Δεν ακούμπησαν
Ήρθαν, είδαν και απήλθαν! Το RedPlanet.gr παρουσιάζει τον κύκλο των… χαμένων μεταγραφών που πραγματοποίησε ο Ολυμπιακός χειμερινή περίοδο
Οι μεταγραφές πολλές φορές είναι και λαχείο, το οποίο για διάφορους λόγους δεν θα σου κάτσει...
Πρόκειται για εφτά πρωταγωνιστές, με εφτά διαφορετικές ιστορίες και μερικούς εξ αυτών μάλιστα, αρχικά να θεωρήθηκαν σπουδαίες κινήσεις, οι οποίες μπορούσαν να κάνουν την διαφορά. Τελικά, όχι μόνο την διαφορά δεν έκαναν, αλλά κάποιοι έφτασαν στο αποκορύφωμα της καριέρας τους όταν φόρεσαν κάποτε την φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο στην καρδιά.
1. Ποιος Φέλιξ Αμποάγκουε και ποιος Ζίζι Ρόμπερτς; Εντβάλντο με το όνομα!
Ήρθε στην Ελλάδα τον Γενάρη του 1989 επί ημερών Αργύρη Σαλιαρέλη ως "μάγος" και έφυγε ως… κριάρι. Ο λόγος για τον Εντβάλντο Τέλες Άλβες, ο οποίος αποδείχτηκε μάπα το… καρπούζι. Ο 23χρονος τότε Βραζιλιάνος επιθετικός, ο οποίος επιλέχτηκε για παρτενέρ του Ντέταρι, υποτίθεται σύμφωνα με τα λεγόμενα του Σαλιαρέλη, ότι άνηκε στην Πόρτο, κάτι τέτοιο, όμως, ακόμα και σήμερα δεν έχει επιβεβαιωθεί, καθώς ουδέποτε υπήρξε στο ρόστερ της. Ο λάτιν στράικερ έπαιξε μόλις 2 ματς εκ των όποιων στο ένα μάλιστα κόντρα στον Ιωνικό (α’ γύρο του Λιγκ Καπ) χρίστηκε σκόρερ, ενώ είχε και δοκάρι. Αυτή ήταν η τελευταία του εμφάνιση με την ερυθρόλευκη, καθώς εν συνεχεία αποτέλεσε παρελθόν και διόλου απίθανο να άλλαξε επάγγελμα.
Δείτε τον Εντβάλντο εν δράσει:
2. Νόβακ: Το παιδί του Κάτανετς
Τον Ιανουάριου του 2003 ο τότε προπονητής του Ολυμπιακού με την αμίμητη φράση περί "ψύχωσης για το πρωτάθλημα", Σρέσκο Κάτανετς ένιωθε μοναξιά στα αποδυτήρια των ερυθρολεύκων και φόβο. Επί τούτου ήθελε όπως παραδέχτηκε, κάποιον δικό του άνθρωπο στην ομάδα, προφανώς για να έχει καλύτερη πληροφόρηση εκ των έσω.
Ο παίκτης που ανέλαβε αυτό τον ρόλο ήταν ο Τζόνι Νόβακ, ο οποίος στα 33 του χρόνια είχε μείνει ελεύθερος από ομάδα Γ’ κατηγορίας και ο καλός του φίλος Κάτανετς τον έφερε στον Θρύλο. Έπαιξε σε έξι παιχνίδια και εν συνεχεία το καλοκαίρι ακολούθησε τον... δρόμο του Κάτανετς, ο οποίος είχε αποτελέσει παρελθόν αρκετά νωρίτερα.
3. Ο Αγκίρε, ο Λίμπρεχτς και η φεντερμίνη
Με όνειρα χίλια ήρθε το 1988 ο Ουρουγουανός επιθετικός Ντιέγκο Αγκίρε στον Θρύλο, ο οποίος στα 22 του μόλις χρόνια με την φανέλα Πενιαρόλ είχε κατακτήσει το Κόπα Λιμπερταδόρες το 1987 (με δικό του μάλιστα γκολ). Ήταν μία μεταγραφή, η οποία αναμενόταν να κάνει πάταγο, καθώς τα ρεπορτάζ της εποχής έκαναν λόγο για ένα "θηρίο" το οποίο θα σκορπίσει τις αντίπαλες άμυνες και σε μερικά χρόνια θα μοσχοπουλιόταν σε μεγάλη ομάδα της Ευρώπης.
Λίγο, όμως, η δυσκολία προσαρμογής του νεαρού στην χώρα μας, λίγο ο τότε προπονητής των Πειραιωτών. Τάις Λίμπρεχτς, ο οποίος είχε γενικότερο πρόβλημα με τους λατίνους και πολύ η λανθασμένη απόφαση του παίκτη να πάρει απαγορευμένες ουσίες (φεντερμίνη) τερμάτισαν άρον - άρον την καριέρα του στον Θρύλο. Στην συνέχεια ο παίκτης αγωνίστηκε σε διάφορες ομάδες της Λατινικής Αμερικής (Ιντερνασιονάλ, Σάο Πάολο, Ιντεπεντιέτε, Πενιαρόλ), χωρίς ωστόσο να καταφέρει τίποτα το τρομερό.
Δείτε το γκολ του Αγκίρε στον τελικό του Λιμπερταδόρες:
4. Με τις ευλογίες του Αλκέτα
Ο Βαλκάνιος (γεννήθηκε στην Μπρατισλάβα) με καναδική υπηκοότητα, Ιγκόρ Βράμπλιτς αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό το 1986, κατόπιν θερμής εισήγησης του Αλκέτα Παναγούλια, ο οποίος πίστευε σε μεγάλο βαθμό στον 21χρονο διεθνή επιθετικό που είχε λάβει μέρος στο Μουντιάλ του Μεξικό με την φανέλα του Καναδά. Μάλιστα, είχε φροντίσει να γίνει από νωρίς ήρωας στην χώρα που μεγάλωσε, όταν της χάρισε την πρόκριση για τα τελικά του θεσμού με δικό του γκολ κόντρα στην Ονδούρα. Μέλος της Ολυμπιακής ομάδας του 1984 και από τους πρώτους που έκαναν το άλμα στην Ευρώπη (βελγική Σερεσιέν, 14 συμμετοχές και 3 γκολ) κατέληξε στον Θρύλο ευελπιστώντας να αποτελέσει τον επιθετικό της επόμενης δεκαετίας. Ο Βράμπλιτς, όμως, ήταν απλά ένας παίκτης της σειράς που δεν χωρούσε στο ερυθρόλευκο ρόστερ. Μέτρησε με την ερυθρόλευκη 7 συμμετοχές και 1 γκολ και το καλοκαίρι, αφού κατέκτησε το πρωτάθλημα, συνέχισε σε άλλες πολιτείες.
5. Τον παρέσυρε η μετριότητα...
Ο Ολυμπιακός του Σταύρου Διαμαντόπουλου τον Γενάρη του 1996, έβαλε στην… μηχανή τον Εμίλ Κρεμενλίεφ. Ο Βούλγαρος δεξιός οπισθοφύλακας αποκτήθηκε από την Λέφσκι Σόφιας και ίσως αν είχε έρθει σε άλλες εποχές να είχε αποδώσει καλύτερα, καθώς μπορεί να μην έπιασε στον Θρύλο εκείνη την περίοδο, ωστόσο το… τόπι ο γνώριζε, τουλάχιστον με τα όσα είχαμε δει στα γήπεδα της Αμερικής το 1994.
Πρόκειται για ακόμη έναν θησαυρό, ο οποίος αποδείχτηκε άνθρακας, καθώς έμεινε μόλις έξι μήνες προλαβαίνοντας να παίξει σε 12 ματς.
6. Πάντος ήταν μόνο ένας!
Το καλοκαίρι του 2003 ο Ολυμπιακός μετά από μάχη με τον ΠΑΟ έκλεψε από την Προοδευτική τον Ευθύμη Κουλουχέρη, ο οποίος θεωρούνταν ένα από τα μεγάλα ταλέντα της εποχής. Τελικά, ο νεαρός στόπερ δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί στα δεδομένα του Θρύλου.
Τρείς μόλις συμμετοχές σε τρία χρόνια για τον Κουλοχέρη, ο οποίος δεν μπόρεσε να σηκώσει το βάρος της φανέλας του Θρύλου με αποτέλεσμα να συνεχίσει την καριέρα του στον Άρη. Να θυμίσουμε ότι, το Καλοκαίρι του 2003 τον δρόμο του Κουλοχέρη προς τον Πειραιά ακολούθησαν οι Τάσος Πάντος και Αλέκος Τάτσης. Ο τελευταίος είχε την τύχη του νεαρού αμυντικού, ενώ ο Πάντος σε αντίθεση με τους άλλους δύο θα μείνει για πάντα στις καρδιές των Ολυμπιακών.
7. Σουτ δυναμίτης, αλλά…
Ο Πανηλειακός του 2004 έζησε μεγάλες στιγμές, καθώς οι μεγάλοι του κέντρου έπεσαν πάνω του για να εντάξουν στο δυναμικό τους τρεις παίκτες, οι οποίοι για αδιευκρίνιστους λόγους είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον τους. Ο λόγος για τους Λουκά Βύντρα, Γιάννη Ταραλίδη και Θανάση Τσίγκα. Και οι τρεις δίχως να έχουν κάνει κάτι το τρομερό βρέθηκαν στο επίκεντρο των μεταγραφών, όπως αποδείχτηκε κακώς!
Οι δύο κατέληξαν στον ΠΑΟ και ο ένας στον Ολυμπιακό. Ο Γιάννης Ταραλίδης με την ερυθρόλευκη μέτρησε 27 συμμετοχές και ένα γκολ. Η γενικότερη παρουσία του ήταν ανύπαρκτη κι αν μπορούμε να θυμόμαστε κάτι απ’ τον συγκεκριμένο ήταν το δυνατό του σουτ και τη φιλία του με τον Νέρι Καστίγιο.
1. Ποιος Φέλιξ Αμποάγκουε και ποιος Ζίζι Ρόμπερτς; Εντβάλντο με το όνομα!
Ήρθε στην Ελλάδα τον Γενάρη του 1989 επί ημερών Αργύρη Σαλιαρέλη ως "μάγος" και έφυγε ως… κριάρι. Ο λόγος για τον Εντβάλντο Τέλες Άλβες, ο οποίος αποδείχτηκε μάπα το… καρπούζι. Ο 23χρονος τότε Βραζιλιάνος επιθετικός, ο οποίος επιλέχτηκε για παρτενέρ του Ντέταρι, υποτίθεται σύμφωνα με τα λεγόμενα του Σαλιαρέλη, ότι άνηκε στην Πόρτο, κάτι τέτοιο, όμως, ακόμα και σήμερα δεν έχει επιβεβαιωθεί, καθώς ουδέποτε υπήρξε στο ρόστερ της. Ο λάτιν στράικερ έπαιξε μόλις 2 ματς εκ των όποιων στο ένα μάλιστα κόντρα στον Ιωνικό (α’ γύρο του Λιγκ Καπ) χρίστηκε σκόρερ, ενώ είχε και δοκάρι. Αυτή ήταν η τελευταία του εμφάνιση με την ερυθρόλευκη, καθώς εν συνεχεία αποτέλεσε παρελθόν και διόλου απίθανο να άλλαξε επάγγελμα.
Δείτε τον Εντβάλντο εν δράσει:
2. Νόβακ: Το παιδί του Κάτανετς
Τον Ιανουάριου του 2003 ο τότε προπονητής του Ολυμπιακού με την αμίμητη φράση περί "ψύχωσης για το πρωτάθλημα", Σρέσκο Κάτανετς ένιωθε μοναξιά στα αποδυτήρια των ερυθρολεύκων και φόβο. Επί τούτου ήθελε όπως παραδέχτηκε, κάποιον δικό του άνθρωπο στην ομάδα, προφανώς για να έχει καλύτερη πληροφόρηση εκ των έσω.
Ο παίκτης που ανέλαβε αυτό τον ρόλο ήταν ο Τζόνι Νόβακ, ο οποίος στα 33 του χρόνια είχε μείνει ελεύθερος από ομάδα Γ’ κατηγορίας και ο καλός του φίλος Κάτανετς τον έφερε στον Θρύλο. Έπαιξε σε έξι παιχνίδια και εν συνεχεία το καλοκαίρι ακολούθησε τον... δρόμο του Κάτανετς, ο οποίος είχε αποτελέσει παρελθόν αρκετά νωρίτερα.
3. Ο Αγκίρε, ο Λίμπρεχτς και η φεντερμίνη
Με όνειρα χίλια ήρθε το 1988 ο Ουρουγουανός επιθετικός Ντιέγκο Αγκίρε στον Θρύλο, ο οποίος στα 22 του μόλις χρόνια με την φανέλα Πενιαρόλ είχε κατακτήσει το Κόπα Λιμπερταδόρες το 1987 (με δικό του μάλιστα γκολ). Ήταν μία μεταγραφή, η οποία αναμενόταν να κάνει πάταγο, καθώς τα ρεπορτάζ της εποχής έκαναν λόγο για ένα "θηρίο" το οποίο θα σκορπίσει τις αντίπαλες άμυνες και σε μερικά χρόνια θα μοσχοπουλιόταν σε μεγάλη ομάδα της Ευρώπης.
Λίγο, όμως, η δυσκολία προσαρμογής του νεαρού στην χώρα μας, λίγο ο τότε προπονητής των Πειραιωτών. Τάις Λίμπρεχτς, ο οποίος είχε γενικότερο πρόβλημα με τους λατίνους και πολύ η λανθασμένη απόφαση του παίκτη να πάρει απαγορευμένες ουσίες (φεντερμίνη) τερμάτισαν άρον - άρον την καριέρα του στον Θρύλο. Στην συνέχεια ο παίκτης αγωνίστηκε σε διάφορες ομάδες της Λατινικής Αμερικής (Ιντερνασιονάλ, Σάο Πάολο, Ιντεπεντιέτε, Πενιαρόλ), χωρίς ωστόσο να καταφέρει τίποτα το τρομερό.
Δείτε το γκολ του Αγκίρε στον τελικό του Λιμπερταδόρες:
4. Με τις ευλογίες του Αλκέτα
Ο Βαλκάνιος (γεννήθηκε στην Μπρατισλάβα) με καναδική υπηκοότητα, Ιγκόρ Βράμπλιτς αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό το 1986, κατόπιν θερμής εισήγησης του Αλκέτα Παναγούλια, ο οποίος πίστευε σε μεγάλο βαθμό στον 21χρονο διεθνή επιθετικό που είχε λάβει μέρος στο Μουντιάλ του Μεξικό με την φανέλα του Καναδά. Μάλιστα, είχε φροντίσει να γίνει από νωρίς ήρωας στην χώρα που μεγάλωσε, όταν της χάρισε την πρόκριση για τα τελικά του θεσμού με δικό του γκολ κόντρα στην Ονδούρα. Μέλος της Ολυμπιακής ομάδας του 1984 και από τους πρώτους που έκαναν το άλμα στην Ευρώπη (βελγική Σερεσιέν, 14 συμμετοχές και 3 γκολ) κατέληξε στον Θρύλο ευελπιστώντας να αποτελέσει τον επιθετικό της επόμενης δεκαετίας. Ο Βράμπλιτς, όμως, ήταν απλά ένας παίκτης της σειράς που δεν χωρούσε στο ερυθρόλευκο ρόστερ. Μέτρησε με την ερυθρόλευκη 7 συμμετοχές και 1 γκολ και το καλοκαίρι, αφού κατέκτησε το πρωτάθλημα, συνέχισε σε άλλες πολιτείες.
5. Τον παρέσυρε η μετριότητα...
Ο Ολυμπιακός του Σταύρου Διαμαντόπουλου τον Γενάρη του 1996, έβαλε στην… μηχανή τον Εμίλ Κρεμενλίεφ. Ο Βούλγαρος δεξιός οπισθοφύλακας αποκτήθηκε από την Λέφσκι Σόφιας και ίσως αν είχε έρθει σε άλλες εποχές να είχε αποδώσει καλύτερα, καθώς μπορεί να μην έπιασε στον Θρύλο εκείνη την περίοδο, ωστόσο το… τόπι ο γνώριζε, τουλάχιστον με τα όσα είχαμε δει στα γήπεδα της Αμερικής το 1994.
Πρόκειται για ακόμη έναν θησαυρό, ο οποίος αποδείχτηκε άνθρακας, καθώς έμεινε μόλις έξι μήνες προλαβαίνοντας να παίξει σε 12 ματς.
6. Πάντος ήταν μόνο ένας!
Το καλοκαίρι του 2003 ο Ολυμπιακός μετά από μάχη με τον ΠΑΟ έκλεψε από την Προοδευτική τον Ευθύμη Κουλουχέρη, ο οποίος θεωρούνταν ένα από τα μεγάλα ταλέντα της εποχής. Τελικά, ο νεαρός στόπερ δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί στα δεδομένα του Θρύλου.
Τρείς μόλις συμμετοχές σε τρία χρόνια για τον Κουλοχέρη, ο οποίος δεν μπόρεσε να σηκώσει το βάρος της φανέλας του Θρύλου με αποτέλεσμα να συνεχίσει την καριέρα του στον Άρη. Να θυμίσουμε ότι, το Καλοκαίρι του 2003 τον δρόμο του Κουλοχέρη προς τον Πειραιά ακολούθησαν οι Τάσος Πάντος και Αλέκος Τάτσης. Ο τελευταίος είχε την τύχη του νεαρού αμυντικού, ενώ ο Πάντος σε αντίθεση με τους άλλους δύο θα μείνει για πάντα στις καρδιές των Ολυμπιακών.
7. Σουτ δυναμίτης, αλλά…
Ο Πανηλειακός του 2004 έζησε μεγάλες στιγμές, καθώς οι μεγάλοι του κέντρου έπεσαν πάνω του για να εντάξουν στο δυναμικό τους τρεις παίκτες, οι οποίοι για αδιευκρίνιστους λόγους είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον τους. Ο λόγος για τους Λουκά Βύντρα, Γιάννη Ταραλίδη και Θανάση Τσίγκα. Και οι τρεις δίχως να έχουν κάνει κάτι το τρομερό βρέθηκαν στο επίκεντρο των μεταγραφών, όπως αποδείχτηκε κακώς!
Οι δύο κατέληξαν στον ΠΑΟ και ο ένας στον Ολυμπιακό. Ο Γιάννης Ταραλίδης με την ερυθρόλευκη μέτρησε 27 συμμετοχές και ένα γκολ. Η γενικότερη παρουσία του ήταν ανύπαρκτη κι αν μπορούμε να θυμόμαστε κάτι απ’ τον συγκεκριμένο ήταν το δυνατό του σουτ και τη φιλία του με τον Νέρι Καστίγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου