Αιώνιοι από μακριά και αγαπημένοι

05/04/2013

Γιατί είναι προτιμότερο που ο Παναθηναϊκός θα αναμετρηθεί στα προημιτελικά με την Μπαρτσελόνα και ο Ολυμπιακός με την Εφές κι όχι... μεταξύ τους.

Ο εμφύλιος στην Ευρωλίγκα μπορεί να περιμένει. Κι ελπίζουμε όχι για πάντα, όπως πέρυσι, αλλά φέτος οι «αιώνιοι» να τα πουν όχι μόνο στους τελικούς της Α1, αλλά και στον τελικό του Λονδίνου.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης
Ο Παναθηναϊκός έδειξε στο παρκέ του ΟΑΚΑ τις συνήθεις αρετές και αδυναμίες του. Εξαιρετική άμυνα και έλεγχος του ρυθμού από τη μια, αλλά και δυσλειτουργίες σε τακτά χρονιά διαστήματα με εγκλωβισμό σε έναν συγκεκριμένο τύπο παιχνιδιού στην επίθεση. Αν πάντως ο Διαμαντίδης δεν βρισκόταν στη χειρότερη βραδιά της καριέρας του, πιθανότατα οι «πράσινοι» θα είχαν πάρει τη νίκη απέναντι στην εξαιρετική ΤΣΣΚΑ.

Μάλλον όμως είναι καλύτερα που τα μονοπάτια των «αιωνίων» δεν διασταυρώθηκαν τώρα. Τόσο για τον Παναθηναϊκό, όσο και για τον Ολυμπιακό. Και για πολλούς λόγους.

Κόντρα στο λογικό επιχείρημα πως ο εμφύλιος στα προημιτελικά θα εξασφάλιζε την ελληνική παρουσία στο Final 4 του Λονδίνου, μπορούμε να αντιπαραθέσουμε πολλά άλλα, εξίσου ισχυρά. Όπως ότι η ιστορία έχει διδάξει πως σε αυτές τις περιπτώσεις οι δύο «αιώνιοι» αναλώνονται στη μεταξύ τους κόντρα και φτάνουν «άδειοι» να διεκδικούν τον πραγματικό τους στόχο. Ο νικητής θα κινδύνευε να επαναπαυτεί στη δόξα της εξουδετέρωσης του μεγάλου του αντιπάλου και ο ηττημένος θα υπόκειντο στη συνήθη καταστροφολογία που συνοδεύει μια αποτυχία, λες και οι ήττες δεν είναι μες στο παιχνίδι.

Μαζί με τον εμφύλιο στα προημιτελικά αποφύγαμε και τον κίνδυνο να… εξάγουμε καφρίλα δείχνοντας και στην τελευταία γωνιά του κόσμου που μπορεί να μη γνωρίζει τι συμβαίνει στα μέρη μας ότι οι «άγριοι» βασιλεύουν στα ντέρμπι των δύο μεγάλων. Και μαζί με το διεθνή διασυρμό γλιτώσαμε και τον κίνδυνο τιμωριών (με πρόστιμα ή κεκλεισμένων των θυρών) που θα συντρόφευαν τις δύο ομάδες για καιρό και θα εκτίονταν σε ματς που θα τις «πονούσαν» κι όχι απέναντι στους εύκολους αντιπάλους της Α1.

Καλύτερα, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός με Μπαρτσελόνα και ο Ολυμπιακός με Αναντολού Εφές. Από μακριά κι αγαπημένοι, δηλαδή. Όσο δεν είναι αναπόφευκτο να συναντώνται, καλύτερα να μένουν χώρια. Η πρόκριση για αμφότερους είναι εφικτή, για τους μεν λιγότερο για τους δε περισσότερο. Όμως και οι «πράσινοι» απέναντι σε μία λιγότερο αθλητική από τους ίδιους ομάδα, χωρίς Μάικλ και με μονίμως λαβωμένο τον Ναβάρο, είναι δυνατό να σοκάρουν και πάλι την Ευρώπη, όπως προ διετίας, όταν και πάλι ήταν το αουτσάινερ, έστω κι αν έκτοτε άλλαξαν πολλοί. Αλλά και οι «ερυθρόλευκοι» εφόσον παίξουν σαν πρωταθλητές έχουν τον πρώτο λόγο απέναντι σε μία ταλαντούχα αλλά μάλλον αλλοπρόσαλλη και «ελαφριά» ομάδα όπως η Εφές.

www.sport-fm.gr/