Με αφορμή την διαφαινόμενη απόκτηση Γέστε AΛΛΑ και τα σχόλια των «πρασινοκίτρινων» περί …παππούδων και κορεσμένων παικτών, το thrylos.gr σας παρουσιάζει τους παίκτες άνω των 32 ετών, που ήρθαν στον Θρύλο και …γλέντησαν με την ψυχή τους τους πελάτες!

Οι κορυφαίοι

Ο «Ντάρκο, Ντάρκο …γλέντησε τους ,Ντάρκο» Κοβάσεβιτς γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου του 1973.  Στον Πειραιά ήρθε το καλοκαίρι της σεζόν 2007-08 και όλοι οι ξερόλες σχολίαζαν την ηλικία του και ότι είναι κορεσμένος και άλλα τέτοια χαζά. Ο ίδιος ο Σέρβος «μπόμπερ» απάντησε όπως έπρεπε μέσα στο χορτάρι. «Κάρφωσε» όποια ομάδα βρήκε μπροστά του, σε Ελλάδα και Ευρώπη χωρίς να ξεχάσει να …κεράσει ΠΑΟ και ΑΕξάρα. Στο 4-0 του Κυπέλλου με τους «πράσινους» πέτυχε το τρίτο γκολ –με την ευγενική χορηγία του Σαριέγκι- αλλά δεν παρέλειψε να «καρφώσει» και την ΑΕΚ στο «Γ. Καραϊσκάκης».


Επόμενος στη λίστα είναι ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Ριβάλντο. Ο αγαπημένος «Ρίμπο» των οπαδών του Θρύλου, γεννημένος στις  19 Απριλίου του 1972, έφτασε στον Πειραιά το καλοκαίρι του 2004-05 και από την πρώτη κιόλας σεζόν έδειξε τις διαθέσεις του. Αυτός πέτυχε το 1-0 με τον Παναθηναϊκό στο Φάληρο ,έπειτα από απίστευτη εκτέλεση φάουλ. Φύλαξε άλλα δύο μπαλάκια για τους απέναντι και την επόμενη σεζόν, χωρίς ωστόσο να ξεχάσει την …ΑΕΚ. Δύο γκολ στο 3-0 του «Γ. Καραϊσκάκης» με το ένα να είναι καλύτερο από το άλλο. Μακάρι να μην τελείωνε τόσο άδοξα από τον Θρύλο.



Ο «Αντώνάκη είσαι τρέλα με την κόκκινη φανέλα» ήρθε στον Θρύλο το ίδιο καλοκαίρι με τον Ριβάλντο. Γεννημένος στις 14 Οκτωβρίου του 1971, απέδειξε και αυτός με τη σειρά του ότι οι 30άρηδες …κερνάνε καλύτερα. Σαν το παλιό καλό καρσί ρε αδερφέ! Έμεινε στον Πειραιά μέχρι τη σεζόν που μας πέρασε και θεωρείται (και είναι) ένας από εμάς. Οι απέναντι ακόμα ψάχνουν τον αντικαταστάτη του αλλά προς το παρόν, δείχνουν να βολεύονται με τον Αλέξη…


Στην ίδια κατηγορία ανήκει φυσικά και ο Κριστιάν Καρεμπέ. Το καλύτερο αμυντικό χαφ που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια, δεν θα μπορούσε να λείπει από την λίστα με τους κορυφαίους των 32 και κάτι. Γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου του 1970 και ήρθε στον Ολυμπιακό την περίοδο 2001-02. Έτρεχε για …δύο σερί 90λεπτα στο χαλαρό, αγωνιζόταν με πολύ νεύρο αλλά πάντα σε κόσμια πλαίσια εκτός κι αν λέγεσαι Παντελής Καφές και ανοίγεις το στόμα σου και λες «ομορφιές». Το σίγουρο είναι ότι δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ…


Οι «φρέσκοι»

Αυτή η λίστα αφορά τους παίκτες που ήρθαν πέρυσι στην ομάδα. Πρώτος και καλύτερος ο MVP της σεζόν που μας πέρασε, ο «μάγος» Αριέλ Ιμπαγάσα. Ο Αργεντινός γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου το 1976 και φοράει τα «ερυθρόλευκα» από πέρυσι. Ότι και να πούμε γι’ αυτόν είναι λίγο, αφού πρόκειται για τον κορυφαίο παίκτη του πρωταθλήματος, με τα στημένα του οποίου, ήρθαν δύο γκολ με την ΑΕξάρα (στο …ομώνυμο παιχνίδι στο Φάληρο) και άλλο ένα με τον Παναθηναϊκό. Τη φετινή σεζόν περιμένουμε μια από τα ίδια από τον «Κάνιο».

Το …αλάνι από τη Σερβία, πολύ πριν έρθει στον Θρύλο, μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Έτσι όπως τα έφερε η ζωή ο Μάρκο Πάντελιτς τελικά ήρθε στον Πειραιά και …κάρφωσε κι αυτός με τη σειρά του. Γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου το 1978 και πετυχαίνονται πέρυσι 9 γκολ, απέδειξε κι αυτός ότι η 32άρηδες την κάνουν καλά τη δουλειά τους, καλύτερα από κάποια …νεούδια που έμαθαν να απαιτούν χωρίς να έχουν προσφέρει τίποτα απολύτως (μην πάει το μυαλό σας στον Μήτρογλου).

Στην ίδια λίστα είναι και ο Φρανσουά Μοντέστο. Ο Κορσικανός αποκτήθηκε για δεξί μπακ και κεντρικός αμυντικός και κατέληξε να είναι ένας πολύ καλός αμυντικός μέσος. Γεννημένος στις 19 Αυγούστου το 1978, ο Γάλλος πραγματοποίησε πολύ καλή σεζόν, πετυχαίνοντας και κάποια σημαντικά γκολ, όπως αυτόν με τον ΠΑΟΚ στο «Γ. Καραϊσκάκης» για το Κύπελλο. Τέτοιοι παίκτες είναι πολύ χρήσιμοι για ομάδες που θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό και πολύ πιο αξιόπιστοι από Έλληνες  συναδέλφους τους, οι οποίοι είναι πρώτοι στα λόγια και τελευταίοι στο χορτάρι (Καραγκούνης, Κατσουράνης για παράδειγμα).

Αν και είναι λιγάκι πιο παλιός, εμείς τον κατατάσσουμε σε αυτήν τη λίστα γιατί …δεν γίνεται αλλιώς! Ο λόγος για τον Όλοφ Μέλμπεργκ, τον κορυφαίο αμυντικό που έπαιξε ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Ο Σουηδός γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου το 1977 και αποτελεί, μαζί με τους Λάρσον και Ιμπραΐμοβιτς, σύμβολο για το σουηδικό ποδόσφαιρο. Μόνο και μόνο που στο βιογραφικό του αναφέρεται ότι έχει αγωνιστεί για επτά χρόνια στην Πρέμιερ Λιγκ και άλλον ένα στη Γιουβέντους, εμείς τι άλλο να πούμε; Δόξα και τιμή στον ΤΕΡΑΣΤΙΟ «Βίκινγκ» του Θρύλου, ο οποίος δεν παρέλειψε να …καρφώσει και την ΑΕξάρα, στο γνωστό ντέρμπι – τσόντα, που παίχτηκε στο Φάληρο.

Οι εξαιρέσεις

Δυστυχώς ή ευτυχώς σε όλα τα πράγματα υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις, απλά για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Πρώτος και …χειρότερος ο Τζόνι Νόβακ! Ο –γεννημένος στις 4 Σεπτεμβρίου του 1969- Σλοβένος ποδοσφαιριστής, ήρθε για κάποιον ανεξήγητο λόγο στον Ολυμπιακό τη σεζόν 2002-03 και ..αυτό ήταν! Τίποτα το σπουδαίο σαν ποδοσφαιριστής, ευτυχώς που μετά τον Θρύλο σταμάτησε το ποδόσφαιρο και δεν «ταλαιπώρησε» καμιά άλλη ομάδα.

Στην ίδια λίστα περιλαμβάνεται και ο Μιχάλης Καψής. Ο Έλληνας κεντρικός αμυντικός, γεννήθηκε στις 128 Οκτωβρίου το 1973 και ήρθε στον Ολυμπιακό το 2005-06, με σκοπό να αποτελέσει τον ηγέτη της άμυνας του Θρύλου. Τελικά το μόνο που κατάφερε ήταν να είναι πάντα πρώτος στη λίστα με τους τραυματίες, πηγαίνοντας στο Ρέντη για αποθεραπεία μέρα παρά μέρα, απολαμβάνοντας ώρες ατελείωτες στην πισίνα!. 

Εντάξει ο άνθρωπος ήρθε στον Ολυμπιακό για Τρίτη λύση, αλλά για χατίρι του έπρεπε να φύγει ο Σηφάκης ρε παιδιά; Ο Πάβελ Κόβατς γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου το 1974 και ήρθε στον Θρύλο από την Καλαμαριά το καλοκαίρι του 2008. Η περίπτωσή του είναι διαφορετική από τους υπόλοιπους γιατί ο ίδιος για να παίξει στον Ολυμπιακός θα έπρεπε να αφήσει εκτός ενδεκάδας τον Νικοπολίδη, οπότε είναι δικαιολογημένος για την …ανυπαρξία του.

Το τελευταίο …φρούτο της λίστας, είναι περυσινή μεταγραφή, με μεγάλο όνομα στο εξωτερικό αλλά τελικά αποδείχτηκε τόσο «λίγος», που ένα χρόνο μετά έχει ενημερωθεί από την διοίκηση του συλλόγου να βρει ομάδα για να φύγει. Ο λόγος για τον Ντένις Ρόμενταλ, ο οποίος γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου το 1978 και έχει αποδείξει και με το παραπάνω ότι στην εθνική ομάδα της Δανίας νιώθει πιο …άνετος! Το μόνο που έχουμε να θυμόμαστε από τον Δανό εξτρέμ είναι το γκολ του με τον ΠΑΟΚ, στο 3-0 του πρωταθλήματος.