Οι «μπέμπηδες» του Θρύλου

Ας ξεφύγουμε από τα κλασικά «σας ευχαριστούμε» και «μάγκες Πειραιώτες», γιατί πολύ απλά αυτά δεν αμφισβητούνται από κανένα. Τα οικονομικά προβλήματα τα γνωρίζουν πλέον και αυτοί που δεν ασχολούνται με το βόλεϊ και με τα υπόλοιπα ερασιτεχνικά αθλήματα. Τα παιδιά (γιατί για παιδιά μιλάμε) έχουν καταφέρει πράγματα και θάματα. Πήραν το Σούπερ Καπ στη Σαντορίνη απέναντι στον πελάτη με 3-1 σετ. Στο πρωτάθλημα υπήρξαν σκαμπανεβάσματα αλλά κατάφεραν να κερδίσουν τον ΠΑΟ εντός και εκτός έδρας παίρνοντας την πρόκριση στους τελικούς. Στον ημιτελικό του Κυπέλλου στο κλειστό του Ρέντη, κέρδισαν - με το αγαπημένο σκορ όλων των Ολυμπιακών φέτος- 3-2 τον ΠΑΟ και πέρασαν στον τελικό της Ορεστιάδας, εκεί που κέρδισαν Ηρακλή και καφρίλες (εντός και εκτός τάραφλεξ).

Πλέον κυνηγάνε το τρεμπλ και μάλιστα είναι το απόλυτο φαβορί για να το πετύχουν μετά το 0-2 μέσα στη Μίκρα. Το ...πάρτι θα συνεχιστεί στου Ρέντη, έστω και κεκλεισμένων των θυρών (άραγε αυτή η τιμωρία, ήταν εξυπηρέτηση στην «γριά» ή στον πελάτη;) και ύστερα οι «μπέμπηδες» του Γιάννη Καλμαζίδη (έχεις πολύ μεγάλα αρχ..ια ρε κόουτς) θα πανηγυρίσουν με αυτούς που ουσιαστικά τους ...πληρώνουν. Με τον κόσμο τους, που τους στηρίζει από την αρχή της σεζόν και τους πίστεψε περισσότερο από κάθε άλλον. Γιατί μιλάμε για μια ομάδα που απαρτίζεται κυρίως από παιδιά, από άτομα που δεν έχουν κλείσει ούτε 23 χρόνια ζωής. Δεν το πιστεύετε; Ούτε εμείς θα το πιστεύαμε αν δεν το βλέπαμε και σας παραθέτουμε τις ηλικίες των παλικαριών του Θρύλου για να καταλάβετε γιατί άθλο μιλάμε: Λούκας Σζάρεκ 21 ετών, Ρολάντο Ντεσπέιν 24 ετών, Τζέισον Γιαμπλόνσκι 26 ετών, Σωτήρης Σωτηρίου 25 ετών, Γιάννης Χαριτωνίδης 34 ετών, Δημήτρης Φιλίποβ 21 ετών, Γιώργος Παπάζογλου 39 ετών, Γιόχαν Εστράδα 30 ετών, Ανδρέας Ανδρεάδης 29 ετών, Παύλος Κουζούνης 23 ετών, Δημήτρης Τζούριτς 21 ετών, Γιάννης Μάρκου 18 ετών, Ανδρέας Φράγκος 21 ετών, Μενέλαος Κοκκινάκης 17 ετών. Μέσος όρος ομάδας 25(!) ετών.... Τι άλλο να πούμε;

Ο ηγέτης αυτής της ομάδας έχει ονοματεπώνυμο: Δημήτρης Τζούριτς. Το παλικάρι πέρασε πρώτα από το «σχολείο» που λέγεται Μίλκοβιτς και ιδού τα αποτελέσματα. Ο MVP των τελικών, του πρωταθλήματος ολόκληρου και σίγουρα τα ελληνικά σύνορα είναι πολύ μικρά για το ταλέντο αυτού του παικταρά. Ειδικά στη θέση του κεντρικού παραδίδει ...μαθήματα από τα 19 του και γι' αυτό όλοι θεωρούν οτι θα αποτελέσει τον αυριανό Μίλκοβιτς του παγκόσμιου βόλεϊ. Είμαστε πολύ τυχεροί που τον έχουμε στο Θρύλο αλλά αν δεν βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση του Ερασιτέχνη μάλλον θα περάσει την Αδριατική για να πάει στο κορυφαίο πρωτάθλημα βόλεϊ στον κόσμο.

Στην πρώτη χρονιά στην Ευρώπη έβγαλε μάτια. Έχει απίστευτο άλμα, σερβίς δυναμίτη και ...καρφώνει ανελέητα. Ο λόγος για τον Ντεσπέιν, τον άνθρωπο που ξεφτίλισε τον Παναθηναϊκό. Τον άνθρωπο που έδειξε το όνομά του στους ...λαλίστατους οπαδούς της γριάς γιατί απλά παθιάζεται με αυτό που κάνει. Ακόμα και να φύγει του χρόνου για την Ιταλία και την Πιατσέντζα το σίγουρο είναι ότι θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας για όλες τι έντονες στιγμές που μας χάρισε.

Και οι δύο αγάπανε να ...μισούν τον Παναθηναϊκό. Αυτό από μόνο του φτάνει για να γίνουν τα αγαπημένα παιδιά της (πάντα) απαιτητικής εξέδρας του Θρύλου. Ο Φιλίποβ αποτελεί το μέλλον στη θέση του πασαδόρου. Γουστάρει που φοράει τα «ερυθρόλευκα» και από την ώρα που έγινε βασικός πασαδόρος του Θρύλου η ομάδα παίζει πολύ γρήγορα και πολύ θεαματικά. Στην ίδια κατηγορία ανήκει και ο Κουζούνης. Μπορεί να μην είναι και το μεγαλύτερο ταλέντο του κόσμου όσον αφορά τη θέση του λίμπερο αλλά είναι πιο ...γαύρος και από τους γαύρους! «Τρελαίνεται» σε κάθε αγώνα, δίνει τα πάντα για την ιστορία και τη φανέλα του Θρύλου και τον γουστάρουμε για την ...τρέλα του. Ο πιο πιστός στρατιώτης αυτής της ομάδας.

Τέλος δεν γίνεται να μην πούμε δυο λόγια και για τον «αρχιτέκτονα» αυτής της ομάδας, τον Γιάννη Καλμαζίδη. Ο κόουτς στην αρχή της κάθε σεζόν ξεκινάει ως βοηθός του εκάστοτε προπονητή και στο τέλος αυτός είναι που σηκώνει τις κούπες. Φέτος όλο αυτό που παρακολουθούμε είναι αποκλειστικά δικό του έργο. Ο άνθρωπος έχει ...master στην ψυχολογία γιατί δεν γίνεται να εξηγηθεί αλλιώς το πως μπορεί να κρατάει παθιασμένους τους παίκτες του όλη τη σεζόν, σε όλα τα παιχνίδια και δη, στα κρίσιμα. Υποφέρει και αυτός μαζί με τα παλικάρια από την αδράνεια της διοίκησης του Ερασιτέχνη, η οποία έχει αποδείξει οτι δεν μπορεί να προσφέρει ούτε τα βασικά σε αυτήν την ομάδα. Μόνο ο κόσμος στάθηκε στο ύψος του αλλά για πόσο ακόμα;

Σε κάθε περίπτωση αυτοί οι παίκτες μαζί με αυτόν τον εκπληκτικό προπονητή παραδίδουν μαθήματα για το πως κάνεις πρωταθλητισμό και για το πως μπορείς να γίνεις ΘΡΥΛΟΣ। Γιατί από σήμερα οι «μπέμπηδες» του Καλμαζίδη μαζί με τον ίδιο, έγραψαν μια δική τους, ξεχωριστή σελίδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού και όχι μόνο. Απέδειξαν οτι απλήρωτοι, με τραυματισμούς και δηλητηριασμένοι, έχουν τέτοια ψυχή και τέτοιο πάθος που όμοιό του δεν έχουμε ξαναδεί σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι όλοι τους άξιοι συγχαρητηρίων και για πάρτη τους και μόνο θα πρέπει να «ανοίξει» εκ νέου το «Γ. Καραϊσκάκης» και να γεμίσει από 35.000 κόσμο για να αποθεώσει αυτούς τους ήρωες.
/www.thrylos.gr