110 χρονια Copa del Rey (αφιερωμα)

110 χρονια Copa del Rey (αφιερωμα)

25/5/2012

Η πορεία της διοργάνωσης από το 1902 μέχρι σήμερα, με όλα τα στοιχεία, τα στατιστικά και τα ρεκόρ του Copa del Rey.

Το βράδυ της Παρασκευής (25/5), στη σέντρα του «Vicente Calderón», θα παραταχθούν οι ποδοσφαιριστές της Μπαρτσελόνα και της Αθλέτικ Μπιλμπάο για να αγωνιστούν στον 109ο τελικό του ισπανικού Κυπέλλου και να διεκδικήσουν το τελευταίο τρόπαιο της φετινής σεζόν. Αντιμέτωπες είναι οι δυο ομάδες με τα περισσότερα τρόπαια στον θεσμό, γεγονός που δίνει ακόμα μεγαλύτερο γόητρο στη φετινή αναμέτρηση.
Αμφότερες οι φιναλίστ φτάνουν στη Μαδρίτη έχοντας χάσει την ευκαιρία να κατακτήσουν ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Οι Βάσκοι ηττήθηκαν στο Βουκουρέστι από την αποψινή «οικοδέσποινα», Ατλέτικο Μαδρίτης, στον τελικό του Europa League, ενώ οι «μπλαουγκράνα» –  πέρα από την απώλεια της Λίγκας – αποκλείστηκαν στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ από την Τσέλσι και έτσι δεν μπόρεσαν να υπερασπιστούν τον περσινό τους τίτλο.
Το «Κύπελλο του Βασιλιά» που ανεπίσημα ξεκίνησε το 1902 – και επίσημα έναν χρόνο αργότερα – κλείνει φέτος 110 χρόνια ζωής και η πορεία του είναι γεμάτη με νικητές, ηττημένους, πρωταγωνιστές, ρεκόρ, στατιστικά, περίεργα, εικόνες και γκολ. Πάμε λοιπόν να τα δούμε, περιμένοντας τη «μονομαχία» μεταξύ «λεόντων» και «μπλαουγκράνα», των δυο πλέον αντιμοναρχικών ομάδων που θα παλέψουν για το Κύπελλο του Βασιλιά!

Οι φετινοί φιναλίστ συναντήθηκαν τελευταία φορά στον τελικό του 2009, στο Mestalla της Βαλένθια.

- Από το 1929, όταν δημιουργήθηκε η Λίγκα, η διοργάνωση του Κυπέλλου πέρασε σε δεύτερη μοίρα, έχοντας όμως ριζώσει πλέον για τα καλά στην ποδοσφαιρική παράδοση της Ισπανίας.
- Ο ισπανικός εμφύλιος σταμάτησε τη διεξαγωγή του Κυπέλλου το 1937 και το 1938. Από το 1940 καταργήθηκαν τα τοπικά πρωταθλήματα και στη διοργάνωση πήραν μέρος οι 14 ομάδες της Πριμέρα, οι 24 της Σεγούντα και οι 6 καλύτερες της Τερθέρα.
- Από την περίοδο 1960-61 ο κάτοχος του τροπαίου έπαιρνε αυτόματα το εισιτήριο για τη συμμετοχή του στο Κύπελλο Κυπελλούχων ομάδων Ευρώπης. Μετά την κατάργηση του Κυπελλούχων, η κάτοχος ομάδα συμμετείχε αρχικά στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και πλέον στο Europa League.
- Η Ισπανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία δεν αναγνωρίζει το πρώτο τουρνουά του 1902 ως επίσημη διοργάνωση του ισπανικού Κυπέλλου, σε αντίθεση με την Μπιλμπάο, η οποία διατηρεί το τρόπαιο στο μουσείο της και προσμετρά την κατάκτησή του στο παλμαρέ της. Αντίθετα, αναγνωρίζει και τους 4 νικητές του 1910 και του 1913, όταν και διεξήχθησαν δυο παράλληλες διοργανώσεις με διαφορετικούς τελικούς σε κάθε μια από αυτές.

Το τροπαιο

Το πιο πρόσφατο τρόπαιο κατασκευάστηκε πέρυσι από τον Μαδριλένο αργυροχόο Φεδερίκο Αλέγρε. Το Κύπελλο, εξ ολοκλήρου φτιαγμένο από ασήμι, είχε βάρος 15 κιλά και ύψος 75 εκατοστά. Στις 21 Απριλίου η Ρεάλ Μαδρίτης έγινε η πρώτη ομάδα που παρέλαβε την καινούργια κούπα, όμως στη διάρκεια των πανηγυρισμών για την κατάκτηση του τίτλου στη Θιβέλες, το τρόπαιο γλίστρησε από τα χέρια του Σέρχιο Ράμος και έπεσε από το διώροφο λεωφορείο, το οποίο στη συνέχεια πέρασε από πάνω του!

Οι αστυνομικοί βρήκαν δέκα κομμάτια της άτυχης κούπας, όμως η ζημιά είχε γίνει. Η Ρεάλ παρέλαβε ένα αντίγραφο από την Ομοσπονδία, το οποίο τοποθετήθηκε στην τροπαιοθήκη του μουσείου της και ο Αλέγρε ξανάπιασε δουλειά, φτιάχνοντας ένα καινούργιο Κύπελλο, που θα δοθεί στον νικητή του φετινού τελικού με την ελπίδα αυτή τη φορά να μείνει άθικτο!

Η πορεια προς τον τελικο

Το πιο πρόσφατο σύστημα που ισχύει στο ισπανικό Κύπελλο – από τη σεζόν 2006-07 μέχρι και σήμερα – είναι το εξής:
- Στη διοργάνωση παίρνουν μέρος όλες οι ομάδες της Primera Division, όλες της Segunda División, οι 5 πρώτες στη βαθμολογία της περασμένης χρονιάς από κάθε όμιλο της Segunda B και οι πρωταθλήτριες – επίσης της προηγούμενης σεζόν – της Tercera División. Δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής οι θυγατρικές ομάδες, όπως, για παράδειγμα, η Real Madrid B, η FC Barcelona B κλπ.

Το Vicente Calderón στη Μαδρίτη, θα φιλοξενήσει τον φετινό τελικό του ισπανικού Κυπέλλου.

- Στον πρώτο γύρο παίρνουν μέρος μόνο οι μη επαγγελματικές ομάδες, δηλαδή αυτές της Tercera División και της Segunda B. Η πρόκριση κρίνεται σε μονά παιχνίδια.
- Στον δεύτερο γύρο προστίθενται οι ομάδες της Segunda División. Και σε αυτόν τον γύρο τα παιχνίδια είναι μονά.
- Από τη φάση των «32» μπαίνουν στο παιχνίδι οι ομάδες της Primera División. Από αυτόν τον γύρο και μέχρι τον τελικό, οι συναντήσεις είναι διπλές. Ο τελικός είναι πάντοτε μια συνάντηση και παίζεται σε ουδέτερο γήπεδο.
- Ο κάτοχος του τίτλου αποκτά αυτόματα το δικαίωμα συμμετοχής στο Europa League και στην αρχή της επόμενης περιόδου αντιμετωπίζει την πρωταθλήτρια ομάδα για τον τίτλο του ισπανικού Σούπερ Καπ.

H ιστορια του θεσμου αριθμιτικα

345 γκολ έχουν σημειωθεί σε όλους τους τελικούς από το 1902 μέχρι το 2011. Το περσινό του Κριστιάνο Ρονάλντο, είναι το πιο πρόσφατο.

  Οι τελικοι και οι συλογοι

- 108 τελικοί έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα στο ισπανικό Κύπελλο (το 1904 η Αθλέτικ πήρε τον τίτλο άνευ αγώνος και αντιπάλου). Η Ισπανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (RFEF) δεν αναγνωρίζει ανάμεσα σε αυτούς τον τελικό του 1902 που ενέπνευσε τη δημιουργία του θεσμού (σε αντίθεση με τους παράλληλους ξεχωριστούς τελικούς του 1910 και του 1913).
- Το Ισπανικό Κύπελλο διεξάγεται ανελλιπώς σε ετήσια βάση από το 1903, εκτός από το 1937 και το 1938, λόγω του ισπανικού εμφύλιου.
- Η διοργάνωση έχει αλλάξει 5 φορές όνομα, πάντοτε ανάλογα με το πολίτευμα της Ισπανίας. Το 1902 ονομάστηκε «Copa de la Coronacion» (Κύπελλο της Στέψης), προς τιμήν της ενθρόνισης του Αλφόνσο του 13ου. Στη συνέχεια: «Copa de S. M. El Rey» (Κύπελλο του βασιλιά) από το 1903 μέχρι το 1932, «Copa del Presidente de la Republica» (Κύπελλο του Προέδρου της Δημοκρατίας) από το 1932 μέχρι το 1936, «Copa de S. E. El Generalísimo» (Κύπελλο του Στρατάρχη) από το 1939 μέχρι το 1976 και τέλος, από το 1977 μέχρι και σήμερα, ξανά όπως και στα πρώτα χρόνια, «Copa de S. M. El Rey».
- Η Μπαρτσελόνα είναι ο σύλλογος με τα περισσότερα τρόπαια. Έχει κατακτήσει 25 φορές τον τίτλο, με πιο πρόσφατη την περίοδο 2008-09. Την τριάδα συμπληρώνουν η Αθλέτικ Μπιλμπάο με 23 και η Ρεάλ Μαδρίτης με 18 τρόπαια.

Η Μπαρτσελόνα έχει κερδίσει 25 Κύπελλα, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ στην Ισπανία. Εδώ ο αρχηγός των μπλαουγκράνα, Μαριά Γκονθάλβο, με το τρόπαιο του 1953.

- Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι ο σύλλογος με τις περισσότερες συμμετοχές σε τελικό. Έχει πάρει μέρος σε 38, αλλά έχει χάσει στους 20 από αυτούς. Ακολουθούν Μπιλμπάο και Μπαρτσελόνα με 36 η καθεμία (υπολογίζεται και ο φετινός).
- 15 σύλλογοι έχουν μοιραστεί τα 109 τρόπαια. Αναλυτικά: Μπαρτσελόνα (25), Αθλέτικ Μπιλμπάο (23), Ρεάλ Μαδρίτης (18), Ατλέτικο Μαδρίτης (9), Βαλένθια (7), Σαραγόσα (6), Σεβίγια (5), Εσπανιόλ (4), Ιρούν (4), Μπέτις (2), Ντεπορτίβο (2), Ρεάλ Σοθιεδάδ (1), Μαγιόρκα (1), Αρένας Κλουμπ δε Γκέτσο (1) και Κλουμπ Θικλίστα δε Σαν Σεμπαστιάν (1).
- 19 σύλλογοι έχουν αγωνιστεί σε τελικό, χωρίς όμως να κατακτήσουν το τρόπαιο. Ξεχωρίζουν ανάμεσά τους οι Θέλτα (4), Εσπανιόλ Μαδρίτης (2), Βαγιαδολίδ (2), Σπόρτινγκ Χιχόν (2) και Χετάφε (2), ενώ τη λίστα συμπληρώνουν 14 ακόμα ομάδες με μια συμμετοχή σε τελικό.
- 5 είναι οι ομάδες που διατηρούν στην κατοχή τους τουλάχιστον ένα αυθεντικό τρόπαιο. Πρόκειται για τις Μπαρτσελόνα (4), Αθλέτικ Μπιλμπάο (3), Σεβίγια (2), Ρεάλ Μαδρίτης (2) και Ατλέτικο Μαδρίτης (1). Κάθε ομάδα που κερδίζει τον τελικό του Κυπέλλου, διατηρεί το αυθεντικό τρόπαιο για ένα χρόνο στις προθήκες της και στη συνέχεια το επιστρέφει στην RFEF, αντικαθιστώντας το με μια ρέπλικα μικρότερου μεγέθους.
- Όποια ομάδα κατακτήσει το κύπελλο 3 συνεχόμενες χρονιές ή 5 φορές άσχετα χρονολογίας, αποκτά το δικαίωμα να κρατήσει το αυθεντικό τρόπαιο. Κάθε φορά που μια ομάδα συμπληρώσει 5 κατακτήσεις, «ακυρώνονται» οι επιδόσεις όλων των υπόλοιπων και το μέτρημα ξαναρχίζει από μηδενική βάση. Αυτός είναι και ο λόγος που οι ομάδες της Μαδρίτης (Ρεάλ και Ατλέτικο) έχουν στην κατοχή τους μόνο δυο και ένα αυθεντικά Κύπελλα αντίστοιχα.

Η Αθλέτικ Μπιλμπάο με 23 τρόπαια βρίσκεται στη δεύτερη θέση της λίστας πίσω από τη Μπαρτσελόνα. Εδώ οι "λέοντες" με το τρόπαιο του 1984.

- 20 τελικοί έχουν κριθεί στην παράταση και άλλοι 5 στα πέναλτι με πιο «θρυλικό» αυτόν του 1977, όταν η Μπέτις κέρδισε το Κύπελλο από την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Χρειάστηκε να εκτελεστούν 20 πέναλτι μέχρι να κερδίσουν οι «βερδιμπλάνκος» 8-7.
- 345 είναι τα συνολικά γκολ που έχουν επιτευχθεί στους 108 τελικούς, με μέσο όρο κάτι παραπάνω από 3 τέρματα σε κάθε παιχνίδι.
- Από τους 108 τελικούς, μόνο σε 4 δεν έχει μπει γκολ (1913, 1917, 1975 & 1994).
- Το μεγαλύτερο σερί κατάκτησης του Κυπέλλου μοιράζονται δυο ομάδες με 4 συνεχόμενους τίτλους η καθεμία: η Ρεάλ Μαδρίτης (1905-1908) και η Αθλέτικ Μπιλμπάο (1930-1933).

  Οι πολεις και τα γηπεδα

- 32 διαφορετικά γήπεδα σε όλη την Ισπανία έχουν φιλοξενήσει τους 108 τελικούς από το 1903 μέχρι και σήμερα. Αρκετά από αυτά δεν υπάρχουν πλέον. Ο πρώτος τελικός του 1903 διεξήχθη στο «Hipódromo» της Μαδρίτης, ενώ ο περσινός και πιο πρόσφατος, στο «Mestalla» της Βαλένθια.
- Το «Santiago Bernabeu» της Ρεάλ Μαδρίτης έχει φιλοξενήσει 35 τελικούς και φυσικά κατέχει το σχετικό ρεκόρ. Ακολουθεί το «Vicente Calderón» της Ατλέτικο Μαδρίτης με 12 (μαζί με τον φετινό) και την τριάδα συμπληρώνουν (το καθένα με 9) το Ολυμπιακό Στάδιο της Βαρκελώνης (είτε ως «Estadio de Montjuic», είτε ως «Lluis Companys») και το γήπεδο της Βαλένθια (είτε ως «Mestalla», είτε ως «Luis Casanova»).

Το Santiago Bernabeu έχει φιλοξενήσει 35 τελικούς, τους περισσότερους από οποιοδήποτε άλλο ισπανικό γήπεδο.

- 16 διαφορετικές ισπανικές πόλεις έχουν φιλοξενήσει τους 108 τελικούς. Πρόκειται για τις: Μαδρίτη, Βαρκελώνη, Βαλένθια, Σεβίλλη, Σαραγόσα, Έλτσε, Βαγιαδολίδ, Κορούνια, Σανταντέρ, Σαν Σεμπαστιάν, Βίγκο, Μπιλμπάο, Χιχόν, Φουεντεραμπία, Ιρούν και Γκέτσο.
- Η Μαδρίτη έχει φιλοξενήσει 64 (συνυπολογίζοντας και τον φετινό) από τους 109 τελικούς και ακολουθεί η Βαρκελώνη με 17. Την τριάδα συμπληρώνει η Βαλένθια με 9.
- Η Μαδρίτη έχει και το μεγαλύτερο σερί διεξαγωγής τελικών με 9, από το 1948 μέχρι και το 1956. Αξίζει να σημειωθεί ότι από το 1924 και μετά δεν έχει διεξαχθεί ποτέ τελικός στη Χώρα των Βάσκων (κυρίως για πολιτικούς λόγους αλλά και – μεταγενέστερα – λόγω της ΕΤΑ). 

Ατομικα ρεκορ

Ο Αγουστίν Γκαΐνθα έχει κερδίσει 7 Κύπελλα με τη φανέλα της Αθλέτικ, επίδοση ρεκόρ για παίκτη.

Σε ότι αφορά τα ρεκόρ για όλη την ιστορία του ισπανικού κυπέλλου και όχι μόνο για τους τελικούς της διοργάνωσης, αυτά ανήκουν σχεδόν αποκλειστικά στην Αθλέτικ Μπιλμπάο! Ας τα δούμε:
- Ο παίκτης με τα περισσότερα παιχνίδια: Ο Agustin Gainza της Αθλέτικ Μπιλμπάο έπαιξε σε 99 αγώνες της διοργάνωσης από το 1940 μέχρι το 1959.
- Ο παίκτης με τους περισσότερους τίτλους: Ο Agustin Gainza της Αθλέτικ Μπιλμπάο κέρδισε 7 Κύπελλα στα 19 χρόνια της καριέρας του.
- Ο παίκτης με τα περισσότερα γκολ: Ο Telmo Zarra της Αθλέτικ Μπιλμπάο (1940-1955) έχει πετύχει 81 τέρματα σε 74 αγώνες του ισπανικού Κυπέλλου και είναι ο αρχισκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης.

Ο Τέλμο Θάρα της Αθλέτικ με 81 τέρματα είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης.

- Ο παίκτης με τους περισσότερους τελικούς: Ο Jose Maria Belauste της Αθλέτικ Μπιλμπάο (1906-1924) αγωνίστηκε σε 9 τελικούς ισπανικού Κυπέλλου.
- Το μεγαλύτερο σκορ του ισπανικού Κυπέλλου το πέτυχε η Αθλέτικ Μπιλμπάο στις 18 Μαΐου του 1947, νικώντας την Θέλτα του Βίγκο με 12-1.
- Τα περισσότερα γκολ σε έναν τελικό είναι τα 8 που σημειώθηκαν το 1939 στη νίκη της Σεβίγια με 6-2 επί της Ράθινγκ Κλουμπ δε Φερόλ.
- Η μεγαλύτερη σε έκταση και διαφορά γκολ νίκη είναι το 6-1 της Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του 1980, με αντίπαλο όμως τη δεύτερη ομάδα των «μερένγκες», Καστίγια. Ακολουθεί το 5-0 της Μπιλμπάο επί της Εσπανιόλ στον τελικό του 1915.

Οι 109 τελικοι οι εδρες και οι νικητες

Η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε το περσινό Κύπελλο, το πρώτο της μετά από 18 χρόνια.

2012 – Vicente Calderón, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Αθλέτικ Μπιλμπάο
2011 – Mestalla, Βαλένθια / Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα 1-0
2010 – Camp Nou, Βαρκελώνη / Σεβίγια – Ατλέτικο Μαδρίτης 2-0
2009 – Mestalla, Βαλένθια / Μπαρτσελόνα – Αθλέτικ Μπιλμπάο 4-1
2008 – Vicente Calderón, Μαδρίτη / Βαλένθια – Χετάφε 3-1
2007 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Σεβίγια – Χετάφε 1-0
2006 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Εσπανιόλ – Σαραγόσα 4-1
2005 – Vicente Calderón, Μαδρίτη / Μπέτις – Οσασούνα 2-1
2004 – Lluis Companys, Βαρκελώνη / Σαραγόσα – Ρεάλ Μαδρίτης 3-2
2003 – Martínez Valero, Έλτσε / Μαγιόρκα – Ρεκρεατίβο Ουέλβα 3-0
2002 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Ντεπορτίβο – Ρεάλ Μαδρίτης 2-1
2001 – La Cartuja, Σεβίλλη / Σαραγόσα – Θέλτα Βίγκο 3-1
2000 – Mestalla, Βαλένθια / Εσπανιόλ – Ατλέτικο Μαδρίτης 2-1
1999 – La Cartuja, Σεβίλλη / Βαλένθια – Ατλέτικο Μαδρίτης 3-0
1998 – Mestalla, Βαλένθια / Μπαρτσελόνα – Μαγιόρκα 1-1 (5-4 πεν.)
1997 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Μπέτις 3-2
1996 – La Romareda, Σαραγόσα / Ατλέτικο Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα 1-0

Η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το 25ο της Κύπελλο το 2009.

1995 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Ντεπορτίβο – Βαλένθια 2-1  
1994 – Vicente Calderón, Μαδρίτη / Σαραγόσα – Θέλτα Βίγκο 0-0 (5-4 πεν.)
1993 – Luis Casanova, Βαλένθια / Ρεάλ Μαδρίτης – Σαραγόσα 2-0
1992 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Ατλέτικο Μαδρίτης – Ρεάλ Μαδρ. 2-0
1991 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Ατλέτικο Μαδρίτης – Μαγιόρκα 1-0
1990 – Luis Casanova, Βαλένθια / Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης 2-0
1989 – Vicente Calderón, Μαδρίτη / Ρεάλ Μαδρίτης – Βαγιαδολίδ 1-0
1988 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Σοθιεδάδ 1-0
1987 – La Romareda, Σαραγόσα / Ρεάλ Σοθ. – Ατλέτικο Μαδ. 2-2 (4-2 πεν.)
1986 – Vicente Calderón, Μαδρίτη / Σαραγόσα – Μπαρτσελόνα 1-0
1985 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Ατλέτικο Μ. – Αθλ. Μπιλμπάο 2-1
1984 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Μπαρτσελόνα 1-0
1983 – La Romareda, Σαραγόσα / Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης 2-1
1982 – José Zorrilla, Βαγιαδολίδ / Ρεάλ Μαδρίτης – Σπόρτινγκ Χιχόν 2-1
1981 – Vicente Calderón, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Σπόρτινγκ Χιχόν 3-1
1980 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Ρεάλ Μαδρίτης – Καστίγια 6-1
1979 – Vicente Calderón, Μαδρίτη / Βαλένθια – Ρεάλ Μαδρίτης 2-0
1978 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Λας Πάλμας 3-1

Οι παίκτες της Σεβίγια με το τρόπαιο του 2010.

1977 – Vicente Calderón, Μαδρίτη / Μπέτις – Αθλ. Μπιλμπάο 2-2 (8-7 πεν.)
1976 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Ατλέτικο Μαδρίτης – Σαραγόσα 1-0
1975 – Vicente Calderón, Μαδρίτη / Ρεάλ Μαδ. – Ατλέτικο Μαδ. 0-0 (4-3 πεν.)
1974 – Vicente Calderón, Μαδρίτη / Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα 4-0
1973 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Καστεγιόν 2-0
1972 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Ατλέτικο Μαδρίτης – Βαλένθια 2-1
1971 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Βαλένθια 4-3
1970 – Camp Nou, Βαρκελώνη / Ρεάλ Μαδρίτης – Βαλένθια 3-1
1969 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Έλτσε 1-0
1968 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης 1-0
1967 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Βαλένθια – Αθλέτικ Μπιλμπάο 2-1
1966 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Σαραγόσα – Αθλέτικ Μπιλμπάο 2-0
1965 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Ατλέτικο Μαδρίτης – Σαραγόσα 1-0
1964 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Σαραγόσα – Ατλέτικο Μαδρίτης 2-1
1963 – Camp Nou, Βαρκελώνη / Μπαρτσελόνα – Σαραγόσα 3-1
1962 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Ρεάλ Μαδρίτης – Σεβίγια 2-1
1961 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Ατλέτικο Μαδρίτης – Ρεάλ Μαδ. 3-2
1960 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Ατλέτικο Μαδρίτης – Ρεάλ Μαδ. 3-1

Η Σαραγόσα με το τρόπαιο του 2004.

1959 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Γρανάδα 4-1
1958 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Ρεάλ Μαδ. 2-0
1957 – Montjuic, Βαρκελώνη / Μπαρτσελόνα – Εσπανιόλ 1-0
1956 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Ατλέτικο Μαδ. 2-1
1955 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Σεβίγια 1-0
1954 – Chamartín, Μαδρίτη / Βαλένθια – Μπαρτσελόνα 3-0
1953 – Chamartín, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Αθλέτικ Μπιλμπάο 2-1
1952 – Chamartín, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Βαλένθια 4-2
1951 – Chamartín, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Σοθιεδάδ 3-0
1950 – Chamartín, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Βαγιαδολίδ 4-0
1949 – Chamartín, Μαδρίτη / Βαλένθια – Αθλέτικ Μπιλμπάο 1-0
1948 – Chamartín, Μαδρίτη / Σεβίγια – Θέλτα Βίγκο 4-1
1947 – Riazor, Kορούνια / Ρεάλ Μαδρίτης – Εσπανιόλ 2-0
1946 – Montjuic, Βαρκελώνη / Ρεάλ Μαδρίτης – Βαλένθια 3-1
1945 – Montjuic, Βαρκελώνη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Βαλένθια 3-2
1944 – Montjuic, Βαρκελώνη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Βαλένθια 3-0
1943 – Chamartín, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Ρεάλ Μαδρίτης 1-0
1942 – Chamartín, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Αθλέτικ Μπιλμπάο 4-3
1941 – Chamartín, Μαδρίτη / Βαλένθια – Εσπανιόλ 3-1
1940 – Chamartín, Μαδρίτη / Εσπανιόλ – Ρεάλ Μαδρίτης 3-2

Η Βαλένθια κατέκτησε το Κύπελλο του 2008.

1939 – Montjuic, Βαρκελώνη / Σεβίγια – Ράθινγκ Φερόλ 6-2
1937 & 1938 Ισπανικός εμφύλιος 
1936 – Mestalla, Βαλένθια / Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα 2-1
1935 – Chamartín, Μαδρίτη / Σεβίγια – Σαμπαδέλ 3-0
1934 – Montjuic, Βαρκελώνη / Ρεάλ Μαδρίτης – Βαλένθια 2-1
1933 – Montjuic, Βαρκελώνη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Ρεάλ Μαδρίτης 2-1
1932 – Chamartín, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Μπαρτσελόνα 1-0
1931 – Chamartín, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Μπέτις 3-1
1930 – Chamartín, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Ρεάλ Μαδρίτης 3-2
1929 – Mestalla, Βαλένθια / Εσπανιόλ – Ρεάλ Μαδρίτης 2-1
1928 – El Sardinero, Σανταντέρ / Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Σοθιεδάδ 3-1
1927 – Torreo, Σαραγόσα / Ρεάλ Ουνιόν – Αρένας Κλουμπ Γκέτσο 1-0
1926 – Mestalla, Βαλένθια / Μπαρτσελόνα – Ατλέτικο Μαδρίτης 3-2
1925 – Reina Victoria, Σεβίλλη / Μπαρτσελόνα – Αρένας Κλουμπ Γκέτσο 2-0
1924 – Atotxa, Σαν Σεμπαστιάν / Ρεάλ Ουνιόν – Ρεάλ Μαδρίτης 1-0
1923 – Les Corts, Βαρκελώνη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Εσπορτίου Εουρόπα 1-0
1922 – Coia, Βίγκο / Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Ουνιόν 5-1
1921 – San Mames, Μπιλμπάο / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Ατλέτικο Μαδρίτης 4-1
1920 – El Molinon, Χιχόν / Μπαρτσελόνα – Αθλέτικ Μπιλμπάο 2-0
1919 – Martínez Campos, Μαδρίτη / Αρένας Κλ. Γκέτσο – Μπαρτσελόνα 5-2
1918 – O’Donnell, Μαδρίτη / Ρεάλ Ουνιόν – Ρεάλ Μαδρίτης 2-0

Η Μπέτις με το τρόπαιο του 2005.

1917 – La Industria, Βαρκελώνη / Ρεάλ Μαδρίτης – Αρένας Κλ. Γκέτσο 2-1
1916 – La Industria, Βαρκελώνη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Ρεάλ Μαδρίτης 4-0
1915 – Amute, Ιρούν / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Εσπανιόλ 5-0
1914 – Amute, Ιρούν / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Εσπάνια δε Μπαρτσελόνα 2-1
1913 – La Industria, Βαρκελώνη / Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Σοθιεδάδ 2-1
1913 – O’Donnell, Μαδρίτη / Ράθινγκ Ιρούν – Αθλέτικ Μπιλμπάο 1-0
1912 – La Industria, Βαρκελώνη / Μπαρτσελόνα – Χιμνάστικα Μαδρίτης 2-0
1911 – Jolaseta, Μπιλμπάο / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Εσπανιόλ 3-1
1910 – Tiro de Pichón, Μαδρίτη / Μπαρτσελόνα – Εσπανιόλ Μαδρίτης 3-2
1910 – Ondarreta, Σαν Σεμπαστιάν / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Βασκόνια 1-0
1909 – O’Donnell, Μαδρίτη / Κλ. Θικλίστα Σ. Σεμπ. – Εσπανιόλ Μαδ. 3-1
1908 – O’Donnell, Μαδρίτη / Ρεάλ Μαδρίτης – Σπόρτινγκ Βίγκο 2-1
1907 – Hipódromo, Μαδρίτη / Ρεάλ Μαδρίτης – Αθλέτικ Μπιλμπάο 1-0
1906 – Hipódromo, Μαδρίτη / Ρεάλ Μαδρίτης – Αθλέτικ Μπιλμπάο 4-1
1905 – Hipódromo, Μαδρίτη / Ρεάλ Μαδρίτης – Αθλέτικ Μπιλμπάο 1-0
1904 – Αθλέτικ Μπιλμπάο (άνευ αγώνος και αντιπάλου)
1903 – Hipódromo, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Ρεάλ Μαδρίτης 3-2
1902 – Hipódromo, Μαδρίτη / Αθλέτικ Μπιλμπάο – Μπαρτσελόνα 2-

  1902 / ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ – ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 2-1

15 Μαΐου 1902 – Hipódromo, Μαδρίτη
Σκόρερ: Κακαό, Αστόρκια / Στάινμπεργκ

Η ομάδα της Μπιθκάγια που κέρδισε το Κύπελλο του 1902.

Η ενηλικίωση του Αλφόνσο του 13ου και οι τελετές για τη στέψη του ως μονάρχη της Ισπανίας το 1902 ήταν η αιτία που τα αδέρφια Κάρλος και Χουάν Παδρός (εκ των ιδρυτών της Ρεάλ Μαδρίτης) διοργάνωσαν ένα ποδοσφαιρικό τουρνουά στη Μαδρίτη, το οποίο ονομάστηκε «Copa de la Coronación» (Κύπελλο της Στέψης) προς τιμήν του νεαρού βασιλιά.

Η «Copa de la Coronación» (Κύπελλο της Στέψης), στο μουσείο της Αθλέτικ στο Μπιλμπάο.

Σε αυτό το τουρνουά του 1902 πήραν μέρος οι Ρεάλ Μαδρίτης, Εσπανιόλ, Μπαρτσελόνα, New Foot-Ball της Μαδρίτης και Μπιθκάγια (μια μικτή ομάδα αποτελούμενη από παίκτες της Αθλέτικ Μπιλμπάο και της Μπιλμπάο Φούτμπολ Κλουμπ). Στον ένα ημιτελικό συναντήθηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα με τους «μπλαουγκράνα» να κερδίζουν 3-1. Στον τελικό αναμετρήθηκαν Μπιθκάγια και Μπάρτσα, με τους Βάσκους να κερδίζουν 2-1.

  1920 / ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ – ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ 2-0

2 Μαΐου 1920 – El Molinon, Χιχόν 
Σκόρερ: Μαρτίνεθ (70’), Αλκάνταρα (80’)
Ο πρώτος τελικός ανάμεσα στην «αυθεντική» Αθλέτικ και τη Μπαρτσελόνα διεξήχθη στις 2 Μαΐου του 1920. Οι «λέοντες» πήραν το «προβάδισμα» στη μάχη της εξέδρας, αφού ένα τρένο γεμάτο φιλάθλους της Μπιλμπάο έφτασε στο Χιχόν την ημέρα του αγώνα. Το παιχνίδι σημαδεύτηκε από μια απίθανη απόφαση του ρέφερι Μπερτράν ντε Λις (τότε προέδρου των Ισπανών διαιτητών), ο οποίος μάλιστα, μετά το ματς, αποσύρθηκε από τον χώρο αναγνωρίζοντας το λάθος του.

Από το πρωτοσέλιδο της Mundo Deportivo (6-5-1920)

Στην διάρκεια του αγώνα, λοιπόν, ο ντε Λις σφύριξε πέναλτι υπέρ της Αθλέτικ, ο Χοσέ Μαρία Λάκα το εκτέλεσε εύστοχα, αλλά ο διαιτητής το ακύρωσε επειδή ένας άλλος παίκτης της Μπιλμπάο μπήκε νωρίτερα στην περιοχή. Αντί όμως να δώσει επανάληψη, υπέδειξε φάουλ εις βάρος της Αθλέτικ! Η Μπάρτσα εκμεταλλεύτηκε την αναστάτωση που προκάλεσε αυτή η απόφαση και με γκολ των Βιθέντε Μαρτίνεθ και Παουλίνο Αλκάνταρα κατέκτησε το τέταρτο τρόπαιο της ιστορίας της.
Μπαρτσελόνα (Τζακ Γκρίνγουελ): Θαμόρα, Κόμα, Γαλίθια, Σαμιτιέρ, Σάντσο, Τοράλμπα, Βινιάλς, Σεσούμαγα, Μαρτίνεθ, Αλκάνταρα, Πλάθα.
Αθλέτικ (Μπίλι Μπαρνς): Αμάν, Ουρτάδο, Γκόμεθ – Αθέδο, Μπιλμπάο, Μπελάουστε ΙΙΙ, Εγίλουθ, Σένα, Πιτσίτσι, Μπελάουστε Ι, Λάκα, Ετσεβαρία.

  1932 / ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ – ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 1-0

19 Ιουνίου 1932 – Chamartín, Μαδρίτη
Σκόρερ: Μπάτα (55’)

Από το πρωτοσέλιδο της Mundo Deportivo την επόμενη του τελικού (20-6-1932). Στη φωτογραφία η κυπελλούχος ομάδα της Αθλέτικ.

Τον Ιούνιο του 1932 οι δυο ομάδες ξαναβρέθηκαν αντιμέτωπες στον τελικό του Copa del Rey με την Μπιλμπάο να κερδίζει 1-0 και να παίρνει τον δωδέκατο τίτλο της ιστορίας της (και τρίτο συνεχόμενο). Το μοναδικό τέρμα της συνάντησης πέτυχε ο Αγουστίν Σάουτο Αράνα, πιο γνωστός ως «Μπάτα», ο οποίος ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος της σεζόν 1930-31. Όπως και στον τελικό του 1920, αμφότερες οι ομάδες είχαν Άγγλους προπονητές στον πάγκο τους.
Αθλέτικ (Φρεντ Πέντλαντ): Μπλάσκο, Καστεγιάνος, Ουρκίθου, Ουρίμπε, Μουγκουέρθα, Ετσεβαρία, Ντε λα Φουέντε, Ιραραγκόρι, Μπάτα, Τσίρι ΙΙ, Γκοροστίθα.
Μπαρτσελόνα (Τζακ Γκρίνγουελ): Νογκές, Θαμπάλο, Αλκορίθα, Μαρτί, Γκουθμάν, Αρνάου, Πιέρα, Αρότσα, Σαμιτιέρ, Ραμόν, Πεδρόλ.

  1942 / ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ – ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ 4-3

21 Ιουνίου 1942 – Chamartín, Μαδρίτη
Σκόρερ: Εσκολά (20’ & 59’), Μαρτίν (51’ & 101’) / Ελίθες (29’ & 79’), Θάρα (81’)
Ακριβώς μια δεκαετία μετά τη συνάντηση του 1932, οι δυο ομάδες βρέθηκαν και πάλι αντιμέτωπες στο ίδιο γήπεδο (Τσαμαρτίν), διεκδικώντας ένα ακόμα τρόπαιο, στον με διαφορά κορυφαίο μεταξύ τους τελικό και τον μοναδικό που κρίθηκε στην παράταση. Οι «μπλαουγκράνα» προηγήθηκαν 1-0 και 3-1 με τους Μαρτίν και Εσκολά, όμως τα «λιοντάρια» κατάφεραν να ισοφαρίσουν με τέρματα των Ελίθες και Θάρα, στέλνοντας το ματς στην παράταση.

Οι παίκτες της κυπελλούχου ομάδας της Μπαρτσελόνα στο πρωτοσέλιδο της Mundo Deportivo (22-6-1942)

Εκεί ο Μαρτίν πέτυχε ένα ακόμα γκολ γράφοντας το 4-3, με το οποίο η Μπάρτσα κατέκτησε τον ένατο τίτλο της ιστορίας της. Αυτός ήταν ο πρώτος τελικός και για τις δυο ομάδες μετά τον ισπανικό εμφύλιο και οι θεατές στην κερκίδα, Βάσκοι και Καταλανοί, φώναξαν κατ’ επανάληψη συνθήματα κατά του δικτάτορα Φράνκο. Το τρόπαιο ονομαζόταν πλέον «Copa de S. E. El Generalísimo» (Κύπελλο του Στρατάρχη).
Μπαρτσελόνα (Χουάν Χοσέ Νογκές): Μιρό, Θαμπάλα, Μπενίτο, Ράικ, Ροσαλένκ, Γιάθερ, Σοσπέδρα, Εσκολά, Μαρτίν, Μπαλμάνια, Μπράβο.
Αθλέτικ (Χουάν Ουρκίθου): Ετσεβαρία, Αρκέτα, Μιέθα, Μπερτόλ, Ορτίθ, Ούρα, Ιριόντο, Πανίθο, Θάρα, Γκάρατε, Ελίθες.

  1953 / ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ – ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ 2-1

21 Ιουνίου 1953 – Chamartín, Μαδρίτη
Σκόρερ: Κουμπάλα (46’), Μαντσόν (56’) / Βενάνθιο (61’)
Ένα χρόνο μετά την κατάκτηση των 5 τίτλων (el Barca de les Cinc Copes), η παρέα του Κουμπάλα συνέχισε την κυριαρχία της στην Ισπανία, κερδίζοντας το νταμπλ. Στον τρίτο συνεχόμενο τελικό μεταξύ των δυο ομάδων στο «Τσαμαρτίν» της Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα προηγήθηκε 2-0 με τα τέρματα των Κουμπάλα και Μαντσόν στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου.

Ο αρχηγός της Μπαρτσελόνα, Μαριά Γκονθάλβο, στους ώμους των φιλάθλων.

Η Μπιλμπάο μείωσε σχετικά γρήγορα με τον Βενάνθιο, όμως στο μισάωρο που απέμενε, παρά τη σωρεία ευκαιριών που δημιούργησε, δεν μπόρεσε να ισοφαρίσει και οι «μπλαουγκράνα» κέρδισαν το τρίτο συνεχόμενο Κύπελλο, κάτι που στο παρελθόν είχαν πετύχει μόνο η Ρεάλ και η Αθλέτικ.
Μπαρτσελόνα (Φέρντιναντ Ντάουτσικ): Ραμαγέτς, Σεγουέρ, Μπιόσκα, Σεγάρα, Φλοτάτς, Γκονθάλβο, Μπασόρα, Μπος, Κουμπάλα, Μορένο, Μαντσόν.
Αθλέτικ (Αντόνιο Μπάριος): Καρμέλο, Ορούε, Αρέτα, Γκαράι, Μανολίν, Κανίτο, Ιριόντο, Βενάνθιο, Θάρα, Πανίθο, Γκαΐνθα.

  1984 / ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ – ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 1-0

5 Μαΐου 1984 – Santiago Bernabeu, Μαδρίτη
Σκόρερ: Εντίκα (11’)

Μαραντόνα και Γκοϊκοετσέα δίνουν τα χέρια πριν την έναρξη του τελικού. Μετά τη λήξη έγιναν μαλλιά κουβάρια!

Το 1981 και το 1983, ο Αντόνι Γκοϊκοετσέα της Αθλέτικ, γνωστός και ως «χασάπης του Μπιλμπάο», είχε τραυματίσει σοβαρά με δολοφονικά τάκλιν τους Ντιέγκο Μαραντόνα και Μπερντ Σούστερ αντίστοιχα. Αυτό το κακό προηγούμενο, σε συνδυασμό με την πολύ σκληρή μάχη που έδωσαν Μπιλμπάο, Μπαρτσελόνα, αλλά και Ρεάλ Μαδρίτης για το πρωτάθλημα του 1984 (το κατέκτησαν τα «λιοντάρια» με 49 βαθμούς, όσους και η Ρεάλ, έναντι 48 της Μπάρτσα), είχαν ανεβάσει επικίνδυνα τους τόνους στον τελικό του Κυπέλλου, ο οποίος διεξήχθη στις 5 Μαΐου στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» της Μαδρίτης.

Ο Μαραντόνα εκτελεί φάουλ στην εστία της Αθλέτικ.

«Θα προτιμούσα να είχε πάρει το πρωτάθλημα η Ρεάλ», είχε δηλώσει ο Ντιεγκίτο, με τον προπονητή της Αθλέτικ, Χαβιέρ Κλεμέντε, να τον αποκαλεί «βλάκα από τους λίγους»! Τελικά, ένα γκολ του Εντίκα (που λίγους μήνες πριν, έπαιζε στην τρίτη κατηγορία με την άσημη Θέουτα) στο 13’ χάρισε τη νίκη και το νταμπλ στην Αθλέτικ, η οποία είχε τερματοφύλακα τον μετέπειτα «θρύλο» της Μπάρτσα και νυν αθλητικό της διευθυντή, Αντόνι Θουμπιθαρέτα.

Δευτερόλεπτα πριν ξεκινήσει ο τσαμπουκάς!

Ο Μαραντόνα δεν άντεξε την ήττα από τους Βάσκους και μόλις έληξε το ματς, άρχισε να μοιράζει κλωτσιές δεξιά και αριστερά, με τη βοήθεια του Μιγκέλι. Ο Αργεντινός, αλλά και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές της κλωτσοπατινάδας (Μιγκέλι, Κλος, Γκοϊκοετσέα, Ντε Αντρές και Σαράμπια) τιμωρήθηκαν με αποκλεισμό τριών μηνών, γεγονός που συνέβαλε αποφασιστικά στην αποχώρηση του «πελούσα» από τη Μπάρτσα, με προορισμό τη Νάπολι.

Οι παίκτες της Αθλέτικ με το τρόπαιο. Δεξιά διακρίνεται ο προπονητής των Βάσκων, Χαβιέρ Κλεμέντε.

Αυτός είναι και ο τελευταίος (23ος) μέχρι σήμερα τίτλος της Αθλέτικ στο Κύπελλο (αλλά και συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις), η οποία σε εκείνο το ματς είχε την συμπαράσταση 60 χιλιάδων φίλων της στις κερκίδες του «Μπερναμπέου», τη στιγμή που οι αντίστοιχοι «μπλαουγκράνα» δεν ξεπερνούσαν τις είκοσι χιλιάδες.

Το πρωτοσέλιδο της Mundo Deportivo την επόμενη της ανακοίνωσης των ποινών για τους πρωταγωνιστές της κλωτσοπατινάδας.

Αθλέτικ (Χαβιέρ Κλεμέντε): Θουμπιθαρέτα, Ουρκιάγα, Νούνιεθ, Λιθεράνθου, Γκοϊκοετσέα, Ντε Αντρές, Ντάνι, Πάτσι Σαλίνας, Εντίκα (60’ Σαράμπια), Ουρτούμπι, Αργότε (90’ Γαγιέγο).
Μπαρτσελόνα (Σέζαρ Λουίς Μενότι): Ουρούτι, Σάντσεθ, Αλεσάνκο, Μιγκέλι, Χούλιο Αλμπέρτο, Βίκτορ, Καράσκο, Σούστερ, Ρόχο (63’ Κλος), Μαραντόνα, Μάρκος.

Η κυπελλούχος ομάδα της Αθλέτικ Μπιλμπάο το 1984.

2009 / ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ – ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ 4-1

13 Μαΐου 2009 – Mestalla, Βαλένθια
Σκόρερ: Τουρέ (32’), Μέσι (55’), Μπόγιαν (57’), Τσάβι (64’) / Τοκέρο (9’)

Ο τελικός έχει ολοκληρωθεί και οι παίκτες της Μπαρτσελόνα πετάνε τον Γουαρδιόλα στον αέρα. Ήταν ο πρώτος τίτλος του Πεπ στον πάγκο των "μπλαουγκράνα".

Πως τα φέρνει η ζωή… Αν η Μπαρτσελόνα κατακτήσει το Κύπελλο, ο Πεπ Γουαρδιόλα θα πανηγυρίσει τον τελευταίο του τίτλο κόντρα στην ίδια ομάδα και στην ίδια διοργάνωση που κατέκτησε το πρώτο του τρόπαιο ως προπονητής των «μπλαουγκράνα». Στο «Μεστάγια» της Βαλένθια, η Μπάρτσα έβαλε τις βάσεις για το τρεμπλ (Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Τσάμπιονς Λιγκ) που άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά όταν τρεις μέρες αργότερα, κατέκτησε και μαθηματικά το πρωτάθλημα μετά την ήττα της Ρεάλ στο «Μαδριγάλ» από τη Βιγιαρεάλ.

Ο Πουγιόλ πανηγυρίζει την κατάκτηση του Κυπέλλου του 2009, ανεμίζοντας μια ικουρίνια (βάσκικη σημαία).

Η Αθλέτικ φιλοδοξούσε να πάρει το πρώτο της τρόπαιο ύστερα από 25 χρόνια και με την γνωστή της μαχητικότητα κατάφερε να προηγηθεί με κεφαλιά του Γαΐθκα Τοκέρο (9’). Εκείνη η Μπάρτσα, όμως, δεν παιζόταν και με εμφατική ανατροπή, έφτασε στο επιβλητικό 4-1, ξεκινώντας τη διαδρομή της προς το πάνθεον των 6 τίτλων. Σε εκείνον τον τελικό (όπως αναμένεται να γίνει και στον φετινό), οι φίλαθλοι των δύο ομάδων αποδοκίμασαν έντονα τον εθνικό ύμνο της Ισπανίας.

Πανοραμική άποψη από τις κερκίδες του Μεστάγια το 2009.

Αθλέτικ (Χοακίν Καπαρός): Ιραϊθόθ, Ιραόλα, Αϊτόρ Οθιο, Αμορεμπιέτα, Κοϊκίλι, Γιέστε, Χάβι Μαρτίνεθ, Ορμπάιθ (61’ Ετσεμπερία), Νταβίντ Λόπεθ (56’ Σουσαέτα), Τοκέρο (61’ Ιόν Βέλεθ), Γιορέντε.
Μπαρτσελόνα (Πεπ Γουαρδιόλα): Πίντο, Ντάνι Αλβες, Πικέ, Τουρέ (89’ Σιλβίνιο), Πουγιόλ, Μπουσκέτς, Τσάβι (88’ Πέδρο), Κεϊτά, Μέσι, Μπόγιαν (84’ Χλεμπ), Ετό.

Οι παικτες του 2009 και του 2012

Ας δούμε τώρα ποιοι παίκτες των δυο ομάδων που αγωνίστηκαν στον τελικό του 2009, θα είναι παρόντες και φέτος, στο «Βιθέντε Καλντερόν». Ξεκινάμε από την Μπαρτσελόνα και μετά θα περάσουμε στην Αθλέτικ.

Το 2009 ο Ερίκ Αμπιντάλ ήταν τιμωρημένος και είχε λείψει από την αναμέτρηση του «Μεστάγια». Τρία χρόνια μετά, ο Γάλλος αμυντικός θα είναι και πάλι απών, αυτή την φορά όμως λόγω της μεγάλης μάχης που έδωσε για να ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας στο συκώτι του. Σε σχέση με εκείνο το ματς, η Μπάρτσα κάνει «repeat» σε εφτά παίκτες (Πίντο, Πικέ, Μπουσκέτς, Τσάβι, Πέδρο, Κεϊτά και Μέσι), αφού Ντάνι Άλβες και Κάρλες Πουγιόλ είναι τραυματίες, ενώ οι Γιαγιά Τουρέ (έπαιξε ως στόπερ και έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης με ένα καταπληκτικό γκολ), Σιλβίνιο, Μπόγιαν, Ετό και Χλεμπ έχουν φύγει από τους «μπλαουγκράνα».

Ο Γιαγιά Τουρέ ισοφαρίζει τον τελικό του 2009, ενώ ο Ορμπάιθ παρακολουθεί την κατάληξη της φάσης.

Στην Αθλέτικ συναντάμε εκ νέου οκτώ παίκτες (Ιραϊθόθ, Ιραόλα, Αμορεμπιέτα, Χάβι Μαρτίνεθ, Νταβίντ Λόπεθ, Σουσαέτα, Τοκέρο, Γιορέντε), ενώ οι υπόλοιποι που έπαιξαν το 2009 (είτε βασικοί, είτε ως αλλαγή) είναι ουσιαστικά εκτός ομάδας: Αϊτόρ Όθιο και Κοϊκίλι δεν υπολογίζονται από τον Μαρσέλο Μπιέλσα, ο Γιοσέμπα Ετσεμπερία έχει σταματήσει την μπάλα, ο Ιόν Βέλεθ παίζει δανεικός δεξιά και αριστερά, ενώ τις απουσίες συμπληρώνουν δύο πρώην «ερυθρόλευκοι».

Ορμπάιθ και Γέστε αγωνίστηκαν στον τελικό του 2009.

Ο Πάμπλο Ορμπάιθ, ο οποίος αναμένεται να επιστρέψει στην Αθλέτικ μετά τον (πετυχημένο) μονοετή δανεισμό του στον Ολυμπιακό και ο Φραν Γιέστε (αρχηγός το 2009), ο οποίος μετά το σύντομο πέρασμά του από τον Πειραιά, επέστρεψε στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για χάρη των πετροδόλαρων της Μπανίγιας SC.

Βίντεο: Αθλέτικ Μπιλμπάο – Μπαρτσελόνα 1-0 (5-5-1984)

Athletic Bilbao vs FC Barcelona 1-0 (1984) από Naisbit

Βίντεο: Η κλωτσοπατινάδες στον τελικό του 1984

Athletic vs Barcelona - το ξύλο (5-5-1984) από Naisbit

Βίντεο: Μπαρτσελόνα – Αθλέτικ Μπιλμπάο 4-1 (13-5-2009)

FC Barcelona - Athletic Bilbao 4-1, Final Copa... από Naisbit Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα 1-0 (τελικός Κυπέλλου 2011)

Μπαρτσελόνα - Ρεάλ 0-1 (highlights & απονομή) από 22ios

ALEX WEB RADIO/TV