Άθλος ήταν, άθλος...
Τώρα θα αρχίσουν τα ωραία... Τι για "ροπαλιές" θα έχουμε να ακούσουμε, τι για "άθλους", τι για "καρύδια" και λοιπά άλλα γραφικά, όμως η αλήθεια είναι μια. Ο Τάσος Κατσαμπής και η παρέα του έπαιξαν όσο χρειαζόταν για να χάσουν μεγαλοπρεπώς με... επική ανατροπή. Είναι υπερβολικό και το βλέπουμε με κόκκινα γυαλιά, ε; Δεν πειράζει, από αυτή εδώ την ερυθρόλευκη γωνία θα τα βλέπουμε Ολυμπιακά και θα τα γράφουμε Ολυμπιακά γιατί έτσι επιτάσσει το δικό μας καθήκον απέναντι στον ερυθρόλευκο κόσμο. O Παναθηναϊκός έχανε με 0-2 από τον Ηρακλή στο 21' και η γιούχα πήγαινε σύννεφο. Από εκείνο το σημείο και μετά τα δυο γκολ μέσα σε ένα δίλεπτο (20' Μάρα, 21' Πίτου), η δεύτερη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος (με έξι γκολ παθητικό) σα να έπαθε μια... ελαφρά καθίζηση. Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Τάσαρος, που έχει μάθει να είναι τσαμπουκάς μόνο μέσα στο "Γ. Καραϊσκάκης" (είναι και... ομιλητικός εκεί), άρχισε να περπατάει, ενώ και ο Ελευθερόπουλος στο ελάχιστο δεν θύμισε την εμφάνισή του με τον Ολυμπιακό στην πρεμιέρα. Τότε έπιανε τα πάντα, τώρα έτρωγε τα πάντα. Επειδή όμως είναι γαύρος και ουδείς μπορεί να του το αμφισβητήσει αυτό, θα περίμενε κανείς να είναι λιγάκι πιο προσεκτικός και να έχει και ένα κίνητρο παραπάνω

Το ένα γκολ το δέχτηκε στην κλειστή γωνία, ενώ στο δεύτερο έκανε... ηρωική έξοδο και ο Σισέ ανενόχλητος έβαλε γκολ με κεφαλιά. Τάσο, τί έγινε; Μάλλον σου ξέφυγε ε; Το τρίτο γκολ έγινε και πάλι με ανενόχλητη κεφαλιά του Γάλλου και τον Μήτσο να αποκρούει... μέσα από το τέρμα, ενώ στο τέταρτο τέρμα η άμυνα του "γηραιού" ήταν πάλι για κλάματα. Μιλάμε ότι είχαν δεχτεί οι κυανόλευκοι πέντε γκολ σε δέκα ματς και έφαγαν τέσσερα σε... 60 λεπτά (από τη μείωση του σκορ του Γκαρσία και μετά).

Γιατί εμείς θυμόμαστε πιο σκυλιασμένους τους φιλοξενούμενους κόντρα στον Θρύλο; Μπα, ιδέα μας είναι, διότι ως γνωστόν τα βλέπουμε με οπαδικά γυαλιά. Λες και δεν ξέρουμε ότι η θέα της ριγωτής ερυθρόλευκης ανάβει τα λαμπάκια σε όλους τους αντιπάλους. Δεν πειράζει, ο Ολυμπιακός θα το πάρει και έτσι...