Αλλιώς με ΠΑΟ και αλλιώς με Θρύλο
Κάτι που δεν πέρασε... απαρατήρητο από τους ανθρώπους του Ολυμπιακού και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως στο Ηράκλειο, ήταν ο "ζήλος" που -σωστά- επέδειξαν οι παίκτες του Εργοτέλη, εν αντιθέσει με την "παιδική χαρά" που αντιμετώπισε τον Παναθηναϊκό την 5η αγωνιστική στο ίδιο γήπεδο. Το Σάββατο, οι παίκτες του Νίκου Καραγεωργίου έβαζαν τα πόδια τους στην "φωτιά", έκαναν τα πάντα προκειμένου να αναχαιτίσουν με κάθε τρόπο τους αντιπάλους τους και χαρακτηριστικά είναι τα 13 φάουλ του πρώτου ημιχρόνου, τα οποία θα μπορούσαν να είναι και πολλά παραπάνω. Στο αντίστοιχο ματς με το "τριφύλλι", οι ποδοσφαιριστές του Εργοτέλη έκαναν μόλις και μετά βίας 17 σε ολόκληρο το 90λεπτο. Απλή σύγκριση, που φανερώνει διάθεση...


Ουδείς προσάπτει κάτι στους Κρητικούς για την αγωνιστική τους συμπεριφορά στην αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό, διότι έκαναν την δουλειά τους και το αν θα τους επιτρεπόταν το σκληρό παιχνίδι, ήταν δουλειά του διαιτητή και μόνο. Ο Θανάσης Γιάχος βέβαια, παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων, αλλά εδώ κρίνεται η απόδοση του Εργοτέλη, η οποία ήταν εντυπωσιακά πιο... παθιασμένη σε σχέση με το ματς απέναντι στον Παναθηναϊκό. Κάτι σαν δυο μέτρα και δυο σταθμά, από την άποψη ότι στο ένα παιχνιδι ήταν "τρεις λαλούν και δυο χορεύουν" και το Σάββατο λες και έπαιζαν μια κατηγορία. Βέβαια, είναι στο χέρι των Πειραιωτών να παίξουν την μπάλα που μπορούν στο δεύτερο 45λεπτο και να πάρουν τη νίκη, ανεξαρτήτως διάθεσης και απόδοσης του αντιπάλου. Άλλωστε, το... κίνητρο είναι πάντα διαφορετικό, όταν αντικρίζουν τη ριγωτή ερυθρόλευκη.