Θανάση που πας..; Μάνα θα πάω σε άλλη λίγκα…(video)

Θανάση που πας..; Μάνα θα πάω σε άλλη λίγκα…
27/10/2010

ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΑΠΟ ΓΡΑΒΑΤΕΣ…Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός… «Θα πάρω την ομάδα και θα πάω σε άλλη λίγκα…». Ο χρόνος σταμάτησε και το μόνο τραγούδι που μας ήρθε στο μυαλό έλεγε… Μην φύγεις σου λέω, συγγνώμη δεν φταίω… Προσπαθούμε να ηρεμήσουμε αλλά μάταια… Μπροστά στο ενδεχόμενο της απώλειας αυτής της τεράστιας συλλογής από γραβάτες που αποτελούν εικαστική παρέμβαση και παράλληλα θεσμό στο παγκόσμιο στερέωμα της μόδας, βυθιζόμαστε και πάλι στην θλίψη… Με πολύ κόπο μπορούμε να ψελλίσουμε… Γιέ μου πάς; Μάνα θα πάω στα καράβια… Θανάση, μη… Σε παρακαλάμε με ένα ακόμα τραγούδι… Μείνε μες τα όνειρα μου, γίνε φόβος και χαρά μου, μείνε μάσα στην ζωή μου, μείνε… Ο Θανάσης παραμένει ανένδοτος και επανέρχεται… «Θα πάρω την ομάδα και θα πάω σε άλλη λίγκα…». Το απόλυτο χάος στην σκέψη μας και στην συνέχεια πανικός… Δεν αντέχει κανείς να του τραγουδήσει… Που ‘ σαι Θανάση, που ‘ σαι Θανάση…

Και εντάξει, καλή είναι η πλάκα αλλά καμιά φορά καλό θα είναι να κοιτάμε και λίγο πίσω από τις λέξεις… Εκεί που κρύβεται ο Αλέξης… Μήπως το λέμε συνέχεια για να το πιστέψουμε εμείς και μετά να πείσουμε και τους άλλους; Θα μου πείτε ,τώρα, γιατί να φύγει; Τώρα ανακάλυψε το χάος του ελληνικού μπάσκετ; Έλα μου ντε… Μάλλον, όχι… Οπότε κάτι άλλο κρύβεται πίσω από τις λέξεις… Μήπως αρχίσαμε να χάνουμε τον έλεγχο; Μήπως μας χάλασε το «μαγαζάκι» και χάνουμε τα κόζια σιγά σιγά; Μήπως βλέπουμε τον αντίπαλο να δυναμώνει και την φάπα να έρχεται και λέμε ας την κάνουμε γιατί μέχρι εδώ ήταν; Μήπως αρχίσαμε να φοβόμαστε τους Πειραιώτες και τους «ψηλούς»; Τυχαίο; Δε νομίζω…

Εγώ μια δημόσια δήλωση θα θυμηθώ… «Τι να κάνω αν δεν έχω δυνατό Ολυμπιακό απέναντι μου…». Τάδε έφη Θανάσης…

Τώρα γιατί μας τα γυρνάς και με κάνεις να σου απαντήσω με τραγούδι…

Πες μου γιατί αγάπη μου
γλυκιά παρηγοριά μου
πες μου γιατί να μ' αρνηθείς
γιατί να φύγεις να χαθείς
να ζήσεις μακριά μου


Απότομα
μου την κοπάνησες απότομα
δεν μου ξηγήθηκες φιλότιμα
και πήρες δρόμο μια βραδιά
μ' αρνήθηκες
με κάποιον άλλο ξεμυαλίστηκες
σε άλλα κόλπα μου τραβήχτηκες
κι έχω μαράζι στην καρδιά


Ποτέ μου δεν σε πίκρανα
γι αυτό παραπονιέμαι
που είμαι τώρα μοναχός
κι από αγάπη ορφανός
και κλαίω και χτυπιέμαι