτήρια που βγαίνουν στα ταμεία είναι ελάχιστα μπροστά στη ζήτηση και εξαφανίζονται σε χρόνο dt, αφήνοντας πολύ κόσμο παραπονεμένο. "Καλά όλα αυτά ρε Μάριε, τα ξέρουμε..τι θα γίνει είναι το θέμα" θα μου πείτε. Το "Καραϊσκάκης" από όσα λένε οι ειδικοί πολύ δύσκολα "μεγαλώνει" και η ομάδα είναι σε αδιέξοδο όσο αφορά αυτό το θέμα. Κάποτε είχε πέσει στο τραπέζι η πρόταση ο Ολυμπιακός να αγωνίζεται στο ΟΑΚΑ για τα ευρωπαϊκά ματς. Ειλικρινά, προσωπικά θα ήθελα να το δω αυτό έστω για μία χρονιά. Θα ήθελα να ξαναζήσω το Ολυμπιακό Στάδιο "καμίνι" με 70.000 οπαδούς από όλη την Ελλάδα, να "λιώνει" κάθε αντίπαλο, όπως παλιά.
Και το "Καραϊσκάκης"; Δυστυχώς, αυτό που θα ήθελα εγώ είναι λίγο πολύ ουτοπικό. Ναι μεν η ΠΑΕ θα έχει περισσότερα εισιτήρια, ωστόσο έχει κάνει κάποιες συμφωνίες με τα καταστήματα στο φαληρικό γήπεδο, που τα ευρωπαϊκά ματς είναι μέσα σε αυτές. Και όπως και να έχει, δεν γίνεται να φτιάχνεις γήπεδο για να πηγαίνεις να παίζεις αλλού. Αυτά δεν γίνονται πουθενά.
Ίσως το μοναδικό λάθος του μεγάλου Σωκράτη Κόκκαλη, για μένα, ήταν ότι έφτιαξε το γήπεδο με μόνο 33.000 θέσεις χωρητικότητα. Βέβαια, άλλοι το γκρέμισαν και δεν έχουν τίποτα και άλλοι το προσπαθούν τόσα χρόνια και δεν μπορούν. Ο πρώην πρόεδρος το παρέδωσε μέσα σε ένα χρόνο και τον ευχαριστούμε γι' αυτό.
Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους ότι για ορισμένα ματς οποιοδήποτε γήπεδο στον πλανήτη είναι μικρό για να χωρέσει τον κόσμο του Ολυμπιακού. Πόσο μάλλον το "Καραϊσκάκης" των 33.000 θέσεων. Κανείς δεν θέλει να μείνει εκτός και φυσικά ούτε η διοίκηση θέλει να αφήσει κανένα εκτός γηπέδου. Υπομονή χρειάζεται, λοιπόν, όχι γκρίνια και στήριξη έστω και από την καφετέρια. Ολυμπιακοί είμαστε...
Θα τα ξαναπούμε...
Μάριος Μαστρογεωργίου
www.redplanet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου