Ένας είσαι μεγάλε "Ζιο"!(videos)
Με αφορμή την επιστροφή του Ζιοβάνι στην
Ελλάδα, τιμουμε τον τεράστιο Βραζιλιάνο άσο του
παρελθόντος και εκφράζει συναισθήματα που συνοδεύουν τους φίλους του
Ολυμπιακού για τον "μάγο".
Υπάρχουν ορισμένοι ποδοσφαιριστές που έχουν εκείνο το "κάτι"
που τους ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους. Άλλοτε είναι το τεράστιο ταλέντο
και τα επιτεύγματά τους πάνω στο χορτάρι και άλλοτε η μεγάλη τους
προσωπικότητα. Όταν, δε, τα δυο αυτά συνδυάζονται, τότε απλά φτιάχνουν
τον... Ζιοβάνι!
Τι παίκτης Θεέ μου... Σκέτη μαγεία πάνω στο χορτάρι, έκανε το σύνθετο να φαίνεται απλό. Και όπως πάντα, το απλό είναι και το πιο εντυπωσιακό. "Εραστής" της μπάλας και ταυτόχρονα ουσιαστικός. Έκανε μαγικά με το τόπι στα πόδια και δεν ήξερες το "ταβάνι" του. Πιθανότατα ούτε και ο ίδιος. Πιθανολογούμε ότι αυτό δεν του επέτρεψε να κάνει ακόμα μεγαλύτερη καριέρα, διότι δεν ήξερε τα πραγματικά του όρια. Ήταν πολύ υψηλότερα, τόσο που ούτε καν το φανταζόταν...
"Ο Θεός μαζί σας. Σας αγαπώ πολύ"
Μπορεί να μην είχε την εκτυφλωτική λάμψη του Ριβάλντο. Μπορεί στο σύνολό του να μην έχει την προσφορά του ανυπέρβλητου "ιερού τοτέμ", Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Και όμως, ήταν κάτι διαφορετικό, μια αδυναμία, ένας ποδοσφαιριστής που ο κόσμος του Θρύλου αγάπησε παθολογικά, εκτίμησε μέσα από την καρδιά του και θα συνεχίσει να τον έχει ψηλά όσο ελάχιστους.
Το μόνο που έχει μείνει πλέον, επτά χρόνια μετά το "Ευχαριστώ σε όλους. Ο Θεός μαζί σας. Σας αγαπώ πολύ" που είχε ξεστομίσει στη φιέστα του 2005 σε σπαστά ελληνικά, είναι αναμνήσεις. Τόσες πολλές αναμνήσεις για έναν παίκτη-στολίδι για τα ελληνικά γήπεδα, ο οποίος έμεινε έξι χρόνια στον Ολυμπιακό (1999-2005) και πέτυχε πολλά. Πάρα πολλά...
Ποδιές, λόμπες, υπέροχα γκολ σε όλη αυτή την υπέροχη πορεία, με τον 40άρη σήμερα Ζιοβάνι να βαπτίζεται "μάγος" με το... καλημέρα και το "Ζιοβάνι Ολιβέιρα, οε, οε" με τον κυματισμό των χεριών να γίνεται ολοένα και πιο τακτική εικόνα στις εξέδρες του ΟΑΚΑ, της Ριζούπολης και του "Γ. Καραϊσκάκης".
Όταν έκλαψε για τον Θρύλο...
Μετά το τέλος της συνεργασίας του με τον Ολυμπιακό, ένα χρόνο αργότερα και συγκεκριμένα στις 24 Μαΐου 2006 επιστρέφει και δίνει μεγάλη ραδιοφωνική συνέντευξη στο "NovaΣΠΟΡ FM" και τους Μπάμπη Χριστόγλου και Μιχάλη Λεάνη. Δάκρυζαν και τα τσιμέντα εκείνη την ημέρα. Εκεί διαφάνηκε το μεγαλείο αυτού του παίκτη και το πόσο πολύ δέθηκε με την ιστορία, το έμβλημα και ό,τι συνοδεύει την ανατριχιαστική ιδέα που λέγεται Ολυμπιακός. Τα δέκα πιο μαγικά γράμματα της ζωής μας...
Όταν του τέθηκε το ερώτημα "Έχεις φορέσει βαριές φανέλες στην ποδοσφαιρική σου καριέρα. Αυτή της Σάντος, της Μπαρτσελόνα και εδώ στην Ελλάδα του Ολυμπιακού. Ποια βαραίνει περισσότερο στην καρδιά σου;", απάντησε αφοπλιστικά: "Όσο κι αν φανεί σε κάποιους περίεργο, αυτή του Ολυμπιακού. Στον Ολυμπιακό ήταν η καλύτερη περίοδος της ζωής μου και όχι μόνο της ποδοσφαιρικής".
Στην προσπάθειά του να απαντήσει, προσπαθούσε να κρύψει τη συγκίνησή του και άρχισε να νιώθει αμήχανα. Αγκάλιασε με τα χέρια του το κορμί του και απάντησε στην ερώτηση για το αν θέλει να γυρίσει στον Ολυμπιακό: "Θέλω όσο τίποτα να γυρίσω. Οι στιγμές στην Ελλάδα μου έχουν μείνει αξέχαστες και δεν μπορώ ακόμα να τις ξεπεράσω. Αλλά ειλικρινά δεν θέλω να φανεί ότι βάζω μπροστά τον κόσμο για να με φέρει πίσω. Αν θέλει η διοίκηση του Ολυμπιακού, εγώ είμαι έτοιμος να κλείσω την καριέρα μου στην ομάδα που αγαπώ. Δεν θέλω να δημιουργήσω κανένα πρόβλημα".
Οι τελευταίες λέξεις έβγαιναν με κόπο. Η φωνή του άρχισε να τρέμει. Με μια κίνηση του χεριού του, πολύ διακριτική, προσπάθησε να κρύψει τα υγρά του μάτια. Την στιγμή που του διάβασαν ένα μήνυμα φίλου της ΑΕΚ, ο οποίος τον ευχαριστούσε για τα όσα προσέφερε στην Ελλάδα, λύγισε για τα καλά. Έπεσε μπροστά στο μικρόφωνο και άρχισε να κλαίει. Σκέπασε το πρόσωπό του και έμεινε εκεί με το κορμί του να τραντάζεται από το κλάμα. Δεν άντεξε, ξέσπασε και έδειξε ότι και οι "Θεοί" έχουν τις αδυναμίες τους. Ποτέ όμως δεν αποκαθηλώνονται...
Zιοβάνι, εσύ σούπερ σταρ
Δεν θέλουμε να κάνουμε παράθεση της καριέρας του, ούτε να αραδιάσουμε τα στατιστικά του. Όλοι τα ξέρουν, όλοι τα έχουν διαβάσει και μπορούν πολύ εύκολα να τα βρουν. Το διαδίκτυο προσφέρει τα πάντα πλέον και σε αφθονία. Το θέμα είναι τα συναισθήματα που γέννησε αυτός ο ποδοσφαιριστής στο εν Ελλάδι πέρασμά του και αυτά θέλουμε να αποτυπώσουμε. Άλλωστε, η μπάλα αυτό είναι, δυνατά συναισθήματα και πάθος.
"Ζιο", σ' ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις και για πάντα Ολυμπιακάρα! Ένας από εμάς "μάγε"...
GIOVANNI SILVA DE OLIVEIRA από bane27
www.redplanet.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου